با Google Phone آشنا شويم

مقدمه
 

درسال 2007،مردم شروع به پخش شايعاتي کردند مبني براين که کمپاني گوگل قصد دارد براي رقابت با کمپاني اپل، يک تلفن هوشمند را به بازار معرفي و عرضه کند. آيا گوگل قصد داشت وارد بازار سخت افزار شود؟ آيا اين کمپاني براي اين سخت افزار جديد به توليدکنندگان تلفن هوشمند متکي بود؟ يا به سادگي فقط قصد داشت برنامه هاي کاربردي را براي ساير تلفن ها، نظير iPhone ايجاد کند؟
مسئولين اجرايي گوگل ادعا مي کردند که اين کمپاني علاقه اي به توليد سخت افزار ندارد. اما برخي از ژورناليست هاي وب وبلاگرها از اين ادعا راضي نشدند. در اوايل سال 2008، روشن شد که مسئولان رسمي گوگل ادعاي درستي را مطرح کرده بودند: آنها قصد نداشتند وارد بازي توليد گوشي تلفن همراه شوند. اما با عرضه يک سيستم عامل مخصوص تلفن همراه به نام Android به عرصه نرم افزار تلفن همراه وارد شده بودند.
برخلاف iPhone کمپاني اپل، که داراي سيستم عامل اختصاصي براي سخت افزار iPhone است، روش گوگل ايجاد سيستم عاملي بود که بر روي تلفن هاي ساخت توليدکنندگان مختلف کار مي کرد. علاوه بر اين، هيچ يک از تامين کنندگان سرويس، حق استفاده از پلتفرم Android را ندارند. به همين دليل، Android به ساير سيستم عامل هاي تلفن همراه نظير Symbian،Windows Mobile ملحق شد.
اولين تلفن گوگل، G1 يک گوشي توليد شده توسط يک کمپاني در تايوان به نام High Tech Computer Corporation يا HTC بود. اولين تامين کننده محتوا براي پشتيباني از Android در ايالات متحده آمريکا، T-mobile بود. وقتي اين سيستم عامل براي اولين بار در ايالات متحده عرضه شد، ساير توليد کنندگان گوشي طرح هايي را براي توسعه تلفن هاي مبتني بر Android اعلام کردند.
HTC G1 اولين تلفني بود که از سيستم عامل Android گوگل استفاده مي کرد. يک عامل مهم که Android را از اغلب ساير سيستم عامل هاي تلفن همراه مجزا مي کند اين است که براساس پلتفرم کد منبع باز ايجاد شده است. اين بدان معنا است که گوگل به همه امکان مي دهد که منبع Android را بررسي کرده و تغييرات مورد نظر خود را بر روي آن اعمال نمايند. در شکل ايده آل، اين مي تواند به اين معنا باشد که اگر يک توسعه دهنده احساس کند که براي انجام کاري خاص به قابليت ويژه اي در Android نياز دارد مي تواند برنامه جديد را ايجاد کرده و آن را در داخل سيستم عامل بگنجاند.
اساساً، پلتفرم Android از ساير ويژگي هايي که بقيه سيستم عامل هاي تلفن همراه از آن پشتيباني مي کنند، پشتيباني نمي نمايد. به عنوان مثال، Android در زمان عرضه، از Microsoft Echange پشتيباني نمي کرد. بسياري از کمپاني ها از Microsoft Exchange به عنوان پلتفرمي براي اي ميل و برنامه هاي مخصوص زمان بندي استفاده مي کنند. اما به دليل طبيعت منبع باز بودن Android و پشتيباني گوگل از توسعه دهندگان ثالث، مدت زمان زيادي طول نخواهد کشيد که يک کمپاني بتواند برنامه کاربردي را که مي تواند عملکردهاي Echange را با تلفن سينک کند،توليد نمايد. پلتفرم Android ممکن است مجبور باشد با ساير سيستم عامل هاي موجود در بازار سازگار و هماهنگ شود اما در عين حال مي تواند از قابليت هاي اين سيستم عامل ها نيز فراتر رود.
در بخش بعدي اين مقاله ما HTC G1، يعني اولين تلفني که از سيستم عامل Android گوگل استفاده مي کند را به شما معرفي خواهيم کرد.

ويژگي هاي Google Phone
 

شما مي توانيد ويژگي ها و امکانات HTC G1 (اولين تلفني که پلتفرم Android را اجرا مي کند) را به دو مقوله تقسيم کنيد: امکانات سخت افزاري و امکانات Android به خاطر داشته باشيد، تمام تلفن هايي که Android را اجرا مي کنند الزاماً مجبورنيستند از امکانات ساير تلفن هايي که از اين سيستم بهره مي گيرند برخوردارباشند. برخي از اين امکانات مستقيماً در داخل سخت افزار گنجانده شده اند و مي توانند بسته به توليد کننده، با هم تفاوت داشته باشند.
دقيقاً به همين علت، تعداد زيادي از افرادي که به کار بررسي تلفن هاي هوشمند مشغول هستند پلتفرم Android و سخت افزار HTC G1 را به طور مجزا بررسي مي کنند. اين مقاله نويسان بر اين باور هستند که پلتفرم Android تعهدات زيادي را متقبل شده و به همين دليل مي تواند تبديل به يکي از عمده ترين نقش آفرينان صنعت ساخت تلفن هاي هوشمند شود.اما ريويوهايي که در مورد سخت افزار منتشر شده، زياد مثبت نبوده است. در حالي که اغلب ريويونويسان اعتقاد دارند که سخت افزار آن بد نبوده است، بسياري ديگر اظهار نموده اند فاکتور فرم آن به اندازه iPhone جالب توجه نبوده است.
HTC G1 داراي يک صفحه لمسي LCD 3.2 اينچي ، يک گيرنده فرستنده GPS، يک شتاب سنج، يک قطب نماي مغناطيسي يک دوربين ديجيتال 3/2 پيکسلي و قابليت اتصال WiFi و 3G است. صفحه نمايش آن به طرفين خم مي شود تا در اين حالت يک صفحه کليد QWERTY کامل را به نمايش بگذارد.اين گوشي همچنين داراي شکاف هاي توسعه براي کارت هاي ذخيره سازي است. چيزي که اين تلفن فاقد آن است، يک پايه هدفون استاندارد است، اگر بخواهيد از هدفون استفاده کنيد بايد از يک آداپتور USB بهره برداري نمائيد. از آنجائيکه اين تلفن داراي پخش کننده Media Player است، بسياري از ريويونويسان فقدان پايه هدفون را عيب بزرگي براي آن مي دانند.
HTC G1 از پردازنده 528-megahertz Qualcom 7201 استفاده مي کند. اين گوشي همچنين داراي 192 مگابايت رم است که آن را به يک تلفن هوشمند قوي تبديل مي کند اگر چه جايگاه آن را در اين زمينه به صدر جدول نمي رساند. تلفن هايي که در آينده پلتفرم Android را اجرا خواهند کرد مشخصات کاملاً متفاوتي خواهند داشت.
اشاره به اين نکته مهم است که سيستم عامل Android از تمام اين پيکره بندي هاي سخت افزاري پشتيباني مي کند. اگر Android از اينترفيس صفحه لمسي پشتيباني نمي کرد، حتي در صورتي که تمام سخت افزارهاي مورد نياز نيز وجود داشتند صفحه لمسي کار نمي کرد. اما اين بدان معنا نيست که تمام تلفن هاي Android داراي صفحه لمسي خواهند بود بلکه تنها به اين معنا است که Android از اين ويژگي خاص پشتيباني مي کند.
برخي از چيزها در بين تمام تلفن هاي Android مشترک خواهد بود. به عنوان مثال، هر کسي که منتظر خريدن تلفن Android است بايد ابتدا يک حساب در گوگل ايجاد کند. حساب هاي گوگل رايگان هستند و شما مي توانيد هر زمان( چه تلفن Android داشته باشيد چه نداشته باشيد) يک حساب براي خودتان ايجاد کنيد. اگر شما داراي يک حساب گوگل هستيد، مي توانيد به سرويسهايي مثل Google Calendar , Gmail و Google Docs دسترسي پيدا کنيد. طراحان Android اين پلتفرم را به گونه اي ساخته اند تا با تمام اين اينترفيس ها ارتباط برقرار کند.
با پيشرفته شدن سخت افزار، گوگل به منظور پشتيباني Android از ويژگي ها و عملکردهاي جديد، اين سيستم عامل را بهينه خواهد کرد. و اگر گوگل اين کار را انجام ندهد، کس ديگري اين کار را مي کند. اين، زيبايي يک سيستم برخوردار از کد منبع باز به شمار مي رود.

ساختار Android گوگل
 

گوگل معمولاً از Android با عنوان software stack يا پشته نرم افزاري ياد مي کند. هر لايه از اين پشته، چندين برنامه را که از عملکردهاي خاص سيستم عامل پشتيباني مي کند در يک گروه قرار مي دهد. اساس اين پشته، هسته يا Kernel است. گوگل از نسخه 2.6 سيستم عامل لينوکس براي ساخت هسته Android که شامل برنامه هاي مديريت حافظه، تنظيمات امنيتي ، نرم افزار مديريت پاور و چندين درايور سخت افزاري است بهره برداري نموده است. درايورها، برنامه هايي هستند که اجزاي سخت افزاري را کنترل مي کنند. به عنوان مثال، HTC G1 داراي يک دوربين است. هسته Android شامل يک درايور براي دوربين است که به کاربر اجازه مي دهد فراميني را به سخت افزار دوربين ارسال کند.
سطح بعدي نرم افزارشامل کتابخانه هاي Android است. شما مي توانيد کتابخانه ها را بصورت مجموعه اي از دستورالعملهايي که چگونگي اداره کردن داده هاي مختلف را به وسيله گوشزد مي کند در نظر بگيريد. به عنوان مثال، کتابخانه media framework، از پخش و ضبط فرمت هاي مختلف ويدئويي و صوتي پشتيباني مي کند. ساير کتابخانه ها شامل يک کتابخانه شتاب دهي سه بعدي ( براي ابزاري که با شتاب سنج ها کار مي کنند) و يک کتابخانه مرورگر وب است.
درست در همان لايه اي که لايه کتابخانه ها قرار گرفته، لايه Android runtime شامل مجموعه اي از کتابخانه هاي جاوا است. برنامه نويسان برنامه کاربردي Android، برنامه هاي کاربردي خود را با استفاده از زبان برنامه نويسي جاوا توليد کرده اند. اين لايه همچنين شامل Virtual Machine Dalvik، ( ماشين مجازي Dalvik ) است.
يک ماشين مجازي، يک برنامه کاربردي نرم افزاري است که درست مثل يک وسيله مستقل که داراي سيستم عامل مخصوص به خودش است عمل مي کند. شما مي توانيد يک ماشين مجازي را بر روي کامپيوتري که از يک سيستم عامل کاملاً متفاوت با سيستم عامل کامپيوتر فيزيکي کار مي کند اجرا نمائيد. سيستم عامل Android از ماشين هاي مجازي براي اجراي هريک از برنامه هاي کاربردي به شکل فرآيند مخصوص به خود استفاده مي کند. اين موضوع به چند دليل مهم است. اولاً هيچ برنامه کاربردي به برنامه کاربردي ديگر وابسته نيست. دوماً، اگر يک برنامه کاربردي از کار بيفتد، بر روي ساير برنامه هاي کاربردي که بر روي وسيله درحال اجرا هستند اثري نمي گذارد.سوماً مديريت حافظه را تسهيل مي کند.
لايه بعدي، application framework است. اين لايه شامل برنامه هايي است که عملکردهاي اصلي تلفن نظير تخصيص منابع، برنامه هاي کاربردي تلفن، سوئيچ کردن بين روال ها و فرآيندها يا برنامه ها و نگهداشتن رد مکان فيزيکي تلفن را بر عهده دارد. توسعه دهندگان برنامه هاي کاربردي به اين لايه دسترسي کامل دارند. اين موضوع به آن ها اجازه مي دهد در هنگام ساخت برنامه هاي کاربردي Android از قابليت هاي پردازشي و ويژگي هاي پشتيباني آن حداکثر بهره برداري را بنمايند. شما مي توانيد اين لايه را به شکل مجموعه اي ازابزار اصلي که توسعه دهندگان با استفاده از آن ها مي توانند ابزار پيچيده تري را ايجاد کنند در نظر بگيريد.
در بالاترين بخش اين پشته، خود برنامه هاي کاربردي قرار گرفته اند. اين جا، جايي است که شما عملکردهاي اصلي اين وسيله،نظير انجام تماس هاي تلفني،دسترسي به مرورگر وب و تماس هاي خود را پيدا مي کنيد. اگر شما يک کاربر متوسط باشيد، اين لايه لايه اي است که بيشترين استفاده را از آن مي کنيد. شما اين کار را با استفاده از رابط کاربري انجام مي دهيد. فقط برنامه نويسان گوگل، توسعه دهندگان برنامه هاي کاربردي و توليدکنندگان سخت افزار به ساير لايه هاي پشته دسترسي دارند.
شما مي توانيد با دانلود کردن برنامه هاي کاربردي، نحوه کار Google Phone را به دلخواه خود درآوريد. براي اين که با تعدادي از اين برنامه ها آشنا شويد به بخش بعدي مقاله مراجعه کنيد.

برنامه هاي کاربردي Google Phone
 

اين روزها، اين که تلفن هوشمند شما بتواند اي-ميل ها را چک کند و يا به مرور وب بپردازد براي شما کافي نيست. شما نياز به استفاده از مجموعه اي از برنامه هاي مفيد و کاربردي داريد تا بتوانيد اغلب کارهايتان را به انجام برسانيد. موفقيت iPhone اثبات کرده است که کتابخانه اي متشکل از برنامه هاي قدرتمند مي تواند باعث ترغيب و جلب رضايت مشتريان شود. پلتفرم Android گوگل نشان داده که از چنين قابليتي برخوردار است.
چند ماه قبل از اين که HTC G1 درقفسه فروشگاه ها عرضه شود، گوگل از پلتفرم Android براي توسعه دهندگان پرده برداري کرد. اين کمپاني يک SDK(software developer kit ) محدود را ايجاد و آن را براي توسعه دهندگان توزيع نمود. گوگل حتي مسابقه Android Developer Cahllenge را که کل جايزه آن 10 ميليون دلار بود برگزار کرد. توسعه دهندگان برتر براي برنامه هاي کاربردي خود بالغ بر 275000 دلار دريافت کردند. در اين جا به تعدادي از نمونه برنامه هايي که به اين مقام دست يافتند اشاره مي کنيم:
CompareEverywher و GoCart دو برنامه کاربردي متفاوت بودند که به شما اجازه مي دهند قيمت کالاهاي مختلف موجود در فروشگاه ها را با هم مقايسه کنيد و ريويوهايي که در مورد آن ها نوشته شده است را مطالعه نمائيد. شما با استفاده از دوربين گوشي، از بارکد محصول مورد نظر عکس مي گيريد. اين برنامه هاي کاربردي، محصول را تشخيص مي دهند و قيمت ها و ريويوهاي مختلف را از منابع متفاوت دريافت مي نمايند.
Life360، يک برنامه کاربردي است که بخشي ازآن يک شبکه اجتماعي و بخشي ديگر ازآن يک سرويس خبري به شمار مي رود. اين برنامه به شما اجازه مي دهد يک جامعه متشکل از همسايه هاي خود ايجاد کنيد و اطلاعاتي را با افرادي که در اين گروه ها عضو هستند به اشتراک بگذاريد. اين برنامه مي تواند در زمان بروز حوادثي مثل طوفان که مي تواند برهمسايگان شما تاثيربگذارد به شما هشدار دهد. حتي اگر شما مايل ها دورتر باشيد، مي توانيد از اتفاقاتي که در زمان بازگشت شما رخ مي دهند مطلع شويد.
Locale يک برنامه کاربردي است که به پشتيباني Android از GPS مربوط مي شود.ابتدا شما مکان هاي گوناگوني را که به طورمرتب با استفاده از Google Maps از آنها استفاده مي کنيد، مشخص مي نمائيد. سپس،ليستي از تنظيمات تلفن براي هر مکان را ايجاد مي نمائيد. به عنوان مثال، در محل کار يا در کلاس درس شما احتمالاً مي خواهيد زنگ تلفن تان براساس اين محيط ها تنظيم شود و صداي آن به حداقل برسد. وقتي شما تنظيمات مربوط به هر محل را مشخص کرديد، تلفن شما به طور اتوماتيک و بسته به مکان مورد نظر، به اين تنظيمات سوئيچ مي کند. با استفاده از Local، شما هرگز مجبور نخواهيد شد هنگامي که به ديدن فيلمي در سينما مي رويد نگران ساکت کردن زنگ تلفن خود باشيد.
براي افرادي که نگران محيط زيست هستند، Ecorio به وجود آمده است. اين برنامه کاربردي، رد کارهايي که شما مي کنيد را نگهداري مي کند و پيشنهادهايي براي کاهش تاثير شما بر محيط زيست ارائه مي کند. با استفاده از برنامه کاربردي Google Maps براي نقطه کردن يک سفر، Ecorio پيشنهادهايي براي پارک اتومبيل، حمل و نقل اتومبيل و ساير مسائل به شما ارائه مي کند تا شما حداقل تاثير منفي را بر محيط اطراف خود داشته باشيد.
توسعه دهندگان برنامه کاربردي Softrace قصد داشته اند برنامه اي ايجاد کنند تا مردم را به اتخاذ يک روش زندگي فعال ترغيب کنند. Softrace به افراد اجازه مي دهد مسابقات پياده روي، دوچرخه سواري و ساير رقابت ها را با استفاده از عملکرد Google Maps تنظيم کنند. شرکت کنندگان مي توانند به مقصد يک مسابقه سفرکنند، مسابقه را آغاز کنند و سعي کنند بهترين زمان را انتخاب نمايند. آن ها مي توانند نتايج خود را با ساير شرکت کنندگان مقايسه نمايند.
برنامه هاي کاربردي بسيار زياد ديگري در اين مسابقه 275000 دلاري وجود دارد و تعدادي از توسعه دهندگاني که بر روي توسعه برنامه هاي کاربردي iPhone کار کرده اند و دراين زمينه شهرت زيادي دارند علاقه خود را براي توسعه برنامه هاي مربوط به Android نشان داده اند. در حالي که iPhone از مدت ها قبل در اين زمينه فعال بوده است،Android از پتانسيل برابري با آن برخوردار است و حتي مي تواند آن را در جبهه برنامه کاربردي پشت سر بگذارد.
بنابراين،اين توسعه دهندگان چگونه برنامه هاي کاربردي را براي Android ايجاد مي کنند؟ ما، در بخش بعدي اين مقاله با مطالبي در مورد فرآيند توسعه برنامه هاي کاربردي آشنا خواهيم شد.

ساخت برنامه هاي کاربردي Android
 

براي ايجاد يک برنامه کاربردي Android ، يک توسعه دهنده بايد با زبان برنامه نويسي جاوا آشنايي داشته باشد. با فرض اين که توسعه دهنده در زمينه اين برنامه از تخصص کافي برخوردار است، او مي تواند SDK را دانلود و کار را آغاز کند. SDK ، امکان دسترسي توسعه دهنده به اينترفيس برنامه نويسي برنامه کاربردي يا API مربوط به Android را فراهم مي سازد.
SDK شامل چندين ابزار منجمله برنامه هاي کاربردي نمونه و phone emulator است. اموله کننده ها برنامه هايي هستند که امکانات و عملکردهاي يک سيستم يا وسيله خاص را کپي مي کنند. اموله کننده Android برنامه اي است که امکانات تلفني را که بر روي پلتفرم Android اجرا مي شود کپي مي کند. وقتي توسعه دهنده کار ساخت يک برنامه کاربردي را به پايان مي رساند، او مي تواند آن را بر روي emulator تست کند تا ببيند برنامه کاربردي بر روي سخت افزار واقعي به چه شکل کار مي کند.
گوگل،بر روي وب سايت خود يک راهنماي عمده Android را براي توسعه دهندگان فراهم کرده است. اين کمپاني حتي توصيه هاي ابتدايي در مورد مراحل برنامه نويسي نظير تست کردن و عيب يابي نرم افزار را فراهم نموده است. توسعه دهندگان با تجربه مي توانند از اين راهنما بگذرند و مستقيماً به ساخت يک برنامه کاربردي بپردازند. گوگل دستورالعملهاي گام به گامي به نام Hello World در مورد چگونگي ساخت يک برنامه کاربردي را براي اين که توسعه دهندگان با ساختار Android آشنايي پيدا کنند در نظر گرفته است.
اين موضوع ما را به يکي ديگر از ويژگي هاي Android که آن را از iPhone متمايز مي سازد رهنمون مي کند:توسعه دهندگان مي توانند برنامه هاي کاربردي پيچيده اي که در پس زمينه ساير برنامه هاي کاربردي اجرا مي شوند ايجاد کنند. اپل برنامه هاي کاربردي iPhone را به پيش زمينه محدود مي کند. اگر شما قصد داشته باشيد به يک برنامه کاربردي ديگر سوئيچ کنيد، برنامه اول متوقف خواهد شد تا شما مجدداً به آن بازگرديد.اين موضوع باعث مي شود تا نوع برنامه هاي کاربردي که توسعه دهندگان مي توانند براي iPhone توليد کنند محدود شود. Android به توسعه دهندگان اجازه مي دهد به فرآيندهايي که در پس زمينه اجرا مي شوند دسترسي عمده اي داشته باشند.
گوگل، تمام برنامه هاي کاربردي را به 4 بلوک سازنده اصلي تقسيم بندي مي کند.
فعاليت ها: هرجائي که يک برنامه کاربردي يک صفحه را به کاربر نمايش مي دهد، اين يک فعاليت( Activity) است. به عنوان مثال، يک برنامه کاربردي نقشه مي تواند داراي يک صفحه ابتدايي،يک برنامه ريزي کننده سفر و يک صفحه نمايش مسير باشد و اين ها،سه فعاليت محسوب مي شوند.
مقاصد،اهداف، نيات(intents): اهداف و مقاصد،مکانيزم هايي براي انتقال از يک فعاليت به فعاليت ديگر هستند. اگر شما بخواهيد با استفاده از مثال برنامه کاربردي نقشه ما،يک سفر را نقطه کنيد، يک intent مي تواند ورودي شما را تفسير کند و صفحه route overlay را فعال نمايد. Android همچنين امکان broadcast intent receivers را که intent هايي هستند که توسط حوادث بيروني نظير حرکت به يک مکان جديد يا يک تماس تلفني راه اندازي مي شوند فراهم مي کند.
سرويس ها:يک سرويس، برنامه اي است که خودش، بدون دخالت کاربر اجرا مي شود. به عنوان مثال،فرض کنيد که شما در يک Softrace شرکت داريد.درميانه مسابقه، شما تصميم مي گيريد به موسيقي گوش کنيد. شما مي توانيد به يک برنامه پخش سوئيچ کنيد و آهنگ مورد نظرخود را در حالي که Softrace ميزان پيشرفت شما را ردگيري مي کند آغاز نمائيد.اگر Softrace يک فعاليت باشد، شما به سادگي و به محض اين که به Media Player سوئيچ کنيد برنامه کاربردي را به پايان مي رسانيد.
فراهم کننده محتوا: يک فراهم کننده محتوا يا content provider به يک برنامه کاربردي اجازه مي دهد اطلاعات را با ساير برنامه ها به اشتراک بگذارد. اين به توسعه دهندگان اجازه مي دهد براي ايجاد مجموعه اي از برنامه هاي کاربردي که قدرتمندتر و پيچيده تر از اجزاي منفرد هستند با هم همکاري نمايند.
مسائل ديگري وجود دارد که توسعه دهندگان بايد در زمان ساخت برنامه هاي کاربردي مد نظر داشته باشند. اين ها شامل موتوررندرينگ گرافيکي Android ، نرم افزار مديريت فرآيند، پشتيباني اينترفيس کاربري و ساير جزئيات فني مي شود. گوگل،درسايت Android developer براي تمام اين مسائل راهنمايي هايي را فراهم نموده است.
سفر Google Phone، هميشه يک سفر راحت و آسان نبوده است. برخي از فروشندگان در پذيرش اين سيستم عامل جديد بسيار سريع عمل کرده اند در حالي که سايرين، آن را نپذيرفته اند. اجازه دهيد نگاهي به کساني که در اين مورد ذوق زده شده اند و آن هايي که علاقه اي به آن نداشته اند بيندازيم.

فروشندگان تلفن سيار گوگل
 

وقتي درمورد يک سيستم عامل تلفن هوشمند صحبت مي کنيد بايد دو نوع فروشنده را در نظر داشته باشيد: توليدکنندگان گوشي و تامين کنندگان سرويس تلفن همراه. توليد کنندگان گوشي، سخت افزار حقيقي را توليد مي کنند. تامين کنندگان خدمات، کمپاني هاي تلفن مثل T-Mobile يا AT&T هستند. برخي از توليد کنندگان گوشي به طور خاص با يک تامين کننده محتوا کار مي کنند. درموارد بسيار اندک ، يک تامين کننده سرويس تلفن همراه، سخت افزار خودش را هم توليد مي کند.
همان گونه که قبلاً اشاره کرديم، اولين گوشي که از سيستم عامل Android استفاده کرد HTC G1 ساخت High Tech Computer Corporation بود. قبل از اين که حتي اين تلفن وارد بازار فروش شود، بلاگرها و خبرنگاران شروع به بحث و پيش بيني در مورد اين که کدام يک از توليد کنندگان گوشي وارد بازي Android خواهند شد نمودند. يکي از توليد کنندگاني که ممکن است به زودي تلفن Android خود را عرضه کند موتورولا است. در واقع، براساس اعلام Wall Street Journal، ممکن است موتورولا به دليل تمرکز بر توليد تلفن هاي Android ، پشتيباني از سيستم عامل هاي فعلي را متوقف کند.
يکي ديگرازکمپاني هايي که به توليد و ساخت تلفن هاي Android علاقه مند است، کمپاني ژاپني NTT DoCoMo است. در عين اين که ممکن است اين نام براي مشتريان آمريکايي آشنا نباشد، بايد بگوئيم که DoCoMo بزرگ ترين تامين کننده خدمات تلفن همراه در ژاپن است. DoCoMo براي توليد گوشي تلفن، با کمپاني KFT کره جنوبي شريک خواهد شد. ساير توليد کنندگان گوشي شامل Hop-On، Lenovo و Huawei مي شوند. با تکامل Android ، ما ممکن است شاهد پشتيباني توليد کنندگان گوشي بيشتري از اين پلتفرم باشيم.
اولين تامين کننده سرويس تلفن سلولي که از تلفن Android پشتيباني کرد T-Mobile بود. اين کمپاني در اکتبر سال 2008 براي اولين بار HTC G1 را بر روي شبکه 3G خود به قيمت 179 دلار به مشتريان آمريکايي عرضه کرد. يک ماه بعد، T-Mobile گزينه پيش خريد يک HTC G1 را ارائه کرد. پيش فروش اين گوشي يک موفقيت بزرگ بود و T-Mobile مجبورشد سفارش خريد اين تلفن ها را قبل از اين که موجودي 1/5 ميليوني اين تلفن ها به اتمام برسد متوقف کند. بدين ترتيب در سال 2009 و پس از آن ممکن است شاهد پشتيباني توليد کنندگان بيشتري از Android باشيم.
اما برخي از تامين کنندگان خدمات تلفن همراه به طورعلني از سيستم عامل Android انتقاد کرده اند. Dan Hesse، مديراجرايي ارشد Sprint گفته است که Android " براي اين که Sprint عنوان کمپاني خود را بر روي آن بگذارد به اندازه کافي خوب نبوده است." Hesse امکان اين که Sprint در آينده بر روي پلتفرم Android کار کند را باز گذاشته است. درعين حال، Peter Michaels، مدير اجرايي ارشد Hop-on از گفته هاي Hesse انتقاد کرده است. Michaels اظهار نموده که Sprint امکان ملحق شدن فروشندگان و توليد کنندگان گوشي هاي ارزان قيمت به شبکه را دشوار کرده است. او همچنين اشاره کرده که Sprint يکي از اعضاي موسس Open Handset Alliance ، پروژه اي که Android را پايه گذاري نموده، بوده است. اما Michaels گفته در حالي که کمپاني اعلام کرده از پلتفرم هاي باز پشتيباني مي کند، به نظر مي رسد که اعمال و رفتارکمپاني خلاف اين امر را اثبات کرده است.
ساير تامين کنندگان محتواي تلفن هاي همراه،يک روش " صبر کنيم تا ببينيم چه مي شود" درمقابل Android اتخاذ کرده اند. در ايالات متحده، تامين کنندگاني نظير Verizon و AT&T از تلفن هايي که در همان فضاي رقابتي HTC G1 قرار دارند حمايت مي کنند. اين کمپاني ها قبل از اين که بتوانند موضوع حمايت از اين سيستم عامل جديد را مطرح کنند بايد ملاحظات تجاري و سياسي زيادي را در نظر بگيرند. اين بدان معنا نيست که موانعي که آن ها با آن روبرو هستند غيرقابل حل است زيرا مثلاً Verizon در ششم اکتبر 2009 اعلام کرد که اين کمپاني از ابزار مبتني بر Android در شبکه اش پشتيباني خواهد کرد.
Verizon، بزرگ ترين حامل تلفن همراه در ايالات متحده آمريکا است. پشتيباني اين کمپاني از Android مي تواند به اين سيستم عامل جديد کمک کند تا جايگاهي قوي در بازارپيدا کند. اگر اين اتفاق رخ دهد، ممکن است گوگل به همان شکلي که در زمينه جست و جوي آن لاين در دنيا به مقام اول دست پيدا کرده است در حوزه تلفن همراه نيزبه چنين جايگاهي برسد.
منبع:نشريه بزرگراه رايانه، شماره 124
/ن