با مصرف منظم آویشن، می‌توان به حفظ سلامت عمومی بدن کمک کرد. همچنین، خواص آویشن در بهبود پوست، زیبایی و سلامت آن نیز تأثیرگذار است. به عنوان یک گیاه دارویی چندمنظوره، آویشن از زمان‌های قدیمی به عنوان یک راهکار طبیعی برای مراقبت از سلامتی و بهبود وضعیت بدن شناخته شده است.
 

معرفی گیاه آویشن

آویشن گیاهی است که از خانواده نعناعیان به شمار می‌رود و منشأ اصلی آن را حوزه دریای مدیترانه می‌دانند. آویشن از جمل گیاهان بوته‌ای و مقاوم است که در رنگ‌های بنفش و صورتی رشد کرده و زنبوران عسل را به خود جذب می‌کند. گیاه آویشن دارای طعمی تند و عطر خبی هستند و استفاده درمانی از آن به سال‌های بسیار دور باز می‌گردد. این گیاه تنها برای مصارف درمانی نبوده و از عطر آن نیز برای خوشبو کردن دهان نیز استفاده می‌کردند.

این گیاه برگ‌های ریزی دارد که بر روی این برگ‌ها کرک‌های فراوان و بسیار ریز مشاهده می‌شود. امروزه علاوه بر خواص درمانی و نقش مؤثر دمنوش آویشن در بیماری‌های عفونی و درمان آن‌ها از آویشن برای استفاده در لوسیون و کرم‌ها به‌ عنوان یک خوشبوکننده استفاده می‌کنند. در صنایع بهداشتی، آویشن به معطر بودن شناخته می‌شود و کمک یادی به خوشبو کردن مواد آرایشی و بهداشتی با استفاده از روش‌های طبیعی می‌کند. گیاه آویشن در کتاب‌های طب سنتی و یا در زبان‌های دیگر به اسم‌های متفاوت شناخته می‌شود.
 

دمنوش آویشن

دمنوش آویشن درواقع عصاره آویشن می‌باشد و تفاوتی در خواص آن ایجاد نمی‌شود. عطر، طعم و خواص بی‌نظیر آویشن با دم کردن آن از بین نمی‌رود. بلکه استفاده دمنوش ممکن است به‌ مراتب راحت‌تر باشد چراکه همان‌طور که در بخش قبل اشاره کردیم یکی از خواص آویشن، تأثیر باور نکردنی آن بر روی درمان بیماری‌های عفونی و یا پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های عفونی است در نتیجه مصرف مایعات و به ‌طور کلی دمنوش برای افراد مبتلا به بیماری‌های عفونی راحت‌تر است پس دمنوش آویشن یکی از بهترین نوشیدنی‌هایی است که می‌توانید در زمان ابتلا به سرماخوردگی، آنفلوانزا و یا کرونا استفاده کنید. البته دمنوش به‌تنهایی منجر به بهبود شما نمی‌شود.

برای تهیه دمنوش آویشن، مقداری از گیاه آویشن را داخل آب جوش بریزید و اجازه دهید تا ۱۰ الی ۱۵ دقیقه در آن بماند و سپس دمنوش آماده سرو می‌باشد (روش دم کردن آویشن نیز مثل چای و دم‌کرده‌های دیگر است).
 

عوارض مصرف گیاه آویشن و چای آویشن

آویشن با وجود مزایای مختلف برای بدن، یک سری مضرات و عوارض جانبی نیز دارد. که عبارتند از:

1.آویشن غشا مخاطی را تحریک می کند:

آویشن دارای دو ترکیب تیمول و کارواکرول است. مطالعات نشان می دهد که برخی افراد، به خصوص کسانی که حساسیت دارند، ممکن است بعد از استفاده از این گیاه، از تحریک غشاهای مخاطی رنج ببرند.اگر شما هم تاکنون دچار چنین واکنشی شده اید، از استفاده از این گیاه به صورت خوردنی، اجتناب کنید.
 

2.ممکن است که باعث ایجاد آلرژی به آویشن شود:

اگر به ریحان، کرفس، رزماری و پونه کوهی حساسیت دارید، پس در استفاده از آویشن مراقب باشید.
طبق بعضی از مطالعات انجام شده ، بعضی از افراد به خانواده نعنائیان حساسیت دارند. و چون آویشن نیز به این خانواده تعلق دارد ، در صورت داشتن چنین سابقه حساسیتی از خوردن آن اجتناب کنید.
 

3. آویشن بر تیروئید تاثیرات بدی دارد:

در بعضی از مطالعات انجام شده توسط گروهی از پژوهش گران آلمانی به این نتیجه رسیده اند که آویشن وحشی میتواند تاثیرات منفی بر غده تیروئید داشته باشد.زیرا بر هورمون غده هیپوفیز که تیروئید را تحریک میکند ، تاثیر بد میگذارد.
 

4.از مصرف آویشن در دوران بارداری و شیر دهی اجتناب کنید:

هیچ شواهدی وجود ندارد که ثابت کند این گیاه یرای زنان باردار و شیر ده بیخطر است، هیچ شواهدی خلاف ان هم وجود ندارد.با این حال ، در طول زمان ثابت شده است که اویشن درمان قاعدگی را تحریک میکند، پس این احتمال وجود دارد که زنان باردار را در خطر سقط جنین قرار دهد.اگر واقعا دوست دارید در چنین دورانی از این گیاه استفاده کنید میتوانید با پزشک خود مشورت کنید.
 

5. آویشن برای کودکان زیر 10 سال خطرناک است:

در این سنین باید از تمامی اشکال آویشن دور نگه داشته شوند ؛ حتی از دهانشویه لیسترین که حاوی آویشن است استفاده نکنید مگر آنکه دندانپزشک برایتان تجویز کند.
 

6. روغن آویشن سلامت قلب را به خطر میاندازد:

تحقیقات نشان داده است که افرادی که روغن آویشن مصرف میکند ، از ناراحتی های شدید مختلفی رنج میبرند من جمله،تند نفسی ، تشنج ، ایست قلبی و حتی رفتن به کما. در حالی که شواهدی برای اثبات دلیل واقعی آن وجود ندارد ، فرض میشود که دز زیاد یا آلرژی به خانواده نعنائیان باعث بروز این مشکلات میشوند.
 

7.آویشن باعث التهابات پوستی میشود:

در بعضی از مطالعات و گزارشات به این موضوع اشاره شده است ، کسانی که از لیسترین، به عنوان یک ضد عفونی کننده برای درمان مشکلات مزمن انگشت پا استفاده میکنند ،دچار التهابات پوستی میشوند. در حالی که ممکن است این یک واکنش آلرژیک باشد ، توصیه میشود که بر روی جراحات پوستی و در افراد مبتلا به آتوپی اجتناب شود.
اگر از آویشن برای حل مشکلات پوستی و درمان آکنه استفاده می کنید ، احتیاط نمایید زیرا این گیاه و روغن آن در کسانی که پوست حساسی دارند و دچار حساسیت پوستی می باشند ، التهابات پوستی ایجاد می کند.
 

8.با برخی داروهای تجویزی تداخل پیدا میکند:

کسانی که داروهای ضد تیروئید استفاده میکنند باید از آویشن اجتناب کنند. چون گفته میشود با این داروها واکنش معکوس دارد و عملکردشان را مختل میکنند.
 

9.آویشن با سایر گیاهان دارویی تداخل پیدا میکنند:

مطالعات نشان میدهد که مصرف آویشن همراه با مکمل ها و برخی از گیاهان میتواند تاثیرات هورمونی پیش بینی شده آن را تحت تاثیر قرار دهد ؛ در حالی که عوارض جانبی فهرست شده آویشن کم یاب و یا حتی نایاب هستند ف بهتر است هنگام استفاده از این گیاه محتاط باشیم.اگر آلرژی زیادی دارید و یا تحت درمان خاصی هستید حتما قبل از استفاده از آن با پزشک خود مشورت کنید.

 

چه کسانی نباید آویشن مصرف کنند

خواص آویشن بی شمار است اما افرادی هستند که نباید از این گیاه دارویی فوق العاده استفاده کنند مانند:

خانم های باردار:

مصرف بیش از اندازه گیاه آویشن در بارداری خطر افزایش سقط جنین را به همراه دارد. زنان باردار و شیرده نباید بدون نظر پزشک، از مکمل ها و داروهای گیاهی استفاده کنند.
 

افراد دچار حساسیت :

ماده شیمیایی تیمول که در آویشن وجود دارد باعث کاهش ضربان قلب، افت دمای بدن، بروز حالت تهوع ، استفراغ، سرگیجه و سردرد می شود.تیمول و کارواکرول از ترکیبات شیمیایی آویشن هستند. افرادی که حساسیت دارند ممکن است پس از مصرف آویشن از تحریک غشاهای مخاطی رنج ببرند. بنابراین نباید از آویشن استفاده کنند.
 

افرادی که شیمی درمانی می شوند:

افرادی که شیمی درمانی می کنند قبل از استعمال موضعی آویشن، به شکل تیمول،که باعث جذب فلوروراسیل (داروی درمان سرطان) می شود با پزشک مشورت نمایند.
 

کودکان زیر ۱۰ سال :

مصرف آویشن برای کودکان زیر ۱۰ سال خطرناک است حتی از دهانشویه ی لیسترین هم که حاوی آویشن است نباید به عنوان ضدعفونی کننده ی دهان برای کودکان مصرف شود و استفاده از آن باید تحت نظر پزشک باشد.
 

افراد دچار آلرژی به خانواده نعناع :

برخی افراد به به گیاهانی از خانواده نعناع آلرژی دارند و مصرف آنها موجب بروز حساسیت در این افراد می شود. مثلا در صورت وجود حساسیت به رزماری، کرفس و پونه، ممکن است به آویشن نیز حساسیت وجود داشته باشد.
 

افراد دچار اختلالات انعقاد خون :

در صورت ابتلا به اختلالات انعقاد خون و یا استفاده از رقیق کننده ای خون ، از مصرف زیاد آویشن خودداری کنید .همچنین ۲ هفته قبل از عمل جراحی باید مصرف آویشن را کنار بگذارید.
 

افرادی که داروهای جایگزین هورمونی مصرف می کنند :

آویشن موجب اختلال در عملکرد گیرنده ی پروژسترون و استروژن می شود. بنابراین در صورت مصرف داروهای پیشگیری از بارداری و یا داروهای جایگزین هورمونی، برای استفاده از آویشن با پزشک مشورت کنید.
 

 فواید آویشن

• از آویشن در درمان ( قولنج، عفونت گوش، تورم ( التهاب از لوزه ها )، گلو درد، بوی بد دهان، تورم ( التهاب (ریه و دهان) استفاده می شود.
• از آویشن در مواد غذایی به عنوان یک طعم دهنده استفاده می شود.
• آویشن عامل تصفیه کننده خوبی بوده و در درمان بی خوابی و امراض جهاز هاضمه مفید است.
• اگر ۵ تا ۱۰ گرم اویشن را در یک لیتر آبجوش دم کرده و با کمی عسل به بیماران مبتلا به تنگی نفس و کلیه و مثانه و درد مفاصل و سیاتیک موثر واقع خواهد شد.
• آویشن ضد تشنج وضد صرع و ضد نفخ هم است و برای تقویت بینایی و معده مفید است.
• مصرف همزمان روغن آویشن در ترکیب با روغن ماهی و ویتامین ئی E و روغن “حشیش الحمار” ، می تواند علائم بیماری حرکت (ماشین گرفتگی) را بویژه در کودکان، بهبود ببخشد.
• بعضی تحقیقات اولیه، نشان داده اند که مصرف آویشن یا عصاره آن می تواند در درمان برونشیت موثر باشد. آویشن می تواند در بیماران مبتلا به برونشیت سرفه و تب را کاهش دهد و دفع خلط را بیشتر کند.

منابع
https://bahraman.com
https://darsi.areeo.ac.ir
https://namnak.com
https://donya-e-eqtesad.com