مهره‌ي مهر چو از حقه مينا بنمود

شاعر : خواجوي کرماني

ماه من طلعت صبح از شب يلدا بنمودمهره‌ي مهر چو از حقه مينا بنمود
گوئي از جرم قمر زهره‌ي زهرا بنمودگوشوار زرش از طرف بنا گوش چو سيم
چون سهي سرو من آن قامت رعنا بنمودسرو را در چمن آواز قيامت بنشست
چون بت من گره‌ي زلف چليپا بنمودصوفي از خرقه برون آمد و زنار ببست
دانه‌ي خال سيه بر رخ زيبا بنمودگفتمش مرغ دلم از چه بدام تو فتاد
بر رخ زرد اثر سر سويدا بنمودغم سوداي ترا شرح چه حاجت چو دلم
رخت ازلفت چو ثعبان يد بيضا بنمودچشم جادوي تو چون دست برآورد به سحر
لب جانبخش تو اعجاز مسيحا بنمودبشکر خنده در احياي دل خسته دلان
لعل ناب از صدف للي لالا بنمودچشم خواجو چو سر حقه‌ي گوهر بگشود
اي بسا شور که از لعل شکر خا بنمودشاهد مهوش طبعش بشکر گفتاري