ورزش چه تاثيري بر ديابت دارد؟

ديابت به ويژه ديابت نوع دوم در جهان به شدت شيوع يافته است و در كشورهاي غربي به علت رژيم غذايي خاصشان بيشتر ديده مي شود . ورزشهاي هوازي فوايد مهمي در كنترل ديابت نوع يك و دو دارند:
1. افـــراد ديابتي بيشتر در معرض بيماريهاي قلب قراردارند. بنابراين خواص حمايتي ورزش مي تواند براي اين بيماران بسيار مؤثر باشد. تمرينات با شدت متوسط در افراد مبتلا به ديابت نوع دوم از قلب محافظت مي كند.
2. تمرينات منظم حتي اگر با شدت متوسط باشند حساسيت به انسولين را افزايش مي دهند . طي تحقيقات به عمل آمده مشخص گرديده است كه تمرينات يوگا باعث كاهش نياز به داروهاي مصرفي در ديابت نوع دوم مي شود.
3. مطالعات نشان مي دهند تمرينات منظم و متوسط هوازي خطر توسعه ديابت در افراد داراي اضافه وزن را كاهش مي دهند اگر كاهش وزن اتفاق نيافتد.
4. دلايلــي وجود دارد كه نشان مي دهد تمرينات هوازي قبل و به هنگام بارداري مي تواند سطح گلوكز خون را پايين بياورد و ممكن است در ديابت وابسته به دوران بارداري نقش حمايتي داشته است . ( همه زنان باردار بهتر است قبل از شروع تمرينات توسط پزشك معاينه شوند).

موارد احتياط براي بيماران ديابتي
 

1. چون افراد مبتلا به ديابت بيش از ديگران در معرض خطر بيماريهاي قلبي هستند بهتر است قبل از شروع ورزش توسط پزشك معينه شوند. براي بيماراني كه درشرايط بدني خوبي قراردارند انجام تمرينات متوسط توصيه مي شود و براي افراد بي تحرك و آناني كه دچار ساير بيماريها هستند تمرينات با شدت پايين توصيه مي شود.
2. تمرينات قدرتي و سنگين و ياتمرينات پربرخورد براي مبتلايان به ديابت كنترل نشده ، توصيه نميگردد. تمرينات مقاومتي و با برخورد زياد مي تواند به عروق خوني ضعيف شده در چشمان بيماران مبتلا به رتينو پاتي فشار بياورد. تمرينات با برخورد شديد ممكن است به عروق خوني پاها صدمه بزند.
بيماراني كه داروهاي كاهنده گلوكز بويژه انسولين دريافت مي كنند بهتر است قبل از شروع برنامه ورزشي احتياطات زير را رعايت كنند.
1. سطح گلوكز در حين ورزش به شدت در نوسان است . افراد مبتلا به ديابت بهتر است سطح گلوكز را قبل ، حين و بعد از تمرين به دقت چك كنند:
2. اگر سطح گلوكز بالاتر از 300 و يا پايين تر از 100 باشد بهتر است بيمار از انجام تمرين خودداري نمايد.
3. براي اجتناب از افت قند خون ، آن عده از افراد مبتلا به ديابت كــــه ورزش مي كنند بهتر است تزريق انسولين را در محل هايي به غير از عضلات فعال خودانجام دهند.
4. قبل از تمرين بهتر است بيماران مبتلا به ديابت از مصرف الكل و بعضي داروها مانند بتابلوكرها كه خطر هيپوگليسمي را افزايش مي دهند پرهيز نمايند.
5. قهرمانان ورزشي مبتلا به ديابت وابسته به انسولين ممكن است كمي قبل از تمرين نياز به كاهش مقدار انسولين يا مصرف بيشتر كربوهيدراتداشته باشنـد . ( شير كم چرب بسيار مفيد است ) . اين گونه افراد بهتر است مقدار زيادي مايعات بنوشند.
منبع: بانک مقالات فارسی