مزايا و معايب نمک رژيمي


 

نويسنده: دکتر سيد علي کشاورز*




 
نمك رژيمي ‌يا نمک بدون سديم (کلرور پتاسيم)، محصولي است كه نه تنها فشارخوني‌ها، بلكه افراد سالم نيز اين روزها آن را به هم توصيه مي‌كنند؛ در حالي كه اين توصيه‌ها چندان هم بي‌ضرر نيست.
مصرف اين نمک معمولا به افرادي که نارسايي قلبي و فشارخون بالا دارند، توصيه مي‌شود اما مصرف آن در سايرين نه تنها بي‌وجه است؛ بلكه گاهي عواقبي نيز در پي دارد، زيرا به طور معمول بدن ما تا حدي به سديم و پتاسيم نيازمند است.
پتاسيم از طريق ميوه‌ها و سبزيجات جذب بدن مي‌شود اما سديم را بايد از طريق نمک دريافت کنيم. در صورتي که افراد سالم بدون هيچ مشکل خاصي بخواهند نمک پتاسيم (بدون سديم) را جايگزين نمک معمولي کنند، در دريافت اين ماده معدني (سديم) مشکل پيدا خواهند کرد و کمبود آن در بدن مي‌تواند عوارضي در پي داشته باشد.

همان‌طور که مي‌دانيد، نمک‌ عامل افزايش فشار خون است و افزايش فشارخون نيز مي‌تواند بر قلب تاثير منفي بگذارد. به عبارت ساده‌تر، سديم در مقادير بالا سبب افزايش يافتن فشارخون مي‌شود. وقتي فشارخون بالا مي‌رود، عضله قلب نيز تحت تاثير قرار مي‌گيرد و فعاليت‌اش بيشتر مي‌شود.
در مبتلايان به نارسايي قلبي و فشارخون معمولا توصيه مي‌شود ميزان مصرف سديم (نمک) محدود شود تا فشارخون بالاتر نرود و در نتيجه قلب آسيب جدي نبيند. اما در مورد افراد مبتلا به نارسايي کليه مصرف اين نوع نمک‌ بي‌فايده است. در واقع، بايد گفت از آنجا که سديم و پتاسيم هر 2 از طريق کليه دفع مي‌شوند، مصرف اين نوع نمک تاثيري ندارد و به طور کلي، هم سديم و هم پتاسيم بايد محدود شوند. حتي اين گروه از بيماران بهتر است که مصرف ميوه‌ها و سبزيجات پتاسيم‌دار را نيز محدود کنند.

پي نوشت :
 

*متخصص تغذيه و رژيم درماني

منبع:www.salamat.com