26 مهر 1389 / 10 ذیقعده 1431 / 18 اکتبر 2010
26 مهر 1389 / 10 ذیقعده 1431 / 18 اکتبر 2010
26 مهر 1389 / 10 ذیقعده 1431 / 18 اکتبر 2010 |
روز اول مهر 1349، دانشآموزان سال ششم دبيرستانهاي تهران به عنوان اعتراض به آييننامه امتحانات نهايي سال ششم متوسطه، تصميم به اعتصاب دسته جمعي گرفتند و بيست و ششم مهر را روز اعتصاب محصّلين ناميدند. دانشجويان دانشگاههاي تهران نيز به حمايت از دانشآموزان معترض كه در روز موعود به سمت دانشگاه تهران دست به راهپيمايي زده بودند، به جمع آنان پيوستند. در اين حال، حمله وحشيانه دژخيمان رژيم به دانشآموزان، مردم حاضر در صحنه و دانشجويان را بر آن داشت كه با مهاجمان به زد و خورد پرداخته و دانشآموزان را از چنگال مأموران نجات دهند. ولي ناگهان مهاجمان مسلح به روي مردم آتش گشودند و دهها نفر را زخمي و صدها تن را دستگير نمودند. |
بر اثر نفوذ بيش از حد غلامان تُرك در دربار سامانيان و دخالت آنان در تمام امور، حاكميتِ اين سلسله رو به انحطاط نهاد. پادشاهان ساماني در دورهي اقتدار خود به آباداني شهرهاي قلمرو خود پرداختند. آنها به ويژه به گسترش علم و ادب و تكريم عالمان، اديبان و شعرا توجهي زيادي داشتند، به گونهاي كه مراكز علمي متعددي در شهرهاي مختلف آسياي مركزي و خراسان در شمال شرقي ايران تاسيس كردند. سرانجام اين سلسله پس از 128 سال حكومت بر خراسان، ماوراء النهر و بخشي ازمناطق مركزي ايران، توسط ايلك خان كه از غلامان ترك و صاحب نفوذ بود،منقرض گرديد. همزمان با اضمحلال سامانيان، خاندان آل بويه و سلسلهاي از تركان به نام غزنويان در ايران قدرت يافتند. |
سبط مارديني در دمشق به دنيا آمد. او نزد دانشمندان برجستهي زمان خود به كسب دانش و معارف گوناگون به ويژه ستارهشناسي و رياضيات پرداخت و در اين علوم از مهارت بسيار بهرهمند گرديد. مارديني، سالهاي طولاني از عمر خود را به تحقيق و تاليف كتاب و تدريس گذراند. مورخان، حدود چهل و دو كتاب و رساله را به نام اين دانشمند بزرگ مسلمان ثبت كردهاند كه نسخههاي خطي برخي از آنها موجود است. از جمله آثاري كه به مارديني نسبت دادهاند، كتاب دقايِقُ الحَقايِق ميباشد كه در دانش رياضيات نگاشته شده است. |
شيخ ابوجعفر محمد بن حسن بن شهيد ثاني ملقب به فخرالدين است كه پدرش شيخ حسن، صاحب كتاب معروف معالم الاصول و جدش، شهيد ثاني و صاحب كتاب شرح لُمعه ميباشد. وي فقيه، محدث، متكلم، اديب و شاعر و از شاگردان پدر و نيز ميرزا محمد استرآبادي بوده است. شيخ فخرالدين تاليفات بسياري دارد كه كتابِ اِستِقصاء الاعتبار في شرحِ الاستِبصار، تزكيةُ الرّاوي، حاشيهي من لا يحضرُهُ الفَقيه و ديوان اشعار از آن جملهاند. اين عالم رباني در پنجاه سالگي در مكهي معظمه وفات يافت ودر نزديكي استاد خود، ميرزاي استرآبادي و در جوارمرقد حضرت خديجه(س) مدفون گرديد. |
فيليپين مجمع الجزايري است در جنوب شرقي آسيا با 300 هزار كيلومتر مربع مساحت و در همسايگي چين و مالزي قرار گرفته است. كاشفين اروپايى نخستين بار در 6 اوت سال 1521م به جزاير فيليپين قدم نهادند. ماژلان، دريانورد اسپانيايى به عنوان اولين اروپايى از اين منطقه ديدن نمود و آن را به نام فيليپ پادشاه اسپانيا، فيليپين ناميد. با اين حال تصرف اين منطقه توسط اسپانيا تا سال 1565 به طول انجاميد. در 18 اكتبر اين سال، فيليپين رسماً ضميمه متصرفات اسپانيا گرديد كه به مدت 3 قرن ادامه داشت ولي مسلمانان اين منطقه كه قبل از قرن سيزدهم وارد اين منطقه شده بودند، هيچگاه به همكاري و سلطه جويى اروپاييها تن در ندادند. در اواخر سده نوزدهم، جنبشهاي استقلالطلبانه درگوشه و كنار كشور پديد آمد و در پي آن در سال 1896م به يك شورش عمومي ضداستعماري تبديل گرديد و ادامه يافت و سرانجام به استقلال فيليپين در دوازدهم ژوئن سال 1898م منجر گرديد. (ر.ك: 12 ژوئن) |
ويلهِلْمْ هايْنْريشْ فُن كِلايسْتْ نويسنده معروف آلماني در 18 اكتبر 1777م در فرانْكْفورت آلمان به دنيا آمد. وي در جواني وارد مدرسه نظام شد و مدتي نيز در رشته فلسفه تاريخ به تحصيل پرداخت اما هر دو را نيمه كاره رها كرد و از اين زمان به بعد، يك زندگي توام با آوارگي را در پيش گرفت. كِلايسْتْ در جواني به پاريس رفت و در آنجا به فكر بروز استعداد و قريحه خويش افتاد از اين رو از آغاز قرن نوزدهم به نويسندگي روي آورد و با نوشتن نمايشنامه خانواده شروفِنِشتايْنْ، سالهاي درخشان حيات ادبي خود را آغاز كرد. اين نمايشنامه كه يك تراژدي غمانگيز است، انسان را گرفتار و محبوس در دست تقدير ترسيم ميكند كه گريز از آن عملي نيست. در واقع، وسوسههاي اساسي كه در وجود كلايست پنهان مانده بود، به صورت آثار نمايشي و با قدرتي غير ارادي تجلي كرد كه موضوع عدم اعتماد و بيماري روح در آن منعكس ميگرديد. كلايست همچنين مجموعه آثارش را در سال 1810م به چاپ رسانيد كه شامل داستانهاي مشهور او بود. آثار اين نمايشنامه نويس و شاعر آلماني در ادبيات رمانتيك آلمان مقام شامخي دارد. آثار او نمونهاي از كوششهاي نويسندهاي خوش قريحه است كه براي فرار از هرج و مرج ابهامآميز هستي و رسيدن به وضوح و روشني تلاش ميكند. كلايست نيز مانند بسياري از نويسندگان آن عصر سعي داشت آثاري درباره زندگي مردان شجاع و فداكار به رشته تحرير درآورد تا بدين وسيله الگوهايى جهت روحيه افراد كشورش ترسيم نمايد و روح قهرماني را در مردم برانگيزد. كلايست از نمايشنامهنويسان كم نظيري است كه ميتوان او را به طور قاطع با ويليام شكسپير، نمايشنامهنويس شهير انگليسي سنجيد. داستانهاي كوتاه او در تاريخ ادبيات آلمان، در قرن نوزدهم مقامي والا و ممتاز دارد كه به رغم همه كوششهايى كه نويسندگان ديگر در تقليد از سبك او به كار بردهاند، بيهمتا مانده است. به طور كلي زندگي كلايست، مملو از يأس، تشويق و آشفتگيهاي دروني بوده است و او بارها در آثار خود، تلاش بشر و اعمال پاك و روشن آدمي را بينتيجه دانسته است چرا كه انسان، خود تحت تاثيرِ قدرتي ناپيدا ميباشد. از كلايست نمايشنامههاي متعددي بر جاي مانده كه داستانهاي كوتاه، پنتِه زيلئا، جنگ هرمان، كوزه شكسته و شاهزاده هامبورگ از آن جمله است. نام كلايسك با نهضت ادبي رمانتيسم پيوند خورده است. در اين مكتب ادبي، احساسات بر عقل ترجيح داده ميشد. بنابراين داراي جلوههاي منفي نيز بود؛ حسّ درماندگي و ناسازگاري با محيط، رنج و پريشاني ناشي از مواجهه با ماديّت جهان و سرسختي جهانِ مادي در برابر احساساتِ رقيق، بسياري از رمانتيكها كه قادر به برقراري سازشي در ميان واقعيت و ذهنيت نشدند را به خودكشي وادار مينمود. آنها در ميان امرِ واقع و امرِ آرماني قرار گرفته و در نتيجه اين كشمكش، دچار درماندگي ميشدند. ويلهلم كلايست نيز سرانجام در نوامبر 1811م در 35 سالگي بر اثر مشكلات و آشفتگيهاي روحي و عصبي خودكشي كرد. |
آلاسكا سرزميني است به وسعت قريب به يك ميليون و پانصد هزار كيلومتر مربع در شمال غربي امريكا كه اكنون يكي از ايالات امريكاست. آلاسكا تا سال 1867م متعلق به روسيه بود، ولي در اين زمان، پادشاه وقت روسيه نگاهداري اين سرزمين دور افتاده و يخبندان را به صرفه نميدانست. از اينرو، پيشنهاد امريكايىها براي خريد اين سرزمين را پذيرفت و به اين ترتيب از 18 اكتبر 1867م، سرزمين آلاسكا به تصرف و مالكيت نيروهاي امريكا درآمد. آلاسكا هم اكنون يكي از زر خيزترين ايالات امريكاست و از آغاز دهه 1960م به اين طرف منابع نفتي مهمي در آن كشف شده و مورد بهرهبرداري قرار گرفته است. (ر.ك: 30 مارس) |
ارتش ايتاليا در سال 1911م به ليبي حمله كرده بود و با وجود پيروزيهاي اوليه نيروهاي عثماني در برابر اين هجوم وحشيانه، سرانجام ارتش ايتاليا، پس از كشتار گسترده مردم مسلمان اين سرزمين و ويران كردن شهرها و آباديهاي آن، ليبي را به اشغال خود درآورد. در اين ميان، امپراتوري عثماني تلاش وسيعي براي باز پسگيري سرزمين ليبي از ايتاليا به عمل آورد اما در پي بروز نشانههاي آغاز جنگِ اول بالكان برضد امپراتوري عثماني، در سال 1912م، حاكمان اين دولت مجبور شدند از ليبي صرفنظر كرده و در هجدهم اكتبر 1912م با انعقاد قرارداد صلحي، با ارتش متجاوز با ايتاليا مصالحه نمايند. با اين حال مردم مسلمان ليبي با اشغالگران ايتاليايي جنگيدند و پس از تحولات جنگ جهاني دوم و اداره ليبي به دست فرانسه و بريتانيا، كشور ليبي در نهايت، در سال 1951م به استقلال رسيد. |
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}