اين محيط کرم‌ات عرش صدف!

شاعر : جامي

عرشيان در طلب‌ات باد به کف!اين محيط کرم‌ات عرش صدف!
کشتي افتاده به توفان توايمما که لب تشنه‌ي احسان توايم
به سلامت برسانش به کنار!نظر لطف بدين کشتي دار!
صدف هستي ما را بشکن!خيمه‌ي ما به سوي ساحل زن!
صفوت گوهر ما را بنماي!پرده‌ي ظلمت ما را بگشاي!
دارد از فضل تو اميد قبولجامي از هستي خود گشته ملول
دامن از گرد خطايش بفشان!بر سر خوان عطايش بنشان!
بنده‌اي پير شد، آزادش کن!بنگر اندوه وي و، شادش کن!
نعمتت را ز بلا بشناسدبينشي ده، که تو را بشناسد
افسر عز قناعت بخش‌اش!کمر خدمت طاعت بخش‌اش!