انتخاب شير خشك مناسب

شير خشك گرفته شده از شير گاو براي اكثر كودكان بهترين انتخاب است زيرا از نظر تركيبات نزديك ترين به شير مادر است. تركيب اصلي در اكثر شير خشك هاي امروزي شير گاو است ولي شير گاو قبل از استفاده در شير خشك به ميزان زيادي تغيير داده مي شود. غلظت پروتئين ها در شير معمولي گاو بالاست و هضم اين پروتئين ها براي نوزاد بسيار سخت است. سازندگان شير خشك براي حل اين مشكل، كربوهيدرات (مواد قندي)، پروتئين و چربي شير گاو را تغيير مي دهند. همچنين انواع ويتامين و مواد معدني از جمله اسيد فوليك (ويتامين B12)، روي و آهن را كه در شير معمولي گاو ميزان آنها كم است به آن مي افزايند.
توصيه انجمن طب كودكان آمريكا اين است كه تمام كودكان سالمي كه كل تغذيه آنها از شير مادر تأمين نمي شود بايد تا يك سالگي شير خشك داراي آهن اضافي مصرف كنند. بعضي از مادران بدليل عوارضي نظير يبوست و ديگر عوارض گوارشي تمايل چنداني به استفاده از شير خشك هاي آهن دار ندارند ولي مطالعات نشان داده اند كه يبوست را نبايد ناشي از آهن دانست.
خطر ابتلا به آنمي فقر آهن (كم خوني ناشي از كمبود آهن) در شير خواراني كه از شير خشك هاي با آهن كم تغذيه مي شوند بيشتر است. كم خوني سبب كمبود اكسيژن رساني به بدن نوزاد مي شود. مطالعات نشان داده اند كه دريافت آهن كافي در سال اول زندگي تأثير مهمي بر عملكرد آموزشي در سنين مدرسه دارد.
سويا يك پروتئين گياهي است كه مانند شير گاو براي هضم بهتر توسط شير خواران تغيير داده شده و ويتامين ها و مواد معدني به آن اضافه مي شود. شير خواراني كه به لاكتوز (نوعي قند كه كربوهيدرات اصلي موجود در شير مادر و شير گاو است) حساسيت دارند ممكن است به شير خشك هاي با پايه سويا بهتر جواب دهند ولي تنها در صورتي بايد از اين نوع شير خشك ها استفاده كرد كه پزشك استفاده از آنها را توصيه كند. تقريباً نيمي از كودكاني كه به شير خشك گاو حساسيت دارند به شير خشك سويا نيز حساسند. همچنين، جذب كلسيم و مواد غذايي ديگر از شير خشك سويا كمتر است، از اين رو بايد از انواعي استفاده كرد كه مواد غذايي بيشتري به آنها اضافه شده است. بهترين كسي كه مي تواند شير خشك مناسب را براي كودك تجويز كند پزشك است.
چگونه مي تواند عدم تحمل لاكتوز را متوجه شد؟ عدم تحمل حقيقي لاكتوز در كودكان نادر است. علائم آن عبارتند از: درد و تورم شكم ، دفع گاز و اسهال. در صورتيكه كودك چنين مشكلاتي داشته باشد بايد به پزشك مراجعه كرد. بعضي علائم عدم تحمل لاكتوز و حساسيت به شير گاو مشتركند و براي اطمينان بايد به پزشك مراجعه كرد. پزشك براي تشخيص، احتمالاً از آزمايش مدفوع براي كنترل وجود بعضي اسيد ها و مواد ديگر در موفوع استفاده مي كند.
كودكاني كه مشكل ديگري ندارند معمولاً متعاقب يك اسهال بطور موقت تحت رژيم شير سويا قرار مي گيرند. اسهال سبب تغيير آنزيم ها در روده كودك شده و هضم لاكتوز را بسيار مشكل مي كند. اين شايعترين نوع عدم تحمل لاكتوز در شيرخواران است. تغذيه شيرخوار با شير خشك سويا براي يك مدت، اين فرصت را به آنزيم هاي روده مي دهد كه به حالت طبيعي برگردند.
هر چند ممكن است شنيده باشيد كه شير خشك هاي سويا در تسكين كودكان كوليكي مؤثرند ولي محققين شواهدي دال بر اثبات اين ادعا پيدا نكرده اند.
در چند سال اخير شير خشك هاي حاوي دو اسيد چرب به نام هاي DHA و ARA توجه زيادي را بخود جلب كرده اند. بعضي مطالعات چنين نتيجه گيري كرده اند كه اين افزودني ها (كه با غلظت بالايي در شير مادر يافت مي شوند) سبب تكامل بهتر مغز و سيستم بينايي مي شوند ولي بعضي محققين معتبر معتقدند كه اين مطالعات مطالعاتي كوچك بوده اند و نمي توان بر اساس آنها چنين نتيجه گيري كلي كرد. هر چند شواهدي دال بر اينكه اين افزودني هاي جديد براي كودكان مضر باشند وجود ندارد ولي مطالعات دراز مدتي نيز در تأييد بي خطر بودن آنها انجام نشده است. به همين دليل انجمن طب كودكان آمريكا هنوز موضعي در قبال اينكه متخصصين كودكان بايد شير خشك هاي حاوي اين مواد را براي شيرخواران سالم توصيه كنند يا نه، نگرفته است. شير خشك هاي حاوي اين مواد از شير خشك هاي ديگر گران ترند و به نظر بيشتر محققين مفيد بودن آنها ثابت نشده است.
كودكاني كه در هضم شير خشك گاو يا سويا مشكل جدي دارند گاهي به شير خشك هاي داراي هيدرولاز بهتر جواب مي دهند (اين شير خشك ها بعضي اوقات تحت عنوان شير خشك هاي كاهنده حساسيت يا Hypoallergic خوانده مي شوند هر چند ممكن است بعضي شيرخواران به اين نوع شير خشك ها نيز حساسيت داشته باشند). شير خشك هاي داراي هيدرولاز حاوي پروتئين هاي هيدروليزه هستند. به عبارت ديگر پروتئين هاي موجود در اين شير خشك ها براي هضم بهتر قبلاً شكسته شده اند. مشكلات گوارشي شديد بويژه خون در مدفوع، استفراغ، يا اسهال و يا دانه هاي قرمز رنگ روي پوست نوزاد ممكن است نشانه هايي از حساسيت به شير باشند. در اين صورت در اسرع وقت به پزشك مراجعه كنيد.
شير خشكي كه در خانه توليد شود ممكن است براي شيرخوار خطر آفرين باشد. اين شير خشك حتي اگر از روي دستور خاصي هم درست شده باشد تمامي مواد غذايي مورد نياز كودك را به ميزان كافي ندارد و ممكن است سبب وزن نگرفتن يا سوء تغذيه شود.
به همين ترتيب، هيچگاه نبايد ويتامين، غلات، اسيد هاي چرب، روغن زيتون، شير گاو، شير مادر، يا هر گونه تركيبات ديگري به به شير خشك اضافه كرد مگر اينكه توسط پزشك تجويز شده باشد. مواد فراوان موجود در شير خشك با دقت زياد و ميزان بسيار دقيقي با هم تركيب شده اند و اضافه كردن مواد ديگر به آن ممكن است سلامتي كودك را به خطر اندازد. بويژه روغن زيتون كه ممكن است خيلي براي كودك خطرناك باشد زيرا زماني كه شير خوار بر مي گرداند روغن ممكن است وارد ريه ها شده و سبب آسيب جدي و دائمي به ريه ها و حتي مرگ شود. از آنجا كه هضم شير گاو براي شيرخواران مشكل است هيچگاه تا قبل از يك سالگي شير گاو را با شير خشك مخلوط نكنيد و يا آن را به تنهايي به شير خوار ندهيد. شير مادر را نيز با شير خشك نبايد مخلوط كرد زيرا اگر شيرخوار تا آخر شيشه اش را نخورد مقداري از شير با ارزش مادر به هدر مي رود.
اگر مي خواهيد كودك خود را با شير خشك تغذيه كنيد و دقيقاً نمي دانيد چه شير خشكي بايد استفاه كنيد و يا مي خواهيد شير خشك كودكتان را تغيير دهيد حتماً با متخصص كودكان مشورت كنيد. متخصصين كودكان با در نظر گرفتن وضعيت سلامت كودك، سن، مواد غذايي لازم براي بدن مي توانند بهترين توصيه را به شما بكنند. متخصص كودكان همچنين با تحت نظر گرفتن كودك از نظر واكنش به شير خشك و علائم بوجود آمده به شما كمك مي كند. سعي نكنيد حساسيت به شير خشك را خودتان تشخيص دهيد زيرا ممكن است مشكلي جدي را متوجه نشويد و يا كودكتان را از مواد غذايي كافي محروم كنيد.
منبع: www.ninisite.com