گاسترو پارزي


 





 
اختلال در تخليه معده يا گاسترو پارزي از عوارض گوارشي ديابت است. در اثر بيماري ديابت، هر قسمتي از اعصاب محيطي و اعصاب خودکار (سمپاتيک ها و پاراسمپاتيک‌ها) مي‌تواند آسيب ببيند (نوروپاتي ديابتي) و در اين حالت، محتويات معده باتاخيري طولاني تخليه مي‌شود؛ چون اعصاب معده به خوبي كار نمي‌كند.
در واقع، عصب معده تحت عنوان عصب واگ كه در حركت غذا در لوله گوارش نقش دارد آسيب مي‌بيند و ماهيچه‌هاي معده و روده كوچك به طور طبيعي كارنمي‌كنند لذا حركت غذا در لوله گوارش كند مي‌شود يا كاملا متوقف مي‌گردد.
اين اختلال نوع ديگري از نوروپاتي(اختلال عصبي) ديابتي است كه در صورتي كه قندخون در يك دوره طولاني مدت بالا بماند عصب معده آسيب مي‌بيند. گاستروپارزي با سخت‌تر كردن كنترل قندخون، ديابت را بدتر مي‌سازد. وقتي غذا با تاخير از معده وارد روده كوچك شده و جذب مي‌گردد باعث افزايش سطح قندخون مي‌گردد.
باقي ماندن طولاني‌مدت غذا در معده به‌دليل خاصيت مخمري غذا مي‌تواند مشكلاتي مانند رشد باكتري‌ها را به‌وجود آورد.
ديابت مي‏تواند به عصب واگ صدمه برساند مشروط برآن كه قند خون براي يك دوره طولاني بالا باشد. افزايش قند خون سبب تغييرات شيميايي در عصب و ايجاد صدماتي در عروق تغذيه كننده اعصاب مي‏شود.
از نشانه‌ها و علائم اختلال گوارشي مي‌توانيم به سوزش سردل، تهوع، استفراغ غذاي هضم‌نشده، احساس پري شكم، نفخ شكم وگرفتگي ديواره معده، كاهش وزن و در نهايت نوسان قند خون اشاره کنيم.
غذايي كه سرانجام با تأخير زياد از معده وارد روده كوچك مي‏شود و جذب مي‏گردد، سبب مي‏شود سطح قند خون افزايش يابد. كسي كه سال‌ها ديابت داشته باشد اما قند خونش كنترل نشده باشد در اين صورت عصب واگ صدمه مي‏بيند كه در نتيجه آن اختلال گوارشي بروز مي‏كند.
در حقيقت اختلال گوارشي ناشي از كنترل نامناسب قند خون مي‏باشد.باز هم در پايان توصيه هميشگي ما کنترل دقيق و سختگيرانه قند خون است.
منبع:www.salamat.com