طرز برخورد معلم با دانش‌آموز بيش‌فعال
طرز برخورد معلم با دانش‌آموز بيش‌فعال
طرز برخورد معلم با دانش‌آموز بيش‌فعال
رفتار درست با دانش‌آموز بيش‌فعال چيست؟ آيا تنها دانستن اينکه او بيش‌فعال است مي‌تواند توجيه‌کننده همه رفتارهاي نادرست و حتي درس نخواندن‌هايش باشد؛ بايد با او جدي بود يا سرسري از او گذشت يا حتي او را تهديد به اخراج از مدرسه کرد. طي پژوهش‌هاي انجام گرفته مي‌توان با انجام راه‌کارهاي زير حداقل يک رفتار درست با دانش‌آموز بيش‌فعال را رعايت کرد تا او دچار مشکلات بيشتري نشود.
1 هر چه‌قدر مي‌توانيد در مورد اين اختلال بياموزيد. هر چه‌قدر بيشتر بدانيد، مي‌توانيد به دانش‌آموزتان بيشتر کمک کنيد. اين کار باعث مي‌شود آرامش خود شما هم در رفتار با او بيشتر و سنجيده‌تر شود.
2 دانش‌آموز را وقتي کار صحيحي انجام مي‌دهد، تشويق کنيد. او بيش از ديگران به تشويق شما نيازمند است.
3 با ساير مربيان و معلماني که مشکل مشابه شما را دارند صحبت کنيد. در اين تماس‌ها مي‌توانيد از تجربه آنها بهره‌مند شويد. البته سعي کنيد از تجربياتي استفاده کنيد که قابل اعتمادتر هستند و حتما با مشاور مدرسه درباره آنها صحبت کنيد.
4 به‌طور مرتب با والدين دانش‌آموز بيش‌فعال‌تان در تماس باشيد و از رفتارش در منزل بپرسيد. سعي کنيد به آنها دلگرمي بدهيد تا اينکه مدام از رفتار بد دانش‌آموز گله کنيد.
5 نيمکت يا صندلي او را کنار پنجره يا جايي که ممکن است موجب حواس‌پرتي او شود قرار ندهيد. همچنين بهتر است موقع امتحان و يا درس جواب دادن براي او شرايط خاصي قائل شويد براي مثال او را در فضايي خلوت‌تر برده و از او امتحان بگيريد.
6 او را در کارهاي گروهي کلاس عضو کنيد تا کارهايش را به صورت گروهي انجام دهد. دادن اعتماد به نفس به او کمک بيشتري مي‌کند اصلا چرا او را براي مدت محدود نماينده کلاس نمي‌کنيد؟
7 او را زود به زود تشويق کنيد. او به پاداش‌هاي پياپي در زمان کوتاه نياز دارد. در اين رابطه از پدر و مادر کودک هم کمک بگيريد.
8 تماس چشمي خود را با او به‌طور مستمر حفظ کنيد و او را از روبه‌رو نگاه کنيد. اين کار حواس‌پرتي او را کم مي‌کند.
9 سعي کنيد از رنگ‌ها به خصوص موارد ديداري (مانند نقاشي، مجسمه، عکس و فيلم) و موارد لمسي (مانند گچ، کاغذ، خمير و مانند اينها) بيشتر استفاده کنيد. نتيجه بررسي‌ها نشان داده است که اين دانش‌آموزان در يادگيري از راه ديدن و لمس کردن وضعيت بهتري دارند تا صحبت کردن صرف.
10 از حرکات دست و چهره و وسايل کمک آموزشي براي تدريس استفاده کنيد.
11 تا حد امکان درس را مفرح تدريس کنيد. علاقه‌مندي دانش‌آموز بيش‌فعال به درس مانع تشديد کم‌توجهي او خواهد شد.
12 در برخورد با اين دانش‌آموزان صبور و منعطف باشيد. عصبانيت شما و نداشتن کنترل در برخورد با او مي‌تواند او را به کل از درس و فضاي مدرسه زده کند.
13 شما معلم يک کلاس هستيد و معلم بايد صبور باشد و تحمل داشته باشد به خصوص در مقابل رفتار کودک بيش‌فعالي که ناخواسته دچار اين رفتار است رفتاري که اول خود را آزار مي‌دهد و بعد شما را. در اين راه حتما از مدير و ناظم و ديگر معلم‌ها هم کمک بگيرد.
14 فراموش نکنيد خيلي از پدر و مادرها از ابتلاي کودکشان به اين اختلال رايج بي‌خبر هستند. شما مي‌توانيد با آگاهي از علايم اين بيماري به شناخت اين دانش‌آموزان کمک کنيد و به سرعت آنها را به مشاور ارجاع دهيد. هوشياري شما در اين باره مي‌تواند آينده کودک را دگرگون کند.
منبع:http://salamat.com
1 هر چه‌قدر مي‌توانيد در مورد اين اختلال بياموزيد. هر چه‌قدر بيشتر بدانيد، مي‌توانيد به دانش‌آموزتان بيشتر کمک کنيد. اين کار باعث مي‌شود آرامش خود شما هم در رفتار با او بيشتر و سنجيده‌تر شود.
2 دانش‌آموز را وقتي کار صحيحي انجام مي‌دهد، تشويق کنيد. او بيش از ديگران به تشويق شما نيازمند است.
3 با ساير مربيان و معلماني که مشکل مشابه شما را دارند صحبت کنيد. در اين تماس‌ها مي‌توانيد از تجربه آنها بهره‌مند شويد. البته سعي کنيد از تجربياتي استفاده کنيد که قابل اعتمادتر هستند و حتما با مشاور مدرسه درباره آنها صحبت کنيد.
4 به‌طور مرتب با والدين دانش‌آموز بيش‌فعال‌تان در تماس باشيد و از رفتارش در منزل بپرسيد. سعي کنيد به آنها دلگرمي بدهيد تا اينکه مدام از رفتار بد دانش‌آموز گله کنيد.
5 نيمکت يا صندلي او را کنار پنجره يا جايي که ممکن است موجب حواس‌پرتي او شود قرار ندهيد. همچنين بهتر است موقع امتحان و يا درس جواب دادن براي او شرايط خاصي قائل شويد براي مثال او را در فضايي خلوت‌تر برده و از او امتحان بگيريد.
6 او را در کارهاي گروهي کلاس عضو کنيد تا کارهايش را به صورت گروهي انجام دهد. دادن اعتماد به نفس به او کمک بيشتري مي‌کند اصلا چرا او را براي مدت محدود نماينده کلاس نمي‌کنيد؟
7 او را زود به زود تشويق کنيد. او به پاداش‌هاي پياپي در زمان کوتاه نياز دارد. در اين رابطه از پدر و مادر کودک هم کمک بگيريد.
8 تماس چشمي خود را با او به‌طور مستمر حفظ کنيد و او را از روبه‌رو نگاه کنيد. اين کار حواس‌پرتي او را کم مي‌کند.
9 سعي کنيد از رنگ‌ها به خصوص موارد ديداري (مانند نقاشي، مجسمه، عکس و فيلم) و موارد لمسي (مانند گچ، کاغذ، خمير و مانند اينها) بيشتر استفاده کنيد. نتيجه بررسي‌ها نشان داده است که اين دانش‌آموزان در يادگيري از راه ديدن و لمس کردن وضعيت بهتري دارند تا صحبت کردن صرف.
10 از حرکات دست و چهره و وسايل کمک آموزشي براي تدريس استفاده کنيد.
11 تا حد امکان درس را مفرح تدريس کنيد. علاقه‌مندي دانش‌آموز بيش‌فعال به درس مانع تشديد کم‌توجهي او خواهد شد.
12 در برخورد با اين دانش‌آموزان صبور و منعطف باشيد. عصبانيت شما و نداشتن کنترل در برخورد با او مي‌تواند او را به کل از درس و فضاي مدرسه زده کند.
13 شما معلم يک کلاس هستيد و معلم بايد صبور باشد و تحمل داشته باشد به خصوص در مقابل رفتار کودک بيش‌فعالي که ناخواسته دچار اين رفتار است رفتاري که اول خود را آزار مي‌دهد و بعد شما را. در اين راه حتما از مدير و ناظم و ديگر معلم‌ها هم کمک بگيرد.
14 فراموش نکنيد خيلي از پدر و مادرها از ابتلاي کودکشان به اين اختلال رايج بي‌خبر هستند. شما مي‌توانيد با آگاهي از علايم اين بيماري به شناخت اين دانش‌آموزان کمک کنيد و به سرعت آنها را به مشاور ارجاع دهيد. هوشياري شما در اين باره مي‌تواند آينده کودک را دگرگون کند.
منبع:http://salamat.com
/ج
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}