ممنوعیت مانيکور و پديکور براي ديابتي‌ها!


 

نويسنده:دکتر محمدجواد ناظمي، متخصص پوست و مو




 
حتما شما مفهوم پديکور و مانيکور را مي‌دانيد. قبل از آنکه به ايميل خانم طالب‌پور از کرمان جواب بدهم، اجازه بدهيد کمي در خصوص اين دو واژه براي آن گروهي که با آن بيگانه‌اند، توضيح بدهم.
مانيکور مرتب کردن ناخن‌هاي دست و کلا رسيدگي به زيبايي دست و ناخن‌ها است. پديکور هم مراقبت و تامين سلامت و زيبايي پاها و ناخن‌هاي آن است. اين دستکاري‌ها و سايش سطح پوست يا ناخن با استفاده از برس‌هاي زبر و يا ساينده‌ها براي افرادي که به بيماري ديابت مبتلا هستند، ممنوع است.
چه بسيارند افرادي که با عدم مراقبت از خود و رعايت نکردن اصول ساده‌اي در گرفتن ناخن‌ها (ناخن‌ها را حتما صاف بگيريد و هرگز کناره‌ها را نگيريد) انگشتان دست يا پاي خود را زخم مي‌کنند و چون مبتلا به ديابت هستند و قند خون بالا، ترميم زخم‌هاي آنها را به تعويق مي‌اندازد، همين زخم‌هاي کوچک عفونت کرده و منشا دردسرهاي بزرگ مي‌شوند، بنابراين از خانم طالب‌پور و ديگر مبتلايان به ديابت خواهش مي‌کنم از اين کار صرف‌نظر کرده و تنها به کوتاه کردن ناخن‌ها اکتفا کنند. ضمنا ناخن‌هاي پا را طوري بگيرند و کوتاه کنند که کناره‌هاي آن وارد گوشت نشود. از اين گذشته حتما پاهايشان را با کرم مرطوب‌کننده يا وازلين چرب کرده و از دمپايي استفاده کنند. بهتر است دمپايي مناسب در خانه بپوشند چون دو حسن بزرگ دارد. اول اينکه پاشنه پاها خشک و بدشکل و ترک‌دار نمي‌شود و چون مدام با وازلين چرب مي‌شود و در جوراب و کفش محفوظ است، آسيب نمي‌بيند و پوستش سالم و شاداب مي‌ماند.
حسن دوم اينکه اگر به دليل ديابت حس ناحيه پا مختل يا کمتر شده باشد با اين کار، از ورود اجسام تيز به پاي شما يا احتمالا آشغال‌هايي که در کف خانه افتاده باشد و آسيب‌هاي احتمالي پيشگيري مي‌شود. اگر هميشه پاهايتان را بررسي کنيد از گزند پينه و ميخچه دور مي‌مانيد. ديگر افراد هم بهتر است براي انجام مانيکور و پديکور به گروهي مراجعه کنند که بهداشت را کاملا رعايت مي‌کنند و از وسايل بهداشتي براي اين کار بهره مي‌گيرند و تبحر لازم را دارا هستند.
منبع:http://www.salamat.com