علائم تجاری از گذشته تا امروز
علائم تجاری از گذشته تا امروز
علائم تجاری از گذشته تا امروز
نويسنده:فرانک فراهانی جم
علامت تجاری یا برند (Brand) نام ، نشان، علامت، آرم یا هر ویژگی مشخصه ای است که بتواند در بردارنده خصوصیات منحصربه فرد آن محصول، خدمات یا فعالیت تجاری باشد.
واژه برند برگرفته از واژه ای در زبان آلمانی است که اهالی اسکاندیناوی و جوامع مستعمره آنها در دیگر کشورها در عصر ویکینگ در فاصله زمانی بین سال های ۸۰۰ تا ۱۰۶۶ میلادی به آن زبان صحبت می کردند.
این واژه به معنی داغ کردن است، اما از آنجا که تولیدکنندگان برای حک نشان اختصاصی خود روی تولیداتشان از روش شبیه به داغ کردن استفاده می کردند، واژه Brand به عنوان علامت مشخصه تجاری هر تولیدکننده پذیرفته شد.
اگرچه می توان گفت که ردی از آن را در تاریخ ثبت علائم تجاری اختصاصی برای تولیدکننده در بازارهای تجاری یافت، اما در حقیقت نخستین مارک های تجاری در قرن نوزدهم میلادی پس از این که در تجارت کالاها ارسال آنها به صورت انبوه دسته بندی شده مورد توجه قرار گرفت، متولد شدند.
پس از این که بسیاری از کشورهای بزرگ دنیا قدم به مرحله صنعتی شدن گذاشتند، تولیدات بسیاری از نیازهای روزمره زندگی نظیر تولید شوینده ها از جوامع محلی به کارخانه های بزرگ صنعتی سپرده شد و بنابراین کارخانه هایی که می خواستند کالاهایشان را به کشورهای دیگر صادر کنند، ملزم به حک نشان اختصاصی آن کارخانه روی محصولات تولیدی بودند.
به این ترتیب پس از آن، واژه برند که به معنی حک شدن نشان اختصاصی یک کالا به روش داغ کردن آن نشان روی کالای موردنظر بود، به عنوان واژه ای که در بردارنده معنی علامت تجاری بود پذیرفته شد.
شرکت Bass & Company ادعا می کند اولین شرکتی است که یک مثلث قرمز رنگ را به عنوان برند اختصاصی این شرکت در فهرست برندهای تجاری به ثبت رسانده است. این در حالی است که شرکت بزرگ تولیدکننده محصولات کشاورزیLyle که از سال ۱۸۸۵ میلادی تاکنون محصولات خود را در بسته بندی هایی به رنگ سبز و طلایی به بازار عرضه می کند نیز ادعا کرده قدیمی ترین شرکت انگلیسی است که این نوع بسته بندی ها را به عنوان برند اختصاصی این شرکت در فهرست برنده های تجاری دنیا به ثبت رسانده است.
اگر چه بسیاری بر این باورند که دام ها مدت ها پیش از این نشانه گذاری شده بودند. واژه maverick که به معنی بی نام و نشان است برگرفته از نام یک گله دار اهل تگزاس به نام ساموئل اگوستوس ماوریک است که پس از جنگ داخلی آمریکا تصمیم گرفت هر گله داری را ملزم به حک نشان اختصاصی روی هر یک از دام ها نماید. حتی می توان گفت حک امضای هنرمندان معروفی همچون لئوناردو داوینچی در قسمت پایین هر یک از آثار هنری آنها نیز در حقیقت انتخاب نوعی نشان اختصاصی برای هر یک از آنها بوده است و می توان آنها را از جمله برندهای اولیه به شمار آورد. کارخانه هایی که در جریان انقلاب صنعتی تاسیس شدند برای نخستین بار به فکر تولید انبوه محصولات خود افتادند و تصمیم گرفتند تولیدات خود را از آن پس در بازارهایی فراتر از محدوده های قبلی و به مشتریانی که پیش از آن تنها با کالاها و محصولات داخلی آشنا بودند بفروشند. بنابراین آنها پس از مدت کوتاهی متوجه شدند بسته بندی های یک شکل و عمومی نمی تواند با محصولات داخلی مشابه در آن حوزه ها رقابت کند.
براین اساس تولیدکنندگان کالاهای بسته بندی شده ملزم به متقاعد کردن متقاضیان به خرید کالاهای غیرداخلی بودند. کارخانه صابون سازی کمپ بل و کوکاکولا از اولین تولیدکنندگانی بودند که برندی را برای محصولات خود انتخاب کردند تا به این وسیله بتوانند زمینه مناسبی را برای آشنایی هرچه بیشتر مشتریان با محصولات و تولیداتشان فراهم کنند.
در سال ۱۹۰۰ میلادی، جیمز والتر تامپسون یک آگهی تبلیغاتی خانگی را منتشر کرد و به این ترتیب همه را با شیوه های تبلیغات تجاری آشنا ساخت. در حقیقت این اولین قدم هایی بود که در جهت عمومی ساختن آنچه ما امروز به عنوان برند می شناسیم برداشته شد. پس از آن هر یک از شرکت های بزرگ تولیدکننده کالا و خدمات شعار یا آهنگی اختصاصی را برای تبلیغ محصولات خود انتخاب کردند که از رادیو یا تلویزیون پخش می شد.
امروزه پس از گذشت سال ها اغلب افراد با اسامی برندهای مختلفی که در زمینه های متفاوت همچون پوشاک، خودرو، عطر و ادکلن، اسباب بازی و... فعالیت می کنند آشنایی دارند و براین اساس در حقیقت این نام یک برند است که در ازای آن کالا فروخته می شود و اسامی بسیاری از برندهای معروف به عنوان نام آن کالا پذیرفته شده است و اگر چه سال هاست که برندهای مختلفی آن کالا را تولید می کنند؛ اما نام آن برند که اغلب اولین و شناخته شده ترین برند برای تولید آن کالای بخصوص بوده است به عنوان نام آن کالا در ذهن بسیاری از مصرف کنندگان به ثبت رسیده است. انتخاب برند برای هر یک از کالاها علاوه بر این که می تواند راهکاری برای معرفی خصوصیات و ویژگی های محصولات باشد بازار مناسبی را از نظر توزیع و عرضه آن محصول فراهم می کند و به این ترتیب، هزینه های بازاریابی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
منابع: marketing power
marketing magezing.co.uk
روزنامه دنیای اقتصاد
ارسال توسط کاربر محترم سایت : omidayandh
واژه برند برگرفته از واژه ای در زبان آلمانی است که اهالی اسکاندیناوی و جوامع مستعمره آنها در دیگر کشورها در عصر ویکینگ در فاصله زمانی بین سال های ۸۰۰ تا ۱۰۶۶ میلادی به آن زبان صحبت می کردند.
این واژه به معنی داغ کردن است، اما از آنجا که تولیدکنندگان برای حک نشان اختصاصی خود روی تولیداتشان از روش شبیه به داغ کردن استفاده می کردند، واژه Brand به عنوان علامت مشخصه تجاری هر تولیدکننده پذیرفته شد.
اگرچه می توان گفت که ردی از آن را در تاریخ ثبت علائم تجاری اختصاصی برای تولیدکننده در بازارهای تجاری یافت، اما در حقیقت نخستین مارک های تجاری در قرن نوزدهم میلادی پس از این که در تجارت کالاها ارسال آنها به صورت انبوه دسته بندی شده مورد توجه قرار گرفت، متولد شدند.
پس از این که بسیاری از کشورهای بزرگ دنیا قدم به مرحله صنعتی شدن گذاشتند، تولیدات بسیاری از نیازهای روزمره زندگی نظیر تولید شوینده ها از جوامع محلی به کارخانه های بزرگ صنعتی سپرده شد و بنابراین کارخانه هایی که می خواستند کالاهایشان را به کشورهای دیگر صادر کنند، ملزم به حک نشان اختصاصی آن کارخانه روی محصولات تولیدی بودند.
به این ترتیب پس از آن، واژه برند که به معنی حک شدن نشان اختصاصی یک کالا به روش داغ کردن آن نشان روی کالای موردنظر بود، به عنوان واژه ای که در بردارنده معنی علامت تجاری بود پذیرفته شد.
شرکت Bass & Company ادعا می کند اولین شرکتی است که یک مثلث قرمز رنگ را به عنوان برند اختصاصی این شرکت در فهرست برندهای تجاری به ثبت رسانده است. این در حالی است که شرکت بزرگ تولیدکننده محصولات کشاورزیLyle که از سال ۱۸۸۵ میلادی تاکنون محصولات خود را در بسته بندی هایی به رنگ سبز و طلایی به بازار عرضه می کند نیز ادعا کرده قدیمی ترین شرکت انگلیسی است که این نوع بسته بندی ها را به عنوان برند اختصاصی این شرکت در فهرست برنده های تجاری دنیا به ثبت رسانده است.
اگر چه بسیاری بر این باورند که دام ها مدت ها پیش از این نشانه گذاری شده بودند. واژه maverick که به معنی بی نام و نشان است برگرفته از نام یک گله دار اهل تگزاس به نام ساموئل اگوستوس ماوریک است که پس از جنگ داخلی آمریکا تصمیم گرفت هر گله داری را ملزم به حک نشان اختصاصی روی هر یک از دام ها نماید. حتی می توان گفت حک امضای هنرمندان معروفی همچون لئوناردو داوینچی در قسمت پایین هر یک از آثار هنری آنها نیز در حقیقت انتخاب نوعی نشان اختصاصی برای هر یک از آنها بوده است و می توان آنها را از جمله برندهای اولیه به شمار آورد. کارخانه هایی که در جریان انقلاب صنعتی تاسیس شدند برای نخستین بار به فکر تولید انبوه محصولات خود افتادند و تصمیم گرفتند تولیدات خود را از آن پس در بازارهایی فراتر از محدوده های قبلی و به مشتریانی که پیش از آن تنها با کالاها و محصولات داخلی آشنا بودند بفروشند. بنابراین آنها پس از مدت کوتاهی متوجه شدند بسته بندی های یک شکل و عمومی نمی تواند با محصولات داخلی مشابه در آن حوزه ها رقابت کند.
براین اساس تولیدکنندگان کالاهای بسته بندی شده ملزم به متقاعد کردن متقاضیان به خرید کالاهای غیرداخلی بودند. کارخانه صابون سازی کمپ بل و کوکاکولا از اولین تولیدکنندگانی بودند که برندی را برای محصولات خود انتخاب کردند تا به این وسیله بتوانند زمینه مناسبی را برای آشنایی هرچه بیشتر مشتریان با محصولات و تولیداتشان فراهم کنند.
در سال ۱۹۰۰ میلادی، جیمز والتر تامپسون یک آگهی تبلیغاتی خانگی را منتشر کرد و به این ترتیب همه را با شیوه های تبلیغات تجاری آشنا ساخت. در حقیقت این اولین قدم هایی بود که در جهت عمومی ساختن آنچه ما امروز به عنوان برند می شناسیم برداشته شد. پس از آن هر یک از شرکت های بزرگ تولیدکننده کالا و خدمات شعار یا آهنگی اختصاصی را برای تبلیغ محصولات خود انتخاب کردند که از رادیو یا تلویزیون پخش می شد.
امروزه پس از گذشت سال ها اغلب افراد با اسامی برندهای مختلفی که در زمینه های متفاوت همچون پوشاک، خودرو، عطر و ادکلن، اسباب بازی و... فعالیت می کنند آشنایی دارند و براین اساس در حقیقت این نام یک برند است که در ازای آن کالا فروخته می شود و اسامی بسیاری از برندهای معروف به عنوان نام آن کالا پذیرفته شده است و اگر چه سال هاست که برندهای مختلفی آن کالا را تولید می کنند؛ اما نام آن برند که اغلب اولین و شناخته شده ترین برند برای تولید آن کالای بخصوص بوده است به عنوان نام آن کالا در ذهن بسیاری از مصرف کنندگان به ثبت رسیده است. انتخاب برند برای هر یک از کالاها علاوه بر این که می تواند راهکاری برای معرفی خصوصیات و ویژگی های محصولات باشد بازار مناسبی را از نظر توزیع و عرضه آن محصول فراهم می کند و به این ترتیب، هزینه های بازاریابی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
منابع: marketing power
marketing magezing.co.uk
روزنامه دنیای اقتصاد
ارسال توسط کاربر محترم سایت : omidayandh
/ج
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}