همان سنگين دل نامهربانم

شاعر : اوحدي مراغه اي

که در شوخي به عالم داستانمهمان سنگين دل نامهربانم
لبم احوال او گويد که دانمدل من مهر او جويد که خواهم
و گر خواهم که دل دزدم توانماگر خواهم که جان به خشم توان زود
ترا از من چه سود؟ ار مهربانمترا با من چه کار؟ ار دل فريبم
که دل را چون تن و تن را چو جانمدل و جان گر بمن بخشند شايد
مرا دلسوز مي‌داني و آنممرا بد مهر مي‌خواني و اينم
و گر سر ميزني بر آستانماگر جان مي‌نهي در آستينم