برونشيتي‌ها باميه نخورند


 

نويسنده: دکترمحمدحسين صالحي سورمقي*




 
گياه باميه ساقه راستي دارد که حداکثر تا ارتفاع 2 متر رشد مي‌کند و پوشيده از خار و گل‌هاي زرد است. وسط گل‌ها قرمزرنگ بوده و منشا اصلي‌شان به منطقه آفريقا باز‌مي‌گردد. ميوه اين گياه در اکثر مناطق به عنوان خوراکي استفاده مي‌شود.
گياه باميه از ميوه‌هاي نرسيده‌اي است که به صورت جوشانده به عنوان نرم‌کننده و حتي ادرارآور در عفونت‌هايي مانند آنفلوآنزا مورد استفاده قرار مي‌گيرد. جالب است بدانيد كه بزرگ‌ترين مصرف‌كننده اين سبزي كشور هند است.
جوشانده اين گياه، به‌ويژه براي افراد مبتلا به سوزاک، خاصيت درمان‌کننده دارد. دانه‌ها و ميوه باميه داراي لعابي است که وقتي آب به آن مي‌خورد يا پخته مي‌شود، مشخص شده و لعاب آن، خاصيت نرم‌کنندگي زيادي دارد. لازم است همين‌جا اضافه كنم كه باميه مقوي معده بوده و تا حد زيادي خاصيت ضديبوست دارد اما پس از مصرف، مقداري سوءهضم ايجاد مي‌کند؛ يعني فرد پس از مصرف احساس دل‌درد دارد که در برخي افراد به دليل ناسازگاري طبع‌شان با اين گياه، اين دل‌درد شديدتر است. لعاب ميوه و دانه باميه تحريک‌کننده دستگاه گوارشي نيز بوده و رفع‌کننده التهاب است اما توصيه شده در بيماران مبتلا به برونشيت، باميه مصرف نشود.

خيلي‌ها در بحث خواص باميه، دليل ليزي آن را جويا مي‌شوند. در اين باره بايد گفت که ليز شدن باميه به دليل دانه‌هاي باميه است که روي آنها لايه‌اي لعاب‌دار وجود دارد. دليل ايجاد تمامي لعاب‌ها اين است که يک ماده قندي سنگين به محض مجاورت با آب، چند برابر وزن خود آب را جذب کرده و به شکل ژله درمي‌آيد و لزج مي‌شود.
در صورتي که دانه داخل باميه را درآورده و قبل از پختن دور بريزيم، ديگر باميه لزج نمي‌شود. در رابطه با بهترين شيوه پخت نيز توصيه مي‌کنم باميه‌هايي را انتخاب کنيد که خيلي سفت و رسيده نباشند. رسيده بودن باميه سبب سفت شدن جداره و سخت شدن هضم آن مي‌شود. حين خريد نيز بهتر است باميه‌هاي کوچک، نازک و نرم‌تر را انتخاب کنيد و مانند غذاهاي معمولي، به‌ويژه آنکه داخل باميه برخي رشته و الياف گياهي وجود دارد، خوب آنها را بپزيد تا هضم‌شان راحت‌تر شود؛ زيرا ميزان فيبر باميه در مقايسه با ساير سبزيجات قابل‌ملاحظه است.

پي نوشت :
 

*متخصص فارماكوگنوزي

منبع:www.salamat.com