روش و آداب ختم سوره الرحمن + متن و صوت

آشنایی با سوره الرحمن

پنجاه و پنجمین سوره قرآن سوره الرحمن است و درباره مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است که در جزء بیست و هفتم قرآن جای دارد.سوره الرحمن هفتاد و هشت آیه، ۳۵۲ کلمه و ۱۶۴۸ حرف دارد.ام دیگر این سوره آلاء جمع ألی به معنای نعمت‌ ها است؛ زیرا نعمت‌ های خدا را می‌ شمارد و از آنجا که با کلمه الرحمن که از نام‌های الهی است آغاز می‌‌ شود به این اسم نام گذاری شده است همچنین سوره الرحمن ملقب به عروس القرآن است. این لقب بر اساس روایاتی است که از پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امامان معصوم (علیهم السلام) نقل شده است.
در متن این سوره به موضوعات مهمی پرداخته شده است که عبارتند از
نعمت‌ های خدا بر جن و انس در دنیا
رسیدگی به اعمال جن و انس در آخرت
تعلیم قرآن و بیان
فروپاشی نظام دنیا و برپایی قیامت
نعمت‌ های خدا در آسمان
عذاب‌ کردن گناهکاران
نعمت‌ های خدا در زمین
دو باغ مخلصان در بهشت و نعمت‌ های آن
آفرینش انسان و جن
دو باغ مؤمنان در بهشت
قرار دادن دو مشرق و دو مغرب
نعمت‌ های خدا در دریا
تأمین نیاز های همه موجودات
 

روایاتی درباره فضیلت سوره الرحمن

امام صادق (علیه السلام) در روایتی می فرمایند هر کس این سوره را قرائت کند، چه در روز یا شب از دنیا برود شهید به حساب می‌ آید.

همچنین در روایت دیگری از حضرت زهرا (سلام الله علیه) آمده است فردی که سوره الرحمن را به به صورت مکرر قرائت کند در ملکوت زمین و آسمان‌ ها ساکن بهشت خوانده می‌ شوند.

در روایت دیگری آمده است در روز قیامت پروردگار این سوره به شمایل انسانی با بهترین شکل و خوش ترین بو وارد می‌کند که در جایگاهی نزدیک خداوند قرار گیرد و خداوند از او سوال می‌ فرماید چه کسی در دنیا در قرائت تو مداومت می‌ کرد؟
سوره الرحمن جواب می‌ دهد که چهره ایشان سفید و نورانی خواهد شد و خداوند به این گروه می‌ فرماید هر که را دوست دارید مورد شفاعت قرار دهید و آنگاه خدا می‌ فرماید به بهشت وارد شده و هر جا که دوست دارید ساکن شوید.
 

طریقه ختم سوره الرحمن

از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده است هرکس چهارده مرتبه سوره الرحمن را در روزهای سه شنبه قرائت کند حاجاتش برآورده می شود و این یکی از ختوم مجرب است همچنین فرموده اند هر کس این سوره را نوشته و به همراه داشته باشد، خداوند سختی امور را برای او سهل می‌ کند.

2.برای تسهیل در امر ازدواج دختری که ازدواج او به تاخیر افتاده توصیه شده است سوره الرحمن را در روز جمعه یا دوشنبه نوشته و سپس اسم فرد مورد نظر و مادرش را نیز نوشته و در ادامه جملات زیر نوشته شود
یا جماعة الرجال سلبت عقولکم فلانة کسلب التمرة من شجرتها و الحبة من اکمامها و القیت علیکم محبة منی و عطفا و حنانا و عشقا و تهییجا لا طاقه لکم بالجلوس و لا بالقعود حتی یتزوجها احد منکم و ابطلت تعطیلها و بان تزویجها یاهلعا لا قیه حوکوا الازواج الروحانیة الساکنة فی قلوب الاجنبیین فینظروا الی فلانة (اسم زن)
و هفت مرتبه این آیه بر او خوانده شود:
قَالَ مُوسَى مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللّهَ سَیُبْطِلُهُ إِنَّ اللّهَ لاَ یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ وَیُحِقُّ اللّهُ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ
این آیه را بر ظرفی نوشته و با آب بشویید و در روز یکشنبه با آن غسل کند، ان شاالله زمینه ازدواج دختر فراهم شود.

همچنین ختم مجرب دیگری که برای تسهیل در امر ازدواج بیان شده است بدین صورت است که در روز جمعه و بعد از نماز جمعه، مقداری آب پاک آماده کرده و سوره فجر را بر آن قرائت کنید و مقداری حنا را با آن آب حل کرده و بر سر قرار دهید. سپس سوره الرحمن را هفت مرتبه قرائت کرده و بعد از اتمام این آیه مبارک خوانده شود
اللهم بحق عروس القرءان سورة الرحمن اجعلنی عروسا لبعل مبارک یعیننی على طاعتک

3.برای باطل شدن سحر و جادو آیه سی و سوم سوره الرحمن توصیه شده است بدین صورت که اگر آیه یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ را هفتاد بار بر ظرف حاوی آب بخوانید و سپس با آن غسل کنید، هر گونه سحر بر شما باطل خواهد شد. دقت کنید که هنگام غسل با این آب تشت بزرگی زیر خود قرار دهید تا آب که بر آن قرآن خوانده شده است را در آبراهه رها نکنید و آن را در رودخانه یا پای درخت یا جایی که سحر شده است بریزید. این کار اجنه را نیز دور می کند و اگر روی فرد جن زده ریخته شود فوراً به حال می آید.

4.توصیه شده است اگر زنی با همسر خود اختلاف دارد برای رفع اختلاف سوره الرحمن را به طور مستمر قرائت کند، موجب علاقه شدید همسر نسبت به او خواهد شد.

5.در روایتی آمده است برای آسان شدن وضع حمل و تسهیل امر زایمان آیه سی و یکم سوره الرحمن یعنی سَنَفْرُغُ لکم أیها الثقلان فبأی آلاء ربکما تکذبان را نوشته و آن کاغذ را بر کمر زن باردار ببندید و تا زمان فارغ شدن نگه دارید.
 

سوره الرحمن با ترجمه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الرَّحْمَنُ ﴿۱﴾
خداوند رحمن. (۱)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾
قرآن را تعلیم فرمود. (۲)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿۳﴾
انسان را آفرید. (۳)
عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿۴﴾
و به او بیان را تعلیم کرد. (۴)
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿۵﴾
خورشید و ماه بر طبق حساب منظمی می‏گردند. (۵)
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿۶﴾
و گیاه و درخت برای او سجده می‏کن (۶)
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿۷﴾
و آسمان را برافراشت و میزان و قانون (در آن) گذاشت. (۷)
أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿۸﴾
تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید). (۸)
وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿۹﴾
وزن را بر اساس عدل برپا دارید و در میزان کم نگذارید. (۹)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾
و زمین را برای خلایق آفرید. (۱۰)
فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ ﴿۱۱﴾
که در آن میوه‏ ها و نخلهای پرشکوفه است. (۱۱)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿۱۲﴾
و دانه‏ هائی که همراه با ساقه و برگی است که به صورت کاه درمی آید، و گیاهان خوشبو. (۱۲)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۳﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب می‏کنید شما ای گروه انس و جن ؟ (۱۳)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾
انسان را از گل خشکیده‏ ای همچون سفال آفرید. (۱۴)
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿۱۵﴾
و جن را از شعله‏ های مختلط و متحرک آتش! (۱۵)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۶﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۱۶)
رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿۱۷﴾
او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. (۱۷)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۱۸)
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿۱۹﴾
دو دریای مختلف را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس ‍ دارند. (۱۹)
بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿۲۰﴾
اما در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمی‏کند! (۲۰)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۲۱)
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾
از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج می‏شود. (۲۲)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۲۳)
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾
و برای او است کشتیهای ساخته شده‏ ای که در دریا به حرکت درمی آیند که همچون کوهی هستند! (۲۴)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۲۵)
کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾
تمام کسانی که روی آن (زمین) هستند فانی می‏شوند. (۲۶)
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿۲۷﴾
و تنها ذات ذو الجلال و گرامی پروردگارت باقی می‏ماند. (۲۷)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۲۸)
یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿۲۹﴾
تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا می‏کنند، و او هر روز در شان و کاری است. (۲۹)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۳۰)
سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾
به زودی به حساب شما می‏پردازیم ای دو گروه انس و جن. (۳۱)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۳۲)
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾
ای گروه جن و انس! اگر می‏توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، ولی هرگز قادر نیستید مگر با نیروئی (الهی). (۳۳)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۴﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۳۴)
یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ ﴿۳۵﴾
شعله‏ هائی از آتش بیدود، و دودهائی متراکم، بر شما می‏فرستد، و نمی‏توانید از کسی یاری بطلبید! (۳۵)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۶﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۳۶)
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَةً کَالدِّهَانِ ﴿۳۷﴾
در آن هنگام که آسمان شکافته شود، و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکی رخ می‏دهد که تاب تحمل آنرا نخواهید داشت). (۳۷)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۸﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (۳۸)
فَیَوْمَئِذٍ لَا یُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ ﴿۳۹﴾
در آن روز هیچکس از انس و جن از گناهش سؤ ال نمی‏شود. (۳۹)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۰﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۴۰)
یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ ﴿۴۱﴾
بلکه مجرمان با قیافه‏ هایشان شناخته می‏شوند، و آنگاه آنها را با موهای پیش سر، و پاهایشان، می‏گیرند (و به دوزخ می‏افکنند). (۴۱)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۲﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۴۲)
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿۴۳﴾
این همان دوزخی است که مجرمان آنرا انکار می‏کردند. (۴۳)
یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ ﴿۴۴﴾
امروز در میان آن آب سوزان در رفت و آمدند! (۴۴)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۵﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۴۵)
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿۴۶﴾
و برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشت است. (۴۶)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۷﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۴۷)
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾
آن دو باغ بهشتی دارای انواع نعمتها و درختان پرطراوت است. (۴۸)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۹﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۴۹)
فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ ﴿۵۰﴾
در آنها دو چشمه، دائما در جریان است. (۵۰)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۱﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۵۱)
فِیهِمَا مِنْ کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿۵۲﴾
در آن دو از هر میوه‏ ای دو نوع وجود دارد. (۵۲)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۳﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۵۳)
مُتَّکِئِینَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ ﴿۵۴﴾
این در حالی است که آنها بر فرشهائی تکیه کرده‏ اند که آستر آنها از پارچه‏ های ابریشمین است و میوه‏ های رسیده آن دو باغ بهشتی در دسترس است. (۵۴)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۵﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۵۵)
فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۵۶﴾
در باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران عشق نمی‏ورزند و هیچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته است. (۵۶)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۷﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۵۷)
کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۵۸﴾
آنها همچون یاقوت و مرجانند! (۵۸)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۹﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۵۹)
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ﴿۶۰﴾
آیا جزای نیکی جز نیکی خواهد بود؟ (۶۰)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۱﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۶۱)
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿۶۲﴾
و پائین تر از آنها دو بهشت دیگر است. (۶۲)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۳﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۶۳)
مُدْهَامَّتَانِ ﴿۶۴﴾
هر دو کاملا خرم و سرسبزند! (۶۴)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۵﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۶۵)
فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿۶۶﴾
در آنها دو چشمه در حال فوران است. (۶۶)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۷﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۶۷)
فِیهِمَا فَاکِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿۶۸﴾
در آنها میوه‏ های فراوان و درخت نخل و انار است. (۶۸)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۹﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۶۹)
فِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿۷۰﴾
و در آن باغهای بهشتی زنانی هستند نیکو خلق و زیبا. (۷۰)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۷۱﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۷۱)
حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ ﴿۷۲﴾
حوریانی که در خیمه‏ های بهشتی مستورند. (۷۲)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۷۳﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۷۳)
لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۷۴﴾
زنانی که هیچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته (و دوشیزه‏ اند). (۷۴)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۷۵﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۷۵)
مُتَّکِئِینَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ ﴿۷۶﴾
این در حالی است که این بهشتیان بر تختهائی تکیه زده‏ اند که با بهترین و زیباترین پارچه‏ های سبز رنگ پوشانده شده. (۷۶)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۷۷﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (۷۷)
تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿۷۸﴾
پربرکت و زوال ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و جمال تو. (۷۸)

منبع: سایت راسخون