شعاع چشمه‌ي مهر از فروغ رخسارست

شاعر : خواجوي کرماني

شراب نوشگوار از لب شکر بارستشعاع چشمه‌ي مهر از فروغ رخسارست
فروغ مشتري از عکس روي دلدارستکمند عنبري از چنين زلف دلبندست
شميم باغ بهشت از نسيم گلزارستنواي نغمه مرغ از سرود رود زنست
چه قافله‌ست مگر کاروان تاتارستچه منزلست مگر بوستان فردوسست
چو تار طره او روز من شب تارستچه لعبتست که از مهر ماه رخسارش
چو سر ز دست برون شد چه جاي دستارستبسرسري سر زلفش کجا بدست آيد
بيا که جان عزيز منت خريدارستتو يوسفي که فداي تو باد جان عزيز
من آدميش نگويم که نقش ديوارستبنقش روي تو هر آدمي که دل ندهد
چگونه چشم تو در خواب و فتنه بيدارستچو چشم مست ترا عين فتنه مي‌بينم
که او ملازم دردي کشان خمارستدرون کعبه عبادت چه سود خواجو را
که آن شمامه ئي از طبله‌هاي عطارستعجب مدار ز انفاس عنبرآميزش