خوشا شراب محبت ز ساغر ازلي

شاعر : خواجوي کرماني

قدح بروي صبوحي کشان لم يزليخوشا شراب محبت ز ساغر ازلي
شراب را ابدي دان و جام را ازليز دست ساقي تحقيق اگر خوري جامي
چه سود راندن مقراض و خرقه‌ي عسليبزير جامه چو زنار بينمت چون شمع
که خواندت خرد پير زاهد عمليمشو بحسن عمل غره و بزهد مناز
ندانم از چه گلي دانمت که از چگليز آب و گل نشود چون تو لعبتي پيدا
که هست سوز درونم خفي و گريه جليچگونه از سر کويت کنم جلاي وطن
که کار زلف تو دل بنديست و دل گسليکجا ز زلف تو پيوند بگسلد دل من
دل شکسته وکيلست و جان خسته وليمحب روي توام در جواب دعوي عشق
بخورد خون دل ريشش از سياه دليمتاب روي ز خواجو که زلف هندويت