بهترين سن کودک براي مهد کودک

کودک شما به‌خصوص از سه سالگي به بعد نياز دارد که روند استقلال و اجتماعي شدن را آغاز کند. مهد کودک مکان مناسبي براي طي اين مرحله از مراحل رشد کودک است.
در روند رشد و تکامل کودک پس از قطع بندناف دوره‌اي از استقلال نسبي آغاز مي‌شود که کودک با اينکه بيشتر در آغوش والدين است، هر روز به سمت ايجاد استقلال بيشتر پيش مي‌رود. به کودکان بايد کمک کرد که اين روند را طي کنند و درنهايت خودشان بتوانند بالغاني باکفايت شوند. مهدکودک مکان مناسبي براي ايجاد اين فضا است و رفتار والدين از بدو تولد کودک مي‌تواند در شکل‌گيري خاطره خوش از اولين مراحل استقلال کودک موثر باشد. براي اينکه کودک آماده رفتن به مهدکودک باشد نياز است که از قبل به او براي شکل‌گيري استقلال نسبي‌‌اش کمک نمود. از جمله اينکه بتواند خودش به تنهايي به خواب برود، خودش غذاي‌اش را بخورد و در نتيجه عملکرد مستقل خود را تا حدود 3 سالگي کسب کرده باشد. کودکان به‌خصوص کودکان بالاي 3 سال از مهدکودکي که در آنجا بتوانند خوشحال باشند و تعامل با ديگران را ياد بگيرند، سود مي‌برند.
 

ترس از رفتن به مهدکودک
 

اگر به نظر مي‌آيد که کودک از رفتن به مهدکودک مي‌ترسد، والدين بايد او را به تدريج با محيط جديد آشنا کنند. در آغاز، مادر يا پدر مي‌توانند همراه کودک باشند و نزديک او بمانند تا زماني که کودک مشغول بازي است. آنها هر روز مي‌توانند مدت بيشتري در مهد بمانند تا اينکه کودک بخواهد جزيي از بقيه گروه کودکان شود. والدين بايد کمک کنند که مهدکودک براي فرزندشان تجربه‌اي مثبت و با استرس کمتر باشد. اگر پدر يا مادر مشکل خاصي مثل احساس‌هاي مبهم از گناه، ترس يا اضطراب در هنگام جدا شدن از کودک دارند و نمي‌توانند به راحتي از فرزندشان جدا شوند بهتر است مشاوره‌اي در مورد مسايل مربوط به خودشان داشته باشند؛ زيرا اين احساسات، کودک را تحت تاثير قرار مي دهد. اگر کودک با فراهم آوردن تمام شرايط باز هم مساله دارد و بعد از حدود يک ماه هنوز براي رفتن به مهد گريه مي‌کند نياز است که به وسيله يک متخصص بررسي شود.

مربي کودک‌تان را بشناسيد
 

بهترين سن براي ورود به مهدکودک در کودکان، حدود 3 سالگي است ولي بسياري از کودکان بنا به شرايط خاص مجبورند زودتر از 3 سالگي به مهدکودک بروند. در صورتي که کودک زير 2سال سن دارد، بهتر است مهدکودک ويژگي‌هاي زير را داشته باشد:
• تعداد مربيان کودکان زير 3 سال بايد بيشتر از تعداد مربيان کودکان بالاي 3 سال باشد.
• به کودکان زير 3 سال بايد بيشتر توجه شود.
• يک نگه‌دارنده بايد دوره طولاني‌تري کودک را نگهداري کند و مربيان نبايد سريع عوض شوند.
• مربي بايد بيشتر با اين دسته از کودکان حرف بزند، بازي کند، با آنها بخندد و براي موفقيت‌شان در بازي‌هاي فکري آنها را بيشتر و بارزتر تشويق ‌نمايد تا بچه لذت ببرد.
• بهتر است والدين به دنبال مربي‌اي باشند که خونگرم بوده و مراقبت‌کننده باشد و خودکفايي لازم را داشته باشد و احساس مسووليت و توجه به کودک داشته باشد.
• مربي بايد مشوق مهارت‌هاي اجتماعي و رفتار مثبت باشد و بتواند براي رفتار منفي کودک، محدوديت نسبي برقرار نمايد.
يکي از مسايل مهمي که والدين بايد دقت نمايند اين است که مربي کودک‌شان توانايي برقراري ارتباط با توجه به سن کودک‌شان را داشته باشد. گاهي افراد فقط با يک طيف محدود سني کودکان، خوب ارتباط برقرار مي‌کنند که طبيعتا بايد سن کودک و توان‌مندي ارتباط مربي‌اش با هم متناسب باشد. مهم است که والدين بدانند چه مدت است مربي در اين مهدکودک کار مي‌کند و قرار است چه مدت ديگر آنجا بماند.
تعويض زياد و مکرر و همچنين تعويض مربي در مراحل خاص بحراني تکامل کودک مي‌تواند براي کودک استرس‌زا باشد. بنابراين اگر والدين دريابند که مهدکودک فرزندشان را مناسب انتخاب نکرده‌اند بهتر است آن را تعويض نمايند.

10 فرمان مهدکودک
 

1. براي ورود کودک خود به مهدکودک از قبل علاقه‌مندي، حمايت و تشويق لازم را فراهم آوريد.
2. با کودک خود راجع به مهدکودک و اينکه آنجا چه فعاليت‌هايي انجام مي‌شود، صحبت کنيد: اسباب‌بازي، بچه‌ها، خواب، قصه، موسيقي و...
3. خودتان کودک را با مهد آشنا کنيد: کجا اتاق اوست و جاي دست‌شويي را نشان‌اش بدهيد و او را به مربيان معرفي کنيد.
4. اگر کودک نگراني دارد بگذاريد راجع به آن صحبت کند. او مي‌تواند اشياي آشنا و يا حتي عکس‌هايي را از خانواده همراه خود داشته باشد.
5. زمان فعاليت‌هاي روزانه کودک را از قبل متناسب با شرايط مهدکودک رفتن‌اش فراهم آوريد (مثلا زمان خواب و بيداري، لباس پوشيدن و...)
6. وقتي تصميم گرفتيد کود‌ک‌تان را به مهدکودک بفرستيد، در تصميم خود جدي باشيد و اگر مشکلي پيش آمد، سعي کنيد مشکل را رفع نماييد، نه اينکه از مهد رفتن کودک‌تان انصراف دهيد.
7. حتما سر ساعت تعيين‌شده براي بردن فرزندتان از مهد اقدام کنيد و کودک را منتظر نگذاريد زيرا در اين‌ صورت نگران شده و فکر مي‌کند که شما فراموش کرده‌ايد او را برگردانيد.
8. وقتي کودکان از نگراني‌هاي‌شان براي مهد رفتن مي‌گويند به آنها گوش دهيد و بگوييد بچه‌هاي ديگري هم اين مساله را داشته‌اند و بعضي از آنها مي‌ترسند؛ چون نمي‌دانستند که چه‌طور بايد به مربي خود بگويند که مي‌خواهند دست‌شويي بروند يا گرسنه هستند. گاهي پيش مي‌آيد که بعضي از بچه‌ها، بچه‌هاي ديگر را اذيت مي‌کنند و کودکان‌ نمي‌دانند که چه کار بايد بکنند، بنابراين از کودک خود بپرسيد: «آيا تو هم از اين مشکلات داري، چيزي هست که تو را در مهد اذيت کند؟!» اين کمک مي‌کند که ما متوجه مشکل کودک در مهد بشويم و به برطرف شدن آن کمک کنيم.
9. در شروع، کودک ممکن است مشکلاتي داشته باشد. به تشويق‌هاي‌تان ادامه دهيد.
10. همه والدين حق دارند گاهي در طي روز سري به مهد بزنند و ملاقات سرزده‌اي از آنجا داشته باشند تا از وضعيت فرزندشان باخبر شوند. با آگاهي شما، صبر و شکيبايي‌تان و حتي گاهي کمي جديت شروع مهدکودک مي‌تواند خاطره‌اي هيجان‌‌انگيز و لذت‌بخش براي فرزندتان باشد.

پي نوشت ها :
 

*فوق‌تخصص روان‌پزشکي کودک و نوجوان

منبع:www.salamat.com
/م