غذاهاي گرم، غذاهاي سرد

واژه هاي «گرمي» و «سردي» از جمله مفاهيم شايع در بين تمام مردمان جهان و سازمان هاي مختلف اجتماعي هستند؛ غذاها براساس اثراتي که بر بدن مي گذارند به دو گروه سرد و گرم تقسيم مي شوند.
غذاهاي گرم باعث بهبود جريان خون، نگهداري گرماي بدن و افزايش قواي جنسي مي شوند. از نشانه هاي گرمايي بيش از حد مي توان به جوش، تب، يبوست، بوي شديد ادرار، بالا رفتن فشار خون و برافروختگي چهره اشاره نمود.
در مقابل، غذاهاي سرد باعث تعديل اين علائم مي شوند. غذاهاي سرد براي افراد جوان که بدن آنها به طور نسبي گرم مي باشد، مناسب هستند ولي مصرف بيش از حد آنها مي تواند سبب ضعف، بي حالي و در افراد مسن باعث آرتريت، روماتيسم و رگ هاي دردناک شود.
به طور کلي فرآورده هاي حيواني، غذاهاي چرب و پرادويه به عنوان غذاهاي گرم و اغلب ميوه و سبزيجات به عنوان غذاهاي سرد شناخته مي شوند. بنابراين غذاهاي گرم داراي مقادير بالاتر انرژي، پروتئين وچربي نسبت به غذاهاي سرد هستند که نيروي لازم جهت فعاليت هاي فيزيکي را فراهم مي کنند و درمقابل، غذاهاي سرد داراي محتواي بالاتر آب و انرژي پايين تري بوده و باعث تعديل غذاهاي گرم و فراهم کردن ويتامين و املاح ضروري مي شوند.
اصولات خوراکي هايي مانند گردو، نارگيل، کاکائو، خرما، کنجد، گوشت شتر و گوشت کبوتر در گروه غذاهاي گرم و خوراکي هايي مانند هلو، هندوانه، توت فرنگي، جو ، برنج و گوشت گاو به نام غذاهاي سرد شناخته مي شوند و برخي غذاها مانند شير، ماست گوسفندي، نان گندم، گوشت بره و.... درگروه غذاهاي معتدل (نه گرم و نه سرد) دسته بندي مي شوند که حالت و اثر متابوليسمي خاصي را چه در افراد گرم مزاج و چه در افراد سرد مزاج ايجاد نمي کنند و به عبارتي سازگار با هر دو گروه مي باشند.
منبع:نشريه دنياي تغذيه - ش100