تاثير بيماري‌هاي کليوي بر دهان و دندان


 





 
اختلالات و نارسايي‌هايي کليوي، يکي از بيماري‌هايي است که افراد نسبتا زيادي را درگير مي‌کند. در چنين افرادي کليه نمي‌تواند عملکرد خود (تصفيه خون) را به خوبي انجام دهد. همين امر موجب مي‌شود مشکلاتي براي آنها پيش بيايد. در اين مقاله ، به بيان برخي از اين مشکلات در محدوده دهان و دندان‌ها مي‌پردازيم.
در افراد با نارسايي کليه، از آنجايي که اين عضو نمي‌تواند خود به خوبي عمل کند، اوره از خون برداشته نمي‌شود و بر اثر شکسته‌شدن اين ماده، آمونياک به وجود مي‌آيد که ماده‌اي بدبو است. به همين علت اغلب اين افراد در دهان‌شان مزه بدي را حس مي‌کنند و به بوي بد دهان دچار مي‌شوند. همين افزايش اوره در خون (اورميا) با اثر روي سيستم عصبي مرکزي، مشکلات زيادي را براي بيمار ايجاد مي‌کند. به طور مثال، کم‌شدن حافظه، خستگي يا افسردگي. همچنين با اثر روي سيستم گوارش، سبب تهوع، استفراغ و احساس مزه فلزي در دهان مي‌شود. تغييرات استخواني نيز گاهي پيش مي‌آيد. از جمله اينکه تراکم استخوان در فک بيمار کاهش يافته و دندان‌هاي آنها در بعضي موارد لق و يا دردناک مي‌شود. با توجه به مشکلات ذکر شده، بسياري از افرادي که دچار نارسايي کليه مي‌شوند، ناچار به انجام دياليز خواهند شد. براساس تحقيقات صورت گرفته، مشخص شده که ساليانه 10 تا 15 درصد به تعداد افرادي که دياليز مي‌شوند، افزوده مي‌شود. پس بهتر است درباره وضعيت سلامت دهان اين افراد نيز اطلاعاتي داشته باشيم. براي انجام عمل دياليز، از دستگاهي براي تميزکردن خون استفاده مي‌شود و همان کاري را که کليه قادر به انجام آن نيست، به وسيله دستگاه انجام مي‌گيرد.

اگر کسي که دياليز مي‌شود نياز به درمان دندان‌پزشکي داشته باشد، بهتر است طوري برنامه‌ريزي کند که درمان خود را در روز پس از دياليز انجام دهد. خطر ايجاد عفونت‌هاي دهان و دندان در چنين افرادي بالاتر است. به همين دليل بايد پيش از درمان دندان‌پزشکي، با توصيه دندان‌پزشک خود آنتي‌بيوتيک مصرف کنند تا از بروز احتمالي اين عفونت‌ها جلوگيري شود. همچنين از آنجايي که اين افراد ناچار به مصرف بعضي داروهاي ضد انعقاد هستند، احتمال خون‌ريزي‌هاي پيش‌بيني نشده در آنها زياد است. به همين دليل بهتر است پيش از درمان، درباره داروهاي مصرفي خود به دندانپزشک اطلاع دهند تا پيش‌بيني‌هاي لازم پيش از انجام درمان صورت گيرد.
بعضي از بيماران کليوي، در نهايت نياز به پيوند کليه پيدا مي‌کنند. در اين بيماران، براي جلوگيري از رد پيوند، از داروهاي سرکوب‌گر سيستم ايمني مانند کورتن‌ها استفاده مي‌شود. اين داروها سبب بروز مشکلاتي در ناحيه دهان و دندان‌ها مي‌شوند. به همين علت لازم است که پيش از انجام پيوند، بيمار به دندانپزشک مراجعه کند تا بعضي درمان‌ها و توصيه‌ها لازم به بيمار داده شود. براي مثال، لازم است دندان‌هايي که قابل ترميم نيستند، کشيده شوند، بيماري‌هاي احتمالي موجود در دهان درمان شوند، منابع احتمالي ايجاد عفونت در دهان شناسايي و رفع شوند و همچنين بهداشت دهان به وضعيت مطلوبي برسد.
براي اين کار توصيه‌هايي به بيمار مي‌شود. به‌طور مثال، استفاده از دهان‌شويه‌هاي ضد ميکروبي به طور روزانه مفيد خواهد بود. در مجموع افرادي که چنين بيماري‌هايي دارند، لازم است رسيدگي بيشتر و بهتري به وضعيت سلامت دهان و دندان‌هاي خود داشته باشند تا احتمال بروز عفونت در آنها تا حد امکان کاهش يابد.
منبع: www.salamat.com