سپيده‌دم که صبا دامن سمن بدرد

شاعر : خواجوي کرماني

ز مهر روي تو گل جيب پيرهن بدردسپيده‌دم که صبا دامن سمن بدرد
نسيم باد صبا در دمش دهن بدرداگر ز پسته‌ي تنگ تو دم زند غنچه
عقيق پيرهن لعل بر بدن بدردچو در محاوره آيد لب گهربارت
بباغ عرضه دهد زهره‌ي چمن بدردز وصف کوي تو گر شمه‌ئي نسيم بهار
عروس قصر فلک ستر خويشتن بدرداگر ز مهر تو يک ذره بر سپهر افتد
وگرنه پرده‌ي ناموس مرد و زن بدردمگر ز پرده نيايد نگار من بيرون
شگفت باشد اگر شقه‌ي سمن بدرداگر ز غيرت بلبل صبا خبر يابد
زمانه پرده‌ي فرهاد کوهکن بدردگهي که پرده برافتد ز طلعت شيرين
ز خاک مست برون افتد و کفن بدردبروز حشر چو بوي تو بشنود خواجو