آمبليوپي در کودکان


 

نویسنده:دکتر حسن ضياءالديني




 
تنبلي چشم نوعي اختلال بينايي است که در دنيا بيش از 120 ميليون نفر به آن مبتلا هستند. در کشور ما بيش از يک ميليون نفر به آن مبتلا هستند. اگر به موقع تشخيص داده و درمان نشود، فرد را از يک يا هر دو چشم بسيار کم‌بينا يا نابينا خواهد کرد و با تشخيص به موقع، به راحتي و به طور کامل قابل درمان است.
چشمان بعضي از کودکان با آنکه سالم و طبيعي به نظر مي‌رسند اما از سلامت و ديد کافي برخوردار نيستند. کامل‌شدن مرکز بينايي در مغز، از دوران جنيني تا حدود 12 سالگي ادامه دارد اما حداکثر سرعت رشد آن تا دو سالگي است. نتيجه تکامل دستگاه بينايي در اين دوران، ديد واضح و کامل است. در اين مدت به‌خصوص در سه سال اول زندگي، هر عاملي که سبب اشکال ديد در يک يا هر دو چشم کودک شود، رشد و تکامل دستگاه بينايي را متوقف مي‌سازد و در نتيجه موجب کاهش ميزان بينايي طفل مي‌شود. معني اين سخن آن است که امکان دارد چشمي که از نظر ظاهر طبيعي است، از بينايي کالم و طبيعي برخوردار نباشد. در صورتي که اشکال ديد کودک پيش از پنج سالگي درمان شود؛ حتي اگر چشم در اين مدت تنبل شده باشد، با درمان بينايي کامل به دست مي‌آيد. پيش از پنج سالگي، هرچه درمان چشم تنبل بيشتر به عقب بيفتد، احتمال به دست آوردن بينايي کامل کمتر مي‌شود، به طوري که پس از 12 سالگي، درمان هيچ تاثيري در بينايي نخواهد داشت.
تنها راه پيشگيري از تنبلي چشم، تشخيص به موقع عوامل ايجادکننده آن است و چون بسياري از اين عوامل براي خانواده‌ها ناشناخته است، چشم همه کودکان بايد حداقل سه بار پيش از دبستان در زمان‌هاي مختلف معاينه شود:

1) اولين روزهاي پس از تولد
 

2) دو تا سه سالگي
 

3) پنج تا شش سالگی
 

همچنين اگر کودکي انحراف چشم دارد، والدين بايد به محض تشخيص او را نزد متخصص برده و تحت درمان قرار دهند. درمان تنبلي چشم اغلب بستن چشم سالم است، تا چشم تنبل به کار بيفتد و تنبلي آن برطرف شود. مدت بستن چشم را متخصص تعيين مي‌کند.
منبع:www.salamat.com