به بوستان جمالت بهار بسيارست

شاعر : خواجوي کرماني

وليک با گل وصل تو خار بسيارستبه بوستان جمالت بهار بسيارست
چه حالتست که او را خمار بسيارستمدام چشم تو مخمور و ناتوان خفتست
وگرنه جام مي خوشگوار بسيارستميم ز لعل دل افروز ده که جان‌افزاست
که از تو بردل ما خود غبار بسيارستخط غبار چه حاجت بگرد رخسارت
ولي ترا چو من خسته يار بسيارستمرا بجاي تواي يار يار ديگر نيست
که بردلم ستم روزگار بسيارستبروزگار مگر حال دل کنم تقرير
هنوز بر کمر کوهسار بسيارستزخون ديده‌ي فرهاد پاره‌هاي عقيق
نواي قمري و بانگ هزار بسيارستصفير بلبل طبعم شنو وگرنه بباغ
که در ره تو چو او خاکسار بسيارستچه آبروي بود بر در تو خواجو را