روش و آداب ختم سوره طور + متن و صوت

آشنایی با سوره طور

پنجاه و دومین سوره قرآن سوره طور است و از سوره های مکی می باشد که در جزء بیست و هفتم قرآن جای دارد. سوره طور، چهل و نه آیه، ۳۱۳ کلمه و ۱۳۲۴ حرف دارد.این سوره را از آن رو سوره طور نامیده‌ اند که در آیه‌ نخست آن به طور سوگند یاد شده است.علامه طباطبایی در المیزان می‌ نویسد: منظور از طور همان کوهی است که در آن به حضرت موسی (علیه السلام) وحی می‌ شد و در دیگر آیات قرآن نیز مقدس شمرده شده و به آن سوگند یاد شده است.
محور اصلی سوره طور، تهدید کسانى است که با حق عناد مى ‏‌ورزند. این سوره کافران را به عذابى که در روز قیامت برایشان، در نظر گرفته شده، بیم داده و با بیان سوگند هایى، وقوع آن عذاب را حتمی اعلام کرده است. سوره سپس پاره ‏‌اى از ویژگی‌ های آن عذاب را بیان کرده و در مقابل، بخشی از نعمت‌ هاى بهشتیان را شرح داده است. پس از آن نیز تکذیب کنندگان نبوت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و تهمت زنندگان به او را توبیخ کرده است. این سوره در پایان ، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را به تسبیح پروردگار فرمان داده است.
در متن این سوره به موضوعات مهمی پرداخته شده است که عبارتند از
فرارسیدن روز قیامت قطعی است
پاسخ به مخالفان تعالیم پیامبر درباره عذاب قیامت
وظیفه پیامبر در برابر منکران قیامت
حتمی‌ بودن عذاب روز قیامت
عذاب منکران دین در روز قیامت
خلقت کافران با دیگران تفاوتی ندارد و دچار عذاب می‌ شوند
پاداش متقین در روز قیامت
پیامبر کاهن، مجنون و شاعر نیست
طغیان‌ گری و بی‌ ایمانی، ریشه انکار پیامبر
صبر و تسبیح و بندگی خدا
وانهادن عذاب کافران به خدا
کافران در انتخاب پیامبر نقش ندارند
پیامبر از شما مزدی نخواسته است
انکار پیامبر یک نیرنگ است؛ نه آگاهی از غیب
خدا شریکی ندارد و باید به فرستاده او ایمان آورد
 

روایاتی درباره فضیلت سوره طور

در کتاب ثواب الاعمال از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است هر کس سوره طور را قرائت کند خیر دنیا و آخرت را برای او جمع خواهد کرد.

در کتاب مجمع البیان از از نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) روایت شده است کسی که سوره طور را قرائت نماید خداوند او را از عذاب ایمن داشته و به بهشت وارد می کند.
 

طریقه ختم سوره طور

از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) روایت شده است اگر زندانی دارید و به دنبال دعای سریع الاجابه برای رهایی از زندان آن شخص هستید سوره طور را قرائت نمایید و بر قرائت آن مداومت ورزید، اگر در زندان و در غل و بند باشد خداوند راه خروج و آزادی او را آسان می کند هر چند جرم های بزرگ داشته باشد.

از امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده است هر کس بر قرائت سوره طور مداومت ورزد اگر زندانی باشد خداوند راه خروجش را آسان می کند هر چند بر گردنش حد واجب شده باشد و اگر مسافر باشد در طول مسافرتش از امور ناخوشایند و خطرات در امان می ماند و اگر بر موضع عقرب گزیدگی بپاشند به اذن خدا بهبود می یابد.
 

صوت سوره طور

 

سوره طور همراه با ترجمه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالطُّورِ ﴿١﴾ وَکِتَابٍ مَسْطُورٍ ﴿٢﴾ فِی رَقٍّ مَنْشُورٍ ﴿٣﴾ وَالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ ﴿٤﴾ وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ ﴿٥﴾ وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ﴿٦﴾ إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ ﴿٨﴾ یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا ﴿٩﴾ وَتَسِیرُ الْجِبَالُ سَیْرًا ﴿١٠﴾ فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿١١﴾ الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ ﴿١٢﴾ یَوْمَ یُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ﴿١٣﴾ هَذِهِ النَّارُ الَّتِی کُنْتُمْ بِهَا تُکَذِّبُونَ ﴿١٤﴾ أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنْتُمْ لا تُبْصِرُونَ ﴿١٥﴾ اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَیْکُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٦﴾ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَعِیمٍ ﴿١٧﴾ فَاکِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ ﴿١٨﴾ کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٩﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَى سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِینٍ ﴿٢٠﴾ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِإِیمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَیْءٍ کُلُّ امْرِئٍ بِمَا کَسَبَ رَهِینٌ ﴿٢١﴾ وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاکِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٢٢﴾ یَتَنَازَعُونَ فِیهَا کَأْسًا لا لَغْوٌ فِیهَا وَلا تَأْثِیمٌ ﴿٢٣﴾ وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ کَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَکْنُونٌ ﴿٢٤﴾ وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿٢٥﴾ قَالُوا إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ ﴿٢٦﴾ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ ﴿٢٧﴾ إِنَّا کُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ ﴿٢٨﴾ فَذَکِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّکَ بِکَاهِنٍ وَلا مَجْنُونٍ ﴿٢٩﴾ أَمْ یَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنُونِ ﴿٣٠﴾ قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِینَ ﴿٣١﴾ أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٣٢﴾ أَمْ یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا یُؤْمِنُونَ ﴿٣٣﴾ فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ إِنْ کَانُوا صَادِقِینَ ﴿٣٤﴾ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿٣٥﴾ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ بَل لا یُوقِنُونَ ﴿٣٦﴾ أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّکَ أَمْ هُمُ الْمُسَیْطِرُونَ ﴿٣٧﴾ أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یَسْتَمِعُونَ فِیهِ فَلْیَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿٣٨﴾ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَکُمُ الْبَنُونَ ﴿٣٩﴾ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ ﴿٤٠﴾ أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَکْتُبُونَ ﴿٤١﴾ أَمْ یُرِیدُونَ کَیْدًا فَالَّذِینَ کَفَرُوا هُمُ الْمَکِیدُونَ ﴿٤٢﴾ أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿٤٣﴾ وَإِنْ یَرَوْا کِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا یَقُولُوا سَحَابٌ مَرْکُومٌ ﴿٤٤﴾ فَذَرْهُمْ حَتَّى یُلاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی فِیهِ یُصْعَقُونَ ﴿٤٥﴾ یَوْمَ لا یُغْنِی عَنْهُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا وَلا هُمْ یُنْصَرُونَ ﴿٤٦﴾ وَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِکَ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ ﴿٤٧﴾ وَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ فَإِنَّکَ بِأَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ حِینَ تَقُومُ ﴿٤٨﴾ وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ ﴿٤٩﴾  

به نام خداوند بخشنده مهربان
قسم به طور سینا. ( 1 )
قسم به کتاب مسطور (قرآن) ( 2 )
که در صحیفه‌ای گشوده فرستاد. ( 3 )
قسم به بیت المعمور کعبه اهل زمین یا مسجد ملایک آسمان. ( 4 )
قسم به طاق بلند آسمان. ( 5 )
قسم به دریای آتش فروزان که خدا روز قیامت دریا را آتش سازد و بر دوزخیان فرو ریزد ( 6 )
قسم به این امور که البته عذاب خدای تو واقع خواهد شد. ( 7 )
هیچ کس دافع آن نخواهد بود. ( 8 )
روزی که آسمان سخت جنبش کند. ( 9 )
و کوهها تند به گردش آید. ( 10 )
در آن روز سخت وای بر آنان که وعده حق و کتاب و رسول او را تکذیب کردند. ( 11 )
آنان که به بازیچه دنیا فرو شدند. ( 12 )
آن روز آنها را سخت به آتش دوزخ برانند. ( 13 )
این همان آتشی است که تکذیب آن می‌کردید. ( 14 )
آیا این آتش دوزخ هم به نظرتان سحر است یا آنکه هنوز چشم بصیرت باز نمی‌کنید؟ ( 15 )
باری، به دوزخ در شوید که صبر و بی‌صبری به حالتان یکسان است، و بس آنچه کردید امروز همان را جزا یابید(16)
متقیان هم در باغهای بهشت پر نعمتند. ( 17 )
آنان به نعمتی که خدایشان نصیبشان فرموده دلشادند و خدایشان از عذاب دوزخ محفوظشان داشته است. ( 18 )
بخورید و بیاشامید شما را گوارا باد به پاداش اعمال نیکی که انجام می‌ دادید. ( 19 )
در حالی که نزدیک هم بر تختهای عزت تکیه زده‌ اند و ما حور العین را همجفت آنان گردانیده‌ ایم. ( 20 )
و آنان که ایمان آوردند و فرزندانشان هم در ایمان پیرو ایشان شدند ما آن فرزندان را به آنها برسانیم و از پاداش عمل آنان هیچ نکاهیم. هر نفسی در گرو عملی است که اندوخته است. ( 21 )
و بر آن بهشتیان از هر نوع میوه و گوشت‌های لذیذ که مایل باشند فراوان بیفزاییم. ( 22 )
آنها در بهشت جام شراب گوارا را چنان سریع از دست هم بگیرند که گویی منازعه می‌ کنند در صورتی که آنجا کار لغو و باطل و نزاع و خلاف و بزهکاری هیچ نیست. ( 23 )
و پسرانی مانند لؤلؤ مکنون گردشان بر انجام خدمت می‌ گردند. ( 24 )
و آنها با هم به صحبت رو کرده و از سرگذشت یکدیگر پرسش کنند. ( 25 )
و با هم گویند: ما از پیش میان اهل و قبیله خود خداترس بودیم. ( 26 )
خدا هم بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سموم دوزخ محفوظ داشت. ( 27 )
زیرا ما از این پیش خدا را به حقیقت پرستش می‌کردیم که او خود بر بندگانش بسیار نیکخواه و مهربان است. ( 28 )
پس ای رسول ما، خلق را متذکر ساز که به نعمت پروردگارت از جنون و کهانت هیچ در تو نیست. ( 29 )
بلکه کافران نادان گویند: محمد شاعری است ماهر و ما حادثه مرگ او را انتظار داریم. ( 30 )
بگو:شما به انتظار مرگ من باشید که من هم از منتظران مرگ و هلاک شما هستم. ( 31 )
آیا زیرکی و خیالات باطلشان بر این وا می‌ دارد که تکذیب تو کنند یا از جهل و کبر و نخوت خود قومی سرکش و نافرمانند؟ ( 32 )
بلکه می‌ گویند: او قرآن را از پیش خود فرابافته است چنین نیست بلکه آنها ایمان نمی‌ آورند. ( 33 )
پس اگر راست می‌گویند آنها هم کلامی مانند قرآن بیاورند. ( 34 )
آیا این خلق بدون خالق از نیستی صرف به وجود آمدند؟ یا خویشتن را خود خلق کردند؟ ( 35 )
یا آنکه آسمانها و زمین را این مردم آفریدند؟ نه، بلکه به یقین خدا را نشناختند. ( 36 )
آیا گنجهای رحمت پروردگارت نزد آنهاست یا هیچ قدرت و سلطنتی دارند؟ ( 37 )
یا نردبامی دارند که به آسمان بر شوند و سخن وحی فرشتگان بشنوند؟ اگر چنین است شنونده‌شان حجت روشن بیاورد(38)
آیا خدا را دختران و شما را پسران خواهد بود که ملایک را دختران خدا دانید. ( 39 )
آیا تو ای رسول از آنها اجر رسالت خواهی که زیر بار سنگین غرامت بمانند؟ ( 40 )
آیا علم غیب با آنهاست که از آن عالم خبری نگارند؟ ( 41 )
یا که می‌ خواهند با تو مکر و تزویری اندیشند؟ کافران خود به مکر و انتقام حق گرفتارند. ( 42 )
آیا بر آنها خدایی جز خدای یکتا هست؟ که خدا از هر چه شرک و شریک او گیرند پاک و منزه است. ( 43 )
این کافران اگر هم سقوط قطعه‌ ای از آسمان را به چشم ببینند باز خواهند گفت: این پاره ابری متراکم است. ( 44 )
اینان را به جهل خود رها کن تا به روز سختشان که آن روز یکسر بیهوش و هلاک می‌ شوند عاقبت برسند. ( 45 )
آن روزی که مکر و تدبیرشان هیچ به کارشان نیاید و هیچ کس یاریشان نکند. ( 46 )
و برای ستمکاران عالم در دنیا عذابی پیش از آن جهنم قیامت خواهد بود ولیکن اکثرشان نمی‌دانند. ( 47 )
باری بر حکم خدا صبر کن که تو منظور نظر مایی. و چون برخیزی به نماز یا هر کاری به ستایش خدای خود تسبیح گوی. ( 48 )
و از شبانگاه هم پاره‌ای به تسبیح خدا پرداز و هنگام فرو رفتن ستارگان هم به نماز صبح تسبیح خدا گوی. ( 49 )

منبع: سایت راسخون