آقايان ملي پوش رفته بودند گل بچينند

دفاعيه متهم شماره يک پرونده 6 تايي ها
 

جواداله وردي مدافع سابق تيم ملي، استقلال و پرسپوليس که در سال 58 کفش ها را آويزان کرد و از فوتبال کناره گرفت يکي از متهمان پرونده باخت 6 بر صفر تاج از پرسپوليس در آن سال بود. هيچ احتمالي مبني بر دخالت يا اشتباه او در گزارش بازي قيد نشده است اما چون در جريان جلسه باشگاه تاج سابق، او رو به روي خسرواني مدير عامل وقت باشگاه ايستاده و به همين دليل از تاج جدا شده است، مورد اتهام برخي ها از جمله منصور رشيدي قرار مي گيرد. اتهام اين است: جواد راه داده که پرسپوليسي ها گل بزنند و به همين دليل سال بعد به تيم پرسپوليس پيوسته است. حالا دفاعيات متهم شماره يک را بخوانيد.
1. اگر مي خواستم به حريف راه بدهم که دستم در آن بازي نمي شکست. کجا سراغ داريد يکي بخواهد با حريف تباني کند و دستش هم بشکند؟ يعني نمي توانستم راه ساده تري را براي راه دادن پيدا کنم؟
2. فرض کنيد هر 6 گل را من راه دادم. چرا زودتر من را بيرون نکشيدند؟ يعني تازه بعد از گل ششم فهميدند من تباني کرده ام؟
3. فرض کنيد اصلا من در زمين نبودم؛ تيم بايد 6 گل مي خورد؟ چرا چند سال بعد پرسپوليسي ها در بازي با استقلال 9 نفره شدند و با حريف صفر-صفر مساوي کردند؟
4. در آن بازي تيم ما 10 يار ملي پوش داشت. هر 2 دروازه بان هم ملي پوش بودند. حالا من بد بودم؛ ساير مدافعان و بازيکنان تيم چه مي کردند؟ رفته بودند گل بچينند؟
5. از 6 گل پرسپوليس، 4 گل از راه دور و از پشت هجده قدم به دورازه شوت شد که غير قابل مهار بود. يک گل را هم آقاي رشيدي سوتي داد. فکر کنيد حداکثر سهم من از باخت مورد اشاره چند درصد است؟ بيشتر از يک گل؟
منبع:همشهري تماشاگر183
/ن