اسب بالدار – فرس اعظم (Pegasus)

کلمات کلیدی : Pegasus, اسب بالدار, فرس اعظم
چهار ستاره ی دیگر بالاتر از ذات الکرسی نشاندهنده ی مربع بزرگی هستند، به نام “اسب بالدار” یا “فَرَس اَعظَم” . مانند تمامی صورفلکی های پاییزی، اسب بالدار نیز شباهت کمی به اسب اساطیری بالدار دارد (همان پگاسوس اسب بالدار هرکول)این صورت فلکی را معمولاً از روی چهارگوش بزرگ آن می‌شناسند البته تنها سه ستاره در سه گوش از این چهارگوش به اسب بزرگ تعلق دارند و ستاره گوشه شمال شرقی یعنی سُرَّةالفَرَس متعلق به صورت فلکی زن برزنجیر است.
هفتمین صورت فلکی بزرگ آسمان اسب بالدار( فرس اعظم ) یا PEGASUS است . این صورت فلکی به علت داشتن بخش مربعی شکل که ستاره آلفای آن متعلق به آندرومداست ، یافتنش در آسمان کار مشکلی نیست و می‌توان آن را در قسمت پائینی آندرومدا با دنبال کردن راس المسلسه که در قسمت شرقی مربع است پیدا کرد . ستاره منکب الفرس یک غول سرخ است که دارای قدر متغیر بین ۳/۲ تا ۷/۲ است . جنب الفرس هم با قدر ۸/۲ در قسمت جنوبی ستاره آلفا قرار گرفته‌است . در فاصله ۳۰٫۰۰۰ سال نوری از ما و کمی بالاتر از ستاره فم الفرس که همان اپسیلون اسب بالدار است ، M15 که یک خوشه کروی است به چشم می‌خورد که باید با چشم مسلح آن را رصد کرد . به علت گسیل پرتو ایکس از این مجموعه احتمال حضور یک حفره سیاه (سیاه چاله) در آن می‌رود.

پگاسوس (Pegasus) یکی از موجودات افسانه‌ای در اساطیر یونان باستان بوده است.
در مورد این صورت فلکی افسانه‌ای کهن وجود دارد که بر طبق آن پگاسوس یا اسب بالدار آسمان همان اسبی بود که پرسیوس یا برساوش سوار بر آن معشوقه خود یعنی آندرومدا را از دست هیولای دریا نجات داده است.
در افسانه ای گفته می شود که بر قله کوه پارناس چشمه ای وجود داشت ، که هر کس از آب آن می نوشید دارای نبوغ و استعداد شعر پردازی و قدرت خلاقه می شد . به هر حال رسیدن به این چشمه جادویی امکان پذیر نبود ، مگر با کمک اسب بالدار . امروزه مردم هنوز هم گاهگاه در مورد شاعران موفق در ضرب المثلها می گویند ” او بر پگاسوس اسب سواری کرده است . ” در افسانه دیگری می گویند که چشمه ای به نام ” هیپوکرنه ” ( hippokrene ) از جای سم پاگوس ( فرس اعظم ) جوشیده است . این چشمه در اختیار الهه های شر و موسیقی ، هنر و دانش به نام ” موزه ” ( muse ) قرار گرفت .
صورت فلکی فرس اعظم اغلب وارونه نمایش داده می شود . این امر شاید از آنجا ناشی می شود که قهرمان افسانه ای ” بلروفون ” ( bellerophon ) که به اسب بالدار لجام زده بود ، می خواست با او تا ژرفای آسمان پرواز کند تا در آنجا با خدایان زندگی کند . این موضوع چنان زئوس را خشمگین کرد ، که اسب و سوار کار را از هستی ساقط کرد و آنها را بر زمین پرتاب کرد .
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سایت : Kuroosh
/ج