ز دست رفت مرا بي تو روزگار دريغ

شاعر : عطار

چه يک دريغ که هر دم هزاربار دريغز دست رفت مرا بي تو روزگار دريغ
به هر نفس که زنم بي تو صد هزار دريغبه هرچه درنگرم بي تو صد هزار افسوس
بسوخت زآتش هجر تو زار زار دريغدلي که آب وصالش به جوي بود روان
ز خون چشم رخم شد چو لاله‌زار دريغچو لاله‌زار رخت شد ز چشم من بيرون
به غم فرو شدم اکنون بنفشه‌وار دريغچو گل شکفته بدم پيش ازين ز شادي وصل
ز عمر رفته فغان و ز روزگار دريغز دور چرخ خروش و ز بخت بد فرياد
بناي عهد جهان نيست استوار دريغچه گويم از غم عهد جهان که تا که جهانست
مرا جدا نفکندي ز غمگسار دريغاگر جهان جفاپيشه را وفا بودي
بسوخت همچو دل لاله ز انتظار دريغدلت که گلشن تحقيق بود اي عطار