آموزش گام به گام تنيس (1)
آموزش گام به گام تنيس (1)
آموزش گام به گام تنيس (1)
تجهيزات تنيس
انواع راکت و زه
ويلسون، پرنس و هدسل 75 درصد از راکتهاي تنيس را تشکيل ميدهند. تقريبا در حدود 3 چهارم از راکتهاي تنيس پرس شده بوده و از آلومينيوم و يا گرافيت سبک ساخته ميشوند اما براي افراد مبتدي راکتهايي معمولي تروجود دارند که تنها براي شروع تنيس مفيد هستند.
بهطور معمول راکتهاي محکمتر نيروي بيشتري توليد ميکنند، در حالي که کنترل راکتهاي سبکتر مشکلتر است. بدون توجه به نرمي راکت کنترل توپ بيشتر منوط به مهارت بازيکن است تا نوع راکت. هيچ اندازه معمولي از نرمي راکت وجود ندارد.
امروزه حدود 8 اونس براي سبکترين و 5/12 اونس براي سنگينترين راکت ميباشد. مبتديان بهتر است راکتي را انتخاب کنند که سبک و نسبتا محکم باشد (براي توليد نيرو). در راکتهاي سبکتر بايد وزن راکت به نحوي توزيع شود که بيشتر آن به سمت سر راکت متمايل باشد. در غير اين صورت ممکن است توليد نيرو براي فرد بسيار دشوار باشد. راکتهاي سنگين بسيار عالي هستند اما نيازمند تلاش و مهارت بازيکنان متوسط و حرفهاي هستند. بهطور معمول راکتهاي محکمتر نيروي بيشتري توليد ميکنند، در حالي که کنترل راکتهاي سبکتر مشکلتر است. بدون توجه به نرمي راکت کنترل توپ بيشتر منوط به مهارت بازيکن است تا نوع راکت. هيچ اندازه معمولي از نرمي راکت وجود ندارد. هر شرکتي در توضيح نرمي راکت روش خاص خود را دارد که د راين خصوص بايد کارتها و يا آويزههاي چسبيده به راکتها را بخوانيد و يا با يک فروشنده مطلع مشورت کنيد. شناخت قسمتهاي متفاوت يک راکت ميتواند مفيد واقع شود. تصوير شماره 1 قمستهاي مختلف يک راکت را نشان ميدهد.
شکل (1)
امروزه اندازه معمول بين 95 تا 115 است و اندازههاي بزرگتر از آن بيشتر مورد استفاده افرادي است که براي تفريح تنيس بازي ميکنند. در يک رويداد مهم تنيس که اخيرا نيز برگزار شد 13نفر از بين 20 نفر مرد و زن شرکت کننده با راکتهايي بازي کردند که اندازه سر راکت آنها کمي کمتر از 100 اينچ مربع بود.
اندازههاي طرز گرفتن راکت در طول 5 دهه اخير تغيير زيادي نداشته است. هر مدل راکت در 5 تا 6 سايز و اندازه بين 8/41 تا 8/45 اينچ به بازار ميآيد. اندازه هاي رايج طرز گرفتن بين 2/41 و 8/43 اينچ هستند. به اطلاعات روي بالاي دسته راکت که در مورد سايز طرز گرفتن آن است توجه کنيد. در اينجا چند روش رايج براي انتخاب راکت مناسب وجود دارند اما هيچکدام از آنها براي توضيح سايز طرز گرفتن شما کاملا عملي نيستند:
1- با راکت دست دهيد و يا آن را به طرز گرفتن شرقي بگيريد. همچنان که انگشتان شما دور طرز گرفتن حلقه ميزند بايد انتهاي انگشت شست قادر به لمس مفصل اول انگشت مياني باشد. (شکل 2)
2- فاصله بين سرانگشت حلقه شما و خط طويل ميانه کف دست (دومين خط پاييني از پايه انگشتان) را اندازه بگيريد. خط کش را بين هر انگشت حلقه و مياني خود قرار دهيد. فاصله به دست آمده نزديک محيط دايره طرز گرفتن راکتي است که مناسب دست شماست (شکل3)
3- راکت را در دست مسلط خود بگيريد ، در اين مورد راکت بايد در دست راحت بوده و شکل گرفتن آن متناسب با شکل دست شما باشد.
شکل 2:انتهاي انگشت شست اولين مفصل انگشت مياني را لمس ميکند.
شکل 3: فاصله بين سر انگشت حلقه تا دومين خط کف دست.
شکل4: انگشت اشاره دست غير راکت را در فاصله بين کف دست و انگشت حلقه قرار دهيد .
سازندگان راکت طول هاي مختلفي را (تا 29 اينچ) مورد آزمايش قرار دادهاند اما ميانگين طول راکتها 27 اينچ است. راکتهاي کوتاهي نيز وجود دارند که قابل استفاده کودکان بوده و ايده خوبي براي آموزش بازيکنان جوانتر به شمار ميروند.
راکتهاي حرفهاي (آنهايي که مورد استفاده بازيکنان سطح متوسط و حرفهاي هستند) بدون زه فروخته ميشوند. اغلب از زههاي نايلوني و يا ديگر مواد صنعتي استفاده ميشود تعداد محدودي که از گات (روده گوسفند و يا گاو) استفاده ميکنند يا بازيکنان خيلي خوبي هستند و يا از دسته افرادي که بازيهاي خود را خيلي جدي ميگيرند، ميباشند. زههاي محکمتر اجازه کنترل بيشتري را ميدهند به شرط اينکه شما به اندازه کافي قادر به کنترل توپ بدون توجه به نرمي راکت و يا کشش زه آن باشيد. سعي کنيد از کششي در راکت خود استفاده کنيد که بهترين ترکيب قدرت و کنترل را ايجاد کند.
سازندگان راکت طول هاي مختلفي را (تا 29 اينچ) مورد آزمايش قرار دادهاند اما ميانگين طول راکتها 27 اينچ است. راکتهاي کوتاهي نيز وجود دارند که قابل استفاده کودکان بوده و ايده خوبي براي آموزش بازيکنان جوانتر به شمار ميروند.
برخلاف بازيکنان متوسط و پيشرفته مبتديان معمولا زه راکت را پاره نميکنند. آنها تا زماني که زه راکت کشش کافي را براي ايجاد قدرت و کنترل موثر از دست بدهد با آن بازي ميکنند. هر چند وقت يکبار راکت شما بايد دوباره زهکشي شود؟ اغلب اگر شما هر هفته يک جلسه بازي ميکنيد سالي يکبار زه راکت خود را عوض کنيد واگر هفتهاي دوبار بازي ميکنيد زه راکت خود را سالي دوبار عوض کنيد.
اگر راکت مناسبي را انتخاب کرديد بايد از آن مراقبت کنيد. راکتها در طول جلسه درسي، تمرين و يا مسابقه بد رفتاري زيادي را تحمل ميکنند وشما مي توانيد در اين ميان عمر مفيد راکت خود را با استفاده از پيشنهادات زير بالا ببريد:
1- راکت را در مکانهاي گرم، سرد و يا مرطوب نگهداري نکنيد.
2- زماني که از راکت استفاده نميکنيد آن را درون پوشش خود قرار دهيد.
3- از کشيدن راکت روي زمين براي تعيين خط سرويس و کنارهها خودداري کنيد.
4- از راکت براي جمع کردن توپها در صورتي که با زمين تماس پيدا ميکند، استفاده نکنيد.
5- بعد از بازي در ميدان و يا هواي مرطوب زهها را تميز کنيد.
6- از محل گرفتن اصلي راکت شما دچار ساييدگي شده و باعث اذيت دست شما ميشود از يک پوشش جانشين استفاده کنيد و يا پوشش ديگري را روي آن بپوشانيد.
7- از پرتاب کردن راکت، برخورد راکت به زمين و ضربه زدن به اشياء ديگري به جز توپ خودداري کنيد.
8- قبل از جدا کردن زههاي راکت، وجود پيچخوردگي و يا ترک در آن را به خوبي چک کنيد.
9- اگر زهي پاره شد براي آزاد کردن کشيدگي، فرم تمام زهها را خارج کنيد.
توپهاي تنيس
اکثرا توپها به شکل مطمئني در بستههاي پلاستيکي پرس ميشوند. اگر توپها پس از باز کردن قوطي درون پوشش پلاستيکي خود شل باشند و يا اين پوشش به خوبي توپها را نگهداري نکند بسته را پس دهيد و يا بسته جديدي خريداري کنيد. يک جعبه حاوي 3 عدد توپ ميتواند 2 تا 3 بازي را براي افراد مبتدي و يا متوسط دوام بياورد اما پس از آن شروع به از دست دادن فشار و حالت ارتجاعي کرده و يا نمد رويي آن جدا ميشود، اگر اين اتفاق افتاد آن توپ را فقط براي تمرين به کار ببريد. عمر مفيد يک توپ با نگهداري آن در قوطي خود و يا در هواي سرد بالا ميرود.
اگر شما در زمينهاي سخت بازي ميکنيد به دنبال توپهايي باشيد که ويژه اين زمينها باشند. توپهاي حرفهاي (ويژه مسابقات قهرماني) در زمينهاي سخت بازي ميشوند چرا که به سرعت فرسوده نميشوند. توپهاي تنيس ويژه ارتفاعات داراي ساختار ويژهاي هستند، از استفاده توپهاي حرفهاي خود در ارتفاعات خودداري کنيد.
زه يک راکت معمولا چه زماني پاره ميشود؟
1- از بين دو زه مشابه نوع کلفتتر آن را انتخاب کنيد.
2- در راکتهاي کهنه از زه ارزانتر استفاده کنيد.
3- اگر زه راکت شما پاره شد اين بار از ترکيبي بادوامتر استفاده کنيد.
4- سعي کنيد هر بار يک ماده کاملا متفاوت را امتحان کنيد ولي قبل از رسيدن به کولار از زه ديگري از انواع مواد مصنوعي استفاده کنيد.
5- راکت شما بايد طرح زه متراکمي داشته باشد.
کفشها و جوراب بازيکنان تنيس
شايد اصليترين نقش يک کفش تنيس کنترل جانبي آن است (همان دوام داخلي و خارجي کفش مدنظر است). بازيکن تنيس وقت زيادي را صرف حرکت از يک سمت به سمت ديگر ميکند درست همان طوري که به جلو و عقب حرکت ميکند. انتخاب کفشهايي که کنترل حرکتي کناري شما را تامين ميکنند از پيچخوردگي مچ پا به داخل و يا خارج جلوگيري ميکنند و احتمالا مانع اسپرين مچ پا خواهد شد. فاکتورهاي ديگري که بايد در نظر گرفته شود عبارت اند از:
وزن (در صورتي که ساير نيازهاي شما تامين شود سبکترين کفش ممکن را انتخاب کنيد)، راحتي (راه رفتن، دويدن و تغيير جهت در طول زمان تست کفش) و قيمت (مارک تجاري هميشه با ميزان کيفيت کفش سازگار نيست)
کفشهاي تنيس بسيار پراهميت هستند ولي بازيکنان سختکوش به خوبي ميدانند که حضور جوراب مناسب در کنار کفش باعث بهبود اجرا و کاهش آسيبديدگي است. جوراب ويژه تنيس، دو لايه و کلفت است و داراي يک پد اضافي در ناحيه پنجه و پاشنه ميباشد. برخي از جورابها چنان ضخيم و راحت هستند که ممکن است شما مجبور به استفاده از کفشي باشيد که 5/1 سايز از پاي شما بزرگتر است. براي دور کردن عرق از پاي خود و جريان يافتن هوا در پا براي تبخير سريع عرق در جورابهاي تنيس از مواردي مثل کول ماکس، اکريليک، پولي پروپيلين و پشم استفاده ميشود. تذکر: هرگز از جورابهاي کتاني براي بازي تنيس استفاده نکنيد. جورابهاي کتاني نه تنها در جذب رطوبت پا مفيد نيست بلکه به سرعت چينخورده، دچار ساييدگي ميشود و شکل خود را از دست ميدهد.
لباس تنيس
بازي در يک گيم، ست و يا مسابقه
يک بازي انفرادي بازي است که بين 2 نفر بازيکن انجام ميگيرد. بازي دوبل بين 4 بازيکن يعني 2 نفر از هر تيم ميباشد و در ميکس دوبل يک مرد و زن از يک تيم در مقابل يک مرد و زن از تيم ديگر بازي ميکند.
بعد از گرم کردن بازيکنان تصميم ميگيرند که ابتدا چه کسي و از چه منطقه ميدان سرويس ميزند. يکي از بازيکنان راکتي را در دست خود ميچرخاند و يا سکهاي را پرتاب ميکند. توپ به وسيله سرويس وارد بازي ميشود، يک امتياز زماني کسب ميشود که حريف توپ را به تور و يا خارج از خطوط کناري بزند و يا قبل از دو بار برخورد توپ به زمين نتواند به آن ضربه بزند. پس از اينکه سرويس زده شد بازيکنان آزادند که قبل و يا بعد از برخورد توپ با زمين به آن ضربه بزنند. امتياز هر بازيکني در يک گيم ممکن است از 4 تا مقدار نامعلومي ادامه يابد. سرويسها بهطور متناوب از راست و چپ بيس لاين زده ميشود و گيرنده ميتواند براي برگرداندن توپ به سمت جول، عقب، راست و يا چپ حرکت کند. فردي برنده يک ست است که حداقل شش گيم را برده باشد و نيز حداقل دو گيم از حريف خود جلوتر باشد. امتياز نهايي در يک ست ممکن است 6 بر صفر ، 6 بر1 ، 6 بر 2 ، 6 بر 3، 6 بر 4، 7 بر 5، 8 بر 6 و يا بيشتر از آن باشد.
بازيکني برنده مسابقه است که 2 از 3 ست و يا 2 از 5 ست را برده باشد. وقتي در يک مسابقه با کمبود زمان مواجه هستيم اين ستهاي حرفهاي است که منجر به پيروزي ميشود.
بازيکني برنده مسابقه است که 2 از 3 ست و يا 2 از 5 ست را برده باشد. وقتي در يک مسابقه با کمبود زمان مواجه هستيم اين ستهاي حرفهاي است که منجر به پيروزي ميشود. يک ست حرفهاي زماني که بازيکني حداقل 8 گيم را برده باشد و 2 امتياز بالاتر باشد، برنده ست است. در هر زماني در طول بازي که عدد گيم فرد باشد بازيکنان زمينها را عوض ميکنند. در اکثر مسابقات بازيکنان مسئول حفظ امتياز خود و اعلام داخل و يا خارج بودن ضربه حريف ميباشند. سکوت يک بازيکن نشانگر داخل بودن توپ و ادامه بازي است. ضربات روي خط داخل بازي هستند. اعلام «اوت» به اين معناست که توپ حريف خارج از زمين بوده است و توپ از دست رفته است. در برخي از تورنمنتها ممکن است داوري در نزديکي تور مستقر شده و مسئول اعلام امتياز باشد که در اين صورت بحث و جدل بازيکنان نيز از بين ميرود. در مسابقات حرفهاي براي اعلام مربوط به خطوط ميدان، خط نگهدار نيز حضور دارد. شکل 5 انواع خطوط و مناطق يک ميدان تنيس را نشان ميدهد.
شکل 5: خطوط ميدان، نواحي و اندازهها.
ارسالي از طرف کاربر محترم : j133719
/ك
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}