بيماري شايع قرن

نوشته اي را که مي خوانيد براي استفاده افراد مبتلا به افسردگي آماده شده است. با اميد به اينکه براي هر کس که احساس افسردگي مي کند، مفيد واقع شود.

افسردگي چگونه احساسي است؟
 

احساس افسردگي بسيار قوي تر، طولاني تر و ناخوشايندتر از دوره هاي کوتاه غمگيني است که همه ما گهگاه آن را تجربه کرده ايم.
حتي ممکن است روزها، هفته ها و ماه ها ادامه پيدا کند . بيشتر افراد در زمان افسردگي پنج يا شش نشانه زيرا را در خود احساس مي کنند. شما نيز مي توانيد با پاسخگويي به پرسش هاي زير بود يا نبود نشانه هاي افسردگي را در مورد خويش بررسي کنيد.
*بيشتر وقت ها احساس ناشادي مي کنيد؟
*علايق خود را از دست داده و از کسب لذت ناتوانيد؟
*نمي توانيد مثل گذشته از پس مشکلات خود برآييد؟
*احساس خستگي مي کنيد؟
*ناآرام يا بي قراريد؟
*کاهش وزن و اشتها داريد؟
*دير به خواب مي رويد و برخلاف هميشه زود بيدار مي شويد؟
*ميل جنسي تان کاهش يافته است؟
*اطمينان به خود را از دست داده ايد؟
*احساس بي ارزشي و نااميدي مي کنيد؟
*از مردم دوري مي کنيد؟
*تحريک پذير شده ايد؟
*احساس بدي در زمان هاي خاصي از روز داريد؟(معمولا صبح ها)
*از زندگي خسته شده ايد و ترجيح مي دهيد زندگي تان به پايان برسد؟
*به خودکشي فکر مي کنيد؟
عواملي که در بروز افسردگي نقش دارند:

رويدادهاي زندگي
 

بسيار عادي است که هنگام روبه رو شدن با يک فاجعه غم انگيز مانند داغديدگي، طلاق يا از دست دادن شغل، افسرده شويم.

شرايط و موقعيت ها
 

اگر ما تنهاييم، دوستي نداريم، تحت فشار رواني هستيم، نگراني هاي ديگري داشته و يا از نظر جسمي افت کرده ايم، بيشتر احتمال دارد که افسرده شويم.

بيماري جسمي
 

وقتي دچار بيماري جسمي هستيم، افسردگي بيشتر به سراغمان مي آيد؛
از جمله بيماري هاي کشنده مانند سرطان، بيماري هاي قلبي و نيز دردهاي مزمن و آزار دهنده مثل ورم مفاصل و برونشيت.

شخصيت
 

هر فردي احتمال دارد افسرده شود، اما برخي افراد احتمال بيشتري براي افسرده شدن دارند و اين به دليل ساختار زيست شناختي بدن آنها، تجربيات ابتدايي زندگي شان يا هر دو عامل است.

الکل
 

افرادي که در نوشيدن الکل افراط مي کنند، دچار افسردگي مي شوند و احتمال خودکشي در آنها بيش از بقيه است. البته هنوز مشخص نيست که ابتدا افسردگي در آنها ايجاد شده، بعد به مصرف الکل روي آورده اند و يا مصرف زياد الکل موجب افسردگي آنها شده است.

جنسيت
 

زنان بيش از مردان افسرده مي شوند؛ شايد به اين دليل که مردان کمتر احساسات شان را بروز مي دهند و اغلب بر روي آن سرپوش مي گذارند و بيشتر با عصبانيت و کشيدن سيگار واکنش نشان مي دهند. نقش اجتماعي، وضعيت هورموني و نوع برخورد آنها نيز با مشکلات متفاوت است.

ژن ها
 

افسردگي مي تواند ارثي باشد. اگر يکي از والدين شما به افسردگي شديد مبتلا باشد، احتمال ابتلا به افسردگي هشت برابر مي شود.
چه زماني بايد در جستجوي کمک بود؟
*وقتي احساس افسردگي شما بدتر از هميشه بوده و رو به بهبود نباشد.
*وقتي احساس افسردگي بر کار، علايق و احساسات شما نسبت به خانواده و دوستان اثر گذاشته باشد.
*اگر احساس مي کنيد زندگي ارزشي ندارد و ديگران بدون شما بهتر خواهند بود.
*کافيست با يک خويشاوند يا يک دوست که قادر است در اين مسير ناهموار زندگي به ياري تان بيايد، مشورت کنيد. اگر از اين طريق کمک نشديد مي توانيد با يک روانپزشک يا روانشناس باليني در اين مورد صحبت کنيد. بايد بدانيد که دوستان و خانواده تان توجه ويژه اي به شما دارند و براي شما نگرانند.

چگونه به خود کمک مي کنيد؟
 

*سعي نکنيد بار مشکلات را به تنهايي به دوش بکشيد.
*خود را مشغول کنيد و کاري انجام دهيد؛ حتي اگر کار سبکي باشد.
*تغذيه مناسب داشته باشيد.
*در صورت اشکال در به خواب رفتن، ذهن خود را با گوش دادن به راديو يا تماشاي تلويزيون مشغول نگه داريد تا کمتر احساس اضطراب کنيد. و راحت تر آماده خوابيدن شويد.
*از نوشيدن الکل خودداري کنيد.
*از ورزش و تفريح هاي سالم استفاده کنيد؛ حتي اگر پياده روي باشد.
*علت افسردگي را پيدا کنيد.
*اميدوار باشيد و به ياد داشته باشيد که:
شما از مشکلي رنج مي بريد که مردمان بسياري گرفتار آنند و مي توانيد برآن پيروز شويد؛ هر چند در حال حاضر باور آن براي تان دشوار باشد.

چه بايد کرد؟
 

اگر متوجه نشانه هاي افسردگي در خود شده ايد، مي توانيد با مراجعه به روانپزشک يا روانشناس باليني در مورد مشکل خود صحبت کنيد. ممکن است داروهاي ضد افسردگي براي تان تجويز شود يا درمان غيردارويي يا هر دو با هم.

روان درماني يا مشاوره
 

گاهي بيان احساسات واقعي حتي براي نزديک ترين دوست بسيار دشوار و با يک مشاوره ورزيده يا يک درمانگر بسيار آسان تر است. اگر غصه ها را از سينه خود بيرون بريزيد، سبک مي شويد. اگر کسي را داريد که به شما نزديک است و شما را بهتر درک مي کند و توجه بيشتري به شما دارد، احساس بهتري خواهيد داشت.

داروهاي ضد افسردگي و عوارض آنها
 

بيشتر مردم اولين نشانه هاي افسردگي را با پزشک عمومي در ميان مي گذارند و اولين تجويز، داروهاي ضد افسردگي از سوي پزشک عمومي است که در صورت لزوم بيمار به جهت مداخله هاي تخصصي تر به روانپزشک ارجاع مي شود. در سال هاي اخير داروهايي با اثربخشي بالا و عوارض بسيار کم ساخته شده اند. مردم اغلب نگران آن هستند که داروهاي ضد افسردگي اعتياد آور باشند؛ ولي اين داروها برخلاف داروهاي آرامبخش ايجاد وابستگي نمي کنند. البته هرگز نبايد ناگهان داروهاي تجويز شده را قطع و بايد طبق توصيه پزشک عمل کرد.

چگونه مي توان به فردي که افسرده است کمک کرد؟
 

*شنونده خوبي باشيد، حتي اگر مجبور به شنيدن مطالب تکراري هستيد.
*آنها را به صحبت کردن تشويق کنيد و کمک کنيد بعضي فعاليت هاي روزمره گذشته را انجام دهند.
*به آنها اطمينان دهيد که حال شان بهتر خواهد شد.
*مطمئن شويد به اندازه کافي غذا مي خورند.
*به آنها توصيه و کمک کنيد از مصرف الکل بپرهيزند.
*اگر حال شان رو به وخامت است و شروع صحبت شان با جملات نااميد کننده و بي ميلي نسبت به ادامه زندگي است و ممکن است به خود آسيب برسانند، آنها را جدي بگيريد و مطمئن شويد که در اين باره با پزشک شان صحبت خواهند کرد.
*سعي کنيد به آنها بقبولانيد که بايد درمان شوند و تشويق شان کنيد به روانپزشک يا روانشناس باليني مراجعه کنند.
منبع: نشريه ي دنياي سلامت، شماره ي 53.
/ج