بيار آن جام مي تا جان فشانيم

شاعر : عطار

نثاري بر سر جانان نشانيمبيار آن جام مي تا جان فشانيم
که جان بر جام جان‌افشان فشانيمبيا جانا که وقت آن درآمد
ز غيرت جان خود پنهان فشانيمچو بر جان آشکارا گشت جانان
در آن ماتم بسي طوفان فشانيمدمي کز ما برآيد بي غم او
ز چشم خون‌فشان باران فشانيمچو دريا در خروش آييم وانگه
نمک در ديده‌ي گريان فشانيموگر در ديده آيد غير او کس
در از درياي بي‌پايان فشانيمهمان بهتر که در عشقش چو عطار