عشق ار به تو رخ عيان نمايد
شاعر : فخرالدين عراقي
در آينهي جهان نمايد | | عشق ار به تو رخ عيان نمايد | هر دم به تو رايگان نمايد | | اين آينه چهرهي حقيقت | هر نقطه ازو ميان نمايد | | يک دايره فرض کن جهان را | ليکن به نظر چنان نمايد | | اين دايره بيش نقطهاي نيست | تا دايرهاي روان نمايد | | رو نقطهي آتشي بگردان | صد دايره هر زمان نمايد | | اين نقطه ز سرعت تحرک | هم ظاهر و هم نهان نمايد | | اين نقطه به تو شهادت و غيب | در صورت اين و آن نمايد | | آن نقطه به تو کمال مطلق | ساکن به يکي مکان نمايد | | آن سرعت دور نقطه دايم | در کسوت ناقصان نمايد | | هر لمحه به تو کمال هستي | هر چند تو را گمان نمايد | | آن نقطه بيان کنم چه چيز است | کان نور وراي جان نمايد | | آن نقطه بدان که ظل نور است | اکنون به تو حق عيان نمايد | | آن نور دل پيمبر ماست | و آن نور بسيط جاودانه | | آن بحر محيط بيکرانه | و آن نور، که ظل اوست اشيا | | آن بحر، که موج اوست دريا | از تاب جمال اوست پيدا | | نوري که جمال جمله هستي | شد عين همه جهان مهيا | | اول ز پي نظارهي او | شد صورت جسم و جان هويدا | | و آخر هم آفتاب رويش | بل عين حقيقت است و اعلا | | او روي حق است و عين حق نيز | زو گشت عيان صفات و اسما | | درياب، که اوست اسم اعظم | او را بنگر، چه باشد اسما؟ | | آن ذات که حق بود صفاتش | بنگر که چه باشدش مسما | | اسمي که بود صفات او حق | باشد همه والضحي و طاها | | و آن نور که حق بدو توان ديد | آيينهي ذات حق تعالي | | فيالجمله کمال صورت اوست | جز حسن و جمال ذات والا | | در آينه مصطفي چه بيند؟ | بنگر رخ خوب مصطفي را | | کو عاشق روي حق؟ بيا گو | اينجا به يقين ببيني آنجا | | در صورت او حق ار نديدي | چون ديد حقيقت آشکارا | | در صورت شرح او عراقي | حاصل شودش کلام اعلي | | اميد که از شفاعت او | بينند همه جمال مطلق | | تا هر نفسي به ديدهي حق | |
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}