ميوه پرخاصيت

سيب ميوه اي است كه از نوع پيشرس است كه در بهار و اوايل تابستان مي رسد. اين ميوه انواع مختلف دارد مثل؛ سيب گلاب، سيب لبناني و... .
سيب گلاب داراي پوست سختي نسبت به ديگر انواع آن است، به همين علت هر معده اي توان هضم آن را ندارد. خوردن سيب با پوست معده را نرم مي كند. سيب را با پوست خوب و بادقت جويده، و ميل كنيد، يا آنرا با پوست رنده كرده و به صورت پالوده بخوريد پوست سيب گلاب هم بخوبي قابل هضم خواهد بود.
در هر حال سيب غذاي روح و جسم است، عضلات و اعصاب را تقويت مي نمايد، دهان را ضد عفوني مي كند و بوي بد آنرا از بين مي برد. به كساني كه داراي نفس بدبو هستند، توصيه مي شود كه سبزي مثل كاهو را خوب بجوند و بعد از آن يك سيب را با پوست ميل كنند.
سيب سموم بدن، مخصوصاً «اسيد اوريك» را دفع مي كند، در نتيجه، درمان خوبي براي مبتلايان به روماتيسم- درد مفاصل و نقرس هست، انواع آن ترشحات غدد، مخصوصاً بزاق و ترشحات معده را تقويت مي كند و به هضم غذا كمك مي نمايد.
مبتلايان به زخم معده كه نمي توانند ميوه خام بخورند، به آساني مي توانند سيب را رنده كنند، بدون پختن نوش جان نمايند؛ زيرا اين ميوه در روي درخت با حرارت آفتاب به حد كافي پخته شده است.
در طب قديم وقتي كسي مبتلا به سرماخوردگي مي شد، رژيم سيب را تجويز مي كردند، به اين صورت كه سه روز غير از سيب غذاي ديگري نمي خورد، در نتيجه به راحتي معالجه مي شد؛ زيرا سيب بهترين دوا و مناسب ترين غذا براي مبتلايان به سرماخوردگي است.

خواص سيب در احاديث
 

پيامبراعظم(ص) فرمودند: «سيب را ناشتا بخوريد؛ زيرا كه تميز كننده معده است».
امام علي(ع) فرمودند:«سيب بخوريد، كه معده را مي پالايد».
امام صادق(ع) فرمود: «سيب، پالاينده و خوش بو كننده معده است. به تبداران خود، سيب بدهيد؛ زيرا هيچ چيز، سودمندتر از سيب نيست. اگر مردم مي دانستند در سيب چيست، بيمارانش را جز به آن، درمان نمي كردند. بدانيد كه سيب، بويژه، سودمندترين چيزي براي قلب و مايه شست و شوي آن است».
امام باقر(ع) فرمود: «هنگامي كه خواستي سيب بخوري، آن را ببوي و سپس بخور. اگر اين كار را انجام دادي، هر درد و عارضه اي از تنت بيرون مي رود و همه آنچه از سوي ارواح، در انسان ايجاد مي شود، فرو مي نشيند».
امام كاظم(ع) فرمود: «سيب براي چند چيز، سودمند است، براي: زهر، افسون، ديوانگي اي كه از سوي ساكنان زمين به كسي مي رسد، و بلغمي كه چيرگي يافته است. هيچ چيزي زودتر از آن، اثر نمي بخشد».
منبع: قدر- ش: 23