رابطه سبک زندگی و رﺿﺎﻳﺖ زناشویی در ورزﺷﻜﺎران و مقایسه آن ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻋﺎدی
طرح مسأله و ضروت بحث
ﻫﺪف از اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﺑﺮرﺳﻲ رابطه ی سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ورزﺷﻜﺎران و ﻣﻘﺎیسه ی آن ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﺑﻮد. ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎری ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﺘﺸﻜﻞ از ورزﺷﻜﺎران ﻣﺘﺄﻫﻞ ﺑﺎﺷﮕﺎهﻫﺎی ﻓﻮﻻد ﻣﺒﺎرﻛه ی ﺳﭙﺎﻫﺎن، ذوب آﻫﻦ و ﺷﻬﺮداری در ﻣﺠﻤﻮع 120 ﻧﻔﺮ و اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﺑﻮد.ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﮔﺮوهﻫﺎی ورزﺷﻜﺎران ﺑﺎ جامعه آﻣﺎری ﻳﻜﺴﺎن و ﮔﺮوه اﻓﺮاد ﻋﺎدی (100 ﻧﻔﺮ)، از ﺑﻴﻦ اﻓﺮادی ﻛﻪ از ﻟﺤﺎظ ﺳﻦ، ﺟﻨﺲ، درآﻣﺪ و ﻣﺪرک ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌه ی آﻣﺎری ﻫﻤﺘﺎ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮی ﺗﺼﺎدﻓﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ.
اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ و از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﻮده و اﻃﻼﻋﺎت آن از ﻃﺮﻳﻖ ﺳﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺮای رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه ی اﻧﺮﻳﭻ ﺑﺎ اﻋﺘﺒﺎر 95/0 و ﺑﺮای سبک زﻧﺪﮔﻲ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه ی ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎ ﺿﺮﻳﺐ آﻟﻔﺎی 79/0 ﻛﻪ رواﻳﻲ آن ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﺎدان داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪه و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه ی وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ.
ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺮﺳﻮن ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮیی ورزﺷﻜﺎران در ﺳﻄﺢ 0/05>p راﺑﻄه ی ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد ﻛﻪ اﻳﻦ راﺑﻄﻪ در ﻣﻮرد اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﻧﻴﺰ ﻣﻌﻨﺎدار ﺑﻮد.
ﺑﻪﻋﻼوه ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﻛﻲ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻋﺎدی در ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ و در ﻣﻮرد رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺑﻴﻦ اﻓﺮاد ﻋﺎدی ورزﺷﻜﺎران ﺗﻔﺎوﺗﻲ دﻳﺪه ﻧﺸﺪ.
ﺑﺮ اﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ، ارﺗﺒﺎط ﺳﺎﺑﻘه ی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ، ﺗﻌﺪاد ﻓﺮزﻧﺪان و ﻣﺪرک ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ، ﺳﻦ، ﻣﺪت ازدواج و ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ ﺑﺎ سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎدار ﻧﺒﻮده اﺳﺖ.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاﺳﺎس رﮔﺮﺳﻴﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺑﻴﻦ ﺟﻨﺲ، ﺳﻦ، ﻣﺪت ﺗﺄﻫﻞ و ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ، از وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎدار ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﻛﻪ رابطه ی ﺑﻴﻦ ﻣﺪت ازدواج ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻣﻌﻜﻮس ﺑﻮد. ﺑﻪﻋﻼوه ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺟﻨﺴﻴﺖ از وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺑﺎ سبک زﻧﺪﮔﻲ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد.
ﻣﻘﺪﻣﻪ
سبک زندگی عوامل و حرکات و تفکرات گسترده‌ای را در بر میگیرد
سبک زﻧﺪﮔﻲ ﺷﺎﻣﻞ اﻟﮕﻮی ﻛﺎﻣﻞ ﻋﻤﻞ و واﻛﻨﺶ ﻓﺮد اﺳﺖ. سبک زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻮع ﺧﺎص واﻛﻨﺶ ﻓﺮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻮاﻧﻊ و ﻣﺸﻜﻼت زﻧﺪﮔﻲ اﺳﺖ. اﻣﺮوزه سبک زﻧﺪﮔﻲ و اﻫﻤﻴﺖ آن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﻜﻲ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻬﻢ روانﺷﻨﺎﺧﺘﻲ درآﻣﺪه اﺳﺖ. اﻧﺘﺨﺎب سبک زﻧﺪﮔﻲ، ﭼﻪ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ و ﭼﻪ ﻧﺎآﮔﺎﻫﺎﻧﻪ، آﻳﻨﺪه ی ﻓﺮد را رﻗﻢ ﻣﻲزﻧﺪ [6].سبک زﻧﺪﮔﻲ ﻓﺮد، ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ از ﺟﻤﻠﻪ ورزش، ﺗﻐﺬﻳﻪ، اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ، ﻧﮕﺮش و ﺷﻴﻮه ی ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﺳﺘﺮس را درﺑﺮﻣﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ورزش ﻣﻨﻈﻢ و ﻋﺎدت ﺑﻪ ﺗﻐﺬیه ی ﺳﺎﻟﻢ در درجه ی اول اﻫﻤﻴﺖ ﻗﺮار دارﻧﺪ [10].
اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﻲ، ﻳﻜﻲ از ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﻋﺎﻃﻔﻲ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ و ازدواج ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺻﻤﻴﻤﻲﺗﺮﻳﻦ ﻧﻮع راﺑﻄﻪ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ کلیه ی ﻧﻴﺎزﻫﺎ اﻋﻢ از ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ و رواﻧﻲ ﺷﻜﻞ ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﻳﻜﻲ از ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﻜﺎﻣﻞ اﻧﺴﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد [3].
رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ در ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ رﻛﻦ ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﻲ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻮده و ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﻮدن رﻓﺘﺎرﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ زوﺟﻴﻦ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ و وﺟﻮد ﺗﻌﺎدل ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺑﻴﻦ ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﻣﺎدی و ﻣﻌﻨﻮی زوﺟﻴﻦ [4].
عوامل موثر در رضایت زندگی مشترک در سبک های مختلف زندگی
از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ، ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﺳﻦ، طبقه ی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﻴﻼت، ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﻨﺴﻲ، ﻓﺮزﻧﺪان، ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎﻟﻲ، ﻋﻘﺎﻳﺪ، ﻣﺬﻫﺒﻲ و ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻗﻮام و دوﺳﺘﺎن اﺷﺎره ﻛﺮد. ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎ ﻫﺮ ﻫﺪﻓﻲ ﻛﻪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ، رﺿﺎﻳﺖ از زﻧﺪﮔﻲ در ﻛﻴﻔﻴﺖ و دوام و ﺑﻘﺎیآن اﺛﺮ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ اﻧﻜﺎری دارد.ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ و ﺗﺪاوم ﺧﺎﻧﻮاده، ارﺿﺎی ﻧﻴﺎزﻫﺎی اﺳﺎﺳﻲ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﺻﻮرت ارﺿﺎی ﻣﻄﻠﻮب ﻧﻴﺎزﻫﺎ، ﺧﺎﻧﻮاده ﭘﺎ ﺑﺮ ﺟﺎ ﺑﻮده و در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت دﭼﺎر ﺗﺰﻟﺰل ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
اﻛﺴتی(5) ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ:
در اﻟﮕﻮی ﺗﺒﺎدل اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ. وﺟﻮد ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ آﻧﭽﻪ ﻓﺮد در زﻧﺪﮔﻲ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ اﻧﺘﻈﺎر دارد و آﻧﭽﻪ در واﻗﻊ اﻣﺮ در زﻧﺪﮔﻲ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ[3]. اوﻟﺴﻮن و ﻫﻤﻜﺎران(6) (1989) ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﺳﻪ زﻣﻴنه ی ﻛﻠﻲ رﺿﺎﻳﺘﻤﻨﺪی ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ واﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: رﺿﺎﻳﺖ اﻓﺮاد از ازدواﺟﺸﺎن، رﺿﺎﻳﺖ از زﻧﺪﮔﻲ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ رﺿﺎﻳﺖ از زﻧﺪﮔﻲ.
ارﺗﺒﺎط سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ، ﻣﺴﺌﻠﻪای ﺣﻴﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﻮرد ﺗﻤﺎم اﻗﺸﺎر ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻫﻤﻴﺖ دارد و ﻳﻜﻲ از ﺑﺨﺶﻫﺎی ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ورزﺷﻜﺎران ﻫﺴﺘﻨﺪ. ورزﺷﻜﺎران در ﻧﻘﺶ اﻋﻀﺎی ﺑﺎﺷﮕﺎهﻫﺎ و ﻓﺪراﺳﻴﻮنﻫﺎی ﻣﻠﻲ، ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ ﺗﺎ در ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﺑﺎﺷﮕﺎﻫﻲ، ﻣﻠﻲ، ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ و المپیک ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪ[2].
ورزﺷﻜﺎر ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮای ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن، ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﻋﻮاﻣﻞ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ، ﺑﺎرور ﻛﺮدن اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎ و ﭘﺮورش ﺻﻔﺎت اﺧﻼﻗﻲ، ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻲﭘﺮدازد. ﺑﻪدﻟﻴﻞ درﮔﻴﺮی ﻋﻤﻴﻖ ورزﺷﻜﺎران در ورزش، آﻧﻬﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪﻃﻮر ﻋﻤﻠﻲ و ذﻫﻨﻲ ﺑﻪ توسعه ی ورزش کمک ﻛﻨﻨﺪ. یک ﺷﺨﺺ از ﻃﺮﻳﻖ ورزش ﺑﻪﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎی زﻳﺎدی درﮔﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ آن ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﺮده و ﻫﻴﺠﺎنﻫﺎی ﺷﺪﻳﺪ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﻨﺪ[1].
عملکرد سبک زندگی بر سلامتی روان و بدن افراد
واﻟﻜﺮ و ﻫﻤﻜﺎران(7) (2003) ﺑﻪ مقایسه ﻓﻮﺗﺒﺎﻟﻴﺴﺖﻫﺎ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻏﻴﺮورزﺷﻜﺎر ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ. آﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺧﻮدﺷﻴﻔﺘﮕﻲ، درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻓﻮﺗﺒﺎﻟﻴﺴﺖﻫﺎ ﻧﻤﺮهﻫﺎی ﺑﻬﺘﺮی در ﻣﻴﺰان ﺧﻮد ﺷﻴﻔﺘﮕﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻏﻴﺮورزﺷﻜﺎرﻫﺎ دارﻧﺪ[20]. ﭘﺎل(8) و ﻫﻤﻜﺎران (2004) در ﭘﮋوﻫﺶ ﺧﻮد ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺗﺄﺛﻴﺮ سبک ﻛﺎری و ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﺷﻴﻮه ی زﻧﺪﮔﻲ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ در ﻋﻼﺋﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی ﺑﻬﺒﻮد در ﮔﺮدن و اﻧﺪام ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﻛﺎرﺑﺮان ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ، ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ سبک ﻛﺎری، ﺗﺄﺛﻴﺮی در ﺑﺮﻃﺮف ﻛﺮدن درد ﻣﻔﺎﺻﻞ ﮔﺮدن و اﻧﺪام ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﻛﺎرﺑﺮان ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﻧﺪارد [17].
حمایت در سبک زندگی ورزشکارانه
ﺑﻮﻟﻮدﻳﺲ و اﻟﻴﺲ(9) (1999) در ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﺑﺮرﺳﻲ رابطه ی ﺑﻴﻦ زن و ﺷﻮﻫﺮ دوﻧﺪه، ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه و ﺟﻨﺴﻴﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ رﺿﺎﻳﺖ از ازدواج ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ در نتیجه ی ﻛﺎﻫﺶ ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ، رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻧﻴﺰ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ [15].از اﻳﻦ رو رابطه ی ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ورزﺷﻜﺎران و ﻣﻘﺎیسه ی آن ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻋﺎدی، از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ درﺻﺪد ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ آن اﺳﺖ. ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان رابطه ی سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران و ﻏﻴﺮ ورزﺷﻜﺎران ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ، ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﻔﺎوتﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻋﺎدی، از اﻫﺪاف اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ اﺳﺖ. ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان رابطه ی ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ و سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران ﺑﺎ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ.
روش ﺗﺤﻘﻴﻖ
اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ و از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ اﺳﺖ. از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ، ﭼﻮن در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﺤﻘﻖ ورزﺷﻜﺎران را ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ، روش ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻋﻠّﻲ – ﻣﻘﺎﻳﺴﻪای اﺳﺖ.
ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻧﻤﻮنه ی آﻣﺎری ﺗﺤﻘﻴﻖ، ورزﺷﻜﺎران ﻣﺘﺄﻫﻠﻲ ﻛﻪ در ﺑﺎﺷﮕﺎهﻫﺎی ذوب آﻫﻦ، ﻓﻮﻻد ﻣﺒﺎرکه ی ﺳﭙﺎﻫﺎن و ﺷﻬﺮداری اﺻﻔﻬﺎن ﻛﻪ ﺳﺎبقه ی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ در ﺳﻄﺢ ﻟﻴﮓﻫﺎی ﻛﺸﻮر را داﺷﺘﻨﺪ، ﺑﻮدﻧﺪ.
از ﺑﻴﻦ اﻓﺮاد ﻣﻮﺟﻮد در ﺑﺎﺷﮕﺎهﻫﺎی ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ، اﻓﺮادی ﻛﻪ سابقه ورزﺷﻲ و ﺷﺮﻛﺖ در ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﺑﺎﺷﮕﺎﻫﻲ داﺷﺘﻨﺪ و ﻧﻴﺰ ﻣﺘﺄﻫﻞ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺎ ﺟﺎمعه ی آﻣﺎری ﺑﺮاﺑﺮ و ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 120 ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از رﻳﺰش ﺗﻌﺪادﺷﺎن ﺑﻪ 109 ﻧﻔﺮ رﺳﻴﺪ.
از ﺑﻴﻦ اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﻧﻴﺰ 100 ﻧﻔﺮ ﻛﻪ ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﺳﺎبقه ی ورزﺷﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺎﺷﮕﺎﻫﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﮔﺮوه ورزﺷﻜﺎران از ﻟﺤﺎظ ﺳﻦ، ﺟﻨﺲ، وﺿﻌﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدی و ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﻴﻼت ﻫﻤﺘﺎ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻪ اﻳﻦ روش اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ.
روش و اﺑﺰار ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت
ﺑﺮای ﺳﻨﺠﺶ ﻣﻴﺰان رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه ی ﺗﻌﺪﻳﻞﺷﺪه ی اﻧﺮﻳﭻ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. نسخه ی اﺻﻠﻲ آزﻣﻮن 115 ﺳﺆاﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻮدن ﺳﺆاﻻت ﻣﻘﻴﺎس، ﻧﻮرمﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی از آن اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه اﺳﺖ. اوﻟﺴﻮن و اوﻟﺴﻮن (1989)، اﻋﺘﺒﺎر ﻓﺮم اﺧﻴﺮ را ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش آﻟﻔﺎ 92/0 ﮔﺰارش ﻛﺮدﻧﺪ.در اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻴﺎن اﻋﺘﺒﺎر ﻓﺮم اﺧﻴﺮ را 95/0 ﺑﻪدﺳﺖ آورد. ﻣﺤﻘﻖ ﻧﻴﺰ اﻋﺘﺒﺎر اﻳﻦ اﺑﺰار را ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش آﻟﻔﺎ ﻛﺮوﻧﺒﺎخ 95/0 ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻛﺮد.
ﺑﺮای ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه ی سبک زﻧﺪﮔﻲ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه ی ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻛﻪ اﺑﺰار 22 ﺳﺆاﻟﻲ اﺳﺖ و اﻋﺘﺒﺎر آن 79/0 ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه ی وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﻲ، ﺳﻮﻣﻴﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﻮﻟﻪﻫﺎی ﺳﻦ، ﺟﻨﺲ، ﺗﻌﺪاد ﻓﺮزﻧﺪان، ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﻴﻼت، ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ و ﺳﺎبقه ی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
روشﻫﺎی ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ اﻃﻼﻋﺎت
ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺿﻴﻪﻫﺎی ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﭘﺲ از ﺟﻤﻊآوری دادهﻫﺎ، از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺮﻧﺎمه ی ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS ﻧﮕﺎرش 15، دادهﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ در دو ﺳﻄﺢ آﻣﺎر ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ و آﻣﺎر اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﻲ ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﺪ. در ﺳﻄﺢ آﻣﺎر ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ و اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﻴﺎر و در ﺳﻄﺢ آﻣﺎر اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﻲ از ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺮﺳﻮن و رﮔﺮﺳﻴﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ.ﻧﺘﺎﻳﺞ و ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺗﺤﻘﻴﻖ
ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺟﺪول 1، ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ و سبک زﻧﺪﮔﻲ در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ و سبک زﻧﺪﮔﻲ در ورزﺷﻜﺎران رابطه ی ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻲ وﺟﻮد دارد، ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻛﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﻣﻴﺰان رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ورزﺷﻜﺎران اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ، سبک زﻧﺪﮔﻲ آﻧﺎن ﺑﻬﺒﻮد ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ.
| سبک زندگی | |
| | 246/0 = r |
| رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮیی | 01/0 = p |
| 109 = N |
ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺟﺪول 2، ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ و سبک زﻧﺪﮔﻲ در ﺳﻄﺢ 50/0>p ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ و سبک زﻧﺪﮔﻲ در اﻓﺮاد ﻋﺎدی رابطه ی ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ وﺟﻮد دارد، ﻳﻌﻨﻲ ﻫﺮﭼﻪ ﻣﻴﺰان رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﺑﺎﻻ ﺑﺎﺷﺪ، سبک زﻧﺪﮔﻲ آﻧﺎن اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ.
ﺟﺪول 2- ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘگی ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮیی و سبک زﻧﺪگی در ﮔﺮوه ﻋﺎدی
| سبک زندگی | |
| | 249/0 = r |
| رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮیی | 013/0 = p |
| 100 = N |
ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺟﺪول 3 و ﺷﻜﻞ 2، tﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه در ﺳﻄﺢ 0/05>p ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ اﻓﺮاد ورزﺷﻜﺎر و ﻋﺎدی ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﺷﻮد ورزﺷﻜﺎران ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻬﺘﺮ و اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﻴﺎر ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻋﺎدی، سبک زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻬﺘﺮی دارﻧﺪ.
| | ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ | اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﻴﺎر | T | P |
| ﻋﺎدی | 44/29 | 72/6 | 07/6 | 001/0 |
| ورزﺷﻜﺎر | 57/33 | 80/4 |
ﺷﻜﻞ 1- ﻣﻘﺎیسه ی ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮه ی سبک زﻧﺪگی در دو ﮔﺮوه
ﺑﺮ اﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺟﺪول 4 و ﺷﻜﻞ 2، tﻣﺸﺎﻫﺪهﺷﺪه در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎدار ﻧﻴﺴﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ اﻓﺮاد ورزﺷﻜﺎر و ﻋﺎدی ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ در دو ﮔﺮوه اﻓﺮاد ﻋﺎدی و ورزﺷﻜﺎران، ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداری ﻧﺪارد.
| | ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ | اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﻴﺎر | t | P |
| ﻋﺎدی | 35/141 | 11/17 | 75/1 | 081/0 |
| ورزﺷﻜﺎر | 14/145 | 31/14 |
ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺟﺪول 5، ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ ﺳﺎبقه ی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ، ﺗﻌﺪاد ﻓﺮزﻧﺪان و ﻣﺪرک ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ورزﺷﻜﺎران، در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎدار ﻧﺒﻮده اﺳﺖ.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺑﻴﻦ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 49/0 ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺿﺮﻳﺐ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺎن داد 25/0 ﺗﻐﻴﻴﺮات رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی ﺟﻨﺲ، ﺳﻦ، ﻣﺪت ازدواج و ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد.
رابطه ی ﺑﻴﻦ ﺳﻦ، ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ و ﺟﻨﺴﻴﺖ ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و رابطه ی ﺑﻴﻦ ﻣﺪت ازدواج ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻣﻌﻜﻮس ﺑﻮده اﺳﺖ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﺪت ازدواج، رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ.
| شاخص ها | B | Beta | t | Sig |
| جنس | 03/9- | 321/0- | 64/2- | 001/0 |
| سن | 58/1 | 856/0 | 88/3 | 001/0 |
| مدت ازدواج | 31/1- | 749/0- | 64/3- | 001/0 |
| سطح تحصیلات | 987/0- | 065/0- | 605/0- | 547/0 |
| درآمد | 15/3 | 24/0 | 26/2 | 026/0 |
| سابقه ی فعالیت ورزشی | 97/2- | 195/0- | 32/1- | 188/0 |
| تعداد فرزندان | 27/0- | 141/0- | 001/0- | 320/0 |
ﺟﺪول 6 ﻧﺸﺎن می‌دﻫﺪ ﻛﻪ f در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎدار ﻧﻴﺴﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ورزﺷﻜﺎران ﺑﺮﺣﺴﺐ رشته ی تحصیلی ﺗﻔﺎوﺗﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺑﺮاﺳﺎس ﺿﺮﻳﺐ Eta ﺷﺶ درﺻﺪ از وارﻳﺎﻧﺲ رشته ی ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻮده اﺳﺖ.
ﻣﻘﺎیسه ی ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮه ی رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ورزﺷﻜﺎران رﺷﺘﻪﻫﺎی ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﻲ 28/147، ﻫﻨﺮ 71/151، ﻓﻨﻲ و ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ 55/142، ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ 83/146 و دﻳﮕﺮ رﺷﺘﻪﻫﺎ 139 ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻣﻘﺎیسه ی ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮه ی رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ورزﺷﻜﺎران ﺑﺮ ﺣﺴﺐ رشته ی ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ آﻧﺎن ﻧﺸﺎن داد ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ورزﺷﻜﺎران ﺑﺮ ﺣﺴﺐ رشته ی ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ (181/0=P) ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداری وﺟﻮد ﻧﺪارد.
| شاخص ها | B | Beta | t | Sig |
| جنس | 30/3- | 344/0- | 69/2- | 009/0 |
| سن | 058/0 | 092/0 | 399/0 | 691/0 |
| مدت ازدواج | 025/0 | 042/0 | 193/0 | 848/0 |
| سطح تحصیلات | 344/0 | 066/0 | 589/0 | 558/0 |
| درآمد | 77/0 | 172/0 | 54/1 | 127/0 |
| تعداد فرزندان | 243/0 | 047/0 | 302/0 | 763/0 |
| سابقه ی فعالیت ورزشی | 081/0- | 122/0- | 826/0- | 411/0 |
ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺟﺪول 7، ارﺗﺒﺎط ﺳﺎبقه ی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ، ﺗﻌﺪاد ﻓﺮزﻧﺪان و ﻣﺪرک ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ، ﺳﻦ، ﻣﺪت ازدواج و ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ ﺑﺎ سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎدار ﻧﺒﻮد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺑﻴﻦ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 408/0 ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺿﺮﻳﺐ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺎن داد 0/167 ﺗﻐﻴﻴﺮات سبک زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺟﻨﺴﻴﺖ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد. رابطه ی ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ و ﺟﻨﺲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﺳﺖ.
ﺑﺮ اﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺟﺪول 7، fﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎدار ﻧﺒﻮد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران ﺑﺮ ﺣﺴﺐ رشته ی ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ ﺗﻔﺎوت وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺑﺮاﺳﺎس ﺿﺮﻳﺐ ، Eta4 درﺻﺪ از وارﻳﺎﻧﺲ رشته ی ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ و سبک زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻮده اﺳﺖ.
مقایسه ی ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮه ی سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران رﺷﺘﻪﻫﺎی ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﻲ 53/33، ﻫﻨﺮ 14/35، ﻓﻨﻲ و ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ 88/31، ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ 22/33 و دﻳﮕﺮ رﺷﺘﻪﻫﺎ 22/32 ﺑﻮد. ﻣﻘﺎیسه ی ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮه ی سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران ﺑﺮ ﺣﺴﺐ رشته ی ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ ﻧﺸﺎن داد ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران ﺑﺮ ﺣﺴﺐ رشته ی ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ (39/0 =P) ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداری وﺟﻮد ﻧﺪارد.
| | ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ | اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﻴﺎر | T | P | Eta |
| علوم انسانی | 53/33 | 68/4 | 04/1 | 39/0 | 037/0 |
| هنر | 14/35 | 53/3 | |||
| فنی و مهندسی | 88/31 | 45/5 | |||
| علوم پزشکی | 22/33 | 69/4 | |||
| غیره | 22/32 | 69/4 |
جمع بندی و نتیجه گیری
ﺑﺮاﺳﺎس ﺿﺮﻳﺐ ﺗﻌﻴﻴﻦ 8/5 درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ورزﺷﻜﺎران در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎدار ﺑﻮده اﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ در ورزﺷﻜﺎران رابطه ی ﻣﻌﻨﻲداری وﺟﻮد دارد. ﺑﺮاﺳﺎس ﺿﺮﻳﺐ ﺗﻌﻴﻴﻦ 2/6 درﺻﺪ از وارﻳﺎﻧﺲ سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ در اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻮده اﺳﺖ.
جهت گیری مذهبی عامل موثر در رضایت رناشویی
از اﻳﻦ ﻣﻨﻈﺮ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در اﻳﺠﺎد رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺎ ﺑﺨﺸﻲ از ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﻮﺳﻮی (1375) ﻛﻪ ﺑﻴﺎن ﻣﻲدارد ﻣﺬﻫﺐ و ﺟﻬﺖﮔﻴﺮی ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻣﻌﻨﺎداری ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ دارد، ﻫﻤﺨﻮان اﺳﺖ. اﺻﻮﻻً ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻪ اﻧﺪازه ای در ﺳﻌﺎدت ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﻘﺶ دارد ﻛﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن، ازدواج اﻓﺮاد از ﻣﺬاﻫﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﻏﻴﺮﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﻣﻲداﻧﻨﺪ.
ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺛﺎﺑﺖ ﻛﺮده اﻧﺪ ﻛﻪ ورزﺷﻜﺎران ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ورزﺷﻲ، ﺧﻮدﺷﺎن و ﺗﻘﺪﻳﺮﺷﺎن را ﺑﻪ ﻧﻴﺮوی ﺑﺮﺗﺮی واﮔﺬار ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ی ﮔﺮاﻳﺶ ﻋﻤﻴﻖ ورزﺷﻜﺎران ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎدﻫﺎی ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎدﻫﺎی ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻪﻃﻮر ﺟﺪی در زﻧﺪﮔﻲ ﺷﺨﺼﻲ و ﻣﺸﺘﺮک اﻳﺸﺎن ﻧﻔﻮذ دارد.
اثبات اسمیت به رابطه‌ی بین سبک زندگی و رضایتمندی زناشویی
اﺳﻤﻴﺖ (2003) ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ، ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺑﺮاون و وارﺗﺎیک (1996) ﻛﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ازدواج و ﺧﺎﻧﻮاده ی ورزﺷﻜﺎران ﺣﺮﻓﻪای را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﻓﺸﺮده ی ﻛﺎری و زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ سبک زﻧﺪﮔﻲ آﻧﻬﺎ و رواﺑﻄﺸﺎن ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻲﮔﺬارد، ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻴﻔﻴﺖ ازدواج ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﺑﺪو سبک ﺧﺎص زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران ﻧﻴﺎزﻫﺎﻳﻲ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآورد ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﻳﺮی در دو ﻃﺮف ﻣﻲﺷﻮد، ﻫﻤﺴﻮﺳﺖ. ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻛﻪ ﺑﻴﺎن ﺷﺪ، ﻳﻜﻲ از اﺑﻌﺎد اﺻﻠﻲ سبک زﻧﺪﮔﻲ، ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎی ورزﺷﻲ ﻣﻨﻈﻢ و ﻋﺎدت ﺑﻪ ﺗﻐﺬیه ی ﺳﺎﻟﻢ در درجه ی اول اﻫﻤﻴﺖ ﻗﺮار دارﻧﺪ.
اﻓﺮاد ورزﺷﻜﺎر ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد در دﻳﮕﺮ اﻟﮕﻮﻫﺎی رﻓﺘﺎری ﺳﻼﻣﺖﺑﺨﺶ و ﻣﺜﺒﺖ درﮔﻴﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد. ﺑﺮای اﻳﻨﻜﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺮای رژﻳﻢ ﻏﺬاﻳﻲ ﺻﺤﻴﺢ، اﺳﺘﺮاﺣﺖ و آراﻣﺶ ﻛﺎﻓﻲ، ﻛﻨﺘﺮل اﺳﺘﺮس در زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻼش ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد و ﺗﻨﺪرﺳﺘﻲ و رﻓﺎه روﺣﻲ و ﺟﺴﻤﻲ، از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ اوﻟﻮﻳﺖﻫﺎی ﺷﺨﺼﻲ آﻧﻬﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺼﻮر (1382)، در ﺗﺤﻘﻴﻘﻲ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺑﺮرﺳﻲ رابطه ی سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان و ﻣﻘﺎیسه ی آن ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻋﺎدی، درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ آﻧﺎن رابطه ی ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﻤﺴﻮ ﻧﻴﺴﺖ.
سبک زندگی ورزشکاران رابطه ی زیادی با سلامتی آنها دارد
ﻣﻘﺎیسه ی سبک زﻧﺪﮔﻲ اﻓﺮاد ﻋﺎدی و ورزﺷﻜﺎران ﻧﺸﺎن داد ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداری (001/0 =P) ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ اﻓﺮاد ﻋﺎدی و ورزﺷﻜﺎران وﺟﻮد دارد. ﺑﻪﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ، سبک زﻧﺪﮔﻲ ورزﺷﻜﺎران ﺑﻬﺘﺮ از اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﺑﻮده اﺳﺖ.
ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎﻳﻮﻣﺮث (2004)، ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺑﺮرﺳﻲ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﭘﺮﺧﻄﺮ ﺳﻼﻣﺘﻲ در ورزﺷﻜﺎران و ﻏﻴﺮورزﺷﻜﺎران، ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ دارد. وی درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ورزﺷﻜﺎران ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ورزﺷﻜﺎران، ﺗﺠﺮبه ی ﺳﻮء ﺳﻴﮕﺎر ﻛﺸﻴﺪن و ﻣﺼﺮف ﻧﻮﺷﺎﺑﻪﻫﺎی اﻟﻜﻲ را داﺷﺘﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ورزﺷﻜﺎران اﺣﺴﺎس ﻧﺎاﻣﻴﺪی ﺑﻴﺸﺘﺮی ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ اﺷﺎره ﺷﺪ، ﻳﻜﻲ از ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻛﻪ سبک زﻧﺪﮔﻲ ﻓﺮد را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﺪ، اﻋﺘﻴﺎد اﺳﺖ.
اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﺳﻴﮕﺎر و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﻮء ﻣﺼﺮف اﻟﻜﻞ، آﺳﻴﺐﻫﺎی ﺟﺴﻤﻲ و ذﻫﻨﻲ ﺷﺪﻳﺪی را در ﭘﻲ دارد. ﺑﻪ ﻋﻼوه ﺑﺎﻳﻮﻣﺮت ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ورزﺷﻜﺎران ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ورزﺷﻜﺎران، ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی رژﻳﻤﻲ - ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ.
خوب ورزش کنید، غذای سالم بخورید این راحت ترین راه برای تغییر سبک زندگیست
از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در سبک زﻧﺪﮔﻲ، ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺳﺎﻟﻢ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻋﺪم اﺳﺘﻌﻤﺎل دﺧﺎﻧﻴﺎت و ﻣﺼﺮف ﻧﻮﺷﺎﺑﻪﻫﺎی اﻟﻜﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ دو در ﻣﻮرد ورزﺷﻜﺎران ﺻﺪق ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻓﺮﻳﺪ (2007) و آرﭘﻲ واﻟﻜﺮ (2003) ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﻳﻜﻲ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در ﺗﻐﻴﻴﺮ سبک زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻪ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ و ﺳﻼﻣﺘﻲ را ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدی اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﺪ، ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺟﺴﻤﻲ اﺳﺖ، ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ دارد.
زﻳﺮا ورزﺷﻜﺎران ﺑﺮای رژﻳﻢ ﻏﺬاﻳﻲ ﺻﺤﻴﺢ، اﺳﺘﺮاﺣﺖ و آراﻣﺶ ﻛﺎﻓﻲ، ﻛﻨﺘﺮل اﺳﺘﺮس و زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻼش ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.
ﻣﻘﺎیسه ی رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ اﻓﺮاد ﻋﺎدی ورزﺷﻜﺎر ﻧﺸﺎن داد ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداری (081/0 =P) ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ اﻓﺮاد ﻋﺎدی و ورزﺷﻜﺎران وﺟﻮد ﻧﺪارد نتیجه ی ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺎ ﺗﺤﻘﻴﻖ نتیجه ی ﺑﻮﻟﺪﻳﻦ (1999) ﻛﻪ رابطه ی ﺑﻴﻦ زن و ﺷﻮﻫﺮﻫﺎی دوﻧﺪه را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﺮد و ﺑﻴﺎن داﺷﺖ ﻣﺸﺎرﻛﺖ در ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﻳﺎ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﺸﺘﺮک رﺑﻄﻲ ﺑﻪ رﺿﺎﻳﺘﻤﻨﺪی زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻧﺪارد، ﻫﻤﺴﻮﺳﺖ.
ﻫﻤﺎنﻃﻮرﻛﻪ اﺷﺎره ﺷﺪ، ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ از ﺟﻤﻠﻪ طبقه ی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺗﺤﺼﻴﻼت، ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺬﻫﺒﻲ، اﺑﺮاز ﻣﺤﺒﺖ و ﻋﺸﻖ زوﺟﻴﻦ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ، ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎﻟﻲ، ﻫﻤﻜﺎری و ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺎر، ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻗﻮام و دوﺳﺘﺎن، از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻤﻲاﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺷﮕﺮف دارﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻧﻘﺶ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﺸﺘﺮک را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻛﻤﺮﻧﮓ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
تغییر در رضایتمندی در زندگی مشترک نسبت به متغییرها متفاوت است
ﺿﺮﻳﺐ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺎن داد 246/0 ﺗﻐﻴﻴﺮات رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی ﺟﻨﺲ، ﺳﻦ، ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ و ﻣﺪت ازدواج ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد. نتیجه ی اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ نتیجه ی ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺠﻒﭘﻮر (1373) ﻛﻪ ﺑﻴﺎن ﻣﻲدارد ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ زن و ﺗﺤﺼﻴﻼت ﺷﻮﻫﺮ، رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺷﻮﻫﺮ و ﺗﺤﺼﻴﻼت ﻫﻤﺴﺮ رابطه ی ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد، ﻫﻤﺴﻮ ﻧﻴﺴﺖ.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ . نتیجه ی ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻛﺎوﻳﺎن (1381) ﻛﻪ ﺑﻴﺎن داﺷﺘﻨﺪ ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ و ﺗﺤﺼﻴﻼت رابطه ی ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد، ﻫﻤﺴﻮ ﻧﻴﺴﺖ. ﺑﻪﻋﻼوه ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﻮﺳﻮی (1375)، ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺑﺮرﺳﻲ و ﻣﻘﺎیسه ی ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ رﺿﺎﻳﺘﻤﻨﺪی زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ در ﺳﻪ ﮔﺮوه ﭘﺰﺷﻜﺎن، ﻛﺎرﻣﻨﺪان و ﻛﺎرﮔﺮان ﻣﺘﺄﻫﻞ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻛﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻴﻦ ﻣﻴﺰان رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ و ﺗﻌﺪاد ﻓﺮزﻧﺪان ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد، ﻣﻐﺎﻳﺮت دارد.
آیا اینکه تعداد فرزندان می‌تواند در رضایتمندی روج از زندگی مشترک موثر است، حقیقت دارد؟
ﻣﻮﺳﻮی ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ اﻣﻜﺎﻧﺎت اﻗﺘﺼﺎدی در رﺿﺎﻳﺘﻤﻨﺪی زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ دارد و ﺗﺤﺼﻴﻼت ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮی در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎ نتیجه ی ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﺬﻛﻮر ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ دارد ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﻮﻧﻴﮓ، ﻛﻤﭙﻞ و ﻓﺎﺳﺘﺮ (2003) ﻛﻪ در ﻓﺮا ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﻣﻮرد ﻧﻘﺶ واﻟﺪﻳﻦ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺗﻌﺪاد ﻓﺮزﻧﺪان و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ رابطه ی ﻣﻨﻔﻲ وﺟﻮد دارد، ﻫﻤﺴﻮ ﻧﻴﺴﺖ وﻟﻲ ﺑﺎ نتیجه ی ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺻﺪاﻗﺖ (1382) ﻛﻪ ﺑﻴﺎن داﺷﺖ ﺑﺎ ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮ ﺷﺪن ﻣﺪت ازدواج، رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ دارد.
ﻧﺠﻒﭘﻮر (1379) و ﻣﻮﺳﻮی (1382) در ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺧﻮد درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ رابطه ی ﻣﺜﺒﺖ وﺟﻮد دارد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎ نتیجه ی اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﻤﺴﻮﺳﺖ. ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ، در جامعه ی ورزﺷﻜﺎران ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ و وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ، ﻣﺪت ازدواج، ﺳﻦ، ﺗﻌﺪاد ﻓﺮزﻧﺪان، ﻣﺪرک ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ و ﺳﺎبقه ی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ، ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﻲداری وﺟﻮد ﻧﺪارد.
فرقی ندارد چه زندگی هنری ای دارید
سبک زندگی شما یک سبک زندگی هنرمندانه سا و استایل آن مشخص است
ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺼﻮر (1382) ﻛﻪ رابطه ی سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﺮد و ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ سبک زﻧﺪﮔﻲ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان ﺑﺎ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی رشته ی ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ، ﻣﺪرک ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ، ﺳﺎبقه ی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﻨﺮی و ﻣﻴﺰان درآﻣﺪ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﻲداری وﺟﻮد ﻧﺪارد، ﻫﻤﺴﻮﺳﺖ. ﺟﺎمعه ی آﻣﺎری ﻣﺼﻮر (1382)، ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان ﺷﻬﺮ اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻮدﻧﺪ.
اﺣﺘﻤﺎﻻً در اﻳﻦ ﻧﻤﻮنه ی آﻣﺎری ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻢﺗﺮی ﺑﺮ سبک زﻧﺪﮔﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻘﺶ اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ را ﻛﻤﺮﻧﮓﺗﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ. ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﺎ ﻣﻮارد ﻣﻮﺟﻮد در ﮔﺮوه ورزﺷﻜﺎران، ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
از اﻳﻦ رو ﺑﻴﻦ اﻳﻦ دو ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺑﻴﻦ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 408/0 ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺿﺮﻳﺐ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺎن داد 167/0 ﺗﻐﻴﻴﺮات سبک زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺟﻨﺴﻴﺖ ﺗﺒﻴﻴﻦ میﺷﻮد ﻛﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﺸﺎبهی اﻧﺠﺎم ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.
گروه نویسندگان:
ﻧﻔﺴﻴﻪ اﻟﻤﺎسی(1)، ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺒﻴﺮی(2)، اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ ﻓﺮاﻫﺎنی(3) و رﺳﻮل ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻃﻠﺐ(4)
پی‌نوشت‌ها:
1 - ﻛﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﭘﻴﺎم ﻧﻮر (ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل)
2- داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان
3- اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه ﭘﻴﺎم ﻧﻮر ﺗﻬﺮان،
4- اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان
5- Occhetti
6- Olson et al
7- Walker
8- Paul
9- Bolden and Alice
منابع:
1. آﻫﻮﻻ، اﺳﻮ. ﻫﺘﻔﻠﻴﺪ، ﺑﺮاد. (1372). "روانﺷﻨﺎﺳﻲ ورزش ﺑﺎ روﻳﻜﺮد رواﻧﻲ- اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ". ﺗﺮجمه ی رﺿﺎ ﻓﻼﺣﻲ و ﻣﺤﺴﻦ ﺣﺎﺟﻴﻠﻮ، ﺗﻬﺮان، اﻧﺘﺸﺎرات ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ.
2. ﺟﻜﺴﻮن، راﺟﺮ؛ ﭘﺎﻟﻤﺮ، رﻳﭽﺎرد. (1380). "راﻫﻨﻤﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ورزﺷﻲ"، ﺗﺮجمه ی ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺒﻴﺮی و ﻫﻤﻜﺎران. ﺗﻬﺮان، اﻧﺘﺸﺎرات کمیته ی ﻣﻠﻲ المپیک ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان.
3. ﺣﻖﺷﻨﺎس، ﻧﺎﺻﺮ. (1378). "ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع اﻧﻮاع اﺧﺘﻼلﻫﺎی رﻓﺘﺎری ﻛﻮدﻛﺎن و ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎری واﻟﺪﻳﻦ". ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎمه ی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﻌﻠﻢ.
4. رﻓﻴﻊﭘﻮر، ﻓﺮاﻣﺮز؛ ﻃﺮوﻗﻲ، ﻣﺠﻴﺪ. (1374). "ﺑﺮرﺳﻲ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ رﺿﺎﻳﺖ زوﺟﻴﻦ". ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎمه ی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ، داﻧﺸﻜﺪه ی ادﺑﻴﺎت و ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﻲ، داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ ﺑﻬﺸﺘﻲ ﺗﻬﺮان.
5. ﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻴﺎن، ع. (1373). "ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺗﻔﻜﺮات ﻏﻴﺮﻣﻨﻄﻘﻲ ﺑﺮ ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ"، ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎمه ی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ- ارﺷﺪ، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﻌﻠﻢ ﺗﻬﺮان.
6- ﺷﻔﻴﻊآﺑﺎدی، ﻋﺒﺪاﻟﻪ. ﻧﺎﺻﺮی، ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ. (1380). "ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎی ﻣﺸﺎوره ی روان درﻣﺎﻧﻲ". ﭼﺎپ ﻫﺸﺘﻢ، ﺗﻬﺮان، ﻣﺮﻛﺰ ﻧﺸﺮ داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ.
7- ﺻﺪاﻗﺖ، ﺣﺴﻴﻦ. (1382). "ﺑﺮرﺳﻲ رابطه ی ﺑﻴﻦ ﺳﻦ ازدواج، ﻓﺎﻣﻴﻠﻲ ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻓﺎﻣﻴﻠﻲ ﺑﻮدن ازدواج، ﺗﻌﺪاد ﻓﺮزﻧﺪان، ﺗﺸﺎﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎدی ﺑﺎ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ دﺑﻴﺮان ﻣﺮد و زن ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان"، ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎمه ی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﻌﻠﻢ ﺗﻬﺮان، داﻧﺸﻜﺪه ی روانﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻋﻠﻮم ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ.
8- ﻓﺮاﻫﺎﻧﻲ، اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ. ﺷﻌﺒﺎﻧﻲ ﻣﻘﺪم، ﻛﻴﻮان. (1388). "ﻗﻮاﻋﺪ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮی در ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ ﺑﺎ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﻧﮕﺎرش ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺎﻣﻪ"، ﺗﻬﺮان، اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎی ﺣﻘﻮﻗﻲ.
8- ﻋﺒﺪاﻟﻪزاده، ﺣﺴﻦ. (1382). "ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺻﻔﺎت ﺷﺨﺼﻴﺘﻲ ﺑﺮ رﺿﺎﻳﺘﻤﻨﺪی زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ زوجﻫﺎی ﺷﻬﺮ داﻣﻐﺎن". ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎمه ی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﻳﺰ، داﻧﺸﻜﺪه ی روانﺷﻨﺎﺳﻲ.
9- ﻛﺎوﻳﺎن، رؤﻳﺎ. (1381). "ﺑﺮرﺳﻲ رابطه ی ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ واﻟﺪﻳﻦ و ﺑﺮوز اﺧﺘﻼﻻت رﻓﺘﺎری ﻛﻮدﻛﺎن". ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎمه ی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲارﺷﺪ، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ، واﺣﺪ ﺧﻮراﺳﮕﺎن.
10. ﻛﻮرﺗﻴﺲ، آﻧﺘﻮﻧﻲ ﺟﻲ. (2000). "روانﺷﻨﺎﺳﻲ ﺳﻼﻣﺖ". ﺗﺮجمه ی ﻓﺮاﻣﺮز ﺳﻬﺮاﺑﻲ. 1380. ﺗﻬﺮان، اﻧﺘﺸﺎرات ﻃﻠﻮع داﻧﺶ.
11. ﻣﺼﻮر، ﺷﻬﻼ. (1382). "رابطه ی سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ در ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان و ﻣﻘﺎیسه ی آن ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻋﺎدی". ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎمه ی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲارﺷﺪ، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ، واﺣﺪ ﺧﻮراﺳﮕﺎن.
12. ﻣﻮﺳﻮی، رﻗﻴﻪ. (1375). "ﺑﺮرﺳﻲ و ﻣﻘﺎیسه ی ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ رﺿﺎﻳﺘﻤﻨﺪی زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ در ﺳﻪ ﮔﺮوه ﭘﺰﺷﻜﺎن، ﻛﺎرﻣﻨﺪان و ﻛﺎرﮔﺮان ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان"، ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎمه ی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﻳﻲ.
13. ﻧﺠﻒﭘﻮر، ﻋﻔﺖ. (1379). "ﻣﻘﺎیسه ی رﺿﺎﻳﺖ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ زوجﻫﺎ و زوجﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺮان آﻧﻬﺎ از ﻓﺮزﻧﺪان ﺷﺒﺎﻧﻪ روزی ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ اﺳﺘﺎن اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻮده اﻧﺪ"، ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎمه ی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲارﺷﺪ، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ، واﺣﺪﺧﻮراﺳﮕﺎن.
14- Baldwin, J.H. Ellis, G. Didd Baldwin, B.M. (1999). "Matrial satisfaction: an examination of its relationship to spouse support and congruence of commitment among runners". Journal Leisure Sciences, V.21 2 . PP: 117-131.
15- Brown, c; Wartik, N. (1996). "Do athletes make better partners?" American Health, 15, PP:105-106.
16- Faride E. Ahmed. (2007). "Effect of diet, life styele and other environmental, chemopreventive factors on colorectal cancer development".Journal of environmental science and health. V (22), Issue, PP: 91-148.
17- Paul, W; Baumert, J; John M. Henderson and Naney J. Thompson, (2004). "Health risk behaviors of adolescent participants in organized sports". Journal of Biology of Sport . V22, Issue b, PP: 450-465.
18- Smit / Leif H. (2003). "Factors affecting the marriages of professional beaseball players: a qualitiative an analysis".http://proquest.nmi.com / dissertations/ preview.
19- Twenge, J.M; Compbell, W.K; and Foster, C.A. (2003). "Parenthood and marital satisfaction". Journal of marriage and family, V 65. PP: 574-584.
20- Walker, A, R. (2003). "Life style and nutrition". Journal of nutrition, V 19, N 2.PP: 169-173.
منبع: فصلنامه مدیریت ورزشی، شماره 5، تابستان 1389، صص 87-73.
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}