چگونه نوجوان را از خطر اعتياد منع کنيم؟


 

نويسنده: دکتر حسن آذري‌پور معاون اجرايي انجمن زندگي بدون دخانيات




 
سال‌هاي پيش از بلوغ (حوالي 12 سالگي) بهترين سن اين آموزش‌هاست. البته اگر فرزند شما در اطراف خود مي‌بيند و مي‌شنود که بزرگ‌ترها به خاطر احساس لذت، به دست آوردن آرامش، بي‌خيالي و فارغ شدن از مشکلات و يا هر عنوان که مطرح مي‌شود يک سري مواد مثل سيگار يا الکل را استفاده مي‌کنند، بهتر است اين آموزش‌ها را متناسب با سن عقلي او شروع کنيد حتي اگر او 10ساله باشد. اين دوران، مهم‌ترين و حساس‌ترين دوران تربيت کودک و آشنايي او با خطرات و زيان‌هاي مواد مخدر است. اين آموزش مي‌تواند به چند روش صورت گيرد ولي قطعا نبايد با شيوه تهديد يا امري بچه‌ها را منع کرد: «اگر يه روزي بفهمم سراغ سيگار رفتي، خودت مي‌دوني چيکارت مي‌کنم!» بهترين راه اين است که با بچه‌ها درباره آينده صحبت نکنيد چون آنها معمولا از شنيدن سخنراني‌هاي اخلاقي شما سودي نمي‌برند. بايد در مورد زمان حال و اينکه اين مواد جسم آنها را بيمار مي‌کند، حرف بزنيد.
بسياري از والدين در اثر نگراني و ترسي که از دچار شدن نوجوانان‌شان به اعتياد يا سيگار در دل دارند، اين واقعيت را فراموش کرده‌اند که با نهي مستقيم نمي‌توان آنها را از تجربه استعمال سيگار، قليان و مواد بازداشت. بايد در حالي که خط قرمز پررنگي روي هر نوع اعتياد مي‌کشيد، با نوجوان طوري صحبت کنيد که بداند همواره باب گفتگو باز است و هميشه مي‌تواند به والدين‌اش تکيه کند. شما بايد با صراحت واقعيت‌ها را بيان کنيد. واقعيت‌هايي که او همه آنها را در خيابان مي‌بيند و يا از ديگران مي‌شنود اما نمي‌داند مواد چه عوارضي در بدن و مغز انسان ايجاد مي‌کنند. ضمنا خودتان بايد الگوي مناسبي باشيد و اساس اطلاع‌رساني به کودک را طوري پايه‌ريزي کنيد که بتوانيد در دوران رشد او، آنچه در نظر داريد را به تدريج، به او آموزش دهيد. براي اين کار شايد لازم باشد از حوالي 4سالگي متناسب با درک کودک و با استفاده از اينکه او شوق آموختن از بزرگ‌ترها را دارد در مورد خطرات مصرف اين‌گونه مواد نکاتي را بياموزيد. اگر او در مورد اعتياد يا سيگار کشيدن پرسشي نمي‌کند، مبادا اين مهم را به تاخير بيندازيد. او به زودي در جامعه نمونه‌هايي را خواهد ديد و از همسايه و دوست تا فاميل کم نيستند کساني که سيگار مي‌کشند و يا اعتياد خاصي دارند. پس اگر آرزو داريد نوجوان‌تان دنبال اعتياد و سيگار نرود، بايد از وقتي او کم‌سن و سال است و مدام به اين مي‌انديشد که آنچه استفاده مي‌کند تميز است يا آلوده، مورد اطمينان است يا سمي، عادات درست خوردن، درست آشاميدن و اهميت به سلامتي را در او ايجاد کنيد. از اين طريق مي‌توانيد در سال‌هاي بعد، به راحتي و با مرور آمار تصادفات و تلفات هولناکي که در اثر استعمال موادمخدر رخ مي‌دهند يا بيماري‌هايي مثل سرطان ريه و ديگر بيماري‌هايي که يک سيگاري دچار آن مي‌شود، او را از رفتن به سراغ اين مواد منع کنيد.
منبع:www.salamat.com