یهود با صهیونیسم چه تفاوتی دارد؟

مقدمه:

تفرقه افکنان و شبهه اندازان بی دین هیچ فرقی بین یهودیت و صهیونیسم قایل نیستند. درصورتیکه یهود دینی بر حسب کتاب تورات و آیین حضرت موسی است.
 
و صهیونیسم یک حزب و تشکیلات سیاسی است که با سوء استفاده از آیین یهود و با وسایل و ابزار ظالمانه و نامشروع اهداف جابرانه و غاصبانه ای را تعقیب می کند.
 
قرآن کریم در وصف صهیونیست ها با تعبیر دشمن ترین مردمان نسبت به مؤمنین از آن یاد می کند. «و لتجدن اشدالناس عداوه للذین امنوا الیهود».
 
 به طور قطع دشمن ترین مردم نسبت به مؤمنان را یهود (یهود صهیونیست) خواهی یافت جنایات اخیر صهیونیستها در غزه و لبنان برگ ننگین دیگری از خصلت های ددمنشانه و تجاوزکارانه آنان را آشکار ساخت.
 
چگونه می توان این قوم غاصب را، یهودی صاحب کتاب تورات واقعی فرض کرد؟
 
 درحالیکه هیچ عقل سلیمی نمی تواند بپذیرد که این جماعت به ظاهر متمدن، بویی از انسانیت برده و اعتقادی به اصول، منطق و رفتار انسانی داشته باشند.
 
 این همان روحیه ای است که قرآن کریم در وصف یهودی های صهیونیست با تعبیر دشمن ترین مردمان نسبت به مؤمنین از آن یاد می کند.
 
«و لتجدن اشدالناس عداوه للذین امنوا الیهود»[1]. به طور قطع دشمن ترین مردم نسبت به مؤمنان را، یهود (صهیونیست) خواهی یافت.
 
در این مختصر به ویژگی ها و اعتقادات یهودیان افراطی رژیم صهیونیستی اشاره ای خواهیم کرد.که با جعل مضامین مقدس از لابه‌لای متون دینی سعی می کنند، تمام ظلم ها و جرم هایی که انجام می دهند نشات گرفته از مبانی دینی و توراتی یهودیان واقعی، به دنیا نشان دهند.
 

یهود در معنا و اصطلاح

معناى لغوى «یهود»: «هود» از لغت عبرى گرفته شده و به معناى حمد و شکر و مجد است و «یهودا» نام فرزند چهارم حضرت یعقوب(ع) از همسرش به نام «لینه» است.
 
 و به نظر مى رسد که کلمۀ «یهود» نیز از همین اسم برگفته شده باشد. لغویان «یهود» را واژه اى بیگانه دانسته اند، امّا یقین نداشتند که «عبرى» است یا «فارسى».
 
معناى اصطلاحى «یهود»: یهود در اصطلاح، به کسانى گفته مى شود که پیروان دین حضرت موسى(ع) هستند و کتاب تورات را کتاب آسمانى مى دانند و از شریعت ایشان تبعیت مى‌نمایند و با آمدن اسلام، آن را نپذیرفتند. و بر دین خود پاى بند هستند.
 
البته “آرتور جفرى” بر این عقیده است که واژۀ یهودى در شعر کهن عربى به کار رفته است؛ بنابراین اعراب پیش از روزگار حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) به خوبى با آن آشنایى داشتند.
 
“هورو ویتس” مى گوید: «در قرآن، یهودیان روزگار حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) و یهودیان عهد قدیم به نام «بنى اسرائیل» خوانده شده‌اند»
 
یهودیت آیینى است رسمى و آسمانى که قائل به نبوت حضرت موسى(ع) و قبول تورات به عنوان کتاب آسمانى هستند. پیروان این دین به یقین مى دانستند که آن، تا آمدن پیامبر بعدى رسمیت دارد.
  

صهیون در معنا و اصطلاح

معناى لغوى و اصطلاحى «صهیون، صهیونى و صهیونیسم»: صهیون بر اورشلیم یا کوهى در نزدیکى اورشلیم اطلاق مى شود.
 
در کتاب مقدّس، واژۀ صهیون، نام تپه اى است واقع در جنوب شرقى اورشلیم که دامنه اش بخشى از اورشلیم را نیز تشکیل داده و قلعه‌اى به نام «یبوسیان» در آن وجود داشته است که داود پیامبر(ع)، در آن جا براى «تابوت عهد» قصرى بنا کرد.
 
صهیونى: منسوب به صهیون، لقب کسانى است که قبل از تشکیل حکومت اسرائیل، از تأسیس آن جانب‌دارى مى‌کردند.
 
صهیونیسم: «مرام و مسلک حزب بین المللى یهود و مسلک گروهى است که طرف دار سلطه و نفوذ یهودیان بر اقوام و ملل دیگرند». هم چنین نهضتى را گویند که از اواخر قرن نوزدهم به منظور ایجاد یک میهن یهودى در فلسطین به وجود آمد.
 
صهیونى لقبى است که پیش از پیدایش حکومت اسراییل به ‌کسانى مى‌دادند که از پایه‌گذارى این حکومت در اورشلیم جانب‌دارى مى‌کردند. [2]
 
صهیونیسم در اصطلاح به جنبش و نهضتى اطلاق مى شود که از آرمان مسیحیان طایفۀ بنى اسرائیل براى رسیدن به ارض موعود و تشکیل دولت و ملّتى واحد، مایه گرفته است.
 

ایده صهیونیسم چگونه شکل گرفت؟

پیدایش ایده صهیونیسم برای نجات یهودیان جهان از پراکندگی بود که تلاش می‌کرد تا در فلسطین دولت مستقل یهودی به وجود آورد و همه یهودیان عالَم را در آنجا جمع کند.
 
 فشارهایی که در کشورهای گوناگون به‌خصوص اروپایی بر یهودیان وارد می‌شد، انگیزه تشکل یهودیان را تقویت کرد..
 
 ایده‌ (تئودور هرتسل)، نویسنده یهودی اهل اتریش، یکی از عوامل اصلی پیدایش ایده اصلی صهیونیسم برای ایجاد سرزمین یهودی مستقل شد. او این ایده را در سال ۱۸۹۵م در کتابی به نام «دولت یهود» تألیف و منتشر کرد.
 
اولین کنگره جهانی صهیونیسم با تجمع صاحب‌نظران و سرمایه‌داران یهودی تشکیل شد و کار خود را با موفقیت پایان برد.
 

یهود با صهیونیسم چه تفاوتی دارد؟

1- یهود صهیونیسم: در ابتدا اتحاد ملی نه استقلال ملی

در آغاز، صهیونیسم «به دنبال اتحاد ملی بود». بعدآ به دنبال «استقلال ملی» رفت. منظور او از (صهیونیسم) «یهودیت» نبود، بلکه استقلال در «سرزمین اسرائیل Eretz - Israel» بود.
 
 آنها به دنبال استقلال ملت هیبرو (عبرانی) بودند تا دوباره در سرزمینی که سالها قبل کنعان نامیده می‌شد، اسرائیل را بنا کنند.
 
به اعتقاد ماکسیم گیلان، آنها به دنبال زنده‌ کردن فرهنگ کنعانی خود بودند و «نه فرهنگ مذهبی».
 
 در این نوشته نیز مهر تأییدی بر کنعانی بودن یهودیان زده شده است و نه فلسطینی‌ بودن آنها. کنعان در زمان استعمار به فلسطین پیوست.
 
 درابتدای تشکیل صهیونیسم، رهبران این حزب تأکید خاصی بر منطقه‌ای ویژه نداشتند، بلکه بیشتر هدف آنها تشکیل دولت صهیونیستی و جمع‌آوری یهودیان در آن بود.
 
اما گروهی از صهیونیست‌ها از همان ابتدا حساسیت و توجه خاصی به سرزمین فلسطین داشتند و آنجا را همان سرزمین موعود می‌پنداشتند. این گروه نهایتاً موقعیت غالب را یافتند و به این طریق حکومت خود را در فلسطین پایه‌گذاری کردند.
 

2- یهود صهیونیسم : از منظر امام خمینی(ره)

امام خمینی آیین یهودیت را دین الهی می‌داند که توسط پیامبرشان حضرت موسی به آنان ابلاغ شده است؛ [3]
هرچند امروزه این دین تحریف شده است. به اعتقاد امام خمینی متن تورات و احکام آن با برخی اوهام و خیالات اهل شهوت و میل، آمیخته شده است.
 
 و متن این کتاب گواه آن است که آسمانی نیست و تورات حقیقی از بین رفته است و علم تورات تصحیح نزد اهل بیت (علیهم‌السّلام) می‌باشد. [4]
 
دین امروزی یهود، بیشتر متوجه مادیات و امور سیاسی است و میان دو گروه «یهود» و «صهیونیسم» جدایی است،
 
 بلکه صهیونیسم یک گروه سیاسی است که با همه ادیان الهی مخالف است که حتی خود یهودیان آن را نمی‌پذیرند. صهیونیسم برای ایجاد اسرائیل بزرگ و برای توجیه سیاست‌های خود مبانی خود را مطالب مطابق تعالیم تورات دانسته است. [5]
 
امام خمینی در بیان اعتقادات یهود بر این باور است که این اعتقادات در مقایسه با اسلام بسیار ضعیف است، از جمله این عقاید آن است که آنان قائل به انقطاع فیض و بسته بودن دست خداوند هستند.
 
 حضرت امام با رد این عقیده، آن را موجب قول به حدوث خداوند و راه یافتن امکان در ذات حق می‌داند؛ [6]
 
همچنین از جمله اعتقاد یهود مبارزه با ظلم طاغوت بود، همان‌طور که حضرت موسی در مقابل فرعون ایستاد و بنی اسرائیل را علیه فرعون به شورش درآورد، اما مدعیان یهودیت و صهیونیسم بر خلاف تعالیم حضرت موسی عمل می‌کنند. [7]
 

3- یهود صهیونیسم : شعار نیل تا فرات

این شعار اشاره به مرزهای آرمانی رژیم صهیونیستی دارد؛ تأسیس کشور اسرائیل بزرگ از رودخانه نیل تا رودخانه فرات یکی از مهمترین اهداف و آرمانهای صهیونیسم است و معتقدند یهودیان از سراسر جهان باید به فلسطین آورده شوند.
 
 و کشور اسرائیل در گستره ای از رودخانه نیل تا رودخانه فرات به وجود آید و یهودیانی که به اسرائیل مهاجرت نمایند اهل نجات خواهند بود. در پرچم این رژیم نیز ستاره داود (نماد صهیونیسم) در بین دو نوار آبی رنگ قرار دارد.
همچنین کلمه اسرائیل بزرگ (یا سرزمین کامل اسرائیل) گاهی برای اشاره به سرزمین موعود ذکر شده در تورات به کار رفته است؛
 
 مدعیان این موضوع آیات پیدایش ۱۵:۱۸ تا ۱۵:۲۱ را دلیل خود می‌دانند:«در آن روز، خداوند با ابرام عهد بست و گفت‌: «
 
این زمین را از نهر مصر تا به نهر عظیم، یعنی نهر فرات، به نسل تو بخشیده‌ام، یعنی قینیان و قَنِّزیان و قَدْمونیان و حِتّیان و فَرِزیان و رَفائِیان، و اَمُوریان و کنعانیان و جرجاشیان و یبوسیان را.»
 
 و از آن به وعده نیل تا فرات یاد می‌کنند. هر چند در اصل این ادعا و انطباق این آیات با ادعای صهیونیسم ایرادات زیادی وجود دارد.
 

4- یهود صهیونیسم :اسرائیل بدون مرز

از منظر اسرائیل شاهاک ، یهودی ضد صهیونیست در کتاب « تاریخ یهود ، آیین یهود» آرمانی ترین روایت در مورد مرزهای اسرائیل شامل مناطق محصور در مرزهای زیر است :
 
« از جنوب ، تمامی صحرای سینا و بخشی از شمال مصر به طرف بالا تا حوالی قاهره ، از شرق ، تمامی اردن و بخش عظیمی از عربستان سعودی ،
 
 تمامی کویت و قسمتی از جنوب فرات در عراق ، از شمال ، کل لبنان و کل سوریه به اضافه بخش اعظم ترکیه به طرف بالا ( تا دریاچه وان )
 
 و از غرب ، قبرس در سال ۱۹۶۷ میلادی زمانی که خبرنگار آسوشیتد پرس از یکی از سربازان اسرائیلی می پرسد مرزهای کشور اسرائیل تا کجاست ؟
 
سرباز با کمال غرور و خود پسندی پاسخ می دهد : « تا آنجا که قدمم را بگذارم » و با پوتینش به زمین می کوبد.
 
 نکته جالب در قانون اساسی اسرائیل ، مشخص نشدن مرزهای جغرافیایی این کشوراست .موضوعی که در هیچ قانون اساسی دیگری نمونه ندارد.
 
امام خمینی (ره) در سخنرانی ۷/۶/۶۳ می فرمایند : «من کرارا‍ً تذکر داده ام که اسرائیل از نیل تا فرات را از خود می داند ، و شما را غاصب سرزمین های خویش می شمرد . گرچه اکنون جرات اظهار صریح آن را ندارد»[8]
 

5- یهود صهیونیسم: جعل مضامین مقدس از لابه‌لای متون دینی

صهیونیسم  دولتی و یهودیان افراطی با ترویج آموزه‌های بی‌اساس در میان پیروانشان، در حال نهادینه کردن مفاهیم منحط صهیونیستی مورد نظر خود در سرزمینهای اشغالی‌اند.
 
 البته این عده همواره ادعا دارند که مفاهیم ساختگی آنها از بطن متون دینی و مضامین تورات و تلمود، برگرفته شده‌اند.
 
بعضی از مضامین دینی پوششی برای موجه جلوه‌ دادن سیاستهای صهیونیسم دولتی اسرائیل جعلی به شرح زیر است.

1 ـ سرزمین رژیم صهیونیستی در چارچوب مرزهای توراتی خود اهمیت ذاتی والایی دارد.
 
2 ـ هر وجب زمینش به گفته تورات قدس‌الاقداس است.
 
 3 ـ این تقدس از ماهیت نجات‌بخشی آن ناشی می‌شود.
 
 4 ـ نجات، یعنی حاکمیت بر تمام سرزمین موعود.
 
5 ـ‌ هر اقدامی که ما را از سرزمین آزاد شده در جنگ مقدس‌مان جدا سازد، بی‌اعتبار است.
 
 6 ـ هر جنگ‌افزار ارتش که سرزمینمان را تسخیر و از آن دفاع کند، ارزش معنوی دارد و همچون اشیای مقدس دینی محسوب می‌شود.
 
 7 ـ سربازان ارتش همپایه مدرسان و مفسران تلمودند.
 
 8 ـ شهرک‌نشینان، گروهی قدیس محسوب می‌شوند.
 

7- یهود صهیونیسم : روحیه نژاد پرستی

امتیازطلبی و نژادپرستی که از مهم‌ترین ویژگی­های صهیونیسم است، در منابع یهود به طور صریح و فراوان انعکاس یافته است.
 
 روحیه نژادپرستی که زاییده افکار و پندارهای باطل آنهاست، منشأ بسیاری از انحراف‌ها و رفتارهای ناپسند شده است. آنان خود را ملت برگزیده خداوند و سایر ملت‌ها را حیوانات انسان­نما می­دانند.
 
مطابق برخی منابع یهود، از جمله نوشته­های «ربّی[9] اشنویر زالمن»[10] تمایز میان یهود و غیریهود را این‌گونه ذکر شده است:
 

8- یهود صهیونیسم : دارای دو روح است

هر یهودی، دارای دو روح است: روح حیوانی و روح الهی؛ روح حیوانی، در بالاترین طبقات نیروهای شیطانی ریشه دارد. این روح، منبع شُرور است؛
 
اما در عین حال، منشأ خیرهای طبیعی مانند مهربانی و نیک­خواهی نیز هست؛ چراکه در «طبقه نور» نیز ریشه دارد؛ یعنی نزدیک­ترین نقطه از شاکله عالم شیاطین به کناره عالم قدس؛
 
اما روح الهی، در خدا ریشه دارد و یا به یک معنا، بخشی از خداست. بیگانگان، نه تنها فاقد روح الهی هستند، بلکه روح حیوانی آنان نیز در مقایسه با روح حیوانی یهودیان، از لایه­های پایین­تری از عالم شیطانی ریشه می‌گیرند.[11]
 

9- یهود صهیونیسم : جزئی از خداست

تلمود[12] می­گوید: این منّت، بر ارواح یهود نهاده شده است که جزئی از خداوند باشند. این نفوس، از جوهر خداوند جو‌انه می‌زنند؛
 
چنان‌که فرزند از جوهر و ذات پدر بیرون می‌آید. اگر یهودیان نبودند، برکت از روی زمین رخت برمی‌بست و باران نمی‌بارید و خورشید نمی‌تابید. پس، بدون اسرائیلیان، ملت‌های روی زمین قادر به زندگی نیستند.
 

10- یهود صهیونیسم : برترین ملت هاست

بر اساس تعالیم تلمود، همان‌گونه‌که انسان بر حیوان فضیلت دارد، یهودیان نیز برترین ملت­های روی زمین‌اند و گورهای غیریهود، دل‌های فرزندان اسرائیل را خنک می‌کند؛ زیرا فقط یهودیان بشرند و ملت‌های دیگر چیزی جز گونه­ های مختلف حیوان نیستند.
 

11- یهود صهیونیسم : در اختلافات تقدم دارد

تلمود به یهودیان می­گوید: هرگاه یک فرد یهودی با غیریهودی اختلاف پیدا کرد، تو باید از او پشتیبانی کنی و به آن غریبه بگویی:
 
این چیزی است که شریعت ما از ما می­خواهد و چنانچه شریعت آن غریبه با یهود همراهی نشان دهد، باید برادرت را کمک کنی تا در دعوا حاکم شود و به غریبه بگویی:

 این چیزی است که شریعت تو از تو می‌خواهد. در صورتی که چنین نباشد (یعنی یهودیان دارای قاضی نباشند و قوانین مخصوص به خود نداشته باشند)، وظیفه داری که پیرامون آن غریبه، تارهای تزویر و نیرنگ بتنی و او را در آن دام افکنی تا یهودی پیروز شود.[13]
 

12- یهود صهیونیسم: خانه خدا از آن بنی اسرائل است

هنگامی‌که قوم بنی‌اسرائیل پس از 70 سال تبعید به دستور کوروش از بابل به سرزمین خود بازگشتند، اقدام به بازسازی خانه خدا نمودند و تلاش کردند معبدی را که توسط سلیمان بنا شده بود، بازسازی کنند.
 
وقتی ساکنان منطقه باخبر شدند که یهودیانِ تبعید شده بازگشته و مشغول بازسازی خانه خدا هستند، نزد سران قوم بنی­اسرائیل رفته، گفتند: «بگذارید ما هم در بازسازی خانه خدا با شما همکاری کنیم؛ چون ما هم مثل شما خدای یکتا را می­پرستیم و همیشه برای خدای شما قربانی کرده‌ایم.»
 
ولی سران قوم یهود گفتند: «به شما اجازه نمی‌دهیم در این کار شریک باشید. خانه خداوند، خدای اسرائیل، باید به دست قوم بنی‌اسرائیل ساخته شود.»[14]
 

13- یهود صهیونیسم: غیریهود  مخلوق شیطانی است

در عصر حاضر نیز می­توان از طرز برخورد و رفتار جنبش «حسید»[15] با غیریهودیان، به‌عنوان یکی از مصادیق نژادپرستی یهودیان یاد کرد.

 حسیدیسم، هنوز یک جنبش زنده و موجود با صدها هزار عنصر فعال است که متعصبانه گوش به فرمان «ربّی‌های مقدس» خود هستند؛ ربّی­هایی که برخی از آنها در اسرائیل و در میان رهبران اغلب احزاب و حتی در رده‌های بالای ارتش، نفوذ فوق‌العاده‌ای به دست آورده‌اند.
 
کتاب مشهور و اساسی «هاتانیا»[16] از جنبش «هباد»[17] که یکی از مهم‌ترین شعبه‌های جنبش حسیدیسم است، .
 
غیریهودیان را مخلوقاتی شیطانی معرفی می‌کند که در آنها مطلقاً چیز خوبی وجود ندارد و حتی یک جنین غیریهودی از حیث کیفیت، با جنین یهودی تفاوت دارد. اصولاً یک غیریهودی، موجودی «زیادی» است؛ زیرا تمام کائنات فقط به هدف یهودیان خلق شده‌اند.
 
این کتاب به دفعات و در تیراژ بالا در اسرائیل چاپ شده و به طرز وسیعی، در میان عموم، مدارس و ارتش منتشر گردیده است.
 
این تبلیغات «هباد»، به‌خصوص قبل از هجوم اسرائیل به لبنان در مارس 1987م به منظور وادارکردن پزشکان و پرستارها به مضایقه کمک دارویی از «مجروحان غیریهودی» شدت یافت.
 
 و این روش یا ایده شبه نازی، فقط متوجه اعراب یا فلسطینی‌ها نبود؛ بلکه هر غیریهودی را شامل می‌شد.[18]
  

14- یهود صهیونیسم: ترویج فساد و فحشا در میان جوامع غیریهودی

 از جمله ویژگی­های صهیونیست­ها، ترویج فساد و بی­بندوباری در میان جوامع غیریهودی، به‌ویژه جوامع مسلمان است.
 
 سران صهیونیسم در پروتکل شماره یک دانشوران صهیون، به‌صراحت اعتراف کرده­اند که جوانان غیریهودی به وسیله عوامل آنان به بی­بندوباری سوق داده می­شوند.
 
این مأموریت از طریق افرادی چون معلمان خصوصی، خدمتکاران، زنانی که در خانه‏های‏ ثروتمندان بچه‏داری می‏کنند،.
 
 منشی­ها و کارمندان امور دفتری و زنان یهودی که در عشرتکده‏ها و محل‏های عیاشی اشتغال دارند، انجام می­شود. از این پدیده که به منظور فساد و عیاشی طراحی‌ شده، به «انجمن بانوان» یاد شده است.[19]
 
صهیونیست­ها برای رسیدن به اهداف خود و نیز توسعه نفوذ خویش، از ابزارهای گوناگون استفاده می­نمایند.
 
 یکی از این راه‌ها، مسائل جنسی و تقدیم فاحشه­هاست؛ به‌عنوان نمونه، «عبدالجبّار ایوب» در خاطرات خود ماجرایی را ذکر می­کند که در زمانی که وی رئیس زندان «کوت»در عراق بوده، برای وی اتفاق افتاده است؛ او می‏نویسد:
 
«یک روز از سوی حکومت، سه زندانی مهم را به من سپردند و سفارش کردند تحت مراقبت‏ شدید قرار گیرند. من نیز به جهت اهمیت موضوع و اجرای دستور، نگهبانی از آنان را شدت بخشیدم.
 
 پس از مدت کوتاهی، دو تاجر مهمّ یهودی از بغداد نزد من آمده و گفتند: سه زندانی مسلمان که از یهود هم نیستند، در این زندان هستند. ما نمی‏خواهیم از طریق احساسات دینی درباره آنان گفت‌وگو کنیم؛ بلکه سخن‏ ما در رابطه با آنان، صرفاً به لحاظ انسانی است.
 
 و نیز از این جهت که خانواده‏ و فرزندان آنان در وضع ناگواری به سر می‏برند. لذا از تو خواسته‏ای ساده‏ داریم و آن اینکه ایشان را به زندان بغداد منتقل کنی[20]
 
 و این چیزی است که به ‏تو زیانی نمی‏رساند؛ نه در برابر دولت و نه در برابر وجدان؛ بلکه‏ برعکس با این کار، خدمتی انسانی انجام داده‏ای.
 
 آنگاه برای من آیاتی از قرآن خواندند و سخنانی از حضرت موسی و عیسی‏(علیهما‏السّلام) را بیان کردند. اما با این همه سخن ملاطفت‏آمیز... با انتقال آن سه زندانی به بغداد مخالفت کردم و تلاش آنان به شکست انجامید...
 
 پس از چند روز، دوباره بازگشتند و با من گفت‌وگو کردند. قانع‌کردن ایشان و مخالفت با آنان، کار دشواری بود.
 
 یکی از آنان گفت: نوشتن این سه کلمه برای تو کار سختی نیست: «لا مانع لدی.»[21] برای هر کلمه، صد دینار به تو می‏دهیم.[22]
 
اما این پیشنهاد فریبنده او را نیز نپذیرفتم. لذا برای ترغیب بیشتر من گفت: چه‏ می‏خواهی؟ خانه؟ انتقال آنان به بغداد را بنویس و هرچه می‏خواهی بگیر. باز هم قبول نکردم. اصرار کردند؛ اما فایده‏ای نداشت... و رفتند.
 
چند روز بعد، مجدداً به همراه سه دختر جوان بسیار زیبا بازگشتند و خواسته خود را تکرار کردند؛ اما من رد کردم. به بهانه‏ نوشیدن آب، از اتاق خارج شدند و مرا با آن سه دختر جوان تنها گذاشتند.
 
 پس از چند لحظه، بازگشتند و از آنان در مورد عکس‏العمل من جویا شدند و پاسخ منفی شنیدند. آنگاه یکی از آنان با جدّیت گفت: جناب «عبدالجبّار ایوب»! ابتدا حلّ این مشکل را از راه عاطفی و انسانی از تو خواستار شدیم؛ مخالفت‏ کردی.
 
 سپس، از راه مال؛ باز هم رد کردی. و بالأخره از راه دختران؛ باز هم‏ نپذیرفتی. پس، خود را برای بلا آماده کن. آنگاه مرا واگذاشتند و خارج شدند.
 
 طولی نکشید که من از مدیریت‏ زندان عزل و به پست دیگری منتقل شدم. بعد که تحقیق کردم، دریافتم آن‏ سه زندانی، پس از انتقال به بغداد، آزاد شده‏اند.»[23]
 
امروزه، انهدام ارزش­های اخلاقی و معنوی در هتل‏هایی که سیاحان و توریست‏ها در آنها اقامت می‏کنند و همچنین، در کنار مرزهایی که اسرائیل را از سایر کشورهای عربی جدا می‏کند، به بالاترین میزان خود رسیده است.
 
 در کنار مرزهای اسرائیل همواره تعدادی از نگهبانان ارتشی زن، در حال گشت و نگهبانی هستند تا با نیروهای پاسدار صلح (گشت‏های شورای امنیت) و سربازان نیروهای بین‏المللی بیگانه، مراوده‏ای ننگین و خفت‏بار داشته باشند؛.
 
 همان کسانی که منبع مهم و پایان‌ناپذیر اسرار یهود به شمار می‏روند و اسرائیل از طریق این زنان و دختران، آنان را تخلیه اطلاعاتی می‏کند.
 
مجله «هبولم هازیه»، در یک تحقیق و کنکاش مطبوعاتی چنین اعتراف‏ می‏کند:
 
«یک نیروی پاسدار صلح و یا یک افسر پلیس را نخواهی یافت که رفیقه‏ای‏ یهودی نداشته باشد! آنان هدایای خویش را که به قیمت ارزان از سرزمین‏های عربی‏ خریده‏اند، نثار معشوقه خود می‏کنند و همراه این هدایا، همچنین، اخبار و اطلاعات ریز و درشت خود را نیز ارائه می‏نمایند.»[24]
 
به نظر می‏رسد که استمرار و ممارست یهود بر ابتذال و فسق و فجور، چیز جدیدی نیست. آنان حتی در متون مقدس خود، نسبت­های ناروایی به رهبران و پیامبران الهی داده­اند؛
 
از جمله در تورات تحریف‌شده فعلی، گفته شده: داود به همسر یکی از افسران خویش هتک حرمت نمود! [25]
 
پس از جمله ویژگی‌­های صهیونیست­‌ها، ترویج فساد و بی‌­بندوباری در میان جوامع غیریهودی، به‌ویژه جوامع مسلمان است.
 
 سران صهیونیسم در پروتکل شماره یک دانشوران صهیون، به‌صراحت اعتراف کرده‌­اند که جوانان غیریهودی به وسیله عوامل آنان به بی‌­بندوباری سوق داده می‌­شوند. [26]
 

15- یهود صهیونیسم: «یهوه» خدای بنی‌اسرائیل

یهودیان، صحرای سینا را صحنه به‌یادماندنی از عهد و پیمانی می­دانند که «یهوه» را خدای بنی‌اسرائیل و بنی­اسرائیل را امت برگزیده گردانید.
 
 آنان معتقدند عهدی که در صحرای سینا بسته شد، ریشه در میثاق خداوند با ابراهیم داشت که پیشینه­های آن نیز به پیمان خداوند با نوح باز می­گشت.[27]
 
«امروز به‌ یَهُوَه‌ اقرار نمودی‌ که‌ خدای‌ توست و اینکه‌ به‌ طریق­های‌ او سلوک‌ خواهی‌ نمود و فرایض‌ و اوامر و احکام‌ او را نگاه‌ داشته‌، آواز او را خواهی‌ شنید. خداوند امروز به‌ تو اقرار کرده‌ است‌ که‌ تو قوم‌ خاص‌ او هستی؛‌ .

چنان­که‌ به‌ تو وعده‌ داده‌ است و تا تمامی‌ اوامر او را نگاه‌ داری و تا تو را در ستایش‌ و نام‌ و اکرام ‌از جمیع‌ امت‌هایی‌ که‌ ساخته‌ است‌، بلند گرداند و تا برای‌ یَهُوَه‌، خدایت‌، قوم‌ مقدس‌ باشی؛ چنان­که‌ وعده‌ داده‌ است‌.» [28]
 
با دقت در کتاب مقدس عبری به‌روشنی می­توان به این واقعیت دست یافت که انتخاب و برگزیدگی قوم یهود، تنها مشروط به ایمان به خدا و وفاداری و رعایت عهد است و در صورت پیمان­شکنی، این موهبت الهی از آنان گرفته خواهد شد.
 
 در تورات به آنان هشدار داده شده است که چنانچه دیگر خدایان را عبادت کنند و قوانین الهی را پاس ندارند، لعنت و عذاب خدا و رسوایی و خواری و سرگردانی در میان سایر ملل، و نیز انواع گرفتاری­ها و بیماری­ها گریبان­گیر آنان خواهد شد.[29]
 

یهود صهیونیسم: یهودیت پیمان بین خدا و بنی‌اسرائیل است.

از گذشته، اعتقاد یهودیان بر این بوده که یهودیت، حاصل تعالیم و فرمان­هایی است که از پیمان اختصاصی بین خدا و بنی‌اسرائیل به دست آمده است. بنابراین، یهودیت، دینی از ادیان نیست و در کنار سایر ادیان قرار نمی­گیرد.
 
 علاوه بر آن، غیریهودیان که از نژاد بنی­اسرائیل نیستند، نمی‌توانند به این آیین درآیند. امروزه در میان یهودیان سنّتی، در خصوص توصیف یهودیت به‌عنوان دینی از ادیان، مقاومت وجود دارد؛
 
 زیرا این امر به نظر آنان کوچک‌شمردن شأن یهودیت است. آنان یهودیت را با مسیحیت، اسلام و بودایی در یک رده نمی­دانند؛
 
زیرا معتقدند از آنجا که یهودیت، تعالیم الهام‌شده خدا را به شکل عهد خدا با بنی‌اسرائیل در خود ثبت نموده است، مقوله­ای خاص و بی­نظیر است.[30]
 
 

یهود صهیونیسم: بیگانه ستیزی

بیگانه‌ستیزی، از جمله مهم­ترین ویژگی­های صهیونیسم است. در کتاب تلمود، قوانین بسیار بی­رحمانه­ای درباره غیریهودیان نوشته شده است.
 
 اسرائیل شاهاک، نویسنده یهودی ـ اسرائیلی با اشاره به تأثیر فراوان تلمود بر قوانین حاکم بر روابط میان‏ یهودیان و غیریهودیان، معتقد است که بدون در نظر گرفتن تأثیر عمیق قوانین تلمود، نمی‏توان از صهیونیزم و سیاست­های اسرائیل سر در آورد. وی نقطه انزجار خویش و بازگشت از مکتب تلمود را حادثه زیر می‏داند:
 
یک روز متوجه شدم که یک یهودی بسیار مذهبی اجازه نداد تا در روز شنبه[31] از تلفنش به منظور درخواست آمبولانس برای یک غیریهودی‏ که در همسایگی او (اورشلیم) سکته کرده بود، استفاده شود.
 
من به‏ جای آنکه موضوع را به‌سادگی به مطبوعات گزارش کنم، طیّ ملاقات با اعضای دادگاه شرع اورشلیم که متشکل از ربّی­های ‏منصوب دولت‏ اسرائیل بودند،
 
 از آنان پرسیدم که آیا این رفتار با تفسیر آنان از دین یهود مطابقت دارد؟ پاسخ دادند که یهودی موردنظر درست و در واقع، وظیفه‌شناسانه رفتار کرده است .
 
و برای دفاع از این رأی خود، مرا به یک‏ پاراگراف از متن خلاصه و معتبر مجمع‌القوانین تلمود که در همین قرن‏ نوشته شده، ارجاع دادند. من هم این حادثه را به روزنامه مهم عبری‌زبان «هاآرتص»گزارش کردم. گزارشی که انتشارش موجب بروز رسوایی در رسانه‏ های گروهی شد.
 
نتایج این رسوایی، برای من نسبتاً منفی بود. تاکنون هیچ‌یک از مقامات روحانی‏ اسرائیل و روحانیون جوامع یهودی خارج از اسرائیل‏، رأی‏ خود را در این مورد که یک یهودی نباید قانون شنبه را به جهت حفظ جان‏ یک غیریهودی زیر پا بگذارد، تغییر ندادند.
 
مقدار زیادی هم مهملات‏ مقدس­مآبانه در این جهت که چنانچه تبعات چنین عملی،جان یهودیان را در معرض خطر قرار بدهد، زیرپا گذاشتن قانون شنبه مجاز شمرده‏ خواهد شد، به آن افزودند.[32]
 
فضای حاکم بر تورات نیز بیانگر برتری قوم یهود و بی­اعتنایی به سایر اقوام است؛ اما در برخی موارد، تورات، یهودیان را به دوستی با اقوام غیریهود ترغیب می­نماید؛[33]
 
 حال آنکه این­گونه فرمان­ها، در تعامل صهیونیست­های افراطی با دیگران جایگاهی ندارد.
 
همچنین، از سلیمان[34] حکیم چهره‏ای شهوت‌ران به تصویر کشیده شده و ادعا گردیده که او دارای‏ 700 زن و 300 معشوقه بوده است! [35]
 

یهود صهیونیسم : برخیز و اول تو بکش

تاریخ مخفی ترورهای هدفمند اسرائیل کتابی است که در سال ۲۰۱۸ میلادی به قلم رونن برگمن نوشته شده‌است.
 
 این کتاب تاریخچه ترورهای مخفی موساد است.نویسنده کتاب می‌گوید که از زمان جنگ جهانی دوم، اسرائیل بیش از هر کشور غربی مردم را ترور کرده‌ است.
 
کتاب نمونه‌هایی از ترور مقامات انگلیسی و سوری، رهبران حماس، حزب‌الله لبنان، سازمان آزادی‌بخش فلسطین و دانشمندان هسته‌ای ایران را به تصویر می‌کشد..
 
برای نوشتن کتاب، برگمن حدود یک هزار مصاحبه با چهره‌های سیاسی و مأموران مخفی انجام دادهو از هزاران سند نیز استفاده کرده‌است.
 
نویسنده که خبرنگار روزنامه «یدیعوت آحارانوت» و از نویسندگان ارشد سابق بخش نظامی روزنامه «هاآرتص» است،از طریق مصاحبه با افراد مطلع و بررسی اسناد تلاش کرده‌است تا تاریخچه‌ای از عملیات ترور مخفیانه اسرائیل را ارائه دهد.
 
در این راستا نویسنده قبل از نگارش کتاب، با برخی از عوامل اطلاعاتی موساد و شین بت (دو سازمان جاسوسی خارجی و داخلی اسرائیل) مصاحبه‌هایی داشته‌است.
 
عنوان کتاب برگرفته از باورهای تلمود یهودی باستانی است که در آن اینچنین آمده: «اگر کسی برای کشتن شما آمده، برخیز و اول تو او را بکش»
 
کتاب بر پایه هزار مصاحبه و هزاران سند داستان بسیاری از چهره‌های سیاسی و اطلاعاتی اسرائیل[مانند عوامل موساد، شین بت و ارتش اسرائیل است که برخی از آنها با هویت واقعی خود صحبت کرده‌اند.
 
ایهود باراک و ایهود اولمرت، نخست وزیران سابق اسرائیل، و مئیر داگان، رئیس اسبق موساد از جمله مصاحبه‌ شوندگان هستند. [36]
 
یهود صهیونیسم : چهار اصل صهیونیسم  دولتی
 امروز آنچه مطالبه وطن یهود و حاکمیت بر سرزمین موعود تبلیغ می‌شود، چیزی بیش از دستاورد ترفندهای استعماری برای کنترل و تسلط بر منطقه خاورمیانه و کشورهای اسلامی نیست.
 
 جالب است که کشور فلسطین تنها پس از بحث و تبادل نظرهای فراوان در خصوص اسکان یهودیان به عنوان گزینه نخست سرزمین موعود انتخاب شد.
 
 با وجود این، بیانیه مدعی است که از منظر افراطیون صهیونیست نه تنها حاکمیت کامل بر فلسطین حق مسلم یهودیان قلمداد می‌شود، بلکه از منظر آنها فلسطینیان غاصبان سرزمین یهود تلقی شده‌اند.
 
 و مبارزه تا شکست کامل آنها ادامه خواهد یافت. صهیونیستها در این بیانیه بر چهار اصل اساسی تأکید کرده‌اند؛ [37]‌
 
1 ـ پیوند عمیق خود با تورات و اخلاق یهودیت،
2 ـ عشق به قوم یهود و سرزمین اسرائیل،
3 ـ تأکید بر لزوم آگاهی صهیونیستی و بینش نجات‌بخش،
4 ـ لزوم تحقق حاکمیت کامل قوم یهود در سراسر سرزمین اسرائیل.
 

اندیشمندان روشنفکر یهودی مخالف صهیونیسم دولتی

گفتنی است، در عصر حاضر برخی اندیشمندان روشنفکر یهودی با انتقاد از اندیشه­ها و سیاست­های نژادپرستانه، عملکرد یهودیان متعصب(یهود صهیوننیسم) را به چالش کشیده‌اند.
 
1- اسرائیل شاهاک
اسرائیل شاهاک که خود یک یهودی منتقد است، می­نویسد: هرکس در اسرائیل زندگی کرده باشد، به‌خوبی می‌داند.
 
 که نگرش تنفرآمیز و ظالمانه نسبت به غیریهودیان در میان اکثر یهودی­های اسرائیل تا چه حد عمیق و گسترده است. این نگرش، طبعاً از دیگران (خارج از اسرائیل) پنهان نگه داشته شده است.[38]
 
2- پروفسور “روژه گارودى”
پروفسور “روژه گارودى” فیلسوف و اسلام شناس فرانسوى با بررسى فرقه هاى یهودیت در اعصار مختلف، به مراسمات، آیین ها و برنامه هاى معنوى آن ها اشاره مى کند.
 
 و دربارۀ آن ها در قرن شانزدهم چنین مى نویسد: «آخرین نسل پرهیزگاران یهودى که در قرن شانزدهم در لهستان به دنیا آمد و افکارش با بینش عرفانى آلمانى و از جمله “اکهارت” نزدیک بود،
 
در قرن نوزدهم نیز با انتشار «نامه هایى به پرهیزگاران دربارۀ خلسه» و با زنده نمودن تابش جرقۀ حضور خداوند در وجود هر کسى که از آن برخوردار است، بار دیگر شکوفا مى‌شود».[39]
 
هم چنین مى‌نویسد: «در برابر سنّت کهن یهودیت، صهیونیسم سیاسى نوعى فساد و تباهى ملّى‌گرایانه و استعمارگرانه به شمار مى رود که مسیرش نه از یهودیت که از ملّى‌گرایى و استعمارگرایى اروپاى قرن نوزدهم نشأت مى گیرد.
 
 صهیونیسم، نوعى مطالعۀ دست چین و انتخابى و مشخّص از تورات را که مبتنى بر انحراف واقعى از برنامۀ خداوند است، مورد استفاده قرار مى‌دهد و آن را به عنوان پوشش و پرده اى براى پنهان نمودن مقاصد سیاسى اش به کار مى‌برد.» [40]
 
بنابراین، صهیونیسم از مسیر اصلى یهودیت بسیار منحرف شده و به عنوان یک نهضت سیاسى مطرح گردیده است و پاى بند برنامه‌هاى مذهبى یهود نیست. چنان که بنیان گذار صهیونیسم، “تئودور هرتزل” نیز به بسیارى از مسائل مذهبى یهود توجّه نداشت.
 
3- مونتاگیو
مونتاگیو در یادداشت اعتراض آمیزى به دولت انگلستان مى نویسد: «که طبق این اصل، مسلمانان و مسیحیان باید جاى خود را به یهودیان بدهند». “
 
مالیسیون” استاد حقوق از آمریکا دربارۀ اختلاف نظر صهیونیست ها و یهودى ها مى نویسد: «در وهلۀ نخست دربارۀ انگیزۀ اساسى صهیونیست ها، در شک و تردید بودند؛ اما پس از مطالعۀ پیش نویس هاى پیشنهادى آن ها، دریافتند که این پیشنهادها مخالف دین یهوداند»[41]
4- مارتین بابر
مارتین بابر” با افشا نمودن ریشۀ عمیق این فساد صهیونیسم سیاسى ـ که از یهودیت به وجود نیامده، بلکه ملّیت گرایى اروپایى قرن نوزدهم، آن را باعث گشته است ـ چنین مى نویسد:
 
 «مذهب یهود از اصل خود جدا گشته و این امر، نوعى بیمارى است که علامت آن، پیدایش ملّیت گرایى یهود در اواسط قرن نوزدهم بود…
 
این شکل تازۀ دلبستگى به زمین، نوعى سرپوش است که تمام آن چه را که یهودیت ملّى جدید غرب به عاریت گرفته است، در خود پنهان مى دارد
 

نتیجه:

با بررسى هاى انجام شده، کاملاً روشن مى‌شود که صهیونیسم از یهود و یهودیت فاصلۀ زیادى گرفته است.
 
 در واقع، صهیونیسم به جاى این که برنامه‌هایش را بر اساس معتقدات مذهبى یهود، ترسیم کند، بر اساس عقیدۀ مؤسسین صهیونیسم، چون “تئودور هرتزل” که اعتقاد چندانى به مذهب یهود و اجراى مراسمات آن ندارند، برنامه‌ریزى کرده است.
 
 و در یک جمله مى توان گفت که در صهیونیزم دولتی مسائل سیاسى آن برگرفته شده از نازیسم است نه مذهب یهود .
 
یهودیت یک دین است و صلح‌طلبی جزیی از ماهیت آن است؛ در حالی‌ که صهیونیسم یک "ایدئولوژی سیاسی" است
 
آنچه در قرن اخیر و در سرزمین های اشغالی فلسطین روی داده، نسبتی با آموزه های راستین حضرت موسی(ع) ندارد .
 
و حتی باورهای ساختگی صهیونیستی، میان جامعه یهود نیز کلیت و مقبولیت ندارد چه این که گروه های یهودی هستند که با این رژیم مخالفند. شاید بتوان صهیونیسم در یهود را به وهابیت در اسلام تشبیه کرد.
 
- مقاومت اسلامی حزب الله در لبنان، که در مسیر مکتب اهل بیت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و صراط مستقیم عبادالله، حرکت می کند .
 
و به پیروزی های چشم گیری نیز دست یافته، رایحه ای از پیروزی بزرگ نوید داده شده را در خود دارد.
 
- از آن جا که بندگان ویژه خدا نمی توانند از هر گروه و قومی و با هر هدف به ظاهر اسلامی، یک حرکت جهادی مخلصانه را ترتیب داده و به نصر الهی پیروز شوند،
 
 باید در شناخت جریان های گوناگون و عملکرد آنان دقت نظر داشت و از ارتباطات پشت پرده شان با مستکبران نباید غافل شد.
شاید اگر همه ادعاهای مطرح شده صحیح بود امروز باید القاعده را در رویارویی با اسراییل می دیدیم.
 
- با توجه به گستردگی جنایان صهیونیست ها و گذشت سال ها از این جریان، چه بسا وعده نصرت الهی دور نباشد .
 
و به زودی با ظهور مردان با صلابت و استوار قدم، شاهد سرنگونی این رژیم غاصب و آزادی قدس شریف باشیم.
 
- روایات بسیاری از اقامه نماز جماعت حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف به همراه حضرت عیسی علیه السلام در بیت المقدس خبر می دهد.
 
این مسئله با لحاظ محل ظهور که از مکه و کنار کعبه خواهد بود، به معنای پایان قدرت شیطانیان و طاغوتیان و آغاز حکومت الهی وعده داده شده است.
 
نریدان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین [42] وخواستیم برکسانی که در آن سرزمین فرو دست شده بودند منت نهیم و آنان را پیشوایان) مردم (گردانیم، و ایشان را وارث ) زمین کنیم.
 

پی نوشت:

1. سوره مائده آیه82.
2.لغت‌نامه دهخدا، ج9، ص13323.
3. خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج۹، ص۳۹۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۹.   
4. خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۲۸۸، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸   
5. خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج۲۱، ص۴۵۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۹.   
6. خمینی، روح الله، تقریرات فلسفه امام خمینی، ج۱، ص۱۰۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵.   
7. خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج۷، ص۲۹۰-۲۸۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۹.   
 8.لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: ۱۶۱/۱۰۰۱۱۹۸۴۹)
9. ربّی (Rabbi)، به رهبران مذهبی یهودی اطلاق می­شود.
10 .R.Schneur Zulman.
11. الن آنترمن، باورها و آیین یهود، ص350.
12. تلمود، پس از تورات، مهم‌ترین منبع دینی و اعتقادی یهود است.
13. عجاج نویهض، پروتکل‌های دانشوران صهیون، ص 605 ـ 607 به نقل از تلمود.
14. عزرا، 4: 1 ـ 3.
15. حسید (Hassid)، در اصل، یک فرقه یهودی قبل از مسیحیت بود که اعضای آن به اجرای بی‌چون‌وچرای قوانین یهود سخت پایبند بودند.
16 .Hatanya.
17.Habbad، شعبه فرعی جنبش مذهبی و اجتماعی حسیدیسیم است.
18‌. اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود؛ آیین یهود، ص 63 ـ 64.
19. عجاج نویهض، پروتکل­های دانشوران صهیون، پروتکل شماره یک، ص 256.
20‌. ظاهراً علت درخواست انتقال آنان به بغداد، سهولت آزادی‏شان از زندان بوده است؛ زیرا تجّار یهودی به علت روابط خود با مسئولان در بغداد، می‏توانستند به‌آسانی زندانیان را آزاد کنند.
21‌. از نظر من، منعی ندارد.
22. در آن زمان، این مبلغ بسیار زیاد بود؛ زیرا برای مصرف ماهیانه یک خانواده، صرفاً چند دینار کافی بود.
23. سید محمد شیرازی، خطر صهیونیسم و صلح اعراب و اسرائیل، ص 32 ـ 34.
14‌. فواد عبدالرحمن الرفاعی، نفوذ صهیونیسم بر رسانه‌های خبری، ص 120.
25. ر.ک: دوم سموئیل، 11: 2 ـ 5.
26.پروتکل‌های دانشوران صهیون، پروتکل شماره۱، ص۲۵۶)
27.. یهودیت بررسی تاریخی، ص 13.
28. تثنیه، 26: 17 ـ 19.
29‌. تثنیه، 28: 13 ـ 37.
30. ر.ک: اَلن آنترمن، باورها و آیین­های یهودی، ص 21 ـ 22.
31. (ر.ک: نافذ ابوحسنه، دین‌دارها و سکولارها در جامعه اسرائیل، ص 130)
32‌. اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود؛ آیین یهود، ترجمه رضا آستانه‌پرست، ص 19 ـ 20.
33‌. تثنیه، 10: 17 ـ 19: «یهُوَه‌، خدای‌ شما... یتیمان‌ و بیوه‌زنان‌ را دادرسی‌ می‌کند و غریبان‌ را دوست‌ داشته‌، خوراک‌ و پوشاک‌ به‌ ایشان‌ می‌دهد. پس‌، غریبان‌ را دوست‌ دارید؛ زیرا‌ در زمین‌ مصر غریب‌ بودید.»
34. قرآن کریم، پیامبران الهی را از هرگونه زشتی و ناپاکی منزه می‌داند و از حضرت داود و سلیمان، همانند سایر پیامبران الهی به نیکی یاد کرده است. (ر.ک: انعام، آیه 86؛ نمل، آیه 15؛ ص، آیه 17 و30)
35. ر.ک: اوّل پادشاهان 11: 3.
36.رونن برگمن، برخیز و اول تو بکش، ناشرراندوم هاوس، ایالات متحده آمریکا، تاریخ نشراول فوریه ۲۰۱۸
37. ر.ک: جیمز هاکس، قاموس کتاب مقدس، واژه «صهیون»؛ سید جعفر حمیدی، تاریخ اورشلیم، ص 243؛ محمدرضا واحدی، بوی خون، ص 26.
38.اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود؛ آیین یهود، ص 184
39. گارودی. روژه، پرونده اسرائیل و صهیونیسم سیاسی، ترجمه نسرین حکمی، ج۲، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۶۹ش.
40. درجزی. فریبرز، یهودیت و صهیونیت، ص۹.
41. جدیدبناب. علی، عملکرد صهیونیسم نسبت به جهان اسلام، قم: انتشارات مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، ۱۳۸۲.
42. سوره القصص آیه 5
 
منابع:
https://adyannews.com/130976صهیونیسم با یهود چه تفاوتی دارند؟
https://wikihoghoogh.net/wikرائیل و ایدئولوژی صهیونیسم سیاسی
https://article.tebyan.net/483878تفاوت‌های صهیونیسم با یهودیان
https://www.farsnews.ir/news/14010211000350
https://fa.wikipasokh.com/viewپیدایش ایده صهیونیسم
https://www.mashreghnews.ir/news/1543432
https://quran.isca.ac.ir/fa/Article/Detail/9070
https://www.khabaronline.ir/news/103224
https://www.porseman.com/articl/55404
https://mafaz.irصهیونیسم و تفاوت آن با یهود
https://www.balagh.ir/content/13963
https://www.balagh.ir/content/21062
https://fa.wikishia.net/viewصهیونیسم
https://irdc.ir/fa/news/8557
https://fa.wikifeqh.irیهودیت