اطفاء حریق موارد خاص (1)

پتاسيم :
 

قابل اشتعال و انفجار ، به حالت فلز نرم ، نقره اي رنگ ، با شعله رنگين كه با آب فعل و انفعال شيميائي دارد . از آب سبك تر و باعث سوختگي مي شود . در آتش سوزي محتوي پتاسيم ضمن استفاده از دستگاه تنفسي از ماسه و پودر و پودر گرافيت موثر است .

هيدرو كسيد پتاسيم :
 

موادي كه در آب محلول و توليد حرارت مي نمايد ، گازهاي خطرناك مي سازد ، جامد و خورنده باز قوي است . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده شود و محلول را با آب رقيق كنيد .

نيترات پتاسيم :
 

پودر متبلور سفيد رنگ شفاف يا بي رنگ ، ماده اكسيد كننده ، در درجه حرارت معمولي كمي در آب حل مي شود . اين ماده ممكن است باعث انفجار و آتش سوزي گردد . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده كنيد .

پرمنگنات پتاسيم :
 

ماده اي است اكسيد كننده ، جامد ، متبلور ، برنگ بنفش محلول در آب با بعضي از مواد توليد حرارت و شعله و يا انفجار مي كند .
اين ماده در صورت حرارات اكسيژن آزاد مي نمايد كه باعث توليد آتش سوزي مي شود . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و از آب به صورت مهپاش و فراوان استفاده كنيد . آتش سوزي هاي كوچك از پودر و يا گاز كربنيك مي توان استفاده كرد .

سولفورهاي پتاسيم :
 

موادي است جامد و قابل اشتعال ، محلول در آب ، سمي ، قهوه اي متمايل به قرمز ، كه احتمال خود بخود سوزي دارد . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده شود و جهت اطفاء آب مفيد است .

پروپان :
 

قابل اشتعال درصد معيني قابل انفجار ، به حالت خالص بي بو ، تحت فشار بحالت مايع در مي آيد . در صورت تنفس خواب آور است . در آتش سوزي به روش اطفاء گازها عمل كنيد .

پيريدين :
 

مايعي است قابل اشتعال و انفجار ، بي رنگ و با بوي تند سوزاننده كه بخارات آن سمي است . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و از آب فراوان بصورت مهپاش يا كف يا پودر و گاز كربنيك استفاده كنيد .

سديم :
 

فلزي نرم با رنگ نقزه اي كه در هوا اكسيد مي گردد . و روي ْب شناور ، فعل و انفعال شيميائي همراه با شعله انجام مي دهد .
در آتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده استفاده و از ماسه وپودر جهت اطفاء نمودن موثر است .
تذكر : از آب و مواد اكسيژن دار خودداري شود .

كلرات سديم :
 

اين مواد با ضربه فابل انفجار است ، در شرايط خاص خود به خود مي سوزد ، جامد است و در آب حل مي شود . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده و از آب زياد بصورت مهپاش مي توان استفاده گردد .

هيدروكسيد سديم :
 

اين مواد بصورت جامد متبلور و سفيد رنگ است در آب حل مي شود كه همراه با حرارت بخارات سمي توليد مي كند كه بنام سود سوز آور معروف است . درصورت تماس با بعضي از فلزات مي تواند سبب تو.ليد هيدروژن نمايد كه قابل انفجار و بسيار خطرناك است . خطرات و ايمني جدي گرفته شود .

نيترات سديم :
 

اين ماده اكسيد كننده بي رنگ ، بي بو ، متبلور و شفاف محلول در آب است . در آتش سوزي بدليل بخارات سمي از دستگاه تنفسي و از آب بصورت مهپاش ولي فراوان استفاده گردد .

پر اكسيد سديم :
 

پودر زرد رنگ كه با اسيد و آب واكنش شيميائي دارد ، بخارت آن سمي است . تماس اين ماده با آب و رطوبت منجر به انفجار مي گردد . تنفس بخارات آن و حتي تماس با اين ماده باعث تحريكات چشم و بيني و گلو و پوست مي گردد . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و از پودر يا پودر گرافيت جهت اطفاء موثر داست .

آلياژ سديم و پتاسيم :
 

بحالت مايع كه در اثر تمكاس با هوا و رطوبت خود به خود قابل اشتعال است . در اثر تجزيه آب يا رطوبت بخارات گاز سمي هيدروژن توليد مي كند كه قابل انفجار است . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و از نمك خشك و يا پودر جهت اطفاء مفيد است.

سولفور سديم :
 

اين مواد جامد به رنگ زرد متمايل به قرمز ، محلول در آب در شرايطي خود به خود قابل اشتعال است . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده و از آب بمقدار زياد بهره ببريد .

گوگرد (سولفور ) :
 

پودري يا متبلور زرد رنگ ، مخلوط با هوا بصورت پودر يا بخار قايل اشتعال كه بخارات سمي دارد . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و آب بمقدار زياد و فراوان به صورت مهپاش استفاده شود . بخارات اين ماده باعث تحريك پوست و چشم مي گردد .

دي اسكيد سولفور ( گوگرد )
 

گازي است با بوي قوي ، سمي و تحريك كننده ، غير قابل اشتعال . درآتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده شود و از آب بصورت مهپاش جهت خنك نمودن مخازن مفيد است .

هيدروژن سولفور :
 

گازي است بي رنگ با بوي تخم مرغ كنديده ، سمي و قابل اشتعال محلول در آب بنام سولفيد هيدروژن معروف است . اين گاز بسيار سمي كه هوا در زمان كوتاه خطرناك و كشنده مي سازد . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و از آب فراوان بصورت مهپاش يا پودر يا گاز كربنيك مفيد است .

اسيد سولفوريك :
 

مايعي روغني بي رنگ محلول در آب با بخارات سمي ، غير قابل اشتعال كه مواد كربن دار را مشتعل مي سازد و بنام جوهر گوگرد معروف است . در تماس با فلزات و آب واكنش نشان داده و هيدروژن توليد مي كنند كه در مجاورت مواد كربن دار خود به خود مي سوزد .در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و از آب به مقدار فراوان و بصورت مهپاش مي توانيد اسيد را رقيق كنيد .

تترا كريد تيتانيوم :
 

مايعي است غير قابل اشتعال ، بي رنگ يا زرد رنگ كم رنگ ، سمي كه در صورت تماس با آب و رطوبت توليد كلريد هيدروژن مي نمايد . در تماس با پوست ايجاد سوختگي شديد مي نمايد . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده گردد .

تولوئن :
 

مايعي است قابل اشتعال غير محلول در آب و تحريك كننده و سمي ، بخارات آن قابل انفجار است . بنامهاي متيل بنزن ، فنيل متان و تولوئن معروف است .در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و از كف و گاز كربنيك جهت اطفاء استفاده گردد . از آب فقط جهت سرد كردن مخازن بكار برده شود . بخارات اين مايع باعث سوختگي قرنيه چشم و اعصاب مضر است .

تري كلرور اتيلن :
 

مايعي است بي رنگ با بوي شيرين كه در درجه حرارت بالا قابل اشتعال است كه بنام اتيلن تري كلريد معروف است . تماس با اينگونه گاز باعث تهوع ، سرگيجه و تحركات بيني ، گلو و چشم ميشود . وجود 5/2 درصد بخار اين مايع مرگ آور است . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي ، كف ، پودر و گاز كربنيك جهت اطفاء موثر است .

تورپنتين :
 

مايعي بي رنگ و قابل اشتعال كه بخارات قابل انفجار و تحريك كننده دارد اين مايع قابل اشتعال با بخارات خطرناك ممكن است خود به خود مشتعل گردد. در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و از كف ، گاز كربنيك و پودر جهت اطفاء استفاده گردد . از آب به هيچ عنوان استفاده نشود .

تورپنتين (‌جوهر سفيد ) :
 

مايعي است بي رنگ قابل اشتعال با بخارات قابل انفجار در آتش سوزي از كف ، پودر و گاز كربنيك استفاده گردد .

كسيلن :
 

مايعي است بي رنگ قابل اشتعال و بخارات قابل انفجار ، از آب سبكتر محلول آن در آب يا مواد اكسيد كننده واكنش نشان مي دهد . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و از كف ، گاز كربنيك و پودر استفاده گردد بخارات آن سمي در صورت تماس باعث تحريك پوست مي گردد .

استالدئيد :
 

قابل اشتعال و انفجار سمي بي رنگ با بوي ميوه و بنام هاي اتيل آلدئيد و آلدئيد استيك نيز معروف است. اين مواد با حرارت يا شعله بسيار خطرناك و امكان بروز انفجار دارد . در صورت آتش سوزي از دستگاه تنفسي هواي فشرده و جهت اطفاء از خاموش كننده پودر ، آب مهپاش و گاز كربنيك استفاده شود .

اسيد استيك :
 

قابل اشتعال ، محلول در آب ، بي رنگ با بوي شبيه سركه . بخارات آن از هوا سنگين تر و مايع آن از آب سنگين تر است . گازهاي متصاعد در هوا جهت پوست و چشم خطرناك است. از دستگاه تنفسي و جهت اطفاء از آب فراوان بصورت مهپاش استنفاده شود .

استون :
 

قابل اشتعال ، محلول در آب ، فرار ، بي رنگ ، مايع بخارات سنگين تر از هوا ، سمي بنام هاي دي متيل كتون و كتون پروپان معروف است . بخارات اين ماده مضر است .از دستگاه تنفسي ، و جهت اطفاء از گاز كربنيك و آب صورت مهپاش استفاده شود .

استيلن :
 

قابل اشتعال و انفجار ، بي رنگ ، بصورت گاز ، با بوي شبيه اتر . محلول در آب .

آكرويلو نيتريل :
 

قابل اشتعال شديد ، مايع ، بي رنگ ، در كجاورت حرارت بسيار سمي و توليد بخاراتن سيانيد مي نمايد . جهت اطفاء حريق از پودر و آب به صورت مهپاش و گاز كربنيك و كف مقاوم در برابر الكلها استفاده شود .

آمونياك :
 

غير قابل اشتعال ولي در صورت مخلوط با هوا و گرم شدن قابل انفجار است بي رنگ با بوي تند و زننده . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي و آب به صورت مهپاش جهت خنك نمودن مخازن و سيلندرهاي محتوي آمونياك استفاده شود .

هيدراكسيد آمونيم :
 

غير قابل اشتعال ولي در صورت مخلوط با هوا و گرم شدن قابل انفجار است . بي رنگ با بوي تند و زننده . در صورت آتش سوزي از دستگاه تنفسي و آب فراوان به صورت مهپاش استفاده گردد . در صورت گرم شدن بشدت منبسط و منفجر مي گردد .

نيترات آمونيوم :
 

قابل انفجار ، محلول در آب ، سفيد رنگ ، جامد در برابر حرارت تجزيه شده بخارات سمي و سنگين تر از هوا توليد مي كند . در صورت تماس با فلزات داغ و گداخته توليد انفجار مي نمايد و در صورت تماس با مواد قابل اشتعال رطوبت هاي موجود را از بين برده و منجر به آتش سوزي مي گردد . جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و از آب بمقدار زياد و بصورت مهپاش استفاده شود .

استات اميل :
 

قابل اشتعال و انفجار بخارات كمي كمي از هوا سنگين تر و محلول در آب بي رنگ مايع از آب سبكتر . جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و از آب بصورت مهپاش و گاز كربنيك استفاده شود .

الكل اتيليك :
 

قابل اشتعال ، مايع بي رنگ و بخارات قابل انفجار ، مايع و بخرات سمي جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و آب بصورت مهپاش ، كف ، پودر گاز ، گاز كربنيك استفاده شود . بخارات اين ماده براي چشم و تنفس مضر است كه باعث مسمويت و سر درد شديد مي گردد.

اتيلن :
 

قابل اشتعال ، مايع روغني ، بي رنگ ، سمي . جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و از روش خفه كردن با استفاده از كف ، پودر گاز و گاز كربنيك انجام گيرد . استشناق بخارات باعث مختل شدن تكلم و مسموميت شديد مي شود .

آرسين :
 

به آرامي قابلا اشتعال و انفجار است بحالت گاز بي رنگ بسيار سمي غير محلول در آب . در آتش سوزي بايد از دستگاه تنفسي استفاده و از گاز كربنيك و پودر گاز موثر است .

باريم :
 

در هوا خود به خود قابل اشتعال و تركيبات آن سفيد نقره اي كه در الكل و آب محلول سمي متصاعد مي كند . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده شود . از تماس با پوست جلوگيري نمائيد . چون صدمات شديدي به قلب مي رساند .

بنزن :
 

قابل اشتعال ، مايعي بي رنگ ، بخارات از هوا سنگين تر و سمي غير محلول در آب بنام هاي بنزول هيدرات فنيل و نفتاي ذغال ناميده مي شود . در عمليات اطفاء از دستگاه تنفسي و از كف و آب براي خنك نمودن مخازن استفاده گردد .

بنزين :
 

قابل اشتعال و شديداً قابل انفجار ، مايعي بي رنگ ( مخلوط چند مواد نفتي سبك ) . در آتش سوزي به روش خفه كردن از كف و پودر استفاده شود .

برم :
 

غير قابل اشتعال ، به رنگ قرمز تيره ، داراي وزن بسيار زياد و اكسيد كننده . اين مواد بسيار سمي و خطرناكتر از كلر و مواد عالي مي باشد بخارات آن در تنفس و پوست اثر شديد مي گذارد . در آتش سوزي از دستگاه تنفسي استفاده شود .

بوتان :
 

گازي است قابل اشتعال و انفجار ، و در صورت تحت فشار قرار دادن به مايع تبديل مي شود . گازي است سمي كه استنشاق زياد آن باعث بي هوشي مي گردد . جهت اطفاء از آب بصورت مهپاش براي خنك كردن مخزن استفاده شود .

استات بوتيل :
 

مايعي است قابل اشتعال ، سفيد رنگ با بوي ميوه از آب سبكتر و بخارات آن قابل انفجار . جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و از خاموش كننده هاي پودر گاز و گاز كربنيك استفاده گردد .

الكل بوتيليك :
 

مايعي است سفيد رنگ ، قابل اشتعال و بخارات آن قابل انفجار كه بنام بوتانول ناميده مي شود . جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و لباس ايمني ، از آب مهپاش براي خنك كردن مخزن و براي گرفتن شعله از روش خفه كردن با استفاده از كف و پودر گاز كربنيك مي توان نام برد .

كادميم :
 

فلزي است سفيد رنگ و قابل اشتعال بخارات آن بسيار سمي . جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و از پودر و ماسه خشك موثر است . از آب جهت اطافاء استفاده نشود .

كاربيد كلسيم :
 

موادي است رنگي خاكستري كه در صورت جذب رطوبت توليد گاز استيلن مي نمايد .جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و از پودر و ماسه خشك استفاده شود از آب و كف استفاده نشود .

سياناميد كلسيم :
 

موادي است غير قابل اشتعال ، سمي بي رنگ ، بخارات آن سمي و سوزاننده است . جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و از پودر گاز و گاز كربنيك استفاده شود .

اكسيد كلسيم :
 

پودر سفيد و يا بحالت متبولر بي رنگ و سوزاننده كه بنام سنگ آهك ناميده مي شود . اين ماده با آب واكنش نشان مي دهد و توليد حرارت مي نمايد . جهت اطفاء از دستگاه و از ماسه خشك استفاده شود .

كافور :
 

قابل اشتعال ، بخارات آن قابل انفجار و سمي است . سفيد رنگ با بوي مخصوص . جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و از كف و پودر و گاز كربنيك استفاده شود .

كربن سياه :
 

ماده اي است كه به آرامي مي سوزد ، توليد دود يا شعله نمي كند ، بسيار سمي . جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و از آب به صورت مهپاش و بمقدار زياد استفاده گردد .

گاز كربنيك ( دي اكسيد كربن ) :
 

گازي است بي بو ، بي رنگ ، غير قابل اشتعال ، سنگين تر از هوا محلول در آب تنفس طولاني باعث تنگي نفس و بي هوشي مي گردد . آب به صورت مهپاش و بمقدار زياد جهت خنك كردن مخزن استفاده نمود .

تترا كلرور كربن :
 

غير قابل اشتعال ، بحالت مايع سنگين ، بي رنگ با بوي شيرين ، بخارات از هوا سنگي تر و سمي ، بخارات اين مايع در درجه حرارت بالا توليد گاز سمي بنام فژن مي نمايد . و همچنان بخارات موجود اگر با آب تركيب شود توليد اسيد كلريدريك مي نمايد .
جهت اطفاء از دستگاه تنفسي استفاده شود .

نيترات سلولز :
 

قابل اشتعال ، اين ماده جزء مواد خطرناك محسوب مي شود كه در صورت آتش سوزي منفجر مي گردد و داراي بخارات بسيار سمي مي باشد .جهت اطفاء از دستگاه تنفسي و آب فراوان به صورت مهپاش بايد استفاده گردد .
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : mamas

/ج