با عقيق لب او لعل بدخشان کم گير

شاعر : خواجوي کرماني

با گل عارض او لاله‌ي نعمان کم گيربا عقيق لب او لعل بدخشان کم گير
قد يارم نگر و سرو خرامان کم گيرسخن سرکشي سرو سهي بيش مگوي
ياد ظلمت مکن و چشمه‌ي حيوان کم گيربا وجود لب لعل و خط مشگ آسايش
با رخش چشمه‌ي خورشيد درخشان کم گيرشب تاريک اگرت وصل ميسر گردد
در جمالش نگر و طرف گلستان کم گيرميلت ار جز بتماشاي گلستان نکشد
خط سبزش نگر و سبزه‌ي بستان کم گيرغمزه‌اش بين و دگر شوخي عبهر کم گوي
نام جنت مبر وملک سليمان کم گيروصل آن حور پريچهره گرت دست دهد
صبحدم نغمه‌ي مرغان خوش الحان کم گيرگوش بر قول مغني کن و برطرف چمن
از اقاليم جهان خطه‌ي کرمان کم گيرخواجو اين منزل ويرانه به اندازه‌ي تست