تلويزيون در اتاق خواب کودکان
تلويزيون در اتاق خواب کودکان
تلويزيون در اتاق خواب کودکان
اين روزها تعداد کودکاني که در اتاق خود تلويزيون و رايانه دارند بسيار بالا رفته است. آيا فکر مي‌کنيد قرار دادن يک تلويزيون در اتاق خواب کودکان کار صحيحي است و مي‌تواند به بالا رفتن بهره هوشي يا ديگر توانايي‌هاي آنها کمک کند؟ تحقيقات اخير پژوهشگران خلاف اين مساله را به اثبات رسانده است.
آمار نشان مي‌دهد حدود 12 درصد از کودکان در جوامع پيشرفته امروزي در اتاق خواب خود تلويزيون دارند. اين آمار به شدت در حال افزايش است. به همين دليل تاثير مضرات و فوايد اين کار توجه متخصصان و روان‌شناسان کودک را به خود جلب کرده است. جواب اين سوال که گذاشتن تلويزيون در اتاق کودکان صحيح است يا خير، از نظر کارشناسان منفي است. تحقيقات بسياري در اين زمينه انجام شده است. به عنوان مثال، محققان کاليفرنيايي در بررسي‌هاي خود به اين نتيجه دست يافته‌اند که گذاشتن تلويزيون در اتاق کودکان سبب کاهش توانايي‌هاي آنها در حل مسايل رياضي و حتي بروز مشکلاتي در خواندن و تکلم آنها مي‌شود. طبق آمار کودکاني که در اتاق خود تلويزيون دارند به طور متوسط 2000 ساعت در سال تلويزيون تماشا مي‌کنند و حتي اگر والدين بخواهند قوانيني در جهت کاهش ساعات تماشاي تلويزيون وضع کنند، چون تلويزيون در اتاق کودک است قوانين چندان رعايت شدني نخواهد بود.
نکته مهمي که بايد به آن اشاره کرد اين است که بسياري از والدين از تلويزيون به عنوان پرستار کودک به ويژه براي کودکان زير 3 سال کمک مي‌گيرند، در حالي که روان‌شناسان تاکيد دارند اتاق کودک بايد تنها جايگاه بازي، کار و خوابيدن باشد. بهتر است براي سرگرم کردن کودک با او حرف زد يا بازي کرد تا به اين روش توانايي‌هاي کودک شکل گرفته و شکوفا شود. در اين ميان تلويزيون هيچ‌گونه نقشي نداشته و برخلاف تصور والدين به کودکان در آموختن زبان کمکي نمي‌کند. آنچه به ويژه کودکان زير 2 سال از تلويزيون مي‌فهمند تنها يک‌سري تصوير و صداي گنگ است که توجه آنها را به خود جلب مي‌کند اما کمکي به يادگيري مسايل در آنها نخواهد کرد. نکته جالب ديگري که دانستن آن لازم است اينکه تلويزيون خود منشأ درگيري‌هاي بيشتر بين والدين و کودکان در خانه است و در ضمن در صورتي که کودک دچار مشکلات خواب و بي‌خوابي شبانه باشد، نه تنها به خوابيدن او کمک نمي‌کند، بلکه خود منشأ مشکلات بيشتر خواب و بي‌خوابي مي‌شود. همين مشکلات عامل تمرکز نداشتن کودکان در طول روز و در مدرسه مي‌شود. بررسي‌ها نشان مي‌دهد کودکاني که بين سن 5 تا 11 سالگي عادت به تماشاي زياد تلويزيون داشته‌اند موفق به اتمام دروس دانشگاهي نمي‌شوند و حتي تماشاي طولاني مدت تلويزيون در سن 13 تا 15 سالگي سبب ترک تحصيل آنها خواهد شد.
.... بررسي‌ها نشان داده است گرچه استفاده از رايانه و اينترنت مي‌تواند سبب بالا رفتن هوش و افزايش يادگيري در کودکان شود اما با اين حال توصيه نمي‌شود رايانه را در اتاق کودک قرار دهيد چون در اين حالت نيز کنترل سايت‌هايي که کودک وارد آنها مي‌شود و ميزان زماني که پاي اينترنت يا رايانه صرف مي‌کند، سخت خواهد بود.
بهترين کاري که شما مي‌توانيد انجام دهيد اين است که جلوي تلويزيون تماشاکردن کودکان زير 2 سال و حتي 3 سال را بگيريد و بعد از اين سن هم زمان تماشاي تلويزيون را به 1 تا 2 ساعت در روز محدود کرده و حتما نوع برنامه‌اي را که کودک مي‌بيند، کنترل کنيد. فراموش نکنيد رابطه مستقيمي بين ميزان تماشاي تلويزيون يا کار با رايانه و چاقي وجود دارد. در ضمن به هيچ عنوان تلويزيون يا رايانه را در اتاق کودکان قرار ندهيد.
منبع:www.salamat.com
آمار نشان مي‌دهد حدود 12 درصد از کودکان در جوامع پيشرفته امروزي در اتاق خواب خود تلويزيون دارند. اين آمار به شدت در حال افزايش است. به همين دليل تاثير مضرات و فوايد اين کار توجه متخصصان و روان‌شناسان کودک را به خود جلب کرده است. جواب اين سوال که گذاشتن تلويزيون در اتاق کودکان صحيح است يا خير، از نظر کارشناسان منفي است. تحقيقات بسياري در اين زمينه انجام شده است. به عنوان مثال، محققان کاليفرنيايي در بررسي‌هاي خود به اين نتيجه دست يافته‌اند که گذاشتن تلويزيون در اتاق کودکان سبب کاهش توانايي‌هاي آنها در حل مسايل رياضي و حتي بروز مشکلاتي در خواندن و تکلم آنها مي‌شود. طبق آمار کودکاني که در اتاق خود تلويزيون دارند به طور متوسط 2000 ساعت در سال تلويزيون تماشا مي‌کنند و حتي اگر والدين بخواهند قوانيني در جهت کاهش ساعات تماشاي تلويزيون وضع کنند، چون تلويزيون در اتاق کودک است قوانين چندان رعايت شدني نخواهد بود.
نکته مهمي که بايد به آن اشاره کرد اين است که بسياري از والدين از تلويزيون به عنوان پرستار کودک به ويژه براي کودکان زير 3 سال کمک مي‌گيرند، در حالي که روان‌شناسان تاکيد دارند اتاق کودک بايد تنها جايگاه بازي، کار و خوابيدن باشد. بهتر است براي سرگرم کردن کودک با او حرف زد يا بازي کرد تا به اين روش توانايي‌هاي کودک شکل گرفته و شکوفا شود. در اين ميان تلويزيون هيچ‌گونه نقشي نداشته و برخلاف تصور والدين به کودکان در آموختن زبان کمکي نمي‌کند. آنچه به ويژه کودکان زير 2 سال از تلويزيون مي‌فهمند تنها يک‌سري تصوير و صداي گنگ است که توجه آنها را به خود جلب مي‌کند اما کمکي به يادگيري مسايل در آنها نخواهد کرد. نکته جالب ديگري که دانستن آن لازم است اينکه تلويزيون خود منشأ درگيري‌هاي بيشتر بين والدين و کودکان در خانه است و در ضمن در صورتي که کودک دچار مشکلات خواب و بي‌خوابي شبانه باشد، نه تنها به خوابيدن او کمک نمي‌کند، بلکه خود منشأ مشکلات بيشتر خواب و بي‌خوابي مي‌شود. همين مشکلات عامل تمرکز نداشتن کودکان در طول روز و در مدرسه مي‌شود. بررسي‌ها نشان مي‌دهد کودکاني که بين سن 5 تا 11 سالگي عادت به تماشاي زياد تلويزيون داشته‌اند موفق به اتمام دروس دانشگاهي نمي‌شوند و حتي تماشاي طولاني مدت تلويزيون در سن 13 تا 15 سالگي سبب ترک تحصيل آنها خواهد شد.
.... بررسي‌ها نشان داده است گرچه استفاده از رايانه و اينترنت مي‌تواند سبب بالا رفتن هوش و افزايش يادگيري در کودکان شود اما با اين حال توصيه نمي‌شود رايانه را در اتاق کودک قرار دهيد چون در اين حالت نيز کنترل سايت‌هايي که کودک وارد آنها مي‌شود و ميزان زماني که پاي اينترنت يا رايانه صرف مي‌کند، سخت خواهد بود.
بهترين کاري که شما مي‌توانيد انجام دهيد اين است که جلوي تلويزيون تماشاکردن کودکان زير 2 سال و حتي 3 سال را بگيريد و بعد از اين سن هم زمان تماشاي تلويزيون را به 1 تا 2 ساعت در روز محدود کرده و حتما نوع برنامه‌اي را که کودک مي‌بيند، کنترل کنيد. فراموش نکنيد رابطه مستقيمي بين ميزان تماشاي تلويزيون يا کار با رايانه و چاقي وجود دارد. در ضمن به هيچ عنوان تلويزيون يا رايانه را در اتاق کودکان قرار ندهيد.
منبع:www.salamat.com
/ج
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}