کدام دارو براي کدام بيمار؟


 





 
تصور کنيد که افسرده‌ايد و با روانپزشکي ملاقات کرده‌ايد که مي‌گويد دچار افسردگي شده‌ايد و استفاده از داروهاي ضد افسردگي مي‌تواند براي شما مفيد باشد. تا اينجا، اشکالي نيست؛ اما او اضافه مي‌کند که تنها 60 درصد امکان دارد که از اين داروها سود ببريد و تازه چهار تا شش هفته طول مي‌کشد که معلوم شود اين داروها اصولا فايده‌اي هم برايتان دارند يا نه؟ در طول اين مدت هم، بايد تمام آثار و عوارض جانبي ناشي از مصرف آنها را تحمل کنيد و...
اشتباه نکنيد؛ قطعا درمان‌هاي بسيار موثر و مطمئني براي برخي از اختلالات و بيماري‌هاي رواني وجود دارند. ولي اين هم درست که در طبابت روزمره خويش، کمتر مي‌توانيم پيش‌بيني کنيم که بهترين درمان کدام است.

ويژگي‌هاي ‌ژنتيکي مصرف‌کنندگان دارو
 

دانشمندان انواع ژنتيکي گوناگوني را که آثار متفاوتي بر کارکردهاي واسطه‌هاي عصبي مختلف دارند، يافته‌اند که خود نشان مي‌دهد چرا برخي از بيماران به بعضي از داروها به خوبي پاسخ مي‌دهد و ديگران خير. براي مثال، در برخي بيماران افسرده سطح سروتونين خون‌ در پاسخ به داروهاي ضد افسردگي مهارکننده انتخابي بازجذب سروتونين غيرطبيعي و بسيار پايين است. اين خود تا حدي مغز را از شر موج طوفان‌آساي سطوح بالاي سروتونين راحت مي‌کند. بيماران ديگري هم هستند که سطح خوني و ميزان ترشح ساير واسطه‌هاي تنظيم کننده خلق و خو – مانند نوراپينفرين يا دوپامين- در آنها دچار اختلال است و ممکن است به اين دسته از داروها پاسخ ندهند.
در گزارشي که در اکتبر گذشته در مجله ساينس به چاپ رسيد، دکتر فرانسيس لي وقوع جهشي ژنتيکي را در برخي از بيماران معرفي کرد که با مشاهده آن مي‌توانيم پيش‌بيني کنيم احتمالا بيماري در اين افراد به گروه بزرگي از داروهاي ضد افسردگي پاسخ مثبت خواهد داد. وي نوع ناقصي از ژن انساني مسوول فاکتور نوروتروفيک مشتق از مغز –پروتئيني که سطح آن در مغز با داروهاي مهارکننده انتخابي بازجذب سروتونين افزايش يافته و براي سلامتي سلول‌هاي عصبي بسيار حياتي است- را به موش‌ها تزريق کرد. سپس، اين موش‌هاي «انسان شده» را تحت فشار قرار داد و متوجه شد که در پاسخ به داروي پروزاک دچار اضطراب نمي‌شوند. معناي روشن اين يافته، چنين است که بيماران داراي اين جهش ژنتيکي نمي‌توانند به اين داروها پاسخ دهند، چرا که لازمه آن کارکرد طبيعي فاکتور نوروترو‌فيک است. روانپزشک، مي‌تواند نخست اين‌گونه ژنتيکي را جستجو کرده و در صورت وجود چنين موردي، به گروه ديگري از داروهاي ضد‌افسردگي روي آورد.

علم فارماکوگنوميکس
 

رشته جديد فارماکوگنوميکس، اين توانايي را نيز به ما مي‌دهد که پيش‌بيني کنيم هر دارويي چه آثار جانبي روي برخي از بيماران دارد. تقريبا، تمام داروها توسط گروهي از آنزيم‌ها متابوليزه مي‌شوند که شکل فعاليت‌شان در اشخاص مختلف متفاوت است. اگر کسي داراي گونه‌هاي جهش يافته‌اي از اين آنزيم‌ها (به صورت فعاليت بيشتر يا کمتر آنها) باشد، احتمالا شاهد آثار و عوارض پيش‌بيني نشده‌اي از مصرف داروهايي خواهيم بود که توسط اين دسته از آنزيم‌ها متابوليزه مي‌شوند. در چند سال آينده، بيماران نخست به صورت معمول از نظر گونه‌هاي ژنتيکي احتمالي مورد بررسي قرار گرفته و سپس داروها تجويز خواهند شد. به اين ترتيب، از هرگونه مسموميت غيرضروري که منشا بسياري از گرفتاري‌ها و حتي مرگ بيماران است، پيشگيري خواهد شد.
تحولات جديد، نه تنها ممکن است تغييرات بزرگي در شيوه طبابت روانپزشکان باليني پديد آورند، بلکه مناسبات بين پزشکان و صنايع داروسازي و نيز بين صنعت و عموم مردم را به کلي تغيير خواهند داد. تبليغ مستقيم براي مشتري، عملا بي‌معنا خواهد شد، چرا که ديگر داروها قابل جايگزيني و تبديل به يکديگر نخواهند بود. قبل از هر چيز اين مشخصات بيولوژيکي بيماران است که تعيين‌کننده مناسب‌ترين درمان خواهد.
منبع:www.salamat.com