وياگرا نوشداروي جنسي نيست

دانستني‌هاي وياگرا و داروهاي مشابه
 

ده سال پيش، وقتي داروي وياگرا براي درمان اختلال نعوظ مردان به بازار آمد، انقلابي در درمان اين عارضه ايجاد شد که اين دارو را به يکي از پرفروش‌ترين داروهاي جهان بدل کرد. به غير از داروي مشهور سيلدنافيل (وياگرا)،‌ دو داروي ديگر هم براي رفع اين اختلال در دسترس‌اند: وردانافيل (لويترا) و داروي تيالافيل (سياليس) که منافع و خطراتي مشابه وياگرا دارند اما تفاوت‌هاي ظريفي ميان آنها وجود دارد که ممکن است براي برخي از مردان مهم باشد.
پيش از اينکه وياگرا و داروهاي مشابه آن وارد بازار دارويي شود، درمان‌هايي که براي اختلال نعوظ مردان به کار مي‌رفتند، چندان مطلوب نبودند. قرص «يوهمبين» که در آن دوران به کار مي‌رفت، بايد سه بار در روز براي دو تا سه هفته مصرف مي‌شد تا آثار آن ظاهر ‌شود. تازه فقط 60 درصد مردان از مصرف اين دارو سود مي‌بردند. درمان‌هاي ديگر شامل داروهايي بود که درون آلت تناسلي کاشته يا تزريق مي‌شدند و اگرچه اين روش‌ها به اندازه‌اي که به نظر مي‌رسد،‌ دردناک نبودند اما به هر حال، هيچ‌وقت پرطرفدار نشدند و وسايل بادکش و ايجاد خلا که براي افزايش جريان خون آلت تناسلي به کار مي‌رفتند، مورد استقبال بيماران قرار نگرفت.

چرا وياگرا پرفروش شد؟
 

وياگرا تنها در عرض يک ساعت (با معده خالي شايد سريع‌تر)‌عمل مي‌کند، بنابراين تعجب‌آور نيست که به يک داروي پرفروش بدل شده است. هنگامي که يک درمان جديد کشف مي‌شود، تقريبا هميشه عارضه‌اي که اين درمان براي آن به کار مي‌رود، بيشتر تشخيص داده مي‌شود اما اين افزايش در مورد وياگرا بسيار بيش از حد معمول بوده است. شمار مرداني که در آمريکا در آنها اختلال نعوظ تشخيص داده مي‌شود، از هنگام تاييد وياگرا در سال 1998 به وسيله سازمان غذا و داروي آمريکا، 5/2 برابر شده است. در حال حاضر دو داروي ديگر وجود دارد که به همان شيوه وياگرا عمل مي‌کنند. سازمان غذا و داروي آمريکا در آگوست 2003 داروي «لويترا» را مورد تاييد قرار داد و «سياليس» در نوامبر 2003 مورد تاييد اين سازمان قرار گرفت. «سياليس» نسبت به دو داروي ديگر اين گروه، مدت بيشتري در بدن فعال مي‌ماند. وياگرا و لويترا حدود 4 تا 5 ساعت در بدن باقي مي‌مانند اما در مورد سياليس، زمان فعال بودن دارو 24 تا 36 ساعت است. البته اين امر به معناي آن نيست که در اين مدت، فرد به طور مداوم در حال نعوظ خواهد بود. سياليس برخلاف وياگرا و لويترا، به طور خودکار باعث نعوظ نمي‌شود بلکه ايجاد نعوظ را در صورت برانگيختگي جنسي امکان‌پذير مي‌‌کند.

عوارض جانبي
 

تا به حال به نظر مي‌رسد خطرات و عوارض جانبي اين سه دارو تقريبا مشابه هم هست. اين داروها با شل کردن عضلات صاف ديواره عروق باعث گشاد کردن عروق عمدتا در آلت تناسلي و نيز در ساير بخش‌هاي بدن مي‌شود. عوارض جانبي ناشي از اين داروها ممکن است شامل سردرد و گرگرفتگي باشد. برخي از مردان دچار سوزش سر دل مي‌شوند زيرا اين داروها عضلات دريچه مري به معده را هم که از بازگشت اسيد معده به درون مري جلوگيري مي‌کند، شل مي‌کنند. پرخوني مخاط بيني و گرفتگي بيني يک عارضه جانبي ديگر است. وياگرا در دوزهاي بالا در حد 100 ميلي‌گرم، ‌ممکن است در تشخيص رنگ‌ها در برخي از مردان (3 درصد) اثر بگذارد و باعث شود که آنها چيزها را با سايه‌اي آبي‌رنگ ببينند. اين عارضه به اين دليل است که اين دارو با آنزيمي که در سلول‌هاي مخروطي و استوانه‌اي شبکيه وجود دارد تداخل مي‌کند. همچنين مواردي از درد چشمي و خونريزي چشمي به دنبال مصرف وياگرا گزارش شده است. نگراني عمده در مورد وياگرا مشکلات قلبي و فشار خوني است که ممکن است ايجاد کند. يک تا دو ساعت پس از دريافت اين دارو، فشار خون اندکي افت مي‌کند: فشار خون سيستولي (ماکزيمم) 8 تا 10 ميلي‌متر جيوه و فشار خوني دياستولي (مي‌نيمم) 5 تا 6 ميلي‌متر جيوه پايين مي‌آيد. معمولا پس از چهار ساعت هنگامي که دارو ديگر در بدن فعال نيست، فشار خون دوباره بالا مي‌رود. تحقيقات نشان داده است که افزايش خطر مشکلات قلبي‌ عروقي ناشي از وياگرا به تنهايي اگر هم وجود داشته باشد، بسيار جزيي است. با اين وجود، توصيه مي‌شود مرداني که اخيرا دچار يک مشکل وخيم قلبي‌عروقي بوده‌اند، وياگرا مصرف نکنند.
خطر عمده، مصرف هم‌زمان وياگرا با داروهاي ديگر حاوي نيترات‌ (مثلا داروي نيتروگليسيرين که براي درد قلبي تجويز مي‌شود) است؛ زيرا اين داروها اثر يکديگر را در کاهش فشار خون تشديد مي‌کنند اما نيترات‌ها، نيتريت‌ها و ال‌-‌آرژي‌نين که به عنوان افزودوني‌هاي غذايي به کار مي‌روند، از اين لحاظ مشکلي به وجود نمي‌آورند.
لويترا نيز مانند وياگرا نبايد با داروهاي حاوي نيترات هم‌زمان مصرف شود. همچنين سازمان غذا و داروي آمريکا توصيه مي‌کند که داروهاي مهارکننده گيرنده آلفا گروهي از داروها که براي درمان فشار خون بالا و بزرگي خوش‌خيم پروستات به کار مي‌روند، همراه با لويترا مصرف نشوند. سياليس نيز نبايد همراه با داروهاي حاوي نيترات يا داروهاي مهارکننده گيرنده آلفا (به جز داروي فلوماکس) مصرف شود.

قرص‌ها همه مشکلات را حل نمي‌کنند
 

شايد اين قرص‌ها مشکل اختلال نعوظ را در مردان حل کنند اما در مورد اينکه در روابط زناشويي چه نقشي مي‌توانند ايفا کنند، ترديد‌هايي وجود داشته و دارد. نعوظ يک رويداد جسمي است که مدارهاي مغز، هورمون‌ها، آنزيم‌ها و جريان خون در بدن مرد در ايجاد آن نقش دارند اما روابط زناشويي يک وضعيت بسيار پيچيده‌ رواني است که در اغلب موارد به ميزان صميميت و اعتماد همسران بستگي دارد.
اگرچه در مردان، بين اين رويدادهاي جسمي و رواني تا حدي هم‌پوشاني وجود دارد، ولي اين دو رويداد، يکي نيستند. به ياد داشته باشيد که اين داروها تنها هنگامي عمل مي‌کنند که ميل‌ جنسي وجود داشته باشد. اگر مشکلات عاطفي، ميل جنسي را در شما دچار اختلال کرده باشد، اين قرص‌‌‌ها به شما کمکي نخواهد کرد. براي مثال، استرس و خستگي عوامل عمده‌اي هستند که ميل جنسي را از بين مي‌برند. در ميانسالي، استرس ممکن است از هر جهتي به شما ضربه بزند و هر شکلي به خود بگيرد. نگراني‌هاي مالي، مشکلات فرزندان، مسايل والدين در حال پير شدن و ترس از ابتلا به سرطان از جمله استرس‌هاي شايع هستند. تشويش در مورد سلامت خود يا همسر و اضطراب کلي در مورد پير شدن نيز مي‌تواند استرس عمده‌اي به فرد وارد آورد. با وجود فشار زيادي که براي صرف وقت و توجه به اين موضوعات به شما وارد مي‌آيد، شما و همسرتان ممکن است ماهيت رابطه‌ عاطفي‌تان را از ياد ببريد. اين بي‌توجهي ممکن است باعث شود که رابطه جنسي‌ شما نيز از دست برود. هنگامي که به دنبال راه‌حل‌هايي براي اختلال کارکرد نعوظ هستيد، تنها به فکر قفسه‌‌هاي داروخانه نباشيد بلکه تصوير کلي روابط‌‌تان با همسرتان را در نظر داشته باشيد.
منبع: http://www.salamat.com
ae