نماز امام موسی کاظم (علیه السلام) در روز چهارشنبه چگونه خوانده می شود؟

همه چیز راجع به نماز امام موسی کاظم (علیه السلام) در روز چهارشنبه

رای حاجت گرفتن از هفتمین امام شیعیان ادعیه های ویژه ای در کتب دینی درج شده است که از جمله آنها نماز امام موسی کاظم (علیه السلام) است که در کتاب مفاتیح الجنان آمده است و خواندن آن برای رفع حاجت در روز چهارشنبه بسیار مجرب بوده و بسیار توصیه شده است و اما در ادامه به طریقه خواندن این نماز حاجت می پردازیم.
سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع طریقه خواندن این نماز را بدین شرح بیان می کند که نماز امام موسی کاظم (علیه السلام) یک نماز دو رکعتی است که ابتدا برای نماز حاجت نیت کرده و سپس در هر رکعت بعد از قرائت سوره حمد دوازده بار سوره توحید خوانده می شود بعد از سلام نماز صد مرتبه صلوات فرستاده و بعد به سجده بروید و دوازده مرتبه بگویید اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقَّ الْمَحْبُوسِ فی سِجْنِ هارُونَ اَنْ تَقْضِیَ حاجَتی
سپس خالصانه و از صمیمیم قلب از پروردگار جهانیان بخواهید که حاجت روایتان کند.بعد از قرائت این نماز دعایی سفارش شده است که در کتاب مفاتیح الجنان به شرح ذیل است
إِلٰهِى خَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لَکَ، وَضَلَّتِ الْأَحْلَامُ فِیکَ، وَ وَجِلَ کُلُّ شَىْءٍ مِنْکَ، وَهَرَبَ کُلُّ شَىْءٍ إِلَیْکَ، وَضَاقَتِ الْأَشْیَاءُ دُونَکَ، وَمَلأَ کُلَّ شَىْءٍ نُورُکَ، فَأَنْتَ الرَّفِیعُ فِى جَلَالِکَ، وَأَنْتَ الْبَهِىُّ فِى جَمَالِکَ، وَأَنْتَ الْعَظِیمُ فِى قُدْرَتِکَ، وَأَنْتَ الَّذِى لَایَؤُودُکَ شَىْءٌ، یَا مُنْزِلَ نِعْمَتِى، یَا مُفَرِّجَ کُرْبَتِى، وَیَا قَاضِىَ حَاجَتِى، أَعْطِنِى مَسْأَلَتِى بِلَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، آمَنْتُ بِکَ مُخْلِصاً لَکَ دِینِى، أَصْبَحْتُ عَلَىٰ عَهْدِکَ وَوَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَبُوءُ لَکَ بِالنِّعْمَةِ، وَأَسْتَغْفِرُکَ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِى لَایَغْفِرُها غَیْرُکَ، یَا مَنْ هُوَ فِى عُلُوِّهِ دَانٍ، وَفِى دُنُوِّهِ عَالٍ، وَفِى إِشْرَاقِهِ مُنِیرٌ، وَفِى سُلْطَانِهِ قَوِیٌّ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ.
خدایا، آواها در آستانت کوتاه و آهسته گشته و اندیشه ها در شناسایی ات سرگردان شده و هر چیز از بلندای هیبتت ترسان است و همه آفریدگان به درگاهت گریزان، در برابر هستی ات، هستی هر آفریده ای در تنگنای نیستی است و همه چیز را نور هستی تو آکنده است، پس تو والائی در بزرگی ات و فروزنده ای در زیبایی ات و بزرگی در توانایی ات و تویی آن که هیچش درمانده نسازد، ای فرو بارنده نعمتم، ای گشایشگر اندوهم و ای برآورنده نیازم، خواهشم را به حق یگانگی ات روا ساز، به تو ایمان آوردم ایمانی خالص، بر پیمان وعده ات صبح کردم تا توان دارم، با عطایت به سویت آیم و از تو آمرزش می جویم از گناهانم که جز تو آنها را نمی آمرزد، ای آنکه در اوج بلندای خویش به آفریده ها نزدیک است و در کمال نزدیکی به آنان فراتر از همگان است و در تابشش پرتوافشان و در پادشاهی اش بس نیرومند است، بر محمد و خاندانش درود فرست.
 

نماز امام موسی کاظم (علیه السلام) برای شفای مریض

آیت الله بهجت می فرمودند جهت شفای مریض با توسل به امام موسی کاظم (علیه السلام) شخص بیمار پس از نماز صبح دو رکعت نماز حاجت به جا آورد و در آخر پس از سلام نماز سه مرتبه ذکر زیر را تکرار کند:
اللَّهُمَ‏ اشْفِنِی‏ بِشِفَائِکَ‏، وَ دَاوِنِی بِدَوَائِکَ، وَ عَافِنِی بِعَافِیَتِکَ مِنْ بَلَائِکَ، فَإِنِّی عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ‏.
خدایا، مرا به شفای خود شفا ده و به دوای خود دوا ده و از بلایت عافیتم بخش؛ چرا که من بندۀ تو و فرزند بند توام.
سپس یک مرتبه بگوید: بِحُرْمَةِ الإمامِ الکاظِم علیه‌السلام
 

نماز امام موسی کاظم (علیه السلام) برای رفع حوائج

در روایات آمده ات روز مردی نزد امام موسی کاظم (علیه السلام) رفت و شاکی بود از اینکه هیچ یک از حاجات او مستجاب نمی‌ گردد و در هر کاری به در بسته می‌ خورد آن حضرت در پاسخ به آن مرد فرمودند هر بار پس از نماز صبحت ده مرتبه این ذکر را تکرار کن تا حاجت روا شوی
سُبْحانَ الْعَظیمِ وَ بِحَمْدِهِ اَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ اَسْئَلُهُ مِنْ فَضْلِهِ
 

نماز امام موسی کاظم (علیه السلام) برای آزادی زندانی

بنا به روایاتی که در کتب دینی مطرح شده است هنگامی که امام موسی کاظم (علیه السلام) در زندان به سر می بردند شب هنگام آن حضرت وضو گرفته و رو به قبله نمازی چهار رکعتی خواندند. پس از آن دست به دعا برده و فرمودند:
یا سَیِّدِی نَجِّنِی‏ مِنْ‏ حَبْسِ‏ هَارُونَ‏ وَ خَلِّصْنِی مِنْ یَدِهِ یَا مُخَلِّصَ الشَّجَرِ مِنْ بَیْنِ رَمْلٍ وَ طِینٍ‏ وَ یَا مُخَلِّصَ اللَّبَنِ‏ مِنْ بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ‏ وَ یَا مُخَلِّصَ الْوَلَدِ مِنْ بَیْنِ مَشِیمَةٍ وَ رَحِمٍ‏ وَ یَا مُخَلِّصَ النَّارِ مِنَ الْحَدِیدِ وَ الْحَجَرِ وَ یَا مُخَلِّصَ الرُّوحِ مِنْ بَیْنِ الْأَحْشَاءِ وَ الْأَمْعَاءِ خَلِّصْنِی مِنْ یَدِ هَارُون‏
اى آقاى من، سرور من، مرا از زندان هارون نجات بده و از دست او رهایم کن. اى که درخت را از بین گل و شن بیرون مى ‏آورى اى که شیر را از بین مجراى خون و سرگین خارج می‌ کنى. اى که جنین را از میان رحم و مشیمه خارج مى‌ کنى اى که آتش را از آهن و سنگ بیرون مى‌ آورى اى که روح را از بین امعاء و احشاء خارج مى‌ کنى مرا از دست هارون نجات بده.
منقول است پس از آن هارون کابوسی هولناک دید که علت آن را در زندانی شدن امام موسی کاظم پنداشت، پس دستور داد تا ایشان را آزاد کردند.
 

زیارت مخصوص امام موسی کاظم (علیه السلام)

اللّٰهُ أَکْبَرُ، اللّٰهُ أَکْبَرُ، لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَکْبَرُ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلَىٰ هِدایَتِهِ لِدِینِهِ، وَالتَّوْفِیقِ لِمَا دَعا إِلَیْهِ مِنْ سَبِیلِهِ . اللّٰهُمَّ إِنَّکَ أَکْرَمُ مَقْصُودٍ، وَأَکْرَمُ مَأْتِیٍّ، وَقَدْ أَتَیْتُکَ مُتَقَرِّباً إِلَیْکَ بِابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَىٰ آبائِهِ الطَّاهِرِینَ وَأَبْنائِهِ الطَّیِّبِینَ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَلَا تُخَیِّبْ سَعْیِی، وَلَا تَقْطَعْ رَجائِی، وَاجْعَلْنِی عِنْدَکَ وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ
بِسْمِ اللّٰهِ، وَبِاللّٰهِ، وَفِی سَبِیلِ اللّٰهِ، وَعَلَىٰ مِلَّةِ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ . اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِناتِ.
أَأَدْخُلُ یَا رَسُولَ اللّٰهِ ؟ أَأَدْخُلُ یَا نَبِیَّ اللّٰهِ ؟ أَأَدْخُلُ یَا مُحَمَّدَ بنَ عَبْدِاللّٰهِ ؟ أَأَدْخُلُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ؟ أَأَدْخُلُ یَا أَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ ؟ أَأَدْخُلُ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ الْحُسَیْنَ ؟ أَأَدْخُلُ یَا أَبا مُحَمَّدٍ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ ؟ أَأَدْخُلُ یَا أَبا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ ابْنَ عَلِیٍّ ؟ أَأَدْخُلُ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ ؟ أَأَدْخُلُ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ ؟ أَأَدْخُلُ یَا مَوْلایَ یَا أَبا جَعْفَرٍ ؟ أَأَدْخُلُ یا مَوْلایَ مُحَمَّدَ ابْنَ عَلِیٍّ؟
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِیِّهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صَفِیَّ اللّٰهِ وَابْنَ صَفِیِّهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یا أَمِینَ اللّٰهِ وَابْنَ أَمِینِهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللّٰهِ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا إِمامَ الْهُدىٰ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَلَمَ الدِّینِ وَالتُّقىٰ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خازِنَ عِلْمِ النَّبِیِّینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خازِنَ عِلْمِ الْمُرْسَلِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نائِبَ الْأَوْصِیاءِ السَّابِقِینَ
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَعْدِنَ الْوَحْیِ الْمُبِینِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صاحِبَ الْعِلْمِ الْیَقِینِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَیْبَةَ عِلْمِ الْمُرْسَلِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمامُ الصَّالِحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمامُ الزَّاهِدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمامُ الْعابِدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمامُ السَّیِّدُ الرَّشِیدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمَقْتُولُ الشَّهِیدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ وَابْنَ وَصِیِّهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ؛
أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ عَنِ اللّٰهِ مَا حَمَّلَکَ، وَحَفِظْتَ مَا اسْتَوْدَعَکَ، وَحَلَّلْتَ حَلالَ اللّٰهِ، وَحَرَّمْتَ حَرامَ اللّٰهِ، وَأَقَمْتَ أَحْکامَ اللّٰهِ، وَتَلَوْتَ کِتابَ اللّٰهِ، وَصَبَرْتَ عَلَى الْأَذىٰ فِی جَنْبِ اللّٰهِ، وَجاهَدْتَ فِی اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّىٰ أَتَاکَ الْیَقِینُ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ مَضَیْتَ عَلَىٰ مَا مَضىٰ عَلَیْهِ آباؤُکَ الطَّاهِرُونَ وَأَجْدادُکَ الطَّیِّبُونَ الْأَوْصِیاءُ الْهادُونَ الْأَئِمَّةُ الْمَهْدِیُّونَ، لَمْ تُؤْثِرْ عَمىً عَلَىٰ هُدىً، وَلَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ إِلىٰ باطِلٍ
وَأَشْهَدُ أَنَّکَ نَصَحْتَ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ وَلِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، وَأَنَّکَ أَدَّیْتَ الْأَمانَةَ، وَاجْتَنَبْتَ الْخِیانَةَ، وَأَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَیْتَ الزَّکَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً مُجْتَهِداً مُحْتَسِباً حَتَّىٰ أَتَاکَ الْیَقِینُ، فَجَزاکَ اللّٰهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَأَهْلِهِ أَفْضَلَ الْجَزاءِ وَأَشْرَفَ الْجَزاءِ
أَتَیْتُکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ زائِراً، عارِفاً بِحَقِّکَ مُقِرّاً بِفَضْلِکَ، مُحْتَمِلاً لِعِلْمِکَ، مُحْتَجِباً بِذِمَّتِکَ، عائِذاً بِقَبْرِکَ، لائِذاً بِضَرِیحِکَ، مُسْتَشْفِعاً بِکَ إِلَى اللّٰهِ، مُوالِیاً لِأَوْلِیائِکَ، مُعادِیاً لِأَعْدائِکَ، مُسْتَبْصِراً بِشَأْنِکَ وَبِالْهُدَى الَّذِی أَنْتَ عَلَیْهِ، عالِماً بِضَلالَةِ مَنْ خالَفَکَ وَبِالْعَمَى الَّذِی هُمْ عَلَیْهِ،
بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی وَنَفْسِی وَأَهْلِی وَمالِی وَوَلَدِی یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ أَتَیْتُکَ مُتَقَرِّباً بِزِیارَتِکَ إِلَى اللّٰهِ تَعَالىٰ، وَمُسْتَشْفِعاً بِکَ إِلَیْهِ فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ رَبِّکَ لِیَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی، وَیَعْفُوَ عَنْ جُرْمِی، وَیَتَجاوَزَ عَنْ سَیِّئاتِی، وَیَمْحُوَ عَنِّی خَطِیئاتِی، وَیُدْخِلَنِی الْجَنَّةَ، وَیَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِما هُوَ أَهْلُهُ، وَیَغْفِرَ لِی وَلِآبائِی وَلِإِخْوانِی وَأَخَواتِی وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِناتِ فِی مَشارِقِ الْأَرْضِ وَمَغَارِبِهَا بِفَضْلِهِ وَجُودِهِ وَمَنِّهِ.
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ یَا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ، أَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمامُ الْهادِی وَالْوَلِیُّ الْمُرْشِدُ، وَأَنَّکَ مَعْدِنُ التَّنْزِیلِ، وَصَاحِبُ التَّأْوِیلِ، وَحَامِلُ التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ، وَالْعَالِمُ الْعَادِلُ، وَالصَّادِقُ الْعَامِلُ، یَا مَوْلایَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ مِنْ أَعْدائِکَ، وَأَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ بِمُوالاتِکَ، فَصَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ وَعَلَىٰ آبائِکَ وَأَجْدادِکَ وَأَبْنائِکَ وَشِیعَتِکَ وَمُحِبِّیکَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ.
 

صلوات خاصه امام موسی کاظم (علیه السلام)

اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْأَمِینِ الْمُؤْتَمَنِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ الْبَرِّ الْوَفِی، الطَّاهِرِ الزَّکی، النُّورِ الْمُبِینِ، الْمُجْتَهِدِ الْمُحْتَسِبِ الصَّابِرِ عَلَی الْأَذی فِیک. اللّهُمَّ وَکما بَلَّغَ عَنْ آبائِهِ مَا اسْتُودِعَ مِنْ أَمْرِک وَنَهْیک، وَحَمَلَ عَلَی الْمَحَجَّةِ، وَکابَدَ أَهْلَ الْعِزَّةِ وَالشِّدَّةِ فِیما کانَ یلْقی مِنْ جُهَّالِ قَوْمِهِ، رَبِّ فَصَلِّ عَلَیهِ أَفْضَلَ وَأَکمَلَ مَا صَلَّیتَ عَلَی أَحَدٍ مِمَّنْ أَطاعَک وَنَصَحَ لِعِبادِک إِنَّک غَفُورٌ رَحِیمٌ.
خدایا درود فرست بر امین مورد اعتماد، موسی بن جعفر، نیکوکار وفادار، پاک و پاکیزه، نور آشکار، تلاش کننده و عمل کننده برای خدا، شکیبا بر آزار در راه تو. خدایا چنان که از سوی پدرانش، آنچه از امر و نهی تو، به او سپرده شده بود، به مردم رساند و بندگانت را به راه روشن واداشت و از اهل تکبر و سرسختی، در اموری که از نادانان ملت خود می دید، متحمل زحمت و مصیبت شد، پس بر او درود فرست، برترین و کامل ترین درودی که بر یکی از فرمانبران و خیرخواهان بندگانت فرستادی، به درستی که تو آمرزنده و مهربانی.

منبع: سایت راسخون