همه چیز راجع به نماز حضرت رسول صلی الله علیه و آله

نماز حضرت رسول در کتاب مفاتیح‌ الجنان شیخ عباس قمی، صفحه ۳۸ آورده شده است و یکی از نمازهایی است که خواندن آن برای رفع حاجت، آمرزیدن گناهان و حس تقرب به درگاه الهی از طرف بزرگان دینی و امامان توصیه شده است.
علامه مجلسی در رابطه با زمان خواندن این نماز فرموده اند این نماز از نماز‌ های مشهور است و سنی و شیعه آن را در کتاب‌ های خود روایت کرده‌ اند و بعضی این نماز را از نماز‌ های روز شنبه دانسته‌ اند، ولی از روایت این نکته به دست نمی‌ آید و ظاهرا در روز‌ های دیگر هم می‌ شود این نماز را خواند.
 
مکان‌های نماز حضرت رسول در مسجدالحرام
اگر به سفر حج مشرف شدید می‌توانید نماز حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) را در مکان‌ های زیر بخوانید:
روبروی حجرالأسود
پشت مقام ابراهیم (علیه السلام) و جلوی مقام ابراهیم (علیه السلام)
داخل حطیم زیر میزاب رحمت
نزدیک رکن شامی از سمت حطیم
بین رکن یمانی و حجرالأسود
پای آستان کعبه
 
فضیلت نماز حضرت رسول
سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع آورده است: هر کس نماز حضرت رسول را بخواند هرگز پریشانی و دیوانگی و بلایی به او نمی‌رسد.
همچنین در روایت دیگری که که در کتاب جمال الاسبوع از امام رضا علیه السلام نقل شده است بدین ترتیب که فردی از او درباره نماز جعفر طیار پرسید. امام او را به خواندن نماز پیامبر (صلی الله علیه و آله) توصیه کرد و فرمود چون از نماز فارغ شوی هیچ گناهی برای تو نمی‌ماند مگر اینکه آمرزیده شده و هر حاجتی که بطلبی، روا خواهد شد.
 

طریقه خواندن نماز حضرت رسول

نماز حاجت حضرت رسول به دو روش از امام رضا و امام صادق علیهم السلام روایت شده است که به شرح آنها می پردازیم
 
نماز حضرت رسول به روش امام رضا علیه السلام
سید ابن طاووس به سند معتبر از حضرت رضا (علیه‌ السلام) روایت کرده: که از آن حضرت درباره‌ نماز حضرت جعفر طیار (رحمه الله‌) پرسیدند؛ حضرت فرمود: چرا از نماز حضرت رسول (صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله) غافلی؟ شاید رسول خدا (صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله) نماز جعفر را بجا نیاورده باشد و شاید جعفر نماز رسول خدا (صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله) را نخوانده باشد.
سؤال‌ کننده عرضه داشت: یابن رسول الله  نماز پیامبر را به من بیاموز حضرت فرمود: دو رکعت نماز می‌ خوانی؛ در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد و پانزده مرتبه سوره اِنّا اَنزَلناهُ و در رکوع و پس از سر برداشتن و در سجده اول و بعد از آن و در سجده دوم و پس‌ از آن در هر یک پانزده بار سوره انّا اَنزَلناه را می‌ خوانی، آنگاه تشهد خوانده و سلام می‌ دهی.
چون فارغ شوی بین تو و خداوند گناهی نمی‌ ماند جز آنکه آمرزیده شود و هر حاجتی که از حق‌ تعالی بخواهی روا خواهد شد و پس‌ از آن این دعا را می‌ خوانی:
لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ رَبُّنا وَرَبُّ آبائِنَا الْأَوَّلِینَ، لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ إِلٰهاً واحِداً وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ، لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ لَانَعْبُدُ إِلّا إِیَّاهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ، لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَأَعَزَّ جُنْدَهُ، وَهَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ، فَلَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ، اللّٰهُمَّ أَنْتَ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَنْ فِیهِنَّ فَلَکَ الْحَمْدُ، وَأَنْتَ قَیَّامُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَنْ فِیهِنَّ فَلَکَ الْحَمْدُ.
شایسته‌ی پرستشی جز خدا نیست، پروردگار ما و پروردگار پدران نخستین ما، شایسته پرستشی جز خدا نیست، پرستیده یکتا و ما تنها به فرمان او هستیم؛ شایسته پرستشی جز خدا نیست، جز او را نمی‌پرستیم و دینمان را برای او خالص می‌کنیم، گرچه مشرکان را خوش نیاید، معبودی جز خدا نیست، یکتا، یگانه و بی‌همتاست، به وعده خویش وفا کرد و بنده خود را یاری کرد و سپاهش را نیرومند ساخت و به‌تن‌هایی همه دشمنان را گریزاند و تارومار ساخت، فرمانروایی و ستایش تنها شایسته اوست و او بر هر چیز تواناست، خدایا تویی! نور آسمان‌ها و زمین و هر که در آن‌هاست، پس ستایش تنها برای توست و تویی برپادارنده آسمان‌ها و زمین و هرکه در آن‌هاست، پس ستایش تنها تو را سزاست.
وَأَنْتَ الْحَقُّ، وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ، وَقَوْلُکَ حَقٌّ، وَ إِنْجَازُکَ حَقٌّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، اللّٰهُمَّ لَکَ أَسْلَمْتُ، وَبِکَ آمَنْتُ، وَعَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ، وَبِکَ خَاصَمْتُ، وَ إِلَیْکَ حَاکَمْتُ، یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا رَبِّ اغْفِرْ لِى مَا قَدَّمْتُ وَأَخَّرْتُ، وَأَسْرَرْتُ وَأَعْلَنْتُ، أَنْتَ إِلٰهِى لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِى وَارْحَمْنِى وَتُبْ عَلَىَّ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
و تو حقی و وعده‌ات حق و گفتارت حق و عملت حق و بهشتت حق و دوزخت حق است؛ بار خدایا تنها به فرمان تو به تو ایمان آوردم و بر تو توکّل کردم و به خاطر تو (با بدان) دشمنی کردم و تنها به‌سوی تو دادخواهی نمودم؛ پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا! ببخش گناهانی را که پیش از این مرتکب شده‌ام و پس از این مرتکب می‌شوم و آنچه پنهان و آشکار انجام داده‌ام، همه را، خدای من! شایسته پرستشی جز تو نیست؛ درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد! و مرا بیامرز و به من مهر ورز و توبه‌ام را بپذیر، همانا تنها تویی بسیار توبه پذیر مهربان.
 
نماز حاجت پیامبر (صلی الله علیه و آله) از زبان امام صادق علیه السلام
نماز حضرت رسول (ص) در روز پنج شنبه شامل دو نماز دورکعتی است که بدون وقفه پشت سر هم باید خوانده شود.
رکعت اول از دورکعتی اول: بعد از سوره حمد ۱۱ بار سوره توحید خوانده می‌شود.
رکعت دوم از دورکعتی اول: بعد از سوره حمد ۲۱ بار سوره توحید خوانده می‌شود.
رکعت اول از دورکعتی دوم: بعد از سوره حمد ۳۱ بار سوره توحید خوانده می‌شود.
رکعت دوم از دورکعتی دوم: بعد از سوره حمد ۴۱ بار سوره توحید خوانده می‌شود.
وقتی که سلام نماز را دادید در حالت نشسته ۵۱ بار سوره توحید را بخوانید و ۵۱ بار هم صلوات بفرستید.
سپس به سجده رفته و ۱۰۰ بار ذکر «یا الله» را بگویید و در همان حالت سجده حاجت خودتان را از خدا بخواهید.

در روایت دیگری از ایشان امده است پس از سلام نماز این دعا را می خوانی
اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلامُ وَ مِنْکَ السَّلامُ وَ إِلَیْکَ یَرْجِعُ وَ یَعُودُ
السَّلامُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَلِّغْ رُوْحَ مُحَمَّدٍ
مِنِّی السَّلامَ وَ بَلِّغْ أَرْواحَ الأَئِمَهِ الصَّالِحینَ سَلامِی وَ ارْدُدْ
عَلَیَّ مِنْهُمْ السَّلامَ وَ السَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ
اللَّهُمَّ إِنَّ هاتَیْنِ الرَّکْعَتَیْنِ هَدِیَّهٌ مِنِّی إِلى‏ رَسُولِ اللَّهِ
فَأَثْبِتْنِی عَلَیْهِما ما أَمَّلْتُ وَ رَجَوْتُ فِیکَ
وَ فِی رَسُولِکَ یا وَلِیَّ الْمُؤْمِنینَ
بعد از آن برو به سجده و چهل مرتبه بگو
یا حَىُّ یا قَیُّومُ یا حَیَّاً لا یَمُوتُ
یا حَىُّ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ یا ذَا الْجَلالِ وَ الإِکْرامِ
یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ
بعد از آن طرف راستِ رو را به زمین گذار و چهل مرتبه همین دعا را بگو بعد از آن طرفِ چپ صورت را به زمین گذار و همان دعا را چهل مرتبه بگو بعد از آن، بلند کن سر خود را و دستها را بلند کن و چهل مرتبه بگو بعد از آن، دست خود را به گردن بینداز و انگشت سبابه‏ى خود را بگیر و آن را چهل مرتبه بگو بعد از آن، ریش خود را به دست چپ بگیر و گریه کن یا خود را به گریه بدار و بگو:
یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللَّهِ أَشْکُو إِلَى‏ اللَّهِ وَ إِلَیْکَ حاجَتی‏ وَ إِلى‏ أَهْلِ بَیْتِکَ الرَّاشِدینَ حاجَتی‏ وَ بِکُمْ أَتَوَجَّهُ إِلَى اللَّهِ فِی حاجَتی‏
بعد از آن برو به سجده و آن قدر یا اللَّهُ یا اللَّهُ بگو تا نفس تو تمام شود و بگو صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی کَذا وَ کَذا وبجای کذا و کذا حاجت خود را ذکر کن
حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: من ضامنم بر خداى عز و جل آن که از جاى خود حرکت نکند تا حاجت او روا شود.
 

زیارت حضرت رسول در روز شنبه

أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، وَأَنَّهُ سَیِّدُ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ، وَأَنَّهُ سَیِّدُ الْأَنْبِیاءِ وَالْمُرْسَلِینَ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَئِمَةِ الطَّیِّبِینَ.
گواهی می‌دهم که معبودی جز خدا نیست، یگانه و بی‌شریک است و گواهی می‌دهم که محمّد بنده و رسول اوست و آقای پیشینیان و پسینیان و سرور پیامبران و رسولان است، خدایا بر او و اهل‌بیتش، آن امامان پاک درود فرست.
سپس بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خَلِیلَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَبِیَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صَفِیَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَحْمَةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خِیَرَةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَجِیبَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خاتَِمَ النَّبِیِّینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا سَیِّدَ الْمُرْسَلِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا قائِماً بِالْقِسْطِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا فَاتِحَ الْخَیْرِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَعْدِنَ الْوَحْیِ وَالتَّنْزِیلِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُبَلِّغاً عَنِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَ یُّهَا السِّراجُ الْمُنِیرُ؛
سلام بر تو ای رسول خدا، سلام بر تو ای دوست صمیمی خدا، سلام بر تو ای پیامبر خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا، سلام بر تو ای رحمت خدا، سلام بر تو ای منتخب خدا، سلام بر تو ای محبوب خدا، سلام بر تو ای بنده نجیب خدا، سلام بر تو ای خاتم پیامبران، سلام بر تو ای سرور رسولان، سلام بر تو ای قیام کننده به عدالت، سلام بر تو ای فتح کننده خیر، سلام بر تو ای معدن وحی و تنزیل، سلام بر تو ای رساننده پیام از سوی خدا، سلام بر تو ای چراغ پرفروغ؛
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُبَشِّرُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَذِیرُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُنْذِرُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللّٰهِ الَّذِی یُسْتَضاءُ بِهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ الْهادِینَ الْمَهْدِیِّینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَىٰ جَدِّکَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، وَعَلَىٰ أَبِیکَ عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ أُمِّکَ آمِنَةَ بِنْتِ وَهَبٍ، السَّلامُ عَلَىٰ عَمِّکَ حَمْزَةَ سَیِّدِ الشُّهَداءِ، السَّلامُ عَلَىٰ عَمِّکَ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، السَّلامُ عَلَىٰ عَمِّکَ وَکَفِیلِکَ أَبِی طَالِبٍ، السَّلامُ عَلَى ابْنِ عَمِّکَ جَعْفَرٍ الطَّیَّارِ فِی جِنَانِ الْخُلْدِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَحْمَدُ؛
سلام بر تو ای مژده دهنده، سلام بر تو ای بیم‌دهنده، سلام بر تو ای هشداردهنده، سلام بر تو ای نور خدا که به آن روشنی جویند، سلام بر تو و بر اهل‌بیت پاک و پاکیزه و راهنما و راه‌یافته‌ات، سلام بر تو و بر جدّت عبدالمطلب و بر پدرت عبدالله، سلام بر مادرت آمنه دختر وَهَب، سلام بر عمویت حمزه سرور شهیدان، سلام بر عمویت عباس فرزند عبدالمطلب، سلام بر عمویت و سرپرستت ابوطالب، سلام بر پسر عمویت جعفر، پرواز کننده در بهشت جاوید، سلام بر تو ای محمّد، سلام بر تو ای احمد؛
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلَى الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ، وَ السَّابِقَ إِلَىٰ طَاعَةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَالْمُهَیْمِنَ عَلَىٰ رُسُلِهِ، وَالْخاتَِمَ لِأَنْبِیائِهِ، وَالشَّاهِدَ عَلَىٰ خَلْقِهِ، وَالشَّفِیعَ إِلَیْهِ، وَالْمَکِینَ لَدَیْهِ، وَالْمُطاعَ فِی مَلَکُوتِهِ، الْأَحْمَدَ مِنَ الْأَوْصافِ، الْمُحَمَّدَ لِسائِرِ الْأَشْرافِ، الْکَرِیمَ عِنْدَ الرَّبِّ، وَالْمُکَلَّمَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُبِ، الْفائِزَ بِالسِّباقِ، وَالْفائِتَ عَنِ اللِّحاقِ، تَسْلِیمَ عارِفٍ بِحَقِّکَ، مُعْتَرِفٍ بِالتَّقْصِیرِ فِی قِیامِهِ بِواجِبِکَ، غَیْرِ مُنْکِرٍ مَا انْتَهىٰ إِلَیْهِ مِنْ فَضْلِکَ، مُوْقِنٍ بِالْمَزِیداتِ مِنْ رَبِّکَ، مُؤْمِنٍ بِالْکِتابِ الْمُنْزَلِ عَلَیْکَ، مُحَلِّلٍ حَلالَکَ، مُحَرِّمٍ حَرامَکَ، أَشْهَدُ یَا رَسُولَ اللّٰهِ مَعَ کُلِّ شاهِدٍ، وَأَتَحَمَّلُها عَنْ کُلِّ جاحِدٍ؛
سلام بر تو ای حجّت خدا بر پیشینیان و پسینیان و پیشی‌گیرنده بر طاعت پروردگار جهانیان و نگهبان بر رسولانش و خاتم پیامبرانش و گواه بر بندگانش و شفیع به درگاهش و ارجمند در نزدش و پیروی شده در ملکوتش، پیامبر ستوده‌تر در صفات و پسندیده بر دیگر برجستگان، بزرگوار نزد پروردگار و طرف سخن واقع شده از پس پرده‌های غیب، آنکه در مسابقه بندگی بر همه پیروز آمد و کسی در این مسابقه به او وصل نگردد، بر تو سلام می‌دهم، سلام آگاه به حقت و اقرارکننده به کوتاهی در قیامش، نسبت به حقوق واجبی که برای تو است، انکار کننده نیست، نسبت به آنچه که به آن از فضلت رسیده، یقین کننده به فزونی‌های نصیبت از سوی پروردگارت، مؤمن به کتابی که بر تو نازل شده، حلال شمارنده حلالت و حرام داننده حرامت، گواهی می‌دهم ای فرستاده خدا با هر شاهد و به عهده برمی‌دارم از جانب هر انکارکننده؛
أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّکَ، وَنَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ، وَجاهَدْتَ فِی سَبِیلِ رَبِّکَ، وَصَدَعْتَ بِأَمْرِهِ، وَاحْتَمَلْتَ الْأَذَىٰ فِی جَنْبِهِ، وَدَعَوْتَ إِلىٰ سَبِیلِهِ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ الْجَمِیلَةِ، وَأَدَّیْتَ الْحَقَّ الَّذِی کانَ عَلَیْکَ، وَأَنَّکَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِینَ، وَغَلُظْتَ عَلَى الْکافِرِینَ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتَّىٰ أَتَاکَ الْیَقِینُ، فَبَلَغَ اللّٰهُ بِکَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ، وَأَعْلىٰ مَنازِلِ الْمُقَرَّبِینَ، وَأَرْفَعَ دَرَجاتِ الْمُرْسَلِینَ حَیْثُ لَایَلْحَقُکَ لاحِقٌ، وَلَا یفُوقُکَ فائِقٌ، وَلَا یَسْبِقُکَ سابِقٌ، وَلاَ ٰیَطْمَعُ فِی إِدْراکِکَ طامِعٌ؛
به اینکه پیام‌های پروردگارت را رساندی و برای امّتت خیرخواهی کردی و در راه پروردگارت کوشیدی و آشکارا به اجرای دستورش برخاستی و در کنارش تحمّل آزار کردی و به راهش با منطق محکم و پند نیکو، زیبا دعوت کردی و حقّی که بر عهده تو بود ادا نمودی، به یقین نسبت به اهل ایمان مهربان و نسبت به کافران سخت‌گیر بودی و خدا را بندگی نمودی تا مرگ تو را دررسید، خدا برساند تو را به برجسته‌ترین مقام اکرام‌شدگان و برترین جایگاه‌های مقرّبان و بالاترین درجات رسولان آنجا که رسنده‌ای به تو نرسد و شخص برتری بر تو برتری نجوید و پیشی‌گیرنده‌ای بر تو پیشی نگیرد و طمع‌کننده‌ای در دریافت تو طمع ننماید؛
الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی اسْتَنْقَذَنا بِکَ مِنَ الْهَلَکَةِ، وَهَدَانَا بِکَ مِنَ الضَّلالَةِ، وَنَوَّرَنا بِکَ مِنَ الظُّلْمَةِ، فَجَزاکَ اللّٰهُ یَا رَسُولَ اللّٰهِ مِنْ مَبْعُوثٍ أَفْضَلَ مَا جَازَىٰ نَبِیّاً عَنْ أُمَّتِهِ، وَرَسُولاً عَمَّنْ أُرْسِلَ إِلَیْهِ، بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی یَا رَسُولَ اللّٰهِ زُرْتُکَ عارِفاً بِحَقِّکَ، مُقِرّاً بِفَضْلِکَ، مُسْتَبْصِراً بِضَلالَةِ مَنْ خالَفَکَ وَخَالَفَ أَهْلَ بَیْتِکَ، عارِفاً بِالْهُدَىٰ الَّذِی أَنْتَ عَلَیْهِ، بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی وَنَفْسِی وَأَهْلِی وَمالِی وَوَلَدِی، أَنَا أُصَلِّی عَلَیْکَ کَما صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ وَ صَلَّىٰ عَلَیْکَ مَلائِکَتُهُ وَ أَنْبِیاؤُهُ وَرُسُلُهُ صَلاةً مُتَتابِعَةً وافِرَةً مُتَواصِلَةً لَاانْقِطاعَ لَها وَلَا أَمَدَ وَلَا أَجَلَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ کَما أَنْتُمْ أَهْلُهُ.
ستایش ویژۀ خداست که ما را به وسیله تو از هلاکت رهانید و از گمراهی به راه راست هدایت کرد و از تاریکی به نورانیت آورد، خدا پاداشت دهد ای رسول خدا در نبوّتت، پاداشی برتر از آنچه پیامبری را از امّتش عطا کرده و رسولی را از طرف آنان‌که به سویشان فرستاده شده عنایت کرده، پدر و مادرم فدایت ای رسول خدا، زیارتت کردم با آشنایی به حقت و اقرارکننده به برتری‌ات و با بینایی به گمراهی کسی که با تو و اهل‌بیتت مخالفت کرد، آشنایم به هدایتی که تو بر آن هستی، پدرم و مادرم و خود و خانواده‌ام و مال و فرزندانم فدایت باد، من به تو درود می‌فرستم، چنان‌که خدا و فرشتگان و انبیاء و رسولانش بر تو درود فرستادند، درودی پیاپی، کامل، پیوسته که نه برایش بریدن باشد و نه اندازه و زمان، درود بر تو و بر اهل‌بیت پاک و پاکیزه‌ات، آن‌چنان‌که شما شایسته آن هستید.
پس دست‌ها را بگشا و بگو:
اللّٰهُمَّ اجْعَلْ جَوَامِعَ صَلَواتِکَ، وَنَوَامِیَ بَرَکاتِکَ، وَفَواضِلَ خَیْراتِکَ، وَشَرائِفَ تَحِیَّاتِکَ وَتَسْلِیمَاتِکَ وَکَرامَاتِکَ وَرَحَمَاتِکَ، وَصَلَوَاتِ مَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ، وَأَنْبِیائِکَ الْمُرْسَلِینَ، وَأَئِمَّتِکَ الْمُنْتَجَبِینَ، وَعِبادِکَ الصَّالِحِینَ، وَأَهْلِ السَّمَاواتِ وَالْأَرَضِینَ، وَمَنْ سَبَّحَ لَکَ یَا رَبَّ الْعالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَشاهِدِکَ وَنَبِیِّکَ وَنَذِیرِکَ وَأَمِینِکَ وَمَکِینِکَ وَنَجِیِّکَ وَنَجِیبِکَ وَحَبِیبِکَ وَخَلِیلِکَ وَصَفِیِّکَ وَصَفْوَتِکَ وَخاصَّتِکَ وَخالِصَتِکَ وَرَحْمَتِکَ وَخَیْرِ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ، نَبِیِّ الرَّحْمَةِ، وَخازِنِ الْمَغْفِرَةِ، وَقائِدِ الْخَیْرِ وَالْبَرَکَةِ؛
خدایا قرار ده درودهای همه جانبه‌ات و روینده برکاتت و فزونی‌های خیراتت و شرافت‌های تحیاتت و سلام‌هایت و کرامت‌هایت و رحمت‌هایت و درودهای فرشتگان مقرّبت و انبیای مرسلت و امامان برگزیده‌ات و بندگان شایسته‌ات و اهل آسمان‌ها و زمین‌ها و هرکه تسبیح تو گوید، ای پروردگار جهانیان، از گذشتگان و آیندگان، بر محمّد بنده‌ات و فرستاده‌ات و گواه بر آفریده‌هایت و پیامبرت و بیم‌دهنده‌ات و امینت و بنده با قدرت و ارجمند و نجیبت و محبوب و دوست صمیمی و برگزیده و مخصوص، خالص و رحمتت و بهترین انتخاب شده از میان آفریده‌هایت، پیامبر رحمت و خزانه‌دار آمرزش و پیشرو خیر و برکت؛
وَمُنْقِذِ الْعِبادِ مِنَ الْهَلَکَةِ بِإِذْنِکَ، وَداعِیهِمْ إِلَىٰ دِینِکَ، الْقَیِّمِ بِأَمْرِکَ، أَوَّلِ النَّبِیِّینَ مِیثاقاً، وَآخِرِهِمْ مَبْعَثاً، الَّذِی غَمَسْتَهُ فِی بَحْرِ الْفَضِیلَةِ، وَالْمَنْزِلَةِ الْجَلِیلَةِ، وَالدَّرَجَةِ الرَّفِیعَةِ، وَالْمَرْتَبَةِ الْخَطِیرَةِ، وَأَوْدَعْتَهُ الْأَصْلابَ الطَّاهِرَةَ، وَنَقَلْتَهُ مِنْها إِلَى الْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ لُطْفاً مِنْکَ لَهُ، وَتَحَنُّناً مِنْکَ عَلَیْهِ، إِذْ وَکَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ حِراسَتِهِ وَحِفْظِهِ وَحِیاطَتِهِ مِنْ قُدْرَتِکَ عَیْناً عاصِمَةً حَجَبْتَ بِها عَنْهُ مَدانِسَ الْعَهْرِ وَمَعائِبَ السِّفاحِ، حَتَّىٰ رَفَعْتَ بِهِ نَواظِرَ الْعِبادِ، وَأَحْیَیْتَ بِهِ مَیْتَ الْبِلادِ بِأَنْ کَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلادَتِهِ ظُلَمَ الْأَسْتارِ، وَأَلْبَسْتَ حَرَمَکَ بِهِ حُلَلَ الْأَنْوارِ؛
و رهاننده‌ی بندگان به اجازه‌ات از هلاکت و فراخواننده‌ی آنان به دین استوارت، به فرمانت، اولین پیامبران در پیمان و آخرینشان در رسالت، آن پیامبری که فرو بردی او را در دریای برتری و مزیت و منزلت بس بزرگ و درجه‌ی بس بلند و مرتبه‌ی برجسته و او را در صُلب‌های پاک به امانت گذاشتی و وی را از باب لطف و مهرت بر او از آن صلب‌ها به رحم‌های پاک منتقل کردی، آنگاه برای حفظ و حراست و نگهداری و پاسبانی‌اش، از قدرتت دیده‌بانی نگهدارنده گماشتی که از او به‌وسیله آن نگهدارنده آلودگی‌های فحش و رذیلت و معایب کار زشت را باز داشتی تا اینکه به وسیله آن حضرت تیزبینی بندگان را رفعت دادی و سرزمین‌های مرده را زنده کردی، به اینکه از نور ولادتش، تاریکی‌های پرده‌ها را برطرف نمودی و پوشاندی به وسیله او بر حَرمت جامه‌های انوار را؛
اللّٰهُمَّ فَکَمَا خَصَصْتَهُ بِشرَفِ هٰذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْکَرِیمَةِ، وَذُخْرِ هٰذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظِیمَةِ، صَلِّ عَلَیْهِ کَمَا وَفَىٰ بِعَهْدِکَ وَبَلَّغَ رِسَالاتِکَ وَقاتَلَ أَهْلَ الْجُحُودِ عَلَىٰ تَوْحِیدِکَ، وَقَطَعَ رَحِمَ الْکُفْرِ فِی إِعْزازِ دِینِکَ، وَلَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْوىٰ فِی مُجاهَدَةِ أَعْدائِکَ، وَأَوْجَبْتَ لَهُ بِکُلِّ أَذىً مَسَّهُ أَوْ کَیْدٍ أَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتِی حاوَلَتْ قَتْلَهُ فَضِیلَةً تَفُوقُ الْفَضائِلَ وَیَمْلِکُ بِهَا الْجَزِیلَ مِنْ نَوالِکَ، وَقَدْ أَسَرَّ الْحَسْرَةَ، وَأَخْفَى الزَّفْرَةَ، وَتَجَرَّعَ الْغُصَّةَ، وَلَمْ یَتَخَطَّ مَا مَثَّلَ لَهُ وَحْیُکَ .
خدایا، همچنان‌که او را به شرف این مرتبه کریمانه و اندوخته این منقبت عظیمه اختصاص دادی، بر او درود فرست چنان‌که به عهدت وفا کرد و پیام‌هایت را رساند و بر توحیدت با اهل انکار جنگید و خویشی خود را با اهل کفر برای سربلندی دینت قطع کرد و جامه گرفتاری را در مبارزه با دشمنانت بر تن نمود و تو هم در برابر هر آزاری که به او رسید یا هر کیدی که آن را احساس کرد، از گروهی که قصد کشتنش را داشتند، واجب فرمودی، فضیلتی که بر فضائل برتری جوید و به آن عطای بس بزرگت را مالک شود، چراکه آن حضرت اندوهش را پنهان کرد و نفس‌های پر غصه‌اش را مخفی نمود و شربت اندوه را چشید و از آنچه وحی‌ات برایش مشخص کرده بود، پا فرا نگذاشت.
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَیْتِهِ صَلاةً تَرْضاها لَهُمْ، وَبَلِّغْهُمْ مِنَّا تَحِیَّةً کَثِیرَةً وَسَلاماً، وَآتِنا مِنْ لَدُنْکَ فِی مُوَالاتِهِمْ فَضْلاً وَ إِحْساناً وَرَحْمَةً وَغُفْراناً إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ.
خدایا بر او و اهل‌بیتش درود فرست، درودی که آن را برای آن‌ها بپسندی و از سوی ما تحیت بسیار و سلام به آنان برسان و از پیشگاهت به خاطر دوستی ایشان به ما افزونی و احسان و رحمت و آمرزش عطا کن، تو دارای لطف و محبت بسیار بزرگی.
سپس چهار رکعت نماز زیارت با هر سوره‌ای که بخواهی به دو سلام بخوان و پس از آن «تسبیح حضرت زهرا»(سلام‌الله علیها) را زمزمه کن و بگو:
اللّٰهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ لِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ: ﴿وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِیماً﴾ وَلَمْ أَحْضُرْ زَمانَ رَسُولِکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ السَّلامُ .
خدایا خود به پیامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش باد) فرمودی: «اگر آنان هنگامی که [با ارتکاب گناه و رفت‌وآمد با طاغوت] به خود ستم کردند نزد تو می‌آمدند و از خداوند درخواست آمرزش می‌کردند و پیامبر هم برای آنان خواستار آمرزش می‌شد مسلّماً خداوند را بسیار توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند» و من در زمان پیامبرت (درود بر او و خاندانش) حاضر نبودم.
اللّٰهُمَّ وَقَدْ زُرْتُهُ راغِباً تائِباً مِنْ سَیِّءِ عَمَلِی، وَمُسْتَغْفِراً لَکَ مِنْ ذُنُوبِی، وَمُقِرَّاً لَکَ بِها وَأَنْتَ أَعْلَمُ بِها مِنِّی، وَمُتَوَجِّهاً إِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ فَاجْعَلْنِی اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ عِنْدَکَ وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ، یَا مُحَمَّدُ یَا رَسُولَ اللّٰهِ بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی، یَا نَبِیَّ اللّٰهِ، یَا سَیِّدَ خَلْقِ اللّٰهِ، إِنِّی أَتَوَجَّهُ بِکَ إِلَى اللّٰهِ رَبِّکَ وَرَبِّی لِیَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی، وَیَتَقَبَّلَ مِنِّی عَمَلِی وَیَقْضِیَ لِی حَوائِجِی؛ فَکُنْ لِی شَفِیعاً عِنْدَ رَبِّکَ وَرَبِّی، فَنِعْمَ الْمَسْؤُولُ الْمَوْلىٰ رَبِّی، وَ نِعْمَ الشَّفِیعُ أَنْتَ یَا مُحَمَّدُ عَلَیْکَ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَیتِکَ السَّلامُ.
خدایا اینک او را زیارت کردم زیارتی با شوق، از بدی عملم توبه‌کننده‌ام و از گناهانم از حضرتت خواستار آمرزشم و به آن گناهان اعتراف دارم و تو آن‌ها را بهتر از من می‌دانی، به وسیله پیامبرت پیامبر رحمت (درودت بر او و آنان) متوجه به وجود توأم، خدایا به محمّد و اهل‌بیتش مرا نزد خود در دنیا و آخرت آبرومند و از مقرّبان قرار ده، ای محمّد، ای رسول خدا، پدر و مادرم به فدایت، ای پیامبر خدا، ای آقای خلق خدا، من به وسیله تو به پیشگاه خدا پروردگارت رو می‌کنم و پروردگارم تا خدا گناهانم را بیامرزد و عملم را بپذیرد و حاجاتم را برآورده سازد؛ تو هم ای رسول خدا نزد پروردگارت و پروردگارم شفیع من باش، پس چه خوب درخواست شده‌ای است سرپرست و پروردگارم و چه خوب شفیعی هستی تو ای محمّد، بر تو و اهل‌بیتت سلام.
اللّٰهُمَّ وَ أَوْجِبْ لِی مِنْکَ الْمَغْفِرَةَ وَالرَّحْمَةَ وَالرِّزْقَ الْواسِعَ الطَّیِّبَ النَّافِعَ کَمَا أَوْجَبْتَ لِمَنْ أَتىٰ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَهُوَ حَیٌّ فَأَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ، وَاسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ السَّلامُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ .
خدایا از سوی خود آمرزش و رحمت و روزی وسیع و پاکیزه و سودمند، برای من لازم کن، چنان‌که لازم کردی برای کسی که به خدمت پیامبرت محمّد (درود تو بر او و خاندانش) آمد، درحالی‌که زنده بود و به گناهانش اقرار کرد و پیامبرت (درود بر او خاندانش) برای او طلب آمرزش کرد و تو او را آمرزیدی به حق مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان.
اللّٰهُمَّ وَقَدْ أَمَّلْتُکَ وَرَجَوْتُکَ وَقُمْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ وَرَغِبْتُ إِلَیْکَ عَمَّنْ سِواکَ وَقَدْ أَمَّلْتُ جَزِیلَ ثَوابِکَ، وَ إِنِّی لَمُقِرٌّ غَیْرُ مُنْکِرٍ، وَتائِبٌ إِلَیْکَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ، وَعائِذٌ بِکَ فِی هٰذَا الْمَقامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الْأَعْمالِ الَّتِی تَقَدَّمْتَ إِلَیَّ فِیها وَنَهَیْتَنِی عَنْها وَأَوْعَدْتَ عَلَیْهَا الْعِقابَ؛
خدایا به حقیقت تو را آرزومندم و به تو امید بستم و در پیشگاهت ایستادم و از غیر تو به تو مشتاق شدم و پاداش بزرگت را آرزو کردم، من اعتراف کننده‌ام نه انکار کننده و از آنچه مرتکب شدم، توبه کننده به سوی تو هستم و در این مقام پناهنده به توأم، از آن اعمالی که پیش‌تر فرستادم، اعمالی که در آن‌ها به من پیش‌دستی کردی و مرا از آن‌ها نهی کردی و بر آن‌ها به من وعده کیفر دادی؛
وَأَعُوذُ بِکَرَمِ وَجْهِکَ أَنْ تُقِیمَنِی مَقامَ الْخِزْیِ وَالذُّلِّ یَوْمَ تُهْتَکُ فِیهِ الْأَسْتارُ، وَتَبْدُو فِیهِ الْأَسْرارُ وَالْفَضائِحُ، وَتَرْعَدُ فِیهِ الْفَرائِصُ یَوْمَ الْحَسْرَةِ وَالنَّدَامَةِ، یَوْمَ الْآفِکَةِ، یَوْمَ الْآزِفَةِ، یَوْمَ التَّغابُنِ، یَوْمَ الْفَصْلِ، یَوْمَ الْجَزاءِ، یَوْماً کانَ مِقْدارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ، یَوْمَ النَّفْخَةِ، یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ، یَوْمَ النَّشْرِ، یَوْمَ الْعَرْضِ، یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِینَ، یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ وَصاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ، یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ وَأَکْنافُ السَّماءِ، یَوْمَ تَأْتِی کُلُّ نَفْسٍ تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها، یَوْمَ یُرَدُّونَ إِلَى اللّٰهِ فَیُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا، یَوْمَ لَایُغْنِی مَوْلىً عَنْ مَوْلىً شَیْئاً وَلَا هُمْ یُنْصَرُونَ إِلّا مَنْ رَحِمَ اللّٰهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ؛
و پناه می‌آورم به بزرگواری ذاتت، از اینکه مرا در مقام رسوایی و خواری بپا داری، روزی که پرده‌ها در آن دریده شود و اسرار و رسوایی‌ها در آن آشکار گردد و اندام‌ها در آن بلرزد، روز حسرت و پشیمانی، روز دروغ‌(گویی ستم‌پیشه‌گان)، روز نزدیک، روز زیانکاری، روز جدا کردن، روز پاداش، روزی که طول آن پنجاه هزار سال است، روز دمیدن، روزی که بلرزاند لرزاننده‌ای، روزی که از پی آن لرزاننده‌ای دیگر آید، روز گسترش، روز ارائۀ اعمال، روزی که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان بپا خیزند، روزی که فرار کند انسان از برادر و مادر و پدر و همسر و فرزندانش، روزی که زمین و کرانه‌های آسمان شکافته شود، روزی که هرکسی بیاید و از وجود خود دفاع کند، روزی که بندگان برگردانده شوند به سوی خدا و به آنچه انجام داده‌اند آگاهشان سازند، روزی که از رفیق به رفیق سودی نرسد و نه آنان یاری شوند مگر آن‌که را خدا رحم کند که او توانمند و مهربان است؛
یَوْمَ یُرَدُّونَ إِلىٰ عالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهادَةِ، یَوْمَ یُرَدُّونَ إِلَى اللّٰهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ، یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً کَأَنَّهُمْ إِلىٰ نُصُبٍ یُوفِضُونَ وَکَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِینَ إِلَى الدَّاعِی إِلَى اللّٰهِ یَوْمَ الْواقِعَةِ، یَوْمَ تُرَجُّ الْأَرْضُ رَجَّاً، یَوْمَ تَکُونُ السَّماءُ کَالْمُهْلِ وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ وَلَا یَسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیماً، یَوْمَ الشَّاهِدِ وَالْمَشْهُودِ، یَوْمَ تَکُونُ الْمَلائِکَةُ صَفّاً صَفّاً .
روزی که مردم بازگردانده شوند به سوی دانای نهان و آشکار، روزی که بازگردانده شوند به سوی خدا، سرپرست حقشان روزی که از قبرها شتابان درآیند، گویی به سوی نشانه‌هایی می‌دوند و گویی ملخ‌هایی پراکنده‌اند، درحالی‌که چشم دوخته‌اند به سوی دعوت کننده به جانب خدا، روز رخ‌داد، روزی که زمین به سختی بلرزد، روزی که آسمان همانند فلزّ گداخته می‌شود و کوه‌ها همانند پنبه زده شده و خویشی از وضع خویش پرسیده نشود، روز گواه و روز گواهی شده، روزی که فرشتگان صف در صف باشند.
اللّٰهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِی فِی ذٰلِکَ الْیَوْمِ بِمَوْقِفِی فِی هٰذَا الْیَوْمِ، وَلَا تُخْزِنِی فِی ذٰلِکَ مَوْقِفِ بِما جَنَیْتُ عَلَىٰ نَفْسِی، وَاجْعَلْ یَا رَبِّ فِی ذٰلِکَ الْیَوْمِ مَعَ أَوْلِیائِکَ مُنْطَلَقِی، وَفِی زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ مَحْشَرِی؛
خدایا به حالم در آن روز، به خاطر وضعی که امروز دارم رحم کن و در آن حال به آنچه بر خود جنایت کردم رسوایم مکن و راه مرا در آن روز ای پروردگارم با اولیایت محلّ آزادی و رهایی در گروه محمّد و اهل‌بیتش (درود بر آنان) قرار ده؛
وَاجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِی وَفِی الْغُرِّ الْکِرامِ مَصْدَرِی، وَأَعْطِنِی کِتَابِی بِیَمِینِی حَتَّىٰ أَفُوزَ بِحَسَناتِی، وَتُبَیِّضَ بِهِ وَجْهِی، وَتُیَسِّرَ بِهِ حِسابِی، وَتُرَجِّحَ بِهِ مِیزانِی، وَأَمْضِیَ مَعَ الْفَائِزِینَ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ إِلىٰ رِضْوَانِکَ وَجِنَانِکَ إِلٰهَ الْعالَمِینَ .
ورودگاه مرا حوض او و بازگشت گاهم را در میان سپیدرویان ارجمند مقرّر کن و نامه عملم را به دست راستم ده تا به وسیله حسناتم رستگار گردم تا رویم را به آن سبب سپید گردانی و حسابم را آسان سازی و ترازویم را سنگین کنی تا با رستگاران از بندگان شایسته‌ات به سوی خشنودی‌ات و بهشت‌هایت بروم، ای معبود جهانیان.
اللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِی فِی ذٰلِکَ الْیَوْمِ بَیْنَ یَدَیِ الْخَلائِقِ بِجَرِیرَتِی، أَو أَنْ أَلْقَى الْخِزْیَ وَالنَّدامَةَ بِخَطِیئَتِی، أَوْ أَنْ تُظْهِرَ فِیهِ سَیِّئَاتِی عَلَىٰ حَسَناتِی، أَوْ أَنْ تُنَوِّهَ بَیْنَ الْخَلائِقِ بِاسْمِی، یَا کَرِیمُ یَا کَرِیمُ، الْعَفْوَ الْعَفْوَ، السَّتْرَ السَّتْرَ؛
خدایا به تو پناه می‌آورم از اینکه در آن روز، در برابر خلایق به گناهم رسوایم سازی، یا به خاطر خطایم با خواری و پشیمانی دمساز گردم، یا در آن روز بدی‌هایم را بر خوبی‌هایم چیره گردانی، یا مرا با نامم در میان خلایق ندا دهی، ای بزرگوار، ای بزرگوار، گذشت نما، گذشت نما، پرده‌پوشی کن، پرده‌پوشی کن؛
اللّٰهُمَّ وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ یَکُونَ فِی ذٰلِکَ الْیَوْمِ فِی مَواقِفِ الْأَشْرارِ مَوْقِفِی، أَوْ فِی مَقامِ الْأَشْقِیاءِ مَقامِی، وَ إِذا مَیَّزْتَ بَیْنَ خَلْقِکَ فَسُقْتَ کُلّاً بِأَعْمالِهِمْ زُمَراً إِلىٰ مَنازِلِهِمْ فَسُقْنِی بِرَحْمَتِکَ فِی عِبادِکَ الصَّالِحِینَ، وَفِی زُمْرَةِ أَوْلِیائِکَ الْمُتَّقِینَ إِلىٰ جَنَّاتِکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ.
خدایا به تو پناه می‌آورم از اینکه در آن روز جایگاهم در جایگاه‌های بدکاران باشد یا مقامم در مقام مردم بدفرجام قرار گیرد و زمانی که میان بندگانت جدایی اندازی، پس سوق دادی همه را با اعمالشان، گروه‌گروه به منازلشان، مرا با رحمتت به میان بندگان شایسته‌ات و در گروه اولیای پرهیزگارت به جانب بهشت‌هایت سوق ده، ای پروردگار جهانیان.
پس آن حضرت را وداع کن و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَ یُّهَا الْبَشِیرُ النَّذِیرُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَ یُّهَا السِّراجُ الْمُنِیرُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَ یُّهَا السَّفِیرُ بَیْنَ اللّٰهِ وَبَیْنَ خَلْقِهِ، أَشْهَدُ یَا رَسُولَ اللّٰهِ أَ نَّکَ کُنْتَ نُوراً فِی الْأَصْلابِ الشّامِخَةِ، وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِأَ نْجاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْکَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِیابِها، وَأَشْهَدُ یَا رَسُولَ اللّٰهِ أَ نِّی مُؤْمِنٌ بِکَ وَبِالْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِکَ، مُوقِنٌ بِجَمِیعِ مَا أَ تَیْتَ بِهِ، راضٍ مُؤْمِنٌ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِکَ أَعْلامُ الْهُدَىٰ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقَىٰ، وَالْحُجَّةُ عَلَىٰ أَهْلِ الدُّنْیا؛
سلام بر تو ای رسول خدا، سلام بر تو ای مژده‌دهنده و بیم‌دهنده، سلام بر تو ای چراغ نوربخش، سلام بر تو ای سفیر بین خدا و بندگان خدا، گواهی می‌دهم ای رسول خدا که تو نوری بودی در صلب‌های ارجمند و رحم‌های پاک، جاهلیت با ناپاکی‌هایش ناپاکت نکرد و از جامه‌های چرکینش تو را نپوشاند و گواهی می‌دهم ای رسول خدا که من به حضرت تو و امامان از اهل‌بیتت ایمان دارم و به همه آنچه تو آورده‌ای خشنود و معتقدم و گواهی می‌دهم که امامان از اهل‌بیتت مشعل‌های هدایت و دستاویزهای استوار و حجّت‌های بر اهل جهانند؛
اللّٰهُمَّ لَاتَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیارَةِ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ السَّلامُ وَ إِنْ تَوَفَّیْتَنِی فَإِنِّی أَشْهَدُ فِی مَماتِی عَلَىٰ مَا أَشْهَدُ عَلَیْهِ فِی حَیَاتِی أَنَّکَ أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ وَحْدَکَ لَاشَرِیکَ لَکَ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَرَسُولُکَ، وَأَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ أَوْلِیاؤُکَ وَأَنْصارُکَ وَحُجَجُکَ عَلَىٰ خَلْقِکَ، وَخُلَفاؤُکَ فِی عِبادِکَ، وَأَعْلامُکَ فِی بِلادِکَ، وَخُزَّانُ عِلْمِکَ، وَحَفَظَةُ سِرِّکَ، وَتَراجِمَةُ وَحْیِکَ .
خدایا این زیارتم را آخرین زیارت پیامبرت (درود بر او و خاندانش) قرار مده و اگر مرا میراندی، پس من در مردنم گواهی می‌دهم بر آنچه در حیاتم گواهی دادم که تویی خدا، معبودی جز تو نیست، یگانه و بی‌شریکی و محمّد بنده و فرستاده تو است و امامان از اهل‌بیتش اولیایت و یارانت و حجّت‌های تو بر آفریده‌هایت و جانشینان تو در میان بندگانت و نشانه‌های تو در کشورهایت و خزانه‌داران دانشت و نگهبانان رازت و مفسّران وحی‌ات می‌باشند.
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَبَلِّغْ رُوحَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِی ساعَتِی هٰذِهِ وَفِی کُلِّ ساعَةٍ تَحِیَّةً مِنِّی وَسَلاماً، وَالسَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللّٰهِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ لَاجَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ تَسْلِیمِی عَلَیْکَ.
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و به روان محمّد و خاندانش در این ساعت و در هر ساعت از سوی من درود و سلام برسان و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ای رسول خدا، خدا این سلام را آخرین سلام من قرار ندهد.

منبع: سایت راسخون