سرمست اگر درآيي عالم به هم برآيد

شاعر : سعدي

خاک وجود ما را گرد از عدم برآيدسرمست اگر درآيي عالم به هم برآيد
خلوت نشين جان را آه از حرم برآيدگر پرتوي ز رويت در کنج خاطر افتد
تا ره روان غم را خار از قدم برآيدگلدسته اميدي بر جان عاشقان نه
آن کام برنيامد ترسم که دم برآيدگفتي به کام روزي با تو دمي برآرم
کز تخم عشقبازي شاخ ندم برآيدعاشق بگشتم ار چه دانسته بودم اول
سودا ز عشق خيزد ناله ز غم برآيدگويند دوستانم سودا و ناله تا کي
ور زان که غم غم توست آن نيز هم برآيددل رفت و صبر و دانش ما مانده‌ايم و جاني
کز شعر سوزناکش دود از قلم برآيدهر دم ز سوز عشقت سعدي چنان بنالد