مصرف داروهاي مسكن ـ خواب آور

داروهاي مسكن و خواب آور چه هستند؟
 

اين مواد شامل انواع متنوعي از داروهايي هستند كه در پزشكي براي رفع اضطراب و ايجاد حالت تسكين و خواب به كار مي‌روند. داروهاي مسكن ـ خواب آور به دو گروه عمده تقسيم مي‌شوند: گروه اول بنزوديازپين‌ها هستند. اين داروها شايع‌ترين داروهاي آرام بخش هستند كه پزشكان براي رفع اضطراب و بي‌خوابي تجويز مي‌كنند و با اسامي مختلفي چون ديازپام، كلرديازپوكساپد، لورازپام، اكسازپام، كلونازپام و .... عرضه مي‌گردند. گروه دوم داروهاي مسكن ـ خواب آور باربيتورات‌ها هستند كه با نام‌هاي مختلفي چون فنوباربيتال، پنتوباربيتال و ... عرضه مي‌گردند. گروه اول بيشتر توسط نوجوانان و گروه دوم بيشتر در بزرگسالان مورد سوء مصرف قرار مي‌گيرند. باربيتورات‌ها اثرات بسيار شديدي بر روي سيستم تنفسي داشته و به همين دليل بسيار خطرناك تر از بنزوديازپين‌ها مي باشند.

راههاي مصرف
 

بنزوديازپين‌ها معمولاً به شكل قرص، كپسول و آمپول وجود دارند و به روشهاي تزريقي و خوراكي‌ قابل استفاده هستند. باربيتوارت‌ها در اشكال مختلفي چون قرص، كپسول، آمپول و شياف تهيه شده و از طريق خوراكي، مقعدي و تزريقي قابل مصرف مي‌باشند.

اثرات مصرف
 

آثار مصرف اين داروها معمولاً چند ساعت تا يك روز باقي مي‌ماند و عبارتست از: تغييرات رفتاري يا رواني، سرخوشي مختصر، رفتار نامناسب جنسي، پرخاشگري و اختلال قضاوت، گيجي و رخوت، خواب آلودگي، شل شدن عضلات، عدم تعادل. چنانچه باربيتورات‌ها مورد سوء مصرف واقع شوند عوارضي چون كوما، ايست تنفسي و نارسايي قلبي عروقي نيز امكان بروز دارند. چنانچه هر گروه از داروهاي مسكن ـ خواب آور با الكل مصرف شوند عوارض ذكرشده تشديد خواهدشد. در مصارف طولاني مدت افسردگي، سردرد، ناراحتي گوارشي، آسيب كبدي و اختلال حافظه بروز خواهد كرد.

چگونه كمك كنيم؟
 

علائم ترك معمولاً از روز بعد از قطع دارو شروع مي‌شود. بسته به نوع دارو يك تا چند هفته بعد فروكش مي‌كند. اين علائم مشتمل بر افسردگي، اضطراب، بي‌قراري، اختلال خواب، بي‌اشتهايي و تهوع، افزايش فشار خون و كاهش درجه حرارت بدن مي‌باشد. با توجه به قدرت باربيتورات‌ها در هنگام قطع حتماً كمك‌هاي تخصصي پزشكي ضروري مي‌باشد. با توجه به اينكه امكان بروز تشنج به هنگام قطع هر دو گروه وجود دارد نظارت پزشك درهر دو مورد ضروري مي‌باشد.
به خاطر داشته باشيد كه
- بنزوديازپين‌ها براي رهايي كوتاه مدت از اضطراب و بي‌خوابي استفاده مي‌شوند و هرنوع مصرف طولاني مدت آن بايد تحت نظارت پزشك باشد.
- بنزوديازپين‌ها فقط در مواردي از بي‌خوابي بايد استفاده شوند كه بشدت ناتوان كننده باشد و شخص را در معرض اختلال عملكرد شديد قرار بدهد.
- مصرف طولاني مدت اين رده دارويي قدرت تطابق سالم در مشكلات زندگي و امور هيجاني را دچار اختلال مي‌كند.
منبع: www.iums.ac.ir
/ن