از ناخن محاق ابد چهره خسته باد

شاعر : انوري

واندر هرآنچه راي تو کرد اقتضاي آناز ناخن محاق ابد چهره خسته باد
تا رسم تهنيت بود اندر جهان بعيدتقدير جز به عين رضا ننگرسته باد
بادام‌وار چشم حسود تو آژدههر بامداد بر تو چو عيدي خجسته باد
اي عيد دين و دولت عيدت خجسته بادوز ناله بازمانده دهان همچو پسته باد
گلزار باغ چرخ که پژمردگيش نيستايامت از حوادث ايام رسته باد
بازار مصر جامع ملک از مکان تودر انتظار مجلس تو دسته دسته باد
الا ز شست عزم تو تير قدر قضاتا باره‌ي نهم ز جهان رسته رسته باد
گر نشو بيخ امن بود جز به باغ توبر هر نشانه‌اي که زند باز جسته باد
ور آبروي ملک رود جز به جوي تواز شاخهاش در تبر فتنه دسته باد
در هيچ کار بي‌تو فلک را مباد خوضزاب فساد کل ورق کون شسته باد
کيوان موافقان ترا گر جگر خوردپس گر بود نخست رضاي تو جسته باد
ور مشتري جوي ز هواي تو کم کندنسرين چرخ را جگر جدي مسته باد
مريخ اگر به خون حسود تو تشنه نيستيکباره مرغزار فلک خوشه رسته باد
ور در شود بر وزن بدخواهت آفتابزنگار خورده خنجر و جوشن گسسته باد
ور زهره جز به بزم تو خنياگري کندگرد کسوف گرد جمالش نشسته باد
ور نامه‌اي دهد نه به پروانه‌ي تو تيرجاويد دف دريده و بربط شکسته باد
ماه ار نخواهد آنکه وبد نعل مرکبتشغلش فرو گشاده و دستش ببسته باد