آموزش گام به گام بسکتبال (17)

 

به طرف حريف برويد و راه او را سد کنيد

هرچه بازيکن براي اين هدف انجام داده است سکوي او براي گام و مرحله بعدي خواهد بود که همان سد کردن حريف هست. بازيکنان شما کار دشواري در ارتباط با 3 مرحله اول نخواهد داشت اما دور نگاه داشتن حريف از سبد تقريباً براي همه بازيکنان خصوصاً آنهايي که تازه کارند، دردسرساز خواهد بود.
هدف از دور نگاه داشتن حريف، کسب برتري برحريف‌ در ريباند است. در شرايط طبيعي اگر بازيکن جلوي حريف خود جا گرفته باشد، امکان ريباند کردن او بيشتر است. نام اين کار جاگيري قسمت داخلي است زيرا بازيکن بين حريف و سبد جاي گرفته است.
گاهي (هنگامي که حريف زياد از حد زير سبد رفته است و يک شوت از فاصله دور انجام شده است) موقعيت بيروني (حريف بين بازيکن و سبد) ترجيح داده مي‌شود. از آنجا که اين حالت بندرت پيش مي‌آيد، در اين بخش جاگيري مورد درخواست ما از بازيکني که سد راه حريف کرده، موقعيت داخلي است. (شکل 1-17) تفاوت بين موقعيت داخلي و خارجي را تشريح مي‌کند.
(شکل 1-17)

قبل از سد کردن، بازيکن بايد به سمت بازيکني که قبلاً جاي او را مشخص کرده برود. بازيکن بايد به سرعت حرکت کند و اجازه ندهد حريف موقعيت بهتري به دست آورد. به بازيکنان استفاده از چرخشها را براي ياري آنها در جاگيري داخلي براي سد کردن حريف، آموزش دهيد.
هنگام سد کردن راه حريف، بازيکن بايد در حالتي نظير حالت ايستادن مناسب با مشخصات زير باشد. پاها بايد به موازات هم و فاصله بين آنها مساوي عرض شانه‌ها باشد، دستها بايد بالا نگاه داشته شود در حالي که بازوها موازي زمين بوده و آرنج‌ها حالت خميده دارند و کف دستها رو به بالا قرار گرفته‌اند. (شکل 2-17) حالت استاندارد بدن در حال سد کردن حريف را نشان مي‌دهد.
(شکل 2-17)

سد کردن راه حريف به سبد، بخشي از رسيدن به ريباند است که اغلب باعث برخورد با حريف مي‌شود. برخورد بطور طبيعي بوسيله بازيکن داخلي، آغاز مي‌شود زيرا بازيکنان بايد به سمت سبد چرخش کنند و در حالت مستقر براي ريباند قرار بگيرند (در حالي که هنوز بعد از رها شدن شوت حريف تعيين شده خود را زير نظر دارند)، بعد از سد کردن راه او ديگر قادر به ديدن حريف نخواهند بود. (شکل3-17)
(شکل3-17)

بازيکنان در اين حال بايد از حس ديگر خود يعني حس لامسه استفاده کنند. حس لامسه، حسي است که ادامه تعيين مکان حريف را ممکن مي‌سازد. نشيمنگاه و آرنج‌ها اغلب براي اين منظور بکار گرفته مي‌شوند.
(شکل 4-17) نشان مي‌‌دهد که چرا تماس بدني با حريف اينقدر داراي اهميت است. توجه کنيد در (شکل 4-17) الف تماس بدني صورت نگرفته است و در نتيجه حريف فضاي کافي براي رفتن به طرف سبد و به دست آوردن موقعيت بهتر براي ريباند را دارد. اما بازيکن (شکل 4-17) ب با تماس بدني از جاگيري حريف در موقعيت داخلي براي ريباند، ممانعت مي‌کند.برخلاف تصور گسترده، بسکتبال يک ورزش توأم با برخورد است و در اين ميان مربيان بايد در ذهن داشته باشند که بعضي از بازيکنان ممکن است آمادگي بيشتري از ديگران براي جنبه فيزيکي ريباند داشته باشند.
نکته: توجه داشته باشيد که در تمرينات و بازيها بازيکنان را براساس اندازه، قدرت و آمادگي براي برخورد در مقابل هم قرار دهيد.
(شکل 4-17)

براي توپ حرکت کنيد
 

گفته قديمي که بعضي بازيکنان خاص "بوي توپ را استشمام مي‌کنند" ممکن است درست باشد. تعدادي از ريباند کننده‌ها به نظر مي‌رسد براي ريباند کردن هر توپ برگشت شده، درست در جاي مناسب هستند.
بخشي از موفقيت آنها ممکن است در ارتباط با غريزه ريباند باشد. هر چند احتمال قويتر آن است که ريباند کننده‌ها با هوش فطري آشکار، آموزش ديده‌اند شوتهاي انجام شده از نقاط مختلف که تبديل به گل نمي‌شود و از سبد برگشت مي‌شود، کجا پايين خواهد آمد.
به بازيکنان خود آموزش دهيد که تا غريزه ريباند را با توجه به اطلاعات مذکور در توزيع توپهاي برگشت شده از سبد که در (شکل 5-17) آمده است، تقويت کنند. توجه داشته باشيد که توپهايي که از يک سمت زمين شوت شده‌اند به احتمال بيشتر (70درصد لغايت 75درصد) بعداز برخورد به حلقه در سمت ديگر زمين فرود خواهند آمد. بازيکنان بايد ياد بگيرند که در سمت مقابل مکان انجام شوت نسبت به سبد جاي بگيرند.(جايي که به نام سمت ضعيف يا سمت کمک ناميده مي‌شود) از طرفي ديگر بايد به آنها گفته شود، اغلب شوتهاي انجام شده از ميانه زمين در منطقه‌اي وسط محوطه پنالتي، برگشت خواهند شد.
(شکل 5-17)

 

همچنين مطمئن شويد که بازيکنان مي‌دانند که شوتهايي که از فاصله نزديک رها مي‌شوند نزديکتر به سبد برگشت خواهند شد و آن شوتهايي که از فاصله دورتر رها شده‌اند در فاصله دورتر. در نهايت بازيکنان توجه داشته باشند بعضي حلقه‌ها توپ را در فاصله بيشتري برمي‌گردانند در حالي که تعدادي ديگر ضربه حاصل از شوت را گرفته و برد توپهاي برگشت شده را کمتر مي‌کنند. بازيکنان را واداريد در حين گرم کردن نحوه برگشت توپ از سبد را آزمايش کنند تا دريابند که آن حلقه برگشتهاي بلندي توليد خواهد کرد يا کوتاه.
عامل ديگر براي موفقيت بعضي بازيکنان در گرفتن توپ، تلاش است. اين نکته را فراموش نکنيد که ريباند کننده‌هاي خوب تنبل نيستند! آنها طوري عمل مي‌کنند گويي هر توپ بي‌صاحب مال آنهاست. اين نحوه تفکر را در آنان القا کنيد. براي اين منظور به‌دست آوردن حداکثر ريباند، توپهاي بي‌صاحب و توپ ربايي را بوسيله بازيکنان با تحسين آنها و ديگر تشويق‌ها و جوايز مورد توجه قرار دهيد.
موقع‌شناسي و قدرت پرش 2 مشخصه مفيد براي ريباند هستند. اگر بازيکن نداند کي و چگونه از پرش خود استفاده کند همه‌ پرش‌هاي دنيا بي‌فايده خواهند بود. تمرينات متعددي وجود دارد که به بازيکنان کمک مي‌کند تا درک کنند چه زماني بايد از پرش خود استفاده کرده و زمين را براي ريباند ترک کنند. يک تمرين مناسب و موثر آن است که بازيکنان بسادگي توپ را به تخته زده و در حداکثر ارتفاع پرش خود آن را بگيرند.
منبع:کتاب مهارت‌ها و تمرين‌هاي بسکتبال
ارسالي از طرف کاربر محترم : leila0033

/م