اگر آن ماه مهربان گردد

شاعر : خواجوي کرماني

غم دل غمگسار جان گردداگر آن ماه مهربان گردد
همه اجزاي من زبان گرددآنکه چون نامش آورم بزبان
مو بر اعضاي من سنان گرددور کنم ياد ناوک چشمش
قد چون تير من کمان گرددچون کنم نقش ابرويش بردل
در حجاب عدم نهان گرددمه ز شرم جمال او هرماه
چند برخون عاشقان گردديا رب اين آسياب دولابي
در ميان خامه ترجمان گرددچون دلم با غم تو گويد راز
چون دهان تو بي نشان گردداز لبت هر که او نشان پرسد
شکر از منطقش روان گرددچون ز لعلت سخن کند خواجو