آسيب شناسي اينترنت (2)

فعاليتهاي سياسي- اعتقادي در اينترنت :
 

همانگونه كه در طول بحث اشاره شد امكانات موجود در اينترنت مي تواند به صورت مثبت يا منفي مورد استفاده واقع گردد، براي مثال مسلمانان و دانشمندان اسلامي مي توانند براي تبليغ دين و معرفي مباني مقدس اسلام به جهانيان از اينترنت بهره گيرند و همين فرصت نيز براي ساير اديان مهياست و اين از ديدگاه اسلامي بسيار مناسب و جالب توجه است چرا كه مي توان از اين دريچه به تمام قولها دست يافت و احسن آنها را پذيرفت اما در دنياي واقعي و قابل دسترسي اينترنت اين امر صرفاً يك ايده آل نگري است چرا كه:
اولاً جهان كنوني هنوز به آن فرهنگ و معنا نرسيده است كه بتواند عقايد مخالف خود را حتي گوش داده و ببيند فلذا در اينگونه موارد اغلب سايت هاي تبليغي دين و سياست كه با رسالت اطلاع رساني صحيح شروع به كار نموده اند، دستخوش حملات مخالفان قرار گرفته و مشاهده شده كه با الصاق تصاوير زشت و پيامهاي ناخوشايند و ديگر شيوه ها اين سايت ها را مورد حمله قرار داده اند.
ثانياً در عصر حاضر روش و شيوه هاي تبليغي از سلامت و صحت برخوردار نيستند بلكه تماماً مبتني بر ترفندهاي عمليات رواني و در قالب ارتباطات اقناعي و با استفاده از فنون پيچيده تبليغاتي به طور مؤثر مي توانند و توانسته اند كه هر خر مهره اي را با د’ر پر كنند فلذا قبل از اينكه ايجاد سايت هاي فرهنگي سياسي بتواند به عنوان ابزار فرهنگ در خدمت رشد افكار جهاني قرار گيرد، به يك ابزار قدرتمند در دست سازمانهاي اطلاعاتي مبدل شده تا با بهره گيري از آن بتوانند به مقاصد ناميمون خود نائل آيند.
سياست دين عليه دين در حال حاضر در دستور كار سازمانهاي اطلاعاتي مخالف اسلام قرار گرفته و اين سازمانها در قالب تبليغات ديني مسيحيت به فعاليتهاي خود رنگ و لعاب مذهبي داده و از طرفي از هر گونه نداي مخالف اسلام كه از گلوي هر بي فرهنگي بيرون مي آيد به شدت استقبال كرده و در همين راستا سياستهاي اسلامي را مورد هجوم قرار داده و بر عكس سياستهاي مخالف اسلام و مباني فرهنگي و سياسي آن را حمايت مي كنند از جمله مي تون به سايت هاي منافقين در اين باره اشاره كرد كه با وقاحت تمام رژيم مقدس جمهوري اسلامي ايران را مورد حملات خود قرار داده است و به يك سايت ضد اسلامي تبديل شده است كما اينكه در بسياري از موارد اسناد و مدارك طبقه بندي شده نظام را افشاء و به انحاء مختلف به مسولان نظام توهين نموده و مي نمايد.
اين حجم عظيم از تبليغات بقدري گسترده و پيچيده است كه حتي خود شهروندان آمريكا نيز از آن بيم دارند كه مبادا فرهنگ، آداب و رسوم و عادات و تقاليد آنها را تحت تأثير قرار دهد.
”در مورد تبليغ دين در اينترنت در فصلهاي بعدي بيشتر توضيح خواهم داد.“

اينترنت در جمهوري اسلامي ايران
 

اينترنت به عنوان يك فن‎آوري، در فرايند تحول اجتماعي و توسعه نقش تسهيل كننده – و نه تعيين كننده – دارد. فقدان زيرساخت‎هاي اطلاعاتي و ارتباطي باعث مي‎شود نتوانيم آن طور كه بايد و شايد از اينترنت بهره‎برداري كنيم. بهره‎ گيري مناسب از اينترنت مستلزم گذر از مراحلي است. بحث تهاجم فرهنگي و رزم سيبرنتيكي و خلأهاي قانوني نيز به نوبه خود قابل تعمق هستند. گسترش توان بهره‎ گيري از اينترنت مستلزم سياستگذاري و سرمايه‎ گذاري بنيادين دولت است.
با اين وجود جديد بودن اين پديده، نبود اطلاعات فني و تخصصي در مورد آن در جامعه و نبود قوانين خاص اينترنت، گستردگي و وسعت دامنه آن، دسترسي آسان به اين فضاي مجازي، مسائل خاص خود را در ايران پديد آورده است.
متأسفانه ضريب نفوذ اينترنت در ايران بسيار زياد است. بر اساس گزارش بي بي سي ايران اگرچه هنوز جامعه اي سنتي است، اما با توجه به جواني جمعيت و تعداد زياد جوانان تحصيل کرده که با اينترنت آشنايي دارند، به نظر مي رسد اينترنت مي تواند رسانه اي تاثيرگذار در اين جامعه تلقي شود. با توجه به اينکه کاربران اينترنت را در ايران عمدتا افراد تحصيلکرده تشکيل مي دهند و اين افراد در ميان خانواده ها و گروه ها از تاثير گذاري زيادي برخوردارند، مي توان گفت که ضريب نفوذ اطلاع رساني اينترنتي درايران بسيار بالاست و به سرعت نيز در حال افزايش است. بسياري از خانواده ها فراگيري زبان انگليسي را که کليد راه يابي جامع تر به اينترنت است، براي فرزندان خود به عنوان يک اصل گريزناپذير درنظر مي گيرند.
هم اکنون مجامعي که ايرانيان در اينترنت به وجود آورده اند از صدها مورد نيز فراتر رفته و برخي از اين گروه ها حتي با استفاده از امکانات فني که اينترنت در اختيار آنها مي گذارد (مانند گفتگو و انتقال صدا از طريق شبکه) اقدام به راه اندازي شبکه هاي شبه راديو در درون اينترنت کرده اند. اين شبه راديو ها را معمولا يک نفر اداره مي کند و تقريبا اکثر برنامه هايي که از طريق راديو قابل پخش است از طريق آنها به شنوندگان ارائه مي شود. در برخي از اين شبه راديوها بيش از ده ها نفر جمع مي شوند و در مورد مسايل مورد علاقه خود بحث مي کنند و ميهمان دعوت مي کنند و به صحبت هاي او گوش مي دهند. اين شبه راديوها يک ويژگي منحصر به فرد دارند و آن اينکه ارتباط در آنها کاملا زنده و متقابل است.
در زير خلاصه اي از تبليغات راديوهاي بيگانه را مي آوريم كه طي شش ماه اخير درباره اينترنت بيان شده است و به هر حال صرف نظر از پاره اي واقع بيني محدود درباره اهميت آموزش اينترنت در ايران، اغلب گفتارهاي رسانه هاي بيگانه با اين پيش فرض شروع شده است كه اينترنت فضاي آزادي است كه هيچ محدوديتي را نمي پذيرد. صرف نظر از عدم واقع بيني اين فرضيه در چالش با آن مي توان پرسيد در جامعه اي كه امنيت اجتماعي مبتني بر پايه هاي اخلاقي از يك سو و امنيت ملي از سوي ديگر مورد تهديد جدي قرار گرفته است آيا گسترش بي حد و مرز اينترنت خود يك تهديد محسوب نمي شود؟
آيا نبود قانون خاص مجوزي براي چشم پوشي از عوارض ناخواسته آن است و آيا رقابت مسالمت آميز ميان گفتمان ها در فضاي اينترنت امري غير معمول به نظر مي رسد؟
1-”يكي از مهمترين خصايل اين پديده ارتباطي آن است كه به صورت موتور محركه بخش خصوصي در آمده است“(راديو فرانسه-82/4/21)
2-”ظهور اين پديده جديد همراه با نگراني و خوف مقامات جمهوري اسلامي همراه بوده است. “ (راديو بي بي سي-82/6/25) اكنون سوال اساسي اين است كه آيا حتي اگر بخواهند مي توانند از گسترش اين پديده جلوگيري كنند؟ آيا اساساً به لحاظ فني امكان اين امر وجود دارد و يا حداقل مقامات جمهوري اسلامي به واسطه عدم آشنايي به اين پديده نو ظهور مي توانند با آن مقابله كنند؟(راديو فرانسه-82/6/25) حتي اگر بتوان در كوتاه مدت اين امر را محدود كرد در دراز مدت اينترنت غير قابل تسخير به نظر مي رسد. همچنان كه تعطيلي كافي نت ها بعد از چندي كش و قوس دوباره با مجوز دولت بي نتيجه ماند (راديو آزادي81/1/8- و82/6/14)
3- وب لاگ نويسي به مثابه ابزاري جديد براي مخالفت به جمهوري اسلامي در آمده است. جوانان ايران راه فرار از محدوديت ها را در پشت كامپيوتر پيدا كرده اند.“ (راديو آزادي-82/4)
4- اينترنت به مثابه راهي براي فرار از توقيف مطبوعات در آمده است. (بي بي سي 82/6/19) همچنان كه روند توقيف مطبوعات نقش راديو هاي فارسي زبان را دوباره بر جسته ساخته است گروههاي سياسي در ايران سعي مي كنند فعاليت خود را به عرصه اينترنت بكشانند. اين كار باعث به وجود آمدن چالش عمده گرديده است كه آيا مي توان قانون مطبوعات را به اينترنت نيز سرايت داد يا نه؟ (راديو بي بي سي82/16/25-)
5- اينترنت به عرصه اي براي رقابت بين دو جناح تبديل شده است. در حالي كه اصلاح طلبان مفر خود را در اينترنت يافته اند و سعي مي كنند با حمايت از بخش خصوصي به گسترش اينترنت در ايران بپردازند(راديو آزادي-81/5/29) در اين ميان يكي از اقدامات محافظه كاران اقبال به اينترنت و تأسيس سايت هاي اينترنتي خاص خود بوده است.
6- نظام آموزشي در ايران بسيار كندتر از اينترنت در حال حركت است. بدون شك اينترنت به رغم آنكه وسيله ضروري در دنياي جديد به حساب مي آيد اما همراه با عوارض پيچيده اجتماعي است كه براي جلوگيري از آن بايد مورد آموزش قرار گيرند. (راديو آزادي-81/2/1)
اما جداي از مقاصد سياسي و استفاده از اينترنت به عناوين جناح بازي اولين تاثير مستقيم گسترش اينترنت در ايران، بر روي سيستم آموزشي خواهد بود. اما به جز چند استثنا (از جمله ايالات متحده)، نظام آموزشي در همه كشورهاي غني و فقير تحت فشار هستند: كلاسها شلوغ هستند، آموزگاران آموزش كافي نديده اند، حقوق كمي مي گيرند و مشكلات ديگر از اين قبيل. در اين صورت خود به خود كشورها سعي مي كنند تا خود را در زمينه آموزش به آمريكا برسانند و اينجاست كه آمريكا بيشترين سود را خواهد برد و به اهداف خود خواهد رسيد. اما چه اهدافي؟

1- اهداف فرهنگي:
 

اينترنت را مي توان يكي از مهمترين دستاوردهاي فرهنگي آمريكا تلقي كرد كه به آمريكا امكان مي دهد به طور غير مستقيم نقش مهمي در جوامع مجازي ايفا نمايد. طي ده سال آينده، حدود يك دهم جمعيت جهان، كه تمام سطوح تصميم گيري را نيز در بر مي گيرد به اينترنت متصل خواهند شد. در هر يك از اين جمعيت ها، پنجره اي به فضاي فكري آمريكا وجود خواهد داشت. حال اين پنجره به كدام سمت باز شود به چاره انديشي و سياستگذاري كشور در رابطه با تعريف و ارائه در اين شبكه، و حركات فرهنگي جاري در آن باز مي گردد.

2- اهداف اطلاعاتي:
 

آمريكا با 35 سال سابقه در كسب اطلاعات الكترونيكي (Elient) و ده سال سابقه در كسب اطلاعات رايانه اي (Co mint) بيش ترين منافع را در گسترش اينترنت دارد. اكثر منابع اطلاعاتي كيفي ايالات متحده به صورت محدود يا با پرداخت حق الزحمه متعلقه در دسترس هستند اما در كشورهاي رو به توسعه اين گونه منابع اطلاعاتي غالبا به خاطر ملاحظات تبليغاتي و سياسي در شبكه قرار مي گيرند. به خاطر حجم تراكنش هاي موجود در شبكه اينترنت، هيچ سازمان اطلاعاتي در كشورهاي رو به توسعه قادر به فرابيني تبادلات پيامي نيست. اما مهمترين مسئله اين است كه آيا آمريكا با رها كردن بوكش هاي نرم افزاري، به لحاظ نظري قادر خواهد بود درباره هر زير شبكه، اطلاعات كسب كند.

3- اهداف پژوهشي:
 

با توجه به پيشرفت هاي به دست آمده در زمينه شبيه سازي و نيز
گرانتر شدن تحقيقات، امر فرار مغزها مي تواند به صورت غير حساسيت بر انگيز از طريق ايجاد جوامع مجازي صورت گيرد. در سيستم اينترنت با قابليت انجام نظري هر پژوهشي، مي توان به بيان فكر بكر و تبادلات دانشگاهي پرداخت و در زمان كمتري به حجم بحراني براي تصميم گيري رسيد. اما مهمترين آزمون آمريكا در استفاده از شبكه اينترنت، ايجاد يك رايانه جهاني است.

4- اهداف سياسي:
 

به دنبال اولين جنگ اطلاعاتي در سال 1991، قدرت شبكه هاي انتقال داده ها و اينترنت آشكار و مشخص شد كه مي توان اطلاعات طبقه بندي شده يا دست كاري شده از طرق سرويس هايي مثل ‹ مراسلات انبوه › براي كشور هدف ارسال كرد. في الواقع دكترين مي تواند در بستري سيبرنتيكي مجدداً سر برآورد. بوكش هاي نرم افزاري و نظرسنج هايي كه به شيوه اي زيركانه در لفافه اي از معصوميت پنهان شده اند، مي توانند ابزاري قدرتمند در دست سياست مداران كشورهاي شمال در تعامل با رهبران سياسي كشورهاي جنوب باشند.

5- اهداف اقتصادي:
 

بازار كشورهاي در حال توسعه براي كسب سود بيشتر باز است و منافعي را كه اين كشورها مي توانند صرف توسعه كشورخود سازند به حساب شركتهاي چندمليتي دربانكهاي خارجي سرازير مي شود. در حالي كه افرادي را مشاهده مي كنيم كه درنتيجه آزادسازي اقتصاد جهان به سرمايه هنگفتي دست يافته اند اما در مقابل اكثريت را مي بينيم كه سود كمتري نصيب آنها مي شود. در حال حاضر جمهوري اسلامي ايران فاقد نيروي انساني كافي براي پوشش دادن مناسب به مسائل اينترنت است و اگر رسيدن به قابليت قابل اعتنا، بخصوص در پدافند اطلاعاتي را خواستار است، بايد در بعد انساني تعامل با اين شبكه سرمايه گذاري كند.اينترنت نه تنها بر آموزش و پروش و پژوهش و بازرگاني آمريكا تأثيراتي مهم خواهد داشت بلكه الگوي كنش و واكنشهاي اجتماعي درون اين كشور و ميان ايالات آن وسراسر جهان را نيز تغيير خواهد داد.
آنها معتقدند فناوري آمريكا را به طور اساسي از روش فراور خوراك و اخبار گرفته تا چگونگي گسترش فرهنگ ملي دگرگون سازد، دراين صورت حتي انسجام ملت ها يعني پيوند هاي عاطفي كه از يك سو ما را به گذشته و از ديگر سو به يكديگر گره مي زند نمي تواند از تحول مصون بماند. آمريكائيان معتقدند اگر فناوري فضاي همگاني ما را محدودتر و مردم سالاري را تضعيف كند و طبقات اجتماعي را از يكديگر دور گرداند انسجام ملي آسيب خواهد ديد(موضوعي كه هم اكنون در كشور هاي جهان سوم شاهد آن هستيم).
جمهوري اسلامي ايران با قريب بيست و دو سال عقب‎ ماندگي در اطلاعات علمي و 140 سال عقب‎ ماندگي در اطلاعات تجاري روبرو است. ورود به وادي اينترنت بدون در نظر گرفتن مكانيسمي براي جهيدن وفائق آمدن بر اين عقب ‎ماندگي، صرفاً يك اقدام تفنني-تجملي خواهد بود و كارآيي اينترنت در كشور از مرز يك سيستم مخابراتي پست الكترونيكي تجاوز نخواهد كرد.

تاثير اينترنت بر نسل جوان
 

اين واقعيت را نمي توان انكار كرد كه اينترنت , درياي اطلاعات است و وسيله اي براي توسعه علمي و همه جانبه كشورها محسوب مي شود اما شكي نيست كه اينترنت يكي از ابزارهاي تهاجم فرهنگي و تهاجم سياسي نيز هست و نبايد از آثار مخرب آن غافل شد.
شناخت واقعي و عملي نيازهاي نسل جوان امروز مستلزم بررسي ابعاد مختلف عوامل تاثير گذار و اثر پذيري از فناور ي نوين ارتباطي است متاسفانه بخش عمده اي از مديران و مسوولان و برنامه ريزان و تصميم سازان ما يا نمي خواهند و يا نمي توانند به شناخت اين فناوري بپردازند اينترنت ورايانه نه تنها ميزان و سطح اطلاعات نسل جوان را افزايش داده بلکه بر تمايلات و گرايشات او نيز تاثير گذاشته اند. مهمترين خصوصيت اينترنت آزادي انتشار اطلاعات است و اين در تناقض با سياست محدود سازي قرار دارد. ”اينترنت ضد سانسور است ، مروج دموکراسي است، و با خود الگوي نوين زندگي مدرن را به ارمغان مي آورد کاربر اينترنت هم داراي سطح تحصيلي بالاتري نسبت به ساير همسالان خود است وهم بر اثر استفاده از اين رسانه به سطح بالاتري از دانش و اطلاعات ارتقا مي يابد. اينترنت حتي منجر به ايجاد يک طبقه نخبه در جامعه شده که با جهان خارج به خوبي آشنايي دارد نه مي شود به او دروغ گفت نه مي شود به او عقيده اي را تحميل کرد.
عملکرد برخي رسانه هاي داخلي نظير مطبوعات ، راديو و تلويزيون و حتي خبرگزاريها در مقابل کارکرد اينترنت رنگ مي بازد.“ جوان امروز تنها بافشار دادن چند دکمه و کليد مي تواند مستقيما با وقايع آنسوي مرزهاي جغرافيايي اش تماس بگيرد، نظر بدهد،مشارکت کند،اعتراض کند، رشد نمايد، پيام بدهد، پيام بگيرد، نگاه او به رسانه ها، به والدين، به مدرسه و دانشگاه،به گروه دوستان، به مسوولان، به سياست، به ايدئولوزي،و به رفتارهاي اجتماعي تفاوتهاي آشکاري پيدا کرده است. ورود اينترنت و رايانه به زندگي نسل امروز حتي بر ساختارهاي سياسي و اجتماعي کشور نيز تاثير گذاشته است و برخي از اين ساختارها سعي کرده اند خود رابا شرايط جديد تطبيق دهند. از طرف ديگر امروزه وقيح ترين و كثيف ترين صحنه هاي غير اخلاقي و مبتذل در قالب عكس, فيلم و كليپ در اينترنت عرضه مي شود. شمار زيادي از سايت هاي اينترنتي به مقوله سكس مي پردازند كه متاسفانه به دليل جذابيت اين مقوله براي نوجوانان و جوانان, مراجعه كنندگان زيادي به اين سايت هاوجوددارد.
حجم بسياري از ارتباطات و پيامهاي اينترنتي كه از طريق «ايميل» و «چت» رد و بدل مي شود, نيز به مقوله «سكس» و تصاوير و مطالب مبتذل و مستهجن اختصاص يافته است. بر اين اساس, اينترنت فرهنگ كشورها خصوصا كشورهاي جهان سوم و در حال توسعه را مورد هجوم و شبيخون قرار داده تا فرهنگ ابر قدرتها را به آنها ديكته و تحميل كند. لذا آثار مخرب ضد فرهنگي اينترنت, ضرورت به كارگيري استراتژي و سياست مدوني در برخورد با اين پديده را آشكارمي سازد.مشكل ديگر فرهنگي اينترنت غلبهزبان انگليسي و فقدان منابع غني بر زبانهاي ديگر است. در نتيجه سلطه زبان انگليسي برزبانهاي ديگر به وسيله اينترنت تقويت مي شود. (www.ifi.uib)
براي بررسي خاص در مورد اين موضوع مي توان اين بحث را از چند جنبه بررسي كرد :

اينترنت و كودكان :
 

بچه ها مزاياي زيادي از طريق استفاده از اينترنت بدست مي آورند، ولي مانند تمام محيطها در اين محيط هم امکان دارد مورد هدف جنايتکاران، سوء استفاده کنندگان و افراد رواني قرارگيرند. در ايران که اغلب کودکان و نوجوانان اطلاعاتشان در مورد اينترنت و کامپيوتر بيشتر از پدران و مادرانشان است، اين ريسک بيشتر است. نكته اي كه تمام كارشناسان و والدين اذعان دارند اينست كه اينترنت بدون نظارت بر آن آسيب هاي جبران ناپذيري را بر كودكان خواهد گذاشت، لذا فيلتركردن سايت ها در مورد امري غير قابل اجتناب مي نمايد. با اين حال كشش اينترنت براي بچه هامقاومت ناپذير است. بر اساس نتايج بدست آمده از تحقيقي كه اخيراً در آمريكا انجام شده است، بيشتر بچه هاي بين 8تا17 ساله از بين رسانه هاي تفريحي تلويزيون، اينترنت، تلفن و راديو، اينترنت را ترجيح مي دهند. اما بچه ها چگونه بايد از اينترنت استفاده كنند؟ نخستين كار تهيه نرم افزار صافي است. آدرسهاي زير اين برنامه را در دسترس عموم قرار مي دهند: ”www.netnanny.com" "www.surfcontrol.com“ سايت هاي بسياري مناسب كودكان در اينترنت وجود دارد كه بچه ها حتي نيازي ندارند از محدوده آنان خارج شوند. نمونه اين سايت ها :
www.yahooligans.com”“,”www.alfy.com“

اينترنت و جوانان :
 

اغلب پدران و مادران به دليل اطلاعات ناكافي، خطر استفاده از اينترنت را نمي دانند و براي کودک و نوجوان خود خطرات آن را توضيح نمي دهند (چيزي نمي دانند که توضيح بدهند) و نوجوان وارد دنيايي مي شود که در صورت بي اطلاعي، خطرات فراواني درکمين اوست. ساده ترين مثال چت کردن است. از آنجايي که در هنگام چت کردن همديگر را نمي بينيد، احتمالا کلمات محبت آميز رد و بدل مي شود. گاهي هنگامي که نوجوان خسته از سختگيري هاي خانواده و پدر و مادر پاي اينترنت نشسته است و با کسي درد دل مي کند، مي بيند که دلداريش مي دهند و گوش به حرفش مي دهند و راهنماييش مي کنند. کم کم حس اعتماد اين نوجوان که در نسبت به افراد جامعه کم بوده است، جلب مي شود و هنگامي که اعتماد کرد، احتمال دست زدنش به هر کاري وجود دارد. وندا هريس ميلاري مدير فروش ياهو اعلام كرد كه نوجوانان و جوانان تمام كارهاي خود را با اينترنت انجام مي دهند و اينترنت براي آنها محوري ترين وسيله ارتباط جمعي است زيرا در نظر آنها اينترنت وسيله اي براي كسب اطلاعات گوناگون در زمينه هاي مختلف است. استفاده از كامپيوتر و اينترنت باعث بروز مشكلات فيزيكي- رواني نيز شده است. طي تحقيق در دانشگاه SFSU شهر سانفرنسيسكو، وضعيت احساسي گروهي از جوانان كه در ارتباط مستقيم با كامپيوتر بودند بررسي شد. كساني كه بيش از 30 ساعت در هفته به كار با كامپيوتر مشغول بودند، علائم افسردگي و عقده هاي روحي فراواني در آنها ديده مي شد كه با افزايش سن، شديد تر خواهد بود. در واقع معيارهاي اعتياد به اينترنت اينها هستند:
1- بيشتر از زمان مورد نظر online بودن
2-غافل شدن از ساير مسئوليت ها
3-تلاشهاي ناموفق براي متوقف كردن اين روند
4-ناسازگاري در روابط مهم 5-افكار ريشان يا اضطراب در مواقعي كه فرد online نيست.
در خاتمه اين مبحث توجه شما را به جداول زير جلب مي نمايم.

اوقات فراغت جوانان در آمريكا و كانادا
تماشاي تلويزيون و كار با اينترنت	72 %
معاشرت با دوستان	49 %
مطالعه	47 %
خلوت و تنهايي	41 %
پياده روي	28 %
رانندگي و تفريح با ماشين	28 %
ورزش	46 %
گوش دادن به موسيقي	28 %

موارد استفاده از اينترنت در ايران
استفاده از پست الكترونيكي	%42/3
مراجعه به سايت هاي فارسي زبان	39 %
مراجعه به سايت هاي تخصصي	%28/3
مراجعه به سايت هاي خبري	21 %
مراجعه به سايت هاي ورزشي	13 %
مراجعه به سايت هاي تفريحي	%21/4
مراجعه به محيط هاي گفت وگو	%64/1

اين آمار از 3500 كاربر اينترنت سال 82 بدست آمده است.مدت زمان استقاده از اينترنت 2ساعت روزانه و 14ساعت در شبانه روز
حال كه مشخص شد اينترنت تا چه حد مي تواند در اوقات فراغت جوانان مفيد باشد چرا به دنبال سياست گذاري مناسب براي استفاده از آن نباشيم.

سياستهاي برخورد جمهوري اسلامي با اينترنت :
 

چرا از اينترنت براي انتشار ذخاير غني فرهنگي و ادبي ايران استفاده نمي کنيم؟ چرا از آن براي آموزش و پرورش، تجارت، بانکداري، سرگرمي، خدمت رساني به مردم (دولت الکترونيکي) تبليغات، حتي مسائل و آموزه هاي مذهبي و ديني، روزنامه نگاري، صنعت، فناوري نوين در کشاورزي اقتصاد دهها زمينه مثبت ديگر استفاده نمي کنيم؟ به قول دكتر حسام الدين آشنا استاد دانشگاه، ”در ايران بيشترين فعاليت را در حوزه اطلاع‌رساني الكترونيك نه دانشگاه‌ها دارند و نه نشريات. بلكه بيشترين فعاليت را اتفاقا حوزه‌هاي علميه داشته اند. بزرگ‌ترين سايت هاي ايران نه وابسته به دانشگاه‌ها است نه وابسته به موسسات دولتي و يا مطبوعاتي و هنري. بلكه وابسته به حوزه‌هاي علميه است. اگر حجم اطلاعات و CDها و اطلاعات را با حجم توليدات مقايسه كنيد تفاوت عظيم آنرا خواهيد ديد. چون در حوزه‌ها ميراث بزرگي وجود دارد كه فقط احتياج داشته تايپ شود و فرمت ساده‌اي به آن داده شود و در محيط اينترنت قرار بگيرد.“
اما در حوزه ‌دانش‌هاي تجربي، ما بخاطر عقب ماندگي‌هاي علمي بزرگي كه داريم وقتي به حوزه اينترنت هم رسيده‌ايم دچار لكنت زبان جدي شده‌ايم.اينترنت يک رسانه دو طرفه است يعني توليد کننده محتوي فقط گوينده صرف نيست شنونده هم هست کاربر يا مخاطب محتوي در اينترنت نيز فقط شنونده صرف نيست او نيز قدرت انتشار مطلب در زمينه همان موضوع و حتي در ذيل همان مطلب را دارد اينترنت متعلق به دنياي ديالوگ است نه دنياي مونولوگ و کساني که سخن گفتن در دنياي ديالوگ را فرا نگرفته اند قدرت وارد شدن در اين دنياي جديد را ندارند کاربر اينترنت طيف نخبه کشور است چون داشتن لوازم اوليه برايمتصل شده به اينترنت و داشتن سطحي از سواد ديجيتالي و رايانه اي و از جمله تسلط نسبي به يک زبان خارجي او را فراتر از مخاطبان ماهواره و ويدئو قرار مي دهد. اينترنت تمام رسانه ها و مديومهاي قبلي را در دل خود دارد.

فيلتر گزاري بر روي سايت ها :
 

ترس و بيم از تخريب مباني اخلاقي واجتماعي ناشي از هجوم اطلاعات آلوده ومخرب ازطريق اينترنت، واكنشي منطقي ‏است زيرا هر جامعه‏اي چارچوبهاي ‏اطلاعاتي خاص خود رادارد و طبيعي است‏كه هر نوع اطلاعاتي كه اين حد و مرزها را بشكند مي‏تواند سلامت وامنيت جامعه را به ‏خطر اندازد. علي‏رغم وجود جنبه‏هاي مثبت‏شبكه‏هاي جهاني، سوءاستفاده از اين‏شبكه‏هاي رايانه‏اي توسط افراد بزهكار، امنيت ملي را در كشورهايمختلف با خطرروبرو ساخته است. سايت هاي مخرب باعث دامن زدن به ‏ابتذال فرهنگي و اخلاقي و ترويج مطالب‏كذب و ضد دينو ضد انقلاب است. لذا سكوت در مقابل اين هجمه فرهنگي بسيارخطرناك است و متخصصان درعلم و دين‏بايد با بهره‏گيري از همين شبكه جهاني دربرابر اين تهاجمات به مقابلهسريع و مناسب ‏بپردازند.
در هر كشوري بر اساس سياستهاي كلان آن كشور روي اينترنت نظارت اعمال مي شود و يا حداقل امكان اعمال نظارت و محدوديت اينترنتي را فراهم مي سازند. ايران نيز كشوري است كه فرهنگ و گرايشهاي خاص خود را دارد و با توجه به بافت اجتماعي و جمعيتي كشور , اعمال محدوديتها بر روي اينترنت ضروري است. از اين رو به كارگيري ‏فيلترها و فايروال‏هاي مختلف بهمنظور پيشگيري از نفوذ داده‏هاي مخرب و مضر وگزينش اطلاعات سالم در اين شبكه‏ها روبه‏افزايش است. خوشبختانه با وجود هياهوي ‏بسياري كه شبكه اينترنت را غير قابلكنترل‏معرفي مي‏كند، فن‏آوري لازم براي كنترل ‏اين شبكه و انتخاب اطلاعات سالم روبه‏گسترش و تكامل است. علاوه بر بهره‏گيري از امكانات فني، روشهاي كنترلي ديگري نيز براي مهار اينترنتپيشنهاد شده است. يكي از اين‏روشها كنترل دولتي است. در اين روش، سياست كلي حاكم بركشور اجازه دسترسي ‏به پايگاههاي مخرب و ضد اخلاقي رانمي دهد و دولت‏شبكه‏هاي جهانيرا ازدروازه اتصال و ورود به كشور با فيلترهاي ‏مخصوص كنترل مي‏كند.
كارشناسان معتقدند كه براي كاستن يا از بين بردن ابعاد منفي اينترنت راههايزيادي ‏وجود دارد. آنها از وجود فيلترهاي ‏اطلاعاتي از قبيل ديوار آتشين و پروكسي به عنوان عامل كنترل ‏كننده اطلاعات مضر نام مي‏برند. اگر اعمال محدوديتهاي اينترنت, براي مخاطبين و مردم ايجاد حساسيت كند, خود اولين مشكل را به وجود مي آورد چرا كه تجربه نشان داده كه اگر چيزي را منع كنند, انسان نسبت به آن حريص تر مي شود و از طرفي بسياري از انديشمندان و سايت هاي اينترنتي اين پروكسي و سانسورها را بي اثر مي دانند و آن را بر خلاف اصل آزادي بيان مي دانند.
از سوي ديگر تقويت ‏شبكه‏هاي داخلي‏كه به اينترانت معروف است، مي‏تواند نقش ‏بسزايي دركاهش آلودگيهاي فرهنگي واطلاعاتي اينترنت‏بازي كند. قرار دادن‏اطلاعات مفيد اينترنت ‏به صورتoffline روي شبكه‏هاي داخلي يا اينترانت‏ها، علاوه ‏بر ارائه خدمات و اطلاع‏رساني سالم، پس ‏از چندي، بايگاني غني و پرباري را از انواع‏اطلاعات فراهمآمده از چهار گوشه جهان‏در اختيار كاربران قرار مي‏دهد كه با افزايش ‏اطلاعات داخلي و با روزآمد كردن آن، به‏عنوانزيربناي اطلاعاتي كشور قابل طرح‏مي‏باشد. به هر حال سرعت ‏بالا و هزينه كم‏در استفاده از اينترانت‏ها، دو عامل درتوجه‏كاربران به شبكه‏هاى داخلي است كه به نظرمي‏رسد محمل مناسبي براي اطلاعات ‏گزينش شده اينترنت‏باشد. يكي از راه هاي جلوگيري جوانان براي عدم گرايش به اين موضوع، جايگزيني سايت هايمناسب و مفيد در اينترنت براي استفاده افراد است.
روش ديگر، كنترل سازماني است كه‏معمولا سازمان، اداره يا تشكيلاتيكه ‏مسئوليت ‏سرويس‏دهي و اتصال شهروندان ‏را به اينترنت ‏بر عهده مي‏گيرد، خود موظف ‏بهكنترل شبكه و نظارت بر استفاده صحيح ‏از آن مي ‏شود تا با الزامات قانوني واخلاقي ‏تواماً انجام اين وظيفه را تضمين كند.
اينكه چه ضابطه اي براي بستن و محدودكردن يك سايت در نظر مي گيريم، نكته مهمي است. براي برخورد با اينترنت بايد يك سياست فرهنگي تدوين شود كه در آن علاوه بر حمايت ازتوليدات انواع سايت ها و پايگاه هاي مفيد اطلاع رساني، بويژه براي مقاطع سني پايينو ساير فعاليتهاي غني فرهنگي، فيلترگذاري نيز با ضابطه مشخص در آن تعريف شده است.
كسي مخالف فيلترگذاري سايت هاي ضداخلاقي و ضدديني نيست اما سياستفرهنگي بايد به قدري قوي و كارآمد تنظيم و تدوين شود كه مسئله نهي تنها جزء كوچكياز اين سياست را دربرگيرد. وقتي كه تلاش براي درك آن و تنظيم برنامه ريزي منسجم صورت نگرفت، در اين صورت استكه با اين پديده به صورت دفعي برخورد مي شود. درباره برخوردهاي سختگيرانه براي مهار و كنترل فضا وفعاليت هاي اينترنتي صرفاً تصويب و اجراي قوانين سخت و محدوديت زا نمي تواند، مانع وقوع جرم شود.
مقابله جمهوري اسلامي ايران با مقوله اينترنت از دو جنبه حائز اهميت است. اول از ديدگاه سياسي و دوم از ديدگاه فرهنگي.
از بعد سياسي هم به خاطر خلاهاي قانوني در اين زمينه , بسياري از گروههاي تروريستي و سياسي تندرو , اينترنت را پايگاهي براي بيان نظرات و ديدگاههاي افراطي خود قرار داده اند. علاوه بر گروههاي تروريستي كه در سايت هاي خود, براندازي نظام را تبليغ مي كنند, عده اي از گروههاي تندرو و ورشكستگان سياسي و محكومان قضايي نيز پس از تعطيلي مطبوعات زنجيره اي وارد اينترنت شدند و با ايجاد سايت هاي مختلف به تشويش اذهان عمومي و نشر اكاذيب پرداختند واز آنجا كه صراحت قانوني براي برخورد با « سايت هاي زنجيره اي » وجود ندارد , آنها براحتي به فعاليت خود ادامه مي دهند.
به خاطر همين خطرات اينترنت در بعد سياسي و فرهنگي, شورايعالي انقلاب فرهنگي با تصويب و ابلاغ آئين نامه اي, چارچوبي را براي ارائه دهندگان خدمات اينترنتي و كاربران آنها تعيين كرد.

ارسال مقاله توسط کاربر محترم سايت :senatorman