عاشقي داني چه باشد؟ بي‌دل و جان زيستن

شاعر : فخرالدين عراقي

جان و دل بر باختن، بر روي جانان زيستنعاشقي داني چه باشد؟ بي‌دل و جان زيستن
ساختن با درد و پس با بوي درمان زيستنسوختن در هجر و خوش بودن به اميد وصال
از حيات خود به جانم، چند ازين سان زيستن؟تا کي از هجران جانان ناله و زاري کنم؟
مرگ خوشتر تا چنين با درد هجران زيستنبس مرا از زندگاني، مرگ کو، تا جان دهم؟
نزد تو مردن به از تو دور و حيران زيستناي ز جان خوشتر، بيا، تا بر تو افشانم روان
در ميان خاک و خون افتان و خيزان زيستن؟بر سر کويت چه خوش باشد به بوي وصل تو
بي‌دلان را مرگ باشد بي‌تو، اي جان، زيستناز خودم دور افگني، وانگاه گويي: خوش بزي
بعد از اين بي‌روي خوب يار نتوان زيستنهان! عراقي، جان به جانان ده، گران جاني مکن