نقش مربيان بهداشت در بيماريابي دانش آموزان

آگاهي از علايم و نشانه‌هاي بيماري‌ها، پيشگيري از آنها و غربالگري دانش‌آموزان مبتلا در مدارس مي‌تواند گام مثبتي جهت پيشبرد بهداشت در مدرسه باشد، يک مدير يا مراقب بهداشت با آگاهي از چگونگي روند يک بيماري و اقدام موثر در اين زمينه، مي‌تواند از پيشرفت بيماري در خود فرد و همه‌گير شدن آن بيماري در ميان ديگر دانش‌آموزان جلوگيري کند.
هر مربي بايد نسبت به علل بروز و سرايت و انتقال بيماري‌ها، اطلاع کافي داشته باشد و بداند که چگونه سلامتي دانش‌آموزان را در محيط مدرسه، حفظ کند. در مدارس اين عمل فوق‌العاده حايز اهميت است زيرا در اين دوران (6 تا 18 سالگي) رشد و تکامل جسمي، رواني و عاطفي شکوفا مي‌شود.
يک دانش‌آموز با آگاهي از چگونگي ايجاد و انتشار بيماري و اقدام موثر در پيشگيري از آن مي‌تواند از پيشرفت و پيدايش بيماري در خود و ساير اعضاي خانواده جلوگيري و از همه‌گير شدن آن بيماري در ميان ديگر دانش‌آموزان و اعضاي خانواده و اجتماع خود نيز پيشگيري کند.
بيماريابي و کنترل آن يکي از فعاليت‌هاي مهم مراقبان بهداشت در مدارس محسوب مي‌شود. آنها با آگاه کردن ساير همکاران خودشان در زمينه علايم و نشانه‌هاي بيماري‌ها مي‌توانند از پيشرفت يک بيماري در دانش‌آموزان جلوگيري کنند و با ارجاع به موقع بيمار به مراکز درماني در کوتاه‌ترين فرصت ممکن، دانش‌آموزان را تحت معالجه پزشک قرار داده و دوباره به کلاس درس بازگردانند.
علايم ساده‌اي از قبيل رنگ و روي پريده، چشم‌هاي قرمز، اشک‌ريزش، آب‌ريزش از بيني، خستگي بي‌جهت و ... ممکن است مقدمه يک بيماري مهم باشد که مراقب سلامت بايد آن را جدي گرفته و نسبت به ارجاع و معرفي به موقع دانش‌آموز بيمار اقدام کند. آموزش دانش‌آموزان، درباره کنترل و شناسايي بيماري‌ها بي‌نهايت حايز اهميت است. اگرچه اولين هدف بيمار‌يابي و کنترل بيماري‌ها در مدرسه است ولي مغايرتي ميان کنترل بيماري‌ها و آموزش آنها وجود ندارد. در حقيقت هر چه کنترل موثرتر باشد، ارزش آموزشي آن بيشتر است. نبايستي دانش‌آموزان را نسبت به بيماري‌ها ترساند بلکه بايد به آنها تفهيم کرد که در زندگي جمعي‌شان مخاطراتي وجود دارد که ممکن است غفلت نسبت به آنها سلامت‌شان را دگرگون کرده و از تحصيل و ادامه به زندگي سالم محروم سازد.
البته بهترين فرصت براي معلم يا مربي، همان موقعي است که دانش‌آموز در معرض ابتلا به يک بيماري قرار دارد که ضمن آشنا ساختن ساير دانش‌آموزان نسبت به علايم و علل بروز و شيوه سرايت، راه‌هاي پيشگيري از آن بيماري را توضيح مي‌دهد. اين آموزش براي دانش‌آموزان واقعي و قابل درک بوده، بنابراين معني بهتري پيدا مي‌کند و ممکن است در تمامي دوران تحصيل و زندگي‌شان در خاطر آنها بماند.